Þjóðviljinn - 11.11.1961, Blaðsíða 10
.8) — ÓSKASTUNDIN
ÓSKASTUNDIN — (3
KRUMMI
Ég hef verið þrjú sum- J upp um mig af ánægju,
ur í sveit á bænum Þver- því að við vorum miklir |
á, sem er hér í Eyjafirði.
ekki hugmynd um, að
þetta væri í síðasta
skipti, sem ég sæi hann,
en sú varð nú raunin á.
Nokkru eftir að ég kom
Þar voru mörg algeng hús-
dýr, svo sem hestar, kýr,
kindur, kettir og einn
hundur sem hét Krutnmi
og bar hann það nafn
með réttu, því að hann
var alveg koisvartur. Mér
þötti vænst um Krumma
af öllum dýrunum, sem
voru þarna. Hann var
mjög tryggur hundur,
bæði húsbónda sínum
og öðrum, sem þama
voru á bænum. Hann elti
okkur krakkana alltaf og
hjálþaði okkur. þegar við
vorym að reka kýrnar eða
vinir. Ég brá ekki út af i heim aftur- branu Þverá>
þessari venju, og 6. jan- j 0§ vesalings Krummi var
sofandi og brann inni. Ég
úar s.l. kom ég þar
á bamaskemmtunina.
Krummi heilsaði mér að
vanda og var ég ánægð
yfir því. að hann skyldi
ekki vera búinn að
gleyma mér. Ég haf^i þá
syrgði- mjög þennan
trygga vin minn og
g1eym; honum aldrei. En
nú sé ég hann ekki aftur.
Jóna Sigurðardóttir
(11 ára), úr „Vorinu“.
HOSI A MYMSNIPUVEIÐUM
Framhald af 1. síðu.
því ég braut annan væng-
inn og ég kenni svo mik-
ið til, þegar ég reyni að
fljúga. Þú hlýtur að
hestana. Okkur þótti öll- kunna eitthvert ráð til
um mjög vænt um
Krumma greyið. og vorum
við krakkarnir fegin þeg-
ar hann elti okkur, því
að Þá þurftum við ekki
að óttast neitt. Einn ó-
sið hafði Krummi, en það
var að gelta eftir bílum.
Við krakkarnir vorum
lengi búin að reyna að
venja hann af þpssu, en
allt kom fyrir ekki.
Krummi hélt sínum vana
hætti og hafði hótanir
okkar að engu. En allt
tekur enda, og þessi þrjú
sumur, sem ég dvaldi
þarna voru mjög fljót að
líða. Ég var vön að koma
fram að Þverá á þrett-
ándanum, því að þá var
barnaskólaskemmtun þar,
og þá hafði Krummi allt-
af þekkt mig og flaðrað
þess að ég verði heilbrigð
aftur.
Ha-ha, hugsaði Hosi.
Loksins kemur einhver,
sem ég ræð við. Svona
lítið mýrisnípustél er ein-
mitt mátulegur morgun-
matur fyrir mig. Og syo
sagði hann: „Það var
gaman ,að við skyldum
hittast, kæra 'frú , mýri-
sn'pa. Já, brotnir mýri-
snípuvængir er einmitt
það, sem'ég kann ráð við.
Komdu nær, svo ég geti
litið á þetta.“
Mýrisn'pan lét sem hún
heyrði ekki og flögraði'
áfram. „Ó ó ég kenni svo
mikið til í vængnum.
Siáðu bara.“ Og svo,
flögraði hún frá kettin-'jhana
um. Hosi læddist á eftir j augnb]iki.
og sagði: „Ósköp er að [ Framhald
sjá þetta, en stanzaðu nú,
svo ég geti rannsajjað
þetta.‘‘ En mýrisnípan
lét sem hún heyrði ekki
í kettinum en hoppaði
áfram og. kallaði aftur
fyrir sig til Hosa: „Hérna
geturðu séð. Ef ég reyni
að fljúga, þá hrapa ég .
strax.“
Hosi varð að sleikja
útum. þegar hann hugs-
aði um ihýrismpusteik-
ina. Hann læddist , nær
og nær og varð alltaf
ákafari og ákafari. Mýri-
sn'pan sá það vel, en hún
Iét sem hún tæki ekkert
eftir þvi.
Allt í einu nam hún
staðar óg- sagði: .,Ó. nei,
nú get ég ekki meira.“
Nú eða aldrei, hugsaði
Hosi. Hann skreið áfram,
ofur hægt og varlega.
Bara að hann hræddi
nú ekki á siðasta
á 3. síðu.
'**'MÚSALINGUR“”
Myndasaga yngstu barnanna
Þetta er hann Músa-
lingur, fjörugasta mús,
sem hægt er að hugsa
sér. Músalingur situr og
les í dagblaði. Allt í
einu sér hann mynd af
fallegustu músaprinsess-
unni, sem nokkur hefur
augum Htið. Undir mynd-
inni stendur: Músaprins-
essan vill giftast bezta
og myndarlegasta músa-
piltinum í Músalandi.
Aldrei hafði Músalingur
séð svona fallega músa-
piinsessu.
2. — Mamma, sagði hann.
— Á niorgun fer ég til
kóngshallarinnar til þess.
að biðja músaprinsess-
unnar. Snemma næsta
morgun klæddi hann
sig í sparifötin. Hann
kvaddi móður sína og
gekk af stað eftir þjóð-
veginum.
3. — Þegar hann hafði
gengið lengi, lengi, kom
hann að stóru fljóíi.
HOSI Á MÝRISNÍPUVEIÐUM
Framhald af 2. s‘ðu.
Mýrisnípan hreyfði sig
ekki. Og kötturinn skreið
næstum alveg upp að
henni og allt í einu tók
hann undir sig stökk. —
Eh um leið flaug mýri-
snípan upp, því að hún
van ekkert vængbrotin,
eins og þið vitið. Hosi
var á svo. mikilli ferð, að
hann gat ekki snarstanz-
að. Hann rann niður
bakkann og beint ofan í
lækinn. Mýrisnípan hafði
sannarlega gabbað hann!
Hún hafði farið alveg að
læknum, en því tók Hosi
’-ki eftir, og þess vegna
fór hánn á bólakaf í læk-
inn, þegar hann ætlaði
að hremma hana.
Hann klóraði sig i land
aftur. En nú hafði hann
fengið kaffæringu sem
hann mundi eftir. Og róf-
an á honum eða stýrið
eins og hún er l'ka köll-
uð, stóð ekki beint upp
í loftið eins og vanalega,
þegar hann skreiddist
heim.
Hann sá engan bát, svoi
hann ætiaði að fara úr
"''i-ý-Z 'N
O08L A \
•c~
<r
fötunum og svnda yfir.
Þa var hann svo hepp-
inn að koma auga á
gamlan tréskó. Belri bát
getur Músalingur ekki
kosið sér, og hann rær
rösklega yfir ána.
4. — Þegar Músalingur
var kominn hálfa leið 'yf-
ir ána heyrði hann að
einhver var að hróþa á
hjálp. Það er lítið fiðr-
ildij sem er að hrópa,
það hefur dottið í fljót-
ið, vængirnir eru gegn-
blautir, o.g það getur
ekki hafið sig til.flugs.
Músalingur b.jargaði fiðr-
ildinu, og það þomaði
fljótlega í sólskininu.
Þegar bau stigu á land,
þakkaði það Músaling
kærlega fvrir hjálpina
og flaug á brott.
(Framhaid), \
tKS32 rrrcn gVJS 8223 K522 LT23 íisiJI B&2 irEJ E33 OTUl EE3S «3*23
BCT 2E3
Framhald af 7. síða
'húsanna í landinu vegna þess-
‘ arar erlendu verðhækkunar.
En hvernig stendur þá á því,
að viðskiptamálaráðherra kemur
ihér með þessa útreikninga, -sem
á engap hátt geta staðizt? Hann
heldur sér auðvitað við það í
sínum útreikningúm, að verð-
' fall hafi orðið á síldar- og
' fiskimjöli um 45% eins og hann.
sagði í sinni ræðu og á lýsi um
' 25%. Auðvitað er þetta fjarri
öllu lagi, því að á árinu 1961
‘ var verð á síldarmjöli og fiski-
mjöli komið langt upp yfir það,
' sem reiknað var með, þegar
' gengisskráningin var ákveðin í
■ febrúarmánuði 1960. Það er rétt.
' að verðið á þes-.-.um afurðum var
ekki komið upp í það hæsta,
í sem verðið hafði farið á tíma-
f. bili á árinu 1959, en meðaltals-
verð ársins 1959 og meðaltals-
verð é.ranna þar á undan var
• -hvergi nærri því að ná þeim
’ hæsta toppi.
1 Nei, það er sem sagt allt hér
á eina bókina lært hjá hæstv.
ráðherra í þessurn efnum. Hér
er aðeins reiknað með þeim
verðlækkunum, sem áttu sér
stað frá allra hæsta verði cg
ti.l allra lægsta verðs á tíma-
bili, en ' verðhækkanir, sem
höfðu átt sér st^ð á sama tíma-
bili, eru ekki teknar með inn
í dæmið. Framhjá þeim er litið.
Framhald af 4. síðu.
ávallt minnast Guðjcns sem
hins greinda, gcðviljaða og
g.laða félaga, og við eigum all-
ir erfitt með að sætta okkur
við að missa hann á bezta
aldursskeiði og í fullu starfs-
fjöri.
Þróttur sendir öllum að-
standendum Guðjóns innilegar
samúðarkveðjur og í þeim fel-
ast persónulegar kveðjur okk-
ar allra svo og fjclskyldna
okkar.
Farðu í friði. Við hittumst
síðar.
E. Ö.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 93., 95. og 96. tbl. Lögbirtingablaðsins
! 1961 á hluta í húseigninni nr. 39 við Nesveg, hér í bænum,
1 fer fram eftir kröfu bæjargjaldkerans í Reykjavík og á-
kvörðun skiptaréttar Réykjavíkur á hluta dánarbús Péturs
Jensen í eigninni, búðarplássi m.m. Uppboðið fer fram á
eiggninni sjálfri, miðvikudaginn 15. nóvember 1961, kl. 3
í sfödegis.
Borgarfógetinn í Reykjavík,
j]Q) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 11. nóvemtaer 1961