Þjóðviljinn - 19.07.1961, Síða 1

VILJINN
Miðvikudagur 19. júlí 1961 — 26. árgangur — 161. tölublað.
Öngþveitisástanof á söltunarsstöSvunum
afl ‘
Sofandaháttur rikisst'iórnarinnar veldur stórtjóni
Samnlngsfundnr1
ígærkvöld
Sanmingafundurinn, seni boð*
aður var i fyrrakvöld, stóð til
klukkan hálf tvö um nóttina.
Enginn árangur varð ahnar cn
sá, að aftur skyldi setzt að samn-
ihgaborði í gærkvöld, og hófst
sá fundur kl. 8,30. Honum var ó-
lokið, þegar blaðið fór i press-
una, og ókunnugt var unx nokk-
urn árangur.
Fylkingarferð át í
hláinn í kvöld
Æskulýðsfylkingin í Reykjavík
eínir i kvöld kl. 8 til íerðar út
í bláinn. Tekið á móti þátttöku-
ti'kynningum á skrifstofu ÆFR,
Þjóðviljinn skýrði í gær írá kröíu síldarsalíenda
, fyrir norðan og austan að fá að halda áfram að
; salta. Ekkert orð hefur heyrzt frá ríkisstjórninni.
| Enda þótt söltun yrði leyfð, sem sjálfsagt er, þá er
svo ástatt, að algert tunnuleysi ríkir á söltunar-
. stöðvunum, og sjómenn og síldarstúlkur sem og öll
■ þjóðin verður næstu daga að sjá landburð af góðri
söltunarsíld fara í bræðslu vegna sofandaháttar
ríkisstjórnarinnar.
Ríkisstjórnin haföi tekið
norsk flutningaskip á leigu
til síldarflutninga en að-
eins eitt þeirra er komiö
til landsins, enda þótt
síldveiðarnar séu langt
komnar. Sagt er að þessi
skip séu að taka tunnur í
Noregi og því seinki þeim.
Þannig er silakeppsháttur
núverandi ríkisstjórnar
gagnvart helzta útflutn-
ingsatvinnuvegi okkar.
Svör vesturvelda
London 18/7 — Birt hafa ver-
ið svör stjórna vesturveldanna
við orðsendingum sovétstjórnar-
inrtBr varðandi Berlín og i'riðar-
samninga við þýzku ríkin tvö.
Svörin voru afhent í Moskvu i
gær. í svörunum sem eru að
mestu leyti samhljóða er viður-
kennt að nauðsynlegt sé að gera
friðarsamninga við Þýzkaland,
en sku’dinni skellt á Sovétr'kin
íyrir að ekki hafi orðið úr þeim
enn. Vesturveldin ítreka rétt
sinn til að hafa áíram her i
Vestur-Ber'ín og frjálsar að-
ílutningsleiðir þangað, en segj-
ast reiðubúin að setjast við
samningaborð.
Morgunblaðið segir í gær, að
14 skip bíði lendunar nteð full-
fermi á Seyðisfirði í fyrra-
kvöld. Og enn er verið að
kasta, seg'r blaðið, þctt tunnn-
leysi sé og hvorki fólk né vél-
ar hafi undan. En blaðið held-
ur áfram: „Noltkuð af tiinnuni
hefur borist til Seyðisfjarðar
frá Eyjafirði, en það eru dýr-
ar tunmir, jiví það kostar
jafpmikið að flytja l>ær jiaðan
á bíl og síldarstúlka fær fyrir
að salta hverja tunnu.“ Allii,
sem nálægt s'ildve'ðum koma,.j
■eru uggandi vegna þessa sof-.j
andaháttar, og jafnvel frétta-
maður Morsrunblaðsins berg-
málar hina almennu reiði sjó-
m.anna og síldarstúlkna.
Hér er enn eitt dæmið á
ferðinrf. um það, hversu ger-
samlsga ríkisstjórnin er ófær
að stjórna atvinnulífi íslend-
inga, og væri henni sæmra a'ð
segja af sér. Auðvitað er l»að
engii’ fyrirhyggja að e;,go bara
tunnur fyrir ^meðalmagn af
síkl. Tunnubirgðir verða ætíð
að vera slíkar, að við þiirfum
eldíi á góðu síldarsumri að
liræða söltunarsíldina. En það
er ofvaxið skilningi núverandi
sjáA’rútvegsn'.álaráðberra.
Sannleikanum er hver
SÁRREIÐASTUR
Alþýðublaðsómyndin er að kveinka sér und-
an skrifum Þjóðviljans um þjónkun AlþýÖu-
flokksráðherranna viö verðbóigubraskara í-
haidsins. Ritstjórunum svíður auðvitað undan
svona sárum sennindum. En sannleikann verð-
ur að segja. Alþýöuflokksráðherrarnir hafa í
tvígang neitað því, að nokkur leiö væri að
bséta kjörin með lækkun vöruverðs og lýstu
því yfir, að ríkisstjórnin mundi ekki skipta
sér af frjálsum samningum verkamanna og at-
vinnurekenda um kaupgjald. Þannig ráku Al-
þýðuílokksráöherrarnir verklýðshreyfinguna út
í kauphækkunaraögerðir. Nú begar frjálsir
samningar liggja fyrir, þá hóta þessir ráðherr-
ar að eyöileggja ávinning þeirra með enn
hækkuðu vöruverði. Og hverjum er það til
þægðar, herrar mínir, verkamönnum eða verö'-
bólgubröskurunum ?
Þegar ríkisvaldið hótar að eyðileggja árangur kjarabar-
átlunnar eflir verkalýðshreyfingin baráttusjóði sína
Þessa niynd lók fréttamaður Þjóðviljan.s á Kaufarhöfn í síðustu viku al' löiulun úr Hvaimcy
frá Hornafirði. Eru skipverjar að störfum við löndunina.
+--------------------------,4-^———
er hrœtt við
samhjálp verkalýðsins
Dagblöð ríkisstjórnarinnar haí’a undaníarna daga!ent1ursenda hann með þökkum
verið að íjargviðrast út af því, að íslenzkri verklýðs-
hreyfingu hefur borizt fjárhagsaðstoð frá erlendum
verklýðsfélögum og samböndum. Gætir greinilega
ótta þessara blaða við svona drengilega alþjóðlega
samhjálp verklýðsins, og kemur það engum á óvart.
Þessu fé verður ekki skilað aftur, heldur lagt í
vinnudeilusjóði hérlendis af augljósum ástæðum.
Dagblöð ríkisstjórnarinnar
tala þessa dagana nm hina er-
lendu fjárhagsaðstoð sem eitt-
fé þessu sé skilað aftur. Þann-
Það gerðu þau það fljótt, að
peningarni'r, 100.000 dollarar,
komu aldrei inn í islenzkan.
gjaldeyrisbanka.
Þegar sýnt var, að hér átti
að svella verkamenn lil upp-
gjafar í síðasta verkfalli, fór
Alþýðusambands Islends fram
á fjárhagsstuðning við þrjá að-
ila: A’.þjóðasamband verka-
lýðsins (W.F.T.U.), Alþjóða-
ig var að farið 1952 eins og gambard frjálsra verkalýðsfé-
Þjóðviljinn hefur margskýri laga (I.FF.T.U.) og verka-
hvert feimnismál íslenzkrar Þá barst fjárhags- 1 lýðssamböndin á norðurlönd-
verkalýðshreyfingar. Það er al-
veg óþaífi fyrir þessi blöð. I
fulli'i alvöru og opinberlega
leitaði íslenzk verkalýðshreyf-
ing eftir f járliagsaðsloð er-
lendiss frá, þegar sýnt var að
verkföllin drægjusl á langinn.
Áslæðan er alkunn: Atvinnu-
rekeiulur beiltu siniun sterk-
;as/a baiulamanni, skortinum,
!og Iiugðust svelta menn til
hlýðai og uppgjafar. Sama að-
(ferðin, sem nú er í alg’eymi
! gagnvart- Þrótti. Við .slíkar
l baráttuaðslæður á verkalýður-
inn voldugri bandamann, sein
er samlijálp verkalýðsins, en
hún þekkir engin landamæri
cffa þjóðerni.
Það er auðfundið á skrifum
stuðningur í lok verkfallsins og ' um' Þe^r beiðni Þessi bars,;
ákváðu verkalýðsfélögin þá að |
Framhald á 2. síðu.
Skipin streyma að austan
Ecndunar á Siglufirði
Sig'lufjörður 18/7 — SíUlveiði
skip af austurmiðunum streyma
nú til Sig’ufjarðar með afla sipri
þar sem löndunárstoþp er hjá
öllum verksmiðjunum á austur-
landi. Á Kaufarhöfn muti bið
eftir löndun táka um 70 kíukku-
stundir.
Gerð var tilraun til að salta
hluta aí aflanum h.iá nokkrum
skipum en síldin reyndist illa
farin. enda orðin gömul, svo
henni var svo 'til allri landað í
•þeseara blaða, að þau viija, að bræðsiu.
Véðrið á miðunum fyrir Norð-
irlandi hcfur nú batnað og
■nun eitthvað hafa verið leitað
í miðununiyþar í dag. Snemmá
i. morgun varð vart við síld á‘
Sporðagrunni og þar lóðaði leit-
arskip tvær stórar torfur á 60
Eaðma dýpi og sá dálítið. afl
vaðandi síld en það var mest
stökksíid. Þá - sá togbáturinn
Páiína frá Sauðárkróki tvær!
torfur út af Sauðanesi, en unf
annað befur ekki frétzt.
t