Þjóðviljinn - 06.10.1961, Side 11

Budd Schulberg:
(The harder they fall)
Sivert er þú 'kominn?,‘
,.í tukthús;‘, sagði ég. „Hótel
ÍTukthús. Og ég veit ekki einu
Sinni klefanúmerið".
„Þú vinnur of mikið“, sagði
yince.
,.Já, okkar á milli sagt, þá
Œinnst mér við vinna fyrir matn-
to og vel það“, sagði ég.
„Já, að minnsta kosti ég“,
sagði Vince og benti á sjálfan
Sig. „Ef ég sæi ekki um minn
part, hvar værir þú þá staddur
ineð allan þinn fína talsmáta?“
Hann fór úr náttfatajakkanum
og beygði sig áfram eins og
hann ætlaði að reyna að ná nið-
Mr í gólf. „Guð sé oss næstur“,
W-------------------------------
útvarpið
Pastir liðir eins og venjulega.
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
13.50 Afmælishátíð Háskóla Is-
' lands (útv. frá háskólabíói):
Ræðu flytur rektor háskól-
ans próf. Ármann Snævarr.
Avörp flytja forseti Islands,
menntamálaráðherra, borg-
arstjórinn í Reykjajvík og
! forseti Þjóðræknisfélags Is-
lendinga í Vesturheimi. —
Kveðjur flytja forseti Vís-
indafélags Islendinga, vara-
formaður Bandalags háskóla-
manna, formaður Stúdenta-
félags Reykjavikur, formað-
ur Stúdentaráðs háskólans
og og fulltrúar erlendra há-
skóla. — Blandaður kór,
Þuríður * Pálsdóttir, Árni
Jónsson og Sinfóníuhljómsv.
Islands flytjia kantötu við
háskólaljóð Daviðs Stefáns-
sonar og f’eira eiftir Pál Is-
ólfsson; höfundur stjórnar.
— Rektor þakkar. — Sung-
inn þióðsöngurinn.
18.30 Tónleikar: Þjóðlög frá ýms-
um iöndum.
18.50 Tilkynningar.
20.00 Tónleika.r: Konsert í A-dúr
fyrir selló og streng‘asveit
eftir Tartini (I Musici leika).
20.15 Efst á baugi.
20.45 Óperettulög: AnneMese Rot-
henbercer og Rudolf Schock
syngja lög úr Betlistúdcntinn
eftir Millöcker og Boccaccio
eftir Suppé.
21.00 Upplestur: Steindór Hjör-
leifsson leikari les ljóð éftir
Jón úr Vör.
21.10 Píanótónleikar: Clara Ha-
skil leikur. a) Tvær sónötur
í Es-dúr og h-moll eftir
Scarlatiti. b) Sónatína fyrir
p'anó eftir Ravel.
21.30 Útvarpssagan: Gyðjan og ux-
inn eftir Kristmann Guð-
mundsson; (Höf. les).
22.10 Kvöldsagan: Smyglarinn.
22.30 í léttum tón: a) Rússneskt
kvennatríó lcikur á bandúru
og syngur. b) Hammond
Olsen letkur á bíóorgel lög
eftir Foster. ;
sagði hann. „Mér er að fara aft-
ur, ég næ ekki einu sinni nið-
ur að tánum“. Hann rétti hægt
úr sér og tók með ruddalegu lát-
bragði um fitukeppina á brjóst-
inu. „Þú mátt ekki glápa svona
á mig. ljóti strákur“, sagði hann
með skrækri röddu og hló við.
„Snáfaðu inn og tíndu ein-
hverjar spjarir utaná þig“, sagði
ég. „Þetta er skrifstofa og það
getur einhver komið hvenær sem
er“.
„Ég veit vel hvað gengur að
þér, englakútur. Þú vilt hafa
mig alveg fyrir þinn eigin
munn“.
„Þar skjátlast þér hrapallega“,
sagði ég. ,,Ég vil hafa þig alveg
fyrir þinn eigin munn“.
„Alveg fyrir minn eigin
munn“, sagði Vince. „Þá segir
mamma má ekki“.
„Hypjaðu þig innfyrir og
klæddu þig“, sagði ég.
Vince hikaði, en svo ákvað
hann að við skyldum vera vin-
ir. í fyrsta skipti á ævinni ók
hann í fyrsta farrými í tilver-
unni og þá gat hann svo sem
alveg eins reynt að láta sér
semja við hina farþegana.
„Taktu það rólega, Ijúfurinn. Ég
var bara að gera að gamni
mínu“.
Vince hvarf inn í baðherbergið
aftur. Ég varð a* losna við hann
Mér datt Stempel í hug. Ég hafði
ekki nennt ennþá að setja mig
í samband við hann, því að ég
vissi ekki lengur hvar hann átti
heima. Hann hafði á sínum tíma
farið til Hollywood til að vinna
hjá Metro Goldwyn, það mundi
ég allt í einu. Og þangað hringdi
ég og símastúlkan svaraði þvi
til að hún hefði aldrei heyrt
hann nefndan, en hún gaf mér
samband við annan kvenmann
sem sagði „Rithöfundadeild", og
hún gat gefið mér þær upplýs-
ingar að Stempel hefði ekki unn-
ið hjá þeim í mörg ár. En svo
fannst mér ég muna eftir því.
að ég hefði séð nafnið hans á
mynd frá Warner Brothers og
þangað hringdi,. ég. Já, herra
Stempel hafði starfað hjá þeim,
en ekki síðasta misserið. en ég
skyldi hringja til Rithöfunda-
sambandsins. Þar var til listi yf-
ir alla rithöfunda sem unnu í
Hollywood. Og sennilega myndi
ég hitta Stempel hjá First Nati-
onal, sagði hún. Það lét ekki
sennilega í eyrum. Það var ó-
Konan mín og móðir okkar
helga jónsdóttir
(áður til heimilis að Þrastagötu 9),
lézt á Elli- og hjúkrunarheimiiinu Grund þ. 4. þ. m.
| Jón Jónsson frá Þinganesi
og börn hinnar látnu.
hugsandi að höfundur Draums-
ins um eimreiðina, sem kynslóð
mín batt helztu vonir sínar við,
ynni fyrir kvikmyndafélag sem
framleiddi sérílagi blóðflekkaðar
kúrekamyndir. Það var eins og
að hugsa sér að kvikmynd með
nafninu Snaran og marglileypan
væri skrifuð af Tómasi Mann.
En til öryggis hringdi ég í First
National. Jú, herra Stempel
hafði verið á vinnustofunni í
rnorgun. „Hann tilkynnti að
hann kæmi ekki síðdegis“, var
mér sagt. Nei, því miður höfðu
þeir ekki heimasímann hans.
Nú varð ég að hitta Stempel.
Ég varð að komast að því hvað
komig hafði fj'rir hann. I ör-
væntingu tók ég símaskrána ,án
þess að búast við að finna nafn-
ið hans þar. En þarna stóð það
þá. David H. Stempel, Stone
Canyon Road nr. 1439. CRestwiew
6-1101. Andartaki síðar var ég
að tala við Stempel sjálfan og
rödd hans var nákvæmlega eins
hvell og drengjaleg og áfjáð og
siðast þegar ég- hafði hitt hann.
„Ert það þú, Eddie Lewis!
Hvaðan úr ósköpunum ber þig
að, hoppaðu inn í leigubíl og
flýttu þér hingað“.
Meðan ég ók í leigubílnum
gegnum göturnar í Los Angeles.
sem minntu á smábæi í miðvest-
urríkjunum lagða hlið við hlið.
kílómetra eftir kílómetra, var ég
að hugsa um Dave Stempel,
David Heming Stempel, og
hvernig hann hafði á sínum tíma
lesið ritsmiðar sinar upp fyrir
okkur meðan blekið á þeim var
enn vott — og hvernig hann
hafði þá verið átrúnaðargoð
okkar. Dave Heming Stempel
var regluleg Hollywoodímynd
ungs rithöfundar. Hann var há-
vaxinn og í senn kraftalegur og
glæsilegur. Augun voru ljósblá,
broshýr, en þó hvöss og íhugul.
Þegar við vorum komnir úr
skóla, hitti ég Dave ekki aftur
fyrr en ég rakst á hann mörg-
um árum seinna á Tims bar á
Þriðju Avenue. Þá var hann ný-
búinn að ljúka stúdentsprófi og
Draumurinn um eimreiðina hafði
skipað honum í röð efnilegustu
ungskálda Bandaríkjanna. Þessi
bók átti að vera hin fyrsta af
þremur sem hann hafði ákveð-
ið að skrifa um efnið: „Barátta
mannsins við maskínuna", þetta
stóð á kápunni, og næsta bindi
Iljarta gimsteinanna sjö átti að
vera á næsta leiti. Þegar ég hitti
hann áðurnefnt kvöld og spurði
hvort nokkuð væri að frétta.
kastaði hann til tignarlegu höfð-
inu og sagði: „Mig hefur alltaf
langað til að vita hvernig reglu-
legt söguriki lítur út, svo að ég
fer til Hollywood í nokkra mán-
uði og reyni að losa þá við eitt-
hvað af ævintýragullinu. For-
leggjarinn minn virðist hafa ó-
trú á þessum ráðagerðum mín-
um, svo að mér datt í hug að
leyfa Metro Goldwyn Mayer að
hjálpa mér svolítið af stað“.
Síðan voru liðin fimmtán ár
og í sjö ár að minnsta kosti af
þessum fimmtán hafði forleggj-
arinn hans að staðaldri auglýst
að Iljárta gimsteinanna sjö væri
I rétt aðeins ókomið. Ég veit þetta,
j vegna þess að allan tímann hef
: ég beðið eftir þeirri bók, haf-
j andi bókstaflega lært Drauminn
um eimreiðina utanað.
Leigubíllinn nam staðar fyrir
framan stórhýsi í miðaldastíl.
Stofustúlka leiddi mig gegnum
kuldalega dagstofu og inn á
notalegan lítinn bar, sem kom
þarna eins og skrattinn úr
sauðarleggnum innanum allt
þetta gotneska.
„Eddie Lewis“, sagði Stempel
eins og hann gleddist í raun og
veru yfir að sjá mig. „Það er
nú meira hvað þú hefur breytzt,
Eddie“.
Fyrst i fúáð fannst mér sem
tanna v
milli tannanna í skorur og
ójöfmir á öllum flötum þeirra
og fjarlægi leifar, sem þar
kunna að leynast. Ein aðferð
er sú áð leggja burstann þann-
ig að tönnum þeim, sem
hreinsa skal, að hár hans bein-
ist að rótum þeirra og legg-
ist skáhallt að tannholdinu. en
dragist síðan niður eftir því
og eftir yfirborði tannanna í
átt að bitfleti þeirra. Þannig
eru tennur efri góms burst-
aðar niður, en neðri tennur
upp á við; bitfleti skal bursta
fram og aftur.
Tannbursti á að vera nægi-
lega lítill til þess að auðvelt
sé að koma honum að öllunr
flötum tanna að utan og,inn-
an. Burstunarflötur hans skal
vera beinn og hárin stinn.
Bezt er að eiga tvo bursta,
nota þá til skiptis, hreinsa þá
og láta þorna vel milli not-
kunar.
Frá Tannlæknafélagi fslands
Hírðing
Barnið fær fyrstu tennurn-
ar um 6 mánaða gamalt, og
tveggja ára, er- það. oftast
búið • að fá; allar-'/.bamatenn:-
urnar. Nauðsynlegt v er að
hirðing tannanna hefjist eins
fljótt og auðið er og alls ekki
síðar en þegar barnið er
tveggja ára, svo að hreinsun
tannanna verði því eins.sjálf-
sögð og að þvo sér um hend-
urnar og andlitið.
Tennurnar þ.arf að bursta
að lokinni hverri máltíð og
umfram allt að sofa með
hreinar tennur.
Börnin eru ekki sjálf fær
um að annast hreinsun tanna
sinna fyrr en þau eru 7—8
ára gömul og jafnvel eftir
þann aldur þurfa foreldrarnir
að fylgjast vel með því, að
tannburstunin sé rétt fram-
kvæmd.
Við burstun ber að gæta
þess að hár burstans nái inn

ZO.tíZ
Föstudagur 6. október 1961
ÞJÓÐVILJINN — m