Þjóðviljinn - 27.09.1961, Blaðsíða 11

Budd Schulberg:

U
LnJ
o o
ts
(The harder they fall)
S>að er eitthvað heilbrigt í fari
hennar, já. og öruggt. Það var
að vísu undarlegt, en eftir öll
þessi ár mín í New York, var
gin rummy í eldhúsinu hjá
Shirley með kaldan kjúkling og
bjórgias við höndina það næsta
sem ég hafði komizt heimilis-
þrag á Manhattan.
Þegar við vorum háifnuð með
hæsta spil, sagði Shirley lágt:
„Hvað er að hjá ykkur hjóna-
leysunum, fyrst þú ert hér síð-
ustu nóttina þína í þorginni?"
„Það má guð vita. Hún er
að verða leið á mér.“
„Þú vilt kannski síður tala
um það?“
Að því er virtist hafði Shirley
meiri áhuga á spilunum sínum
en áhyggjum mínum, en hún
hafði sjaldgæfan hæfileika til
að hlusta á það sem maður
■ sagði en vera þó áhugalaus á
svipinn, og það gerði það að
yerkum að auðveldara var að
opna hjarta sitt fyrir henni.
,,Ég held að Molina hafi ver-
ið dropinn sem fyllti mælinn“,
sagði ég. „Hún vill að ég snúi
baki við þessu öllu saman. Ég
veit vel að það er óþefur af
þessu öllu og okkar á milli
sagt eru viðskipti Nicks ekki öll
í sómanum. En þegar maður er
þrjátíu og fimm óra er ekkert
'áhlaupaverk að byrja alveg að
uýju, og ég kann vel við að fá
aura í hendurnar í hverri viku“.
„Þrír," sagði Shirley.
,,Ég er dauður,“ sagði ég.
„Tuttugu og niu. Þá ert þú bú-
in að fá forskot, finnst þér
ekki?“
r
úfvarpið

Pastir liðir eins og venjulega.
12.55 Við vinnuna: Tónieikar.
18.30 Óperettulög.
20.00 Tónleikar: Annelise Kupper
syngur lög eftir Schubert.
20.15 Samfelld dagskrá: Heims-
kringla, blað Vestur-lslend-
inga 75 ára. (Sveinn Skorri
Höskiddsson undirbýr dag-
skrána,.
21.15 íslenzk tónlist: a) Strákalag
eftir Jón Leifs (Rögnivaldur
Sigurjónsson leikur á píanó).
b) Þrjú lög fyrir fiðlu og
pianó elftir Helga Pálsson —
(Björn Ólafsson og Árni
Kristj'ánsson leika).
21.35 Gegnum Víðida), frásöguþátt-
ur eftir Biörn Daníeisson
skó’astjóra (Höf. flytur).
22.10 Kvöldsagan: Smyglarinn.
22.30 Djassþáttur (Jón M. Árnas.)
23.00 Dags’krárlok.
„Þetta var símareikningur-
inn,“ sagði Shirley. „Nú kemur
húsaleigan."
Ég hélt að hún hefði alls
ekki hlustað a mig, en þegar
hún var búin að láta út, vék
hún aftur að efninu eins og
engin truflun hefði átt sér stað.
„Ég skal segja þér eitt, Eddie,
ást og hnefaleikar eiga ekki
mjög vel saman. Ef stúlkan þín
hefur ógeð á hnefaleikum en
þér finnst þeir ómissandi, —
þá er það kannski ekki svo vit-
laust af henni að láta til skar-
ar skríða.“
„Það myndir þú ekki gera,“
sagði ég.
„Vertu ekki of viss um það.
Hnefaleikar geta verið ungri
stúlku skelfileg reynsla. Það er
ekki auðvelt þegar maðurinn
hangir alltaf yfir félögum sín-
um. Eiginkonurnar og unnust-
urnar hafa ekki mikla ánægju
af slíkum manni. Ég hef aldrei
sagt það neinum öðrum en þér
Eddie, en New York va,r næst-
um búin að eyðileggjk alít milli
Billa og mín. Ef ég hefði ekki
þekkt þrælinn — guð blessi
hann — frá því ég var fimmtán
ára, þá hefði ég áreiðanlega
tekig saman pjönkur mínar og
hypjað mig heim til Oklahoma“.
Eins og allir aðrir hafði ég
heyrt sitt af hverju um ævin-
týralega fortíð Shirleyjar og
„sjómannsins“, en hún hafði
aldrei fyrr talað um hana sjálf
og ég hafði aldrei farið fram
ó það. En það var eins og
skuldaskil okkar Betu hefðu
losað um einhvern hnút hið
innra með henni.
,,Þú veizt að Billf vg^ dálítið
vílltur. Hanh drakk talsvert áð-
ur en hann fór að bo.xa fyrir
alvöru. Það gerðum við víst
bæði á sínum tíma. Við vorum
heldur óskemmtilegt par. í
hvert sinn sem ég las í blöðun-
um að einhver hjónaleysi hefðu
rænt einhvern sem hefði hirt
þau upp af götu sinni, þá datt
mér í hug að það hefðu getað
verið Billi og ég. Billi var sjúk-
ur í peninga og ég var svo skot-
in í honum ,að ég hefði gert allt
sem hann hefði sagt mér. Ef það
hefði ekki viljað þannig til af
hendingu að hann gat grætt á
hnefunum, þá má guð vita
hvernig farið hefði fyrir okkur.
„En það verð ég að segja
Billa : til hfósjs,. ,í þá daga, að
F
r
Maðurinn minn og faðir
ÞÓRARINN J. WIUM
andaðist á Bæjarsjúkrahúsinu aðfaranótt 26. september.
Vilborg Þórólfsdóttir, Jón Freyr
hann eltist aldrei við annað
kvenfólk. Það byrjaði ekki fyrr
en hann kom hingað til bæjar-
ins og hitti þessa þorpara sem
fóru að draga hann með sér á
næturklúbba. í fyrstg skipti-. sem
honum varð á í messunni, mún-
aði minnstu að ég fleygði mér
út um gluggann. Það var kvöld-
ið sem hann keppti við Coslow.
Allir sögðu að það yrði erfið
keppni, en hann sigraði án þess
að hárið á honum ýfðist að ráði.
Ég horfði aldrei á kappleik með
honum, því að ég kærði mig
ekki um að sjá hann barinn, en
ég hlustaði ó útvarpið og það
var næstum eins slæmt. Jæja,
en ég heyrði sem sagt að Coslow
var sleginn út og þá fór ég að
halda mér til, því að mér datt
í hug að Billa langaði kannski
eitthvað út til að halda sigur-
inn hátíðlegan. En það kom í
ljós að hann hafði annað álit
á því hvernig bæri að halda
uppá þetta, og hann kom ekki
heim fyrr en klukkan sex um
morguninn. Hann lyktaði af
whiskýi og ókunnugum kven-
manni. Kvöldið eftir þegar hann
vaknaði, þá sagði hann svo sem
elskan mín, þú verður að fyr-
irgefa mér, ég skal aldrei gera
það aftur. Sex vikum seinna
nær hann meistaratitlinum af
Thompson í fimm lotum og
sama sagan endurtekur sig. Loks
skrifaði hann samning við Hy-
ams og hann mátti ekki heyra
minnzt á þjálfun — Danni Mc-
Keogh sagði honum að fara
fjandans til. Hann hélt að hann
gæti boxað endalaust. Þú manst
sjálfsagt eftir keppninni við
Hyams. Hyams liefbraut hann og
sprengdi báðar kinnarnar á hon-
um rétt undir augunum. Ef dóm-
arinn hefði ekki stöðvað leik-
inn, hefði hann trúlega gengið
i af Billa dauðum. Billi var að
tapa sér, því að það var alltaf
svo mikið loft í honum. En þetta
kvöld kom Billie beint heim eft-
ir keppnina. Ég hélt honum í
rúminu í heila viku og hann
vildi ekki láta nokkurn mann
sjá sig, ekki einu sinni Danna.
Ég var sú eina sem mátti koma
nálægt honum og hann var ljúf-
ur og indæll eins og lítið barn.
„Eftir það get ég svarið að
í rauninni bað ég til guðs í
hvert skipti um að hann fengi
fyrir ferðina. í hvert skipti sem
svo fór, þá leið okkur nefnilega
vel, þá kom hann heim og var
Lœknar
fjarverandi
Alma Þórarinsson frá 12. sept.
til 15. okt. (Tómas Jónsson).
Árni Bjömsson um óákv. tíma
(Stefán Bogason).
Axel Biöndal til 12. október
(Ölafur Jóhannsson).
Eggert Steinþórsson óákv. tíma
(Kristinn Björnsson).
Esra Pétursson óákv. tíma.
(Halldór Arinbjarnar).
Eyþór Gunnarsson frá 17. sept.
i 2-3 vikur (Victor Gestsson).
Gísli ólafsson óákv. tíma.
(Stefán Bogason).
Guðjón Guðnason til 10. okt.
Í.Tón Hannesson).
Hjalti Þórarinsson frá 12. sept
til 15. okt. (Ó’afur Jónsson).
Hulda Sveinsson frá 1. sept.
(Magnús Þorsteinsson).
Iíjartan B. Guðmundsson frá
21. sept. til 31. marz 1962. —
(Samlagssjúklingar Ölafur Jó-
hanngson. taugasjúkdómar
Gunriar Guðmundá?on)
Kristjana Heigad.. til 30. sept
(Ragnar Arinbjarnar).
Ólafur Geirsson fram í miðjan
nóvember.
Páll Sigurðsson til septloka
(Stefán Guðnason).
Riehard Thors til sept.loka.
Sigurður S. Magnússon óákv t.
(Tryggvi Þorsteinsson).
Snorrl Hallgrímsson til sept-
emberloka.
Sveinn Pétursson frá 5. sept-
ember í 2—3 vikur.
Víklngur Amórsson óákv. tíma
(Ólafur Jónsson).
f dag skulum við athuga
stöðu, sem kemur alloft fyrir,
þó að mörgum spilaranum
sjáist yfir hana. Spilamennsk-
an, sem hér um ræðir er not-
uð þegar rjúfa þarf samgang
varnarspilaranna af einhverj-
um ástæðum, eins fljótt égr
hægt er.
Oft er tilgangur þessarar
spilamennsku sá, að koma í
veg fyrir að andstæðingarnir
nái að trompa:
S: A-G-5
H: G-10-8-7
T: D-G-3
L: A-D-7
S: D-8-4-2
H: A-5-4
T: 5
L: K-10-8-6-3
S: K-9-7-6
H: 6
T: A-9-7-4
L: G-9-4-2
S: 10-3
H: K-D-9-3-2
T: K-10-8-6-2
L: 5
Suður spilar þrjú hjörtu eft-~
ir þessar sagnir:
Norður Austur
1 lauf pass
2 hjörtu 2 spaðar
pass pass
Suður
1 hjarta
3 hjörtu
Vestur
1 spaði
pass
Vestur spilar út tígulein-
spilinu, austur drepur á ás-
inn og spilar meiri tígli. Vest-
ur trompar og spilar lágspaða.
Vörnin hótar nú annarri
trompun. Spili suður á hinn
venjulega máta, þ.e. drepi á
spaðaásinn og spili síðan
trompi, þá drepur vestur á
trompásinn, setur austur inn
á spaða og trompar tígulinn
til baka. Eins og spilin liggja
getur sagnhafi komið í veg
fyrir þetta, með því að drepa
á spaðaásinn, taka laufaás, og
síðan laufadrottningu, í hverja
hann gefur síðasta spaðann
sinn.
Þetta sker á einu sam-
gönguæð varnarspilaranna.
Komi laufakóngurinn frá
austri verður sagnhafi að
hætta við þessi áform. Hann
verður að trompa og spila út
trompi í þeirri von að vörnin
geti ekki náð annarri tromp-
un.
Ræða Gromikos
Framhald af 7. síðu.
tilraunanna. Það væri helber
hræsni sem kæmi fram í höf-
uðborgum vesturveldanna þegar
tilraunir Sovétríkjanna væru
gagnrýndar á þeirri forsendu að
heilsu mannkynsins stafaði
hætta af þeim. Á slíka hættu
hefði aldrei verið minnnzt þegar
Bandaríkin og Bretland sprengdu
hverja sprenginguna af annarri
árum saman. Vesturveldin hefðu
gert miklu fleiri kjarnaspreng-
ingar en Sovétríkin. Eina lausn
þessa máls er sú sem Sovétríkin
hafa lagt til, sagði Gromiko, al-
ger og allsherjar afvopnun.
W»UAV]NNUSTOrA
OO «DTi€tKSm.A
Laufásvegi 41.
Sími 13673
i-ifi kó fy
Þjóðviljann vantar börn
ííl blaðburðar í eftirtalin
hveríi:
Voga
Laugarás
Nýbýlaveg
Talií við afgreiðsluna.
Sími 17-500.
V0PNI
Regnklæðin sem fyrr á gamSst;
hagstæða verðinu, fyrir haust-
rigningarnar.
Einnig
svuntur og ermar í hvítum og
gulum lit í sláturhúsin, mjög
ódýrt.
Gúmmífatagerðin
V0PN1 1
Aðalstræti 16.

12000 vinningar á ári!
30 krónur miðinn ~
Miövikudagur 27. seyteruber 1M1 — ÞJd»VILJINN — ]1