Þjóðviljinn - 14.08.1960, Page 10

30) — ÞJÓÐVILJINN
Sunnudagur 14. ágúst 1960
i"
Ölympíudagar
Lcandhelgismálið
I formaður þess nema 2 ár sem
J ég vildi ekki vera það, en var
j svo kos;nn aftur.
— Margt hlýtur að hafa
skemmtilegt skeð við myndatök-
ur í öll þessi ár?
— Já, það hefur ýmislegt
skemmtilegt komið fyrir, en það
er ekki til að segja frá því.
— Lof mér að heyra eitthvað.
— Það var einu sinni þegar
ég var að læra að til okkar kom
kona og viidi fá almynd af sér.
Við sögðum henni að betra
vaeri að taka brjóstmynd, enda
væri það meira í tízku. Hún
féllst á það en sagði: Getur
andlitiþ þá ekki verið með líka
ef það er brjóstmynd?
Einu sinni kom inn til mín
piltur um 17 ára gamall og bað
um að mynda sig. Jú. í þá daga
tók lengri tíma að taka myndir
en nú, maður tók á hálfri til
i einni sekúndu og aðvaraði
manninn áður en maður smellti
ai um að vera viðbúinn og
kyrran. Þegar ég aðvaraði hann
spratt hann upp, skauzt út um
dyrnar — og hefur ekki sézt
síðan!
•
Að.lokum vil ég færa Sigurði
beztu þakkir fyrir drengilegt
samstarf á annan áratug er
hann hefur tekið myndir fvrir
Þjóðviljann og oft unnið lýjandi
starf fyrir Þjóðviljann við erfið
skilyrði. Hei'l þér sextugum,
Sigurður. — Vinum Sigurðar er
þýðingarlaust að heimsækja
hann í dag. Hann er ekki í
bænum.
Framhald af 3. síðu
um. Képpt verður í eftirtöld-
; um greinum:
100, 400 og 1500 metra
hlaup karla, 100 metra hlaup
j kvenna, 110 og 4C0 metra
grindahlaup, kúluvarp, þrístökk,
stangarstökk og hástökk. 1500
metra hlaupið verður í hálf-
leik knattspyrnukappleiksins,
en aðrar frjálsíþróttakeppnirn-
ar samtímis flokkaíþróttunum.
Meðal kenpenda eru allir þeir,
sem Ólympíunefnd íslands hef-
ur valið 'til þátttöku í Róm,
eða .þeir Vilhjálmur Einarsson,
Valbjörn Þorláksson, Svavar
Markússon, Hilmar Þorbjörns-
son og Jón Pétursson, en auk
þeirra flestir beztu frjáls'i-
þróttamenn Reykjavíkur, svo
örugt er að um góða keppni
verður að ræða. Gert ér ráð
fyrir að keppnigreinum öllum
verði lokið kl. 22,00.
Sérstök áherzla verður lögð
á að láta mót:ð ganga greitt,
enda er mikil þcrf á því, þar
sem svo margt skal ske á
rúmum tveim tímum.
Leiðlr allra sem ætla að
kaupa eða selja
BÍL
llggja tll okkar.
BILASALAN
Klapparstíg 37.
J. B.
Akureyri í fallhættu
Framhald af 7. siðu.
mestu atvinnulaus a. m. k.
tveggja ára tímabil. Árið 1924
réði ég mig í vinnu hjá ýmsum
licsmyndurum fyrir smánar-
i.eup, 150—175 kr. á mán.
Árið 1927 byrjaði ég sjálfur
með ljósmyndastofu í félagi við
Carl Ólafsson — byrjaði upp á
4. hæð í Reykjavíkurapóteki.
— Þú hefur líka farið í ljós-
myndaferðir síðan.
— Já, ég hef farið öðru hvoru
út á land aðallega til tilbreyt-
ingar frá inniverunni.
— Þú hefur tekið töluvert af
I mdslagsmyndum og kvikmynd-
um?
— Já, ég hef tekið allar teg-
undir mynda. Líka dálítið af
kvikmyndum fyrir sjálfan mig
og á dálítið safn, en er að
mestu hættur því, það er orðið
svo dýrt.
— Svo tókstu litmyndir og
beittir þér fyrir námskeiði hér
í því.
— Já, ég fór út og lærði lit-
I'lósmyndun, en er hættur henni
vegna þess hvað það er dýrt
■vegna tollanna. Það er líklega
einsdæmi í heiminum að heil
stétt iðnaðarmanna sé sett i
lúxustollaflokk, eins og gert er
með ljósmvndara hér á landi.
— Veiztu hve margar manna-
myndir þú hefur tekið?
— Nei, ég hef ekki hugmyndir
'um það. Hef skráð manna-
rnyndatökur, en skólamvndir og
passamyndir skrái ég aldrei og
þær skipta tugum þúsunda.
— Svo varstu stofnandi Ljós-
myndarafélags íslands og ert og
hefur verið formaður þess —
hve lengi?
— Félagið var stofnað 1926 og
ég var kosinn formaður 1929
eða 1930 og síðan hef ég verið
Grænland
Framhald af 7. síðu.
setja sterkari svip á líf fólks
en varð á vegi okkar. Við ís-
lendingar megum vænta þess,
að eignast innan tíðar djarfa,
unga menningarþjóð að næstu
nágrönnum, með furðulega, en
nýstárlega lífsreynslu og
menningu að baki. Þessi þjóð
mun búa á rústum fornrar ís-
lenzkrar byggðar, búpening
sinn og fyrirmyndir að nýjum
lifnaðarháttum sækir hún til
íslands. Við getum rétt henni
hjálparhönd á ýmsan hátt. Það
gerum við ekki með heimsku-
legum og tilhæfulausum kröf-
um um yfirráð á Grænlandi.
íslendingar hafa aldrei haft
neitt drottnvald yfir Græn-
landi, hvorki að fornu né nýju.
Að fornu var Grænland sjálf-
stætt þjóðveldi á sama hátt
og ísland og gekk undir
norsku krúnuna á eigin á-
byrgð, hyllti konunga og setti
sér lög. Grænlenzkur réttur
var hvorki norskur né íslenzk-
ur, heldur grænlenzkur eins
og sanna má. Einkum munum
við geta lagt Grænlendingum
lið með því að styðja efnilegt
ungt fólk til mennta. Hingað
til hefur enginn Grænlending-
ur lokið stúdentspi’ófi og þar
með hefur enginn þeirra lagt
stund á háskólanám. Það væri
skemmtilegt, ef fyrsti græn-
lenzki læknirinn útskrifaðist
fra Háskóla íslands, og margt
geta Grænlendingar lært af
þvi að kynnast íslenzkum
landbúnaði.
Framhald af 9. síðu.
metra færi varði Einar í horn,
en hinn, sem var skot langt
innan vítateigs, gerði hann
sömu skil.
Skeinmtilegur seinni hilfleik-
u r var í hönduin Akureyringa
1 síðari hálfleik gerðu Ak-
ureyringar breytingu á liði
sínu, sem án efa var rétt.
Steingrímur, sem áður var í
innherja stöðu, skipti við Jak-
ob Jakobsson um stöðu, og í
síðari hálfleik var Steingrím-
ur langbezti maður vallarins.
Það liðu heldur ekki nema
7 mínútur áður en Steingrím-
ur var búinn að „troða" bolt-
anum inn í Valsmarkið. Þetta
mark skoraði Steingrimur með
hörku, tók boltann af Magn-
úsi Snæbjörnssyni, sem dúll-
aði með boltann á endamörk-
um, en síðan lék Steingrim-
ur sig í góða stöðu og skoraði
örugg'ega.
Það sem eftir lifði hálfleiks-
ins áttu Akureyringar miklu
meira í leiknum og oft var
t.d. er Steingrími með harð-
t.d. er Steingrímur með harð-
fylgi tókst að koma boltanum
í gegnum Valsvörnina, en
renndi boltanum rétt utan hjá.
Eða þegar Valsvörnin bjargaði
á marklínunni, en það kom
oftar en einu sinni fyrir, þ.e.
Magnús og Björn.
Síðustu 15 minúturnar voru
bráðskemmtilegar og spenn-
arói, enda mikið i húfi fyrir
félögin, einkum Akureyri, sem
ekkert bíður nema II. deild-
in, vinni þeir ekki fleiri leiki,
leða geri jafntefli.
Dómari var Baldur Þórðar-
son og dæmdi allvel, en ekki
er nokkur efi á að úrverk það,
sem hann fór eftir í fyrri
hálfleiknum, hefur gengið held-
ur hratt, a.m.k. var fyrri
hálfleikur 3 mínútum of stutt-
ur.
— bip —
SKÁKMN
Frarnhald af 4. síðu
ast til áðurnefndra uppskipta.
Nú gefa drottningakaupin
hvítum aðeins jafntefli gegn
beztu vörn).
33. Dxf6f, Kxf6 24. Kf3, Kg5
35. a4, Kh5 36. b4, Kg5??
(Hér fatast Koi'shnoj hins
vegar heldur illilega. Nauð-
synlegt var 36. — — b5, og
leiðir það til jafnteflis eftir
37. axb5, b6 38. h3, g5 39. Kg2,
g4 o. s. frv.).
37. b5!-----
(Nú er engin vöi’n til við
gegnumbrotshótuninni á
drottningararmi).
37.-----Kh5 38. a5!
Rothöggið.
Eftir 38. — — bx45 kæmi
nú b6 og 38. — — Kg5 39.
axb6, cxb6 40. d6, Kf6 41.
Kg4, Ke6 42. Kxp, Kxp 43.
Kg5 o. s. frv. gagnar ekki
heldur.
Korshnoj gafst því upp.
Útbreiðið
Þjóðviljann
Framhald af 1. síðu.
nema í hótunarskyni. Ein'aröleg'
■•'n.lstaða íslendinga hetur einmitt
veriö að brióta ofbelcli Breta
á bak aftúr. Sannleikurinn er
sá að vetrarveiðar brezkra tog-
ara við ísland eru nær óhugs-
andi án bess að skip þeirra hafi
samband við land. Hér er því
um lítilmótlega afsökun ríkis-
stiórnarinnar að ræða. Hún er
c-kki að bægja neinni hættu frá.
Revnslan hafði þegar sannað að
Bretar gátu ekki veitt hér undir
stjórn herskipa.
— Þú telur þá að Bretar nefðu
sjállir heykzt á ofbeldi sínu?
— Ég er ekki í nokkrum vxia
um það að Bretar nefðu gefizt
upp á þessari fáránlegu tilraun
sinni. ef íslenzka rikisstjórnin
hefði tekið af allan vala um
staðíestu sína i málinu. ef hón
heíði gert Bretum fullkomlega
ljóst að engin bre.vtmg yrði á
afstöðu fslands og' allir sérsamn-
ingar væru óhugsandi. Ástæðan
til þess að Bretar hafa þraukað
áfram er einvörðungu sú að þeir
hafa fundið að forráðatnenn nú-
verandi stjórriarfiokka liafa alU-
af verið hikandi og tvíráðir. Þess-
vegna hafa Bretar trúað þvi að
fyrr eða síðar gæí'Lst rikisstjórn-
in upp. Bretar hafa æ ofan í æ
tilkynnt að þeir uhdirbyggju
samninga við íslenzk'i ríkisstjórn-
ina um muiið. að samningar
myndu heiwt bráðlega o. s. frv.
Við slíkum fullvrðiigum hofur
ríkisstjórnin stainþágað og þann-
ig boðið hei x áframhaidandi fii-
raunum og hótunum Breta.
— Hefur sakaruppgjöfin ckki
einnig stuðlað að j.essari þróun?
*— Sakaruppgjöíin var regin-
skyssa og hreint undanhald í
málinu af hálfu ríkisstjómarinn-
ar. Auðvitað átti aldrei að gefa
upp sakir nema Bretar viður-
kenndu 12 mílna landhelgina. En
afleiðingarnar af sakaruppgjöf-
inni hafa orðið þær að brezkum
veiðiþjófum var stórlega auð-
veldað að halda uppi rátium inn-
an íslenzkrar landhelgi. Einn
mesti vandi þeirra var leystur.
Jafnframt þvi sem þeir stálust
inn í landhelgina gátu þeir haM-
ið inn á íslenzkar hafnir og feng-
ið þar hvers kyns fyrrigreióslu.
Veiðiþjófunum var ekki neitað
um neitt af bví að dómsmálaráð-
herra íslands hafði gert þá sak-
lausa. Reynslan sýnir að brezku
veiðiþjófarnir færðu sig stór-
lega upp á skaftið eftir þetta
undanhald.
— Hvernig virðist þér svik
ríkisstjórnarinnar mælast fvr;r
hjá almenningi?
— Það var auðfundið að menii
úr öllum flokkum urðu furðu
icstnir þegar þeir iieyrðu út-
varpið , skýra frá því . að ríkis-
stjórnin hefði sambykkt. að taka
upp samninga við Breta. Fnn eíga
Þó margir erfitt með að trúa
p'4 að ríkisstjórnin sé svO sta--
blind að hún þori að semja um
imdanhald í málinu. En ég er
ekki í neinum vafa um bað að
eins og nú standa sakir æílar
ríkisstjórnin sér að semja; hút.
hefur bognað undan kröf im
Breta.
Eina leidin til að bjarga land-
helgismálinu er að almenningur
í landinu gripi nú til sinna ráða
og geri ríkisstjórinni ljóst að
undanhald verður ekki þolað.
Auðvitað mun ríkisstjórnin segja
að undanhaldið sé ekki undan-
hald. Auðvitað segir hún nð aí-
slátturinn sé ávinningur.. Þess
vegna þarf að stöðva óamninga-
makkið þegar í upphaíi.
Almenningur um land allt þarf
að rísa upp og láta naótmælunrrn
rigna yfir ríkisst.iórnina.
Landsmenn þurfa að mót-
mæla því að samið sé sérst.ik-
lega við nokkra þjóð um 12
mílna landhelgi. Stefnan er:
12 mílna Iandhelgi er ekkert
samningamál. Hún skal gilda
jafnt fyrir alla og engar und-
anþágur skulu leyfðar. Rikis-
stjórninni ber tafarlaust að
falla frá samninga.inakkinu við
Breta og lýsa yfir því afdrátt-
arláust að engin breyting verði
gerð á 12 mílna landhelgi ís-
lands og alls engar undanþág-
ur veittar.
Samþykktir um landhelgis-
málið þurfa að berast frá sem
flestum íslcnzkum fiskiskip-
um; öll síldveiðiskipin ættu að
senda mótmæli gegn samn-
ingamakkinu við Breta. Sjó-
mannasamtökin þurfa að mót-
mæla, verstiiðvarnar og allir
þeir landsmenn sem áhuga
hafa á fullveldi og framtíð
þjóðarinnar. Slík allsherjar
viðbrögð manna úr öllum
flokkum geta bjargað land-
helgismálinu; og það eru við-
brögð þjóðarinnar ein sem nú
geta bjargað — því ríkis-
stjórnin er að gefast upp.
Sumarbléitt
Begoniur
Daliliur
Animonur
Liljur
Garðrósir
Gróðrarstöðin við Miklatorg.
Símar 22-8-22 og 1-97-75.
Múrarar og verkamenn
óskast strax. — Löng \inna.
Byggingafélagið Brú h.f.
Sími 16298.