Þjóðviljinn - 24.12.1961, Blaðsíða 5

t
Jólin eru sá tími er stór-
ar fjplskyldur kuma helzt
sarhan, ungir og gamlir, af-
ar og ömmur, höm-.tjg-bama-'
böm. Og. þá er oft farið i
leiki, spilað og dansað. kring-
um jólatréð. Og -jafnvel þótt
fjölskj-ldurnar séu ekki stór-
ar, er reynt að skemmta
, börnunum eins . og haegt er.
l>að fer Jöá oft svo, að þótt
fullorðna fólkið byrji að
leika sér „fyrir bömin‘‘ hef-
ur það áður en lýkur fullt
eins gaman að og. þeir sem
ynrgri eru.
Þegar við erum orðin. þreytt
á að dansa kringum jóiatréð
«g syngja, skulúm við setjast
niður og leika; okkur é ann-
an hátt. Við birtum hér ýmsa
leiki, sem þið gétið rejmt í
jólaboðunumauk.hjima vénju-
legu, eins og að velja sér
ko.ny, leika bókaheáti,-spila á
spii ö.fl. Krökkunum táðleggj-
um við að klippa- leikina út-
úr blaðinu. Það getur komið
sér vel að eiga feá í næsta
afmælisboði Hka.
O rSakeS’iur
Þátttakendur 5 — 8. Mega
vera fleiri.
Fyrst er valinn orðaflokk-
ur, svo. sem landafræðiheiti,
dýraheiti, mannanöfn o.s.frv.
Sá sem byrjar nefnir orð í
þessum flokki og sá næsti
eitthvert annað sem byrjar á
sama staf og hitt- endaði á
■og síðan koll af kolli. (Endi
orðið á ð á næsta orð að
byrja á b.) Dærai; ísland •—
Danmörk — Kollafjörður —-
Reykjavík OiS.frv.
Ef einhver hikar er talið
upp að tíu og hafi hann þá
ekki fundið neltt orð. er hann
úr leik,
Leikinn má einnig hafa
þannig að öll orðin byrji á
sama staf, sérstaklega í flokki
þar sem úr nógu er að
velja, t.d. landafræði. Dæmi;
Svíþjóð — Seyðisfjörður —
Santiago. — Súðavík o.s.frv.
Gœsa-
gangur
Margir kunna sjálfsagt
þennan leik, en þar sem hann
vekur ætíð mikla kátinu, ekki
sizt hjá krökkum, er rétt að
hafa hann með.
Stólum (jafnmörgum og
þátttakendur eru) - er raðað
upp með bökin saman og all-
ir setjast. Siðan er spilað,
annaðhvort á eitthvert hljóð-
færi eða á grammófón og
hægt er að notast við útvarp-
ið eða söng einhvers ef ann-
að er ekki til á heimilinu.
Um leið og byrjað er að
spila, standa aliir upp og
ganga hver á eftir öðrum
kringum stólana. Einn stóllinn
er tekinn burt.
Þegar hljómlistin þagnar —
skvndilega og i miðju lagi —
eiga allir að flýta sér að setj-
as.t. §á sem ekkert sæti. fær —
þar sem búið er að fækka
stólunum um einn — er úr
leik. Síðan er spilað aftur,
annar; stóll tekinn og gæsa-
gangurinn heldur áfram þar
til aðeins er eftir einn stóll
og tveir þátttakendur. Sá sem
nær 1 seinasta sætið er sig-
urvegarinn.
HvaS er likt
meS því?
Stjórnandi leiksins hugsar
sér einhvem hlut og spyr
síðan hinh í röð: ,,Hverju
likist það sem ég húgsa um?“
og eiga þeir þá að nefna ein-
hvem hlut, t.d. 1) síma —
2) ,,biómsturpotti“ —3) . sjó-
manni, o.s.frv.
Þegar allir hafa svarað,
segir stjómandinn hvað það
var sem hann hugsaði um og
heimtar siðan af hinum skýr-
ingu á því, að hvaða leyti
hluturinn Sem hann hugsaði
sér líkist hlutunum sem þeir
nefndu. Sá sem ekki getur .
svarað verður að gefa ,,pant“.
Skýringamar geta verið á
ýmsa lund. Segjum t.d. að
stjórnandinn hafi hugsað sér
kanarifugl. Svörin verða þá
eitthvað á þessa leið; 1) Það
er hávaðl i báðum, 2) Báðum ;
þarf að vökva 3) (í neyð); •
ort hafaeverið Jjóð um báða. ;
— Það er semsagt um að gera
að finna eitthvað svar.
HvúS mund- ■
irSu gera?
Þátttakendur sitja í hring
og hvísla að þeim sem situr
á hægvi hönd spurningu, sem
hefst með þessum orðum:
,.Hvað mundirðu gera ef . . .“
(T.d.: Hvað mundirðu gera ef
Ijósið slokknaði allt í einu? .
— ef húsmóðirin bæði þig áð
dansa við sig? -— o.s.frv.).
Síðan er svarinu hvíslað að
þeim sem situr vinstra meg-
in. Svarið þarf ekki endilega ;
að vera í samræmi við spurn-
inguna.
Þegar allir hafa .lokið hvísl-
inu standa þátttakendur upp
eftir röð og segja frá spurn-.
ingunni sem þeir fengu ann-
ars vegar og svarinu hins.
vegar (þ.o. spurningunni og,
svarinu sem hvíslað var að
þeim). Margt furðulegt get-
ur komið útúr þessu: ,,Hvað
mundirðu gera ef þú ynnir
milljón í haþþdfættinu?“
Svar; „Ég' mundi ílýta mér að
vökva blómin“ — og verra
getur það orðið!
T ölu-saga
Hver þátttakenda fær ein-
hverja tölu sem hann verður
að muna vel. Einn segir sögu
sem er full af tölum. í hvert
sinn sem hann nefnir tölu
einhvers þátttakandans, verð-
ur sá- að standa upp og setj-
ast aftur. Af þessú skapast
venjulega mikill bægslagang-
ur og kátína.
Tölu-sagan aetur i.d. verið
eitihvað á þessa leið:
„Fyrir fjórtán dögum (nú
stendur sá sem hefur töluna
14 upp) fórum við 8 saman
í hjólatúr. Við ætluðum af
stað klukkan 7 en þá vantaði
enn 2, nei 3. Einn kom 6
minútur fyrir og annar 10
mínútur. Þahn 3. þurftum við
4 að draga framúr rúminu.
Svq íögðum við af stað og á
5—ð mínútum mættum við 12:
bílum íullum af fólki. Eftir
1 tfma komum við í Naut-
hólsvikina. Þar lágu 4 karlar
og 7 börn og 5 konur voru
að synda...“ Og s\'ona má
halda áfram eins lengi og
þörf gerist.
Þeir sem ekki standa upp
þegar talan þeirra er nefnd
ííln.3l
l álíobA
f légnie;
eða standa upp við ranga
tölu, eru úr og verða að
gefa ,,pant“.
Dýrasaga
Þessi leikur er leikinn á
sama hátt og tölusagan, en
í stað þess- að fá töiu, fá
þátttakendur dýranafn og
sagan er sögð um dýr. Þegar
dýranöfnin sem þátttakendur
hafa fengíð eru nefnd í sög-
unni verða þeir að standa hpp
og gefa frá sér rétt hljóð:
baula, gala, gelta, mjálma o.
S-ÍTV.
I
föt fyrr og nú og margt t
fíeira. •
Rangt'é'r rétt
Þátttakendur sitja í hring
í stofunni. Sá sem byrjar ;
bendir á einhvern líkamshluta
á sér og nefnir hann viljandi
röngu heiti Bendir t.d. á nef-
ið og segir „stóratáin“. Sá
næsti á að benda á það á v
sjálfum sér sem nefnt var, en
segja eitthvað annað og sve ■
koll af kolli. Leikurinn á að
ganga mjag hratt. %
Hiki einhver þátttakenda of
lengi eða bendi á rangan lik-
amshluta (t.d. þann sama og ;
næsti á undan benti á í stað
þess að benda á þann sem
hann nefndi) eða þá nefni
ekki ný.ian rangan hluta, íaer
hann strik. Sá sem fær tvö
strik -er úr.
RœSuhöld SamferSa .' 1
Ræðuhöld eru alltaf \dnsæll
leikur. Þátttakendum er skipt
í tvö lið og skipaður dómaii.
Ræðuefni geta verið allsvega:
80 ára afmæli gamallar
frænku, móttaka frægs landa
sem verið hefur mörg ár í
Asíu, vígsla ungbamaheimilis,
jafnrétti karlmannsins, nær-
Einn ' þátttakenda. byrjar
lelkinn og segir t.d.; ,,Ég er
að íarva í ferðaiag svo ég
verð víst ,að 'taka vaðstigvél- :
jn mha með.“ Hinir endurtaka .
setnínguna. að öðru leyti en
því að í stað vaðstígvélanna
Framhald á 22. síðu.
ITm árabil heíur HÉÐINN smíðað frystivélar fyrir
hraðfrystihús landsmanna. Margra ára reynsla
starfsmanna HÉÐINS er bez\a* l líygging viðskipta-
vinanna, enda kunna þeir að meta starfið og
kaupa nú innlendar-hraðfrystivélar.--- —
Það verður
sitja fyrir
AVALLT i
fagmenn
élar.
Sunnudagur 24. desember 1961 — ÞJÖÐVILJINN — (21]