Þjóðviljinn - 31.01.1962, Blaðsíða 4

Þjóðviljinn - 31.01.1962, Blaðsíða 4
Saul í §f®ð raka 'A) 'h ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagut' 317 janúar 1962 Ilvaða vit cr í þvi fyrirkomulagi að hús sem endast margar kynslóðir séu greidd upp á tveim eða þrem áratugum? STÖRT FÉL AGSLEGT ÁTAK AÐ Þótt menn séu ýrnsu vanir í málflutningi Morgunblaðs. manna, munu margir hafa hrokkið við nvina í Dagsbrún- arkosningunum, þegar þeir lásu í Morgunblaðinu rökleysurnar og hatrið til verka- manna, sem óð þar uppi á liverjum degi. En nvargir munu líka hafa veitt því athygli, að það er eitthvað umkomulaust og máttvana við skrif þeirra manna, sem nú stjórna pennum við þetta gamla íhaldsblað. Lengst ævi sinnar hafði Morg- uicblaðið átt a.m.k. einn mann í starfi, sem reyndi að styðja rökum það sem hann skrifaði, enda þótt það væri biksvartur afturhaldsáróður. Nú er þessi viðleitni rokin íit í veður og vind. Nú er baulið og níðið og ósannindin látið nægja. Gleggsta dæmi þessa eru óp- in að forustumönnum Alþýðu- sambandsins og Dagsbrúnar um að þeir hafi svikið stefnu sína í kjaramálunum. Fyrir rikisstjórniniti liggja tillögur Alþýðusambandsins um leiðir til þess að auka kaup- mátt launa og bæta kjör verka- manna með samningum við rík- isvaldið. Landsstjórnin hefur engu svarað þessum tillögum, em samt látið það í veðri vaka að litlar líkur séu á því að hún geti komið til móts við verka- lýðssamtökin eftir þessum frið- samlegu samningaleiðum. ÞEGAR MÁLUM ER SVO KOMIÐ, BAULAR MORGUN- Framhald á 10. síðu. lausn er ein Stór lán til langs tíma með lágum vöxtum er leiðin sem verður að fara Onœði af Þegar rætt er um varanlegar kjarabætur launþegum til handa, kemur mönnum það • jafnan í hug, að eitt sé það mál, sem snertir afkomu al- mennings og kaupmátt laun- anna meira en flest annað. Það er að ráðizt verði í stórt fé- lagslegt átak í húsnæðismálum almennings. Öllu vinnandi fólki er nú orðið ljóst. að þróun þeirra mála á undanförnum áratugum hefur verið öfugþró- un, sem leitt hefur svo langt til óþurftar launþegum að hún ^ bókstaflega sligar þúsundir manna. En þar á þó æskan mest í húfi, ef ekki verður þeg- ar snúið við. Ef nokkurt mál, sem úrlausnar bíður nú er sér- , staklega hennar, þá er það hús- næðisvandamálið. Með skynsamlegu félagslegu átaki í húsnæðismálum þjóðar- innar á að vera hægt að auka kaupmátt launa alls þorra yinnandi fólks um 25% frá því sem nú er. Það eru staðreynd- ir, sem tala skýru máli, að á Norðurlöndum og víðar í ná- grannalöndunum er hlutur hús- næðisins af útborguðum laun- um manna frá 12—18%. í Reykjavík og víða um landið er hann 35—40% og stundum hærri. Það er hínsvegar augljóst mál, að þessi vandi verður ekki leystur með því að ætla einni kynslóg að standa undir öllum kostnaðinum við bygg- ingarnar, hann verður að dreif- ast á a.m.k. þrjár kynslóðir. Þá verður líka gróðasjónarmið- ið, sem ráðið hefur öllu í þess- um málum, að hverfa, en hagur og þörf fólksins að koma í þess stað. Stór lán til langs tíma með lágum vöxtum, er leiðin sem verður að fara. Þetta átak verður auðvitað ekki gert af fulltrúum peninga- mannanna í landinu, því það er andstætt hagsmunum þeirra. Þeir hafa ausið upp geigvæn- legum gróða á neyð fólks í þessum efnum, sökum þess að flokkar þeirra bjuggu þeim í haginn með aðstöðu til rang- lætis og féflettingar. Hér þarf hið vinnandi fólk EKKI LÖGBINDING KAUPS - HELDUR MANNRÉTTINDI AD LÖGUM Morgunblaðið er nú tekið að hrópa hástöfum um uppgjöf forusíumanna verkalýðshreyf- ingarinnar vegna frumvarpsins, sem þeir báru fram um 8 stunda vinnudag með óskertum heildartekjum eins og þær eru nú. Því er haldið fram, að þetta jafngildi því, að verkalýðs- hreyfingin hafi þar með ákveð- ið að afsala í hendur ríkis- valdsins öllum ákvörðunarrétti tim kaup og kjör verkalýðsins i framtíðinni. Fiestir munu sjá í gegnum þær blekkingar, sem hér eru á borð bornar. Það er með öllu rangt, að hér séu nýjar leiðir farnar, sem sté.fni að því að :afsala nokkrum þeim rétti, sem verkalýðshreyfingin hefur til á- kvörðunar kaups og kjara. Þvert á móti er hér, eins og oft áður um það að ræða, að réttip'di, sem verkalýðshreyf- ingin hefur aflað sér með ára- tuga baráttu verði staðfest með lögum, sem lágmarksréttindi, á sama hátt, sem staðfest hef- ur verið í lögum réttur laun- þega til lágmarks orlofs, lág- marks hvíldartíma við ákveðin störf, uppsagnarfrestsi o.s.frv. Allt voru þetta réttindi, sem verkalýðshreyfingin var búin að vinna inn í samninga sína, en fékk síðan staðfest í landslög- um fyrir alla launþega í land- inu. Engum heilvita manni mun koma til hugar að halda því fram, að með því hfi hún af- salað sér nokkrum rétti til þess að berjast fyrir auknu orlo.fi, nýjum vökulögum o.s.frv. Hún iafsalar sér því ekki heldur réttindum sínum til þess að berjast fyrir styttri vinnutíma og hærra kaupi en samþykkt yrði í lögum sem lágmarks- mannréttindi í þessum efnum. Slík lög yrðu nánast mannrétt- indayfirlýsing með lagagildi, þar sem hverjum launþega þjóðfélagsins er tryggður um- saminn 8 stunda vinnudagur; fyrir lífvænlega kaupgreiðslu. -- St. að fylkja liði um skynsamlega lausn og vinna henni sigur án þess að láta önnur sjónarmið en hagsmuni sína og sinna ráða um val sitt á fulltrúum til á- kvarðana og framkvæmda. Sameiginlega þurfa launþeg- arnir að stíga stærsta hugs- anlega sporið, sem stigið verð- ur nú til frambúðar til þess að auka kaupmátt launanna og búa þannig um að ekki verði unnt að ná þeirri kjarabót til baka. St. Bréf frá hafnarverkamanni um Eftirfarandi bréf barst blað- inu í gær frá hafnarverka- manni; ,,Það skeður orðið nokkuð oft, að verkamenn, sem koma á verkamannaskýlið verða fyr- ir ónæði og leiðindum af póli- tísku þrasi veitingamannsins á Skýlinúf Okkur er þess vegna nokkur forvitni á að vita um það til hvers hann sé ráðinn á skýlið, með hvaða kjörum og hvaða embættissvið hann á að hafa. Sjálfur heldur hann því fram að hann sé þarna sjálf- stæður veitingahússrekandi, sem ekki hafi aðrar skyldur við verkamenn en venjulegur hótelstjóri. Við verkamenn höldum því hins vegar fram að hann sé til þess ráðinn af borgarstjórn, ;að veita verka- mönnum sem ódýrasta og full- komnasta þjónustu, þar sem hann hafi styrk frá bæjarfélag- inu til reksturs á verkamanna- skýlinu með frítt húsnæði — og fríum vinnukrafti að nokkru leyti. Þá teljum við verkamenn það alveg fráleitt að manni í þess- ari stöðu líðist þeð að nota að- stöðu sína til pólitísks áróðurs fyrir flokk atvinnurekenda, hvenær sem hann getur hönd- um undir komið. Og nú í Dags- brúnarkosningunum var Har- aldur veitingamaður svo vig- reifur að hann var kominn með Björn frá Mannskaðahóli upp á vegg í verkamannaskýlinu í þeim tilgangi að vekja aðdáun verkamanna á bílætinu. Nú er Haraldur veitingamað- ur enn tekinn að færa út verk- svið sitt með útborgun á kaupi verkamanna fyrir áburðarverk- smiðjuna o.fl. En verkamenn eru bara ekkert hrifnir af því, að þurfa að sækia laun sín í hendur þessa pólitíska þrugl- ara. Það, sem við vildum fá að vita er. hvent er verksvið þessa manns og hvort hann hefur bréf upn á bað að vera bífaln- ingsmaður íhaldsins í verka- mannaskýlinu, og auk þess væri fróðlegt að fá því svarað a£ viðkomandi ráðamönnum, hvort það er slíkur maður, sem á að ráða húsum í nýja verka- mannaskýlinu við höfnina, þeg- ar það verður opnað fyrir bæj- arst j ómarkosningarnar ? Haficarverkamaður.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.