Þjóðviljinn - 03.04.1962, Síða 11

sér. Og Prében Ringstad að sjálf-
sögðu líka. Hann komst aldrei
úr jafnvægi. Auk þess hafði hann
verið á Rosenborg-bíói þennan
örlagaríka hálftíma, þegar helzt
leit út fyrir að allir hefðu verið
á þeysispretti í bílum til og frá.
Nú tók hann kryplaðan sígar-
ettupakka uppúr vasanum| dró
upp sígarettu og kveikti í henni
og fór að ganga fram og aftur
um gólfið. Það hafði trufiandi
áhrif. En þó var eins og and-
rúmsloftið yrði ögn léttara.
..Herra Hall,“ sagði hann með
hljómþýðri rödd sinni. „Ég veit
að sjálfsögðu, að þér eruð ein-
fær um þetta, en samt sem áður,
— hefur yður ekki flogið í hug,
að þér eigið líka völ á tveimur
leigubílstjórum sem hugsanlegum
morðing.ium?“
Karl-Jörgen lét sem hann
heyrði ekki til hans. Hann sat
bara og hórfði á Lísu.
„Þér hafði logið, ungfrú Lind,
logið vísvitandi og af ásettu ráði
síðan ég talaði við yður fyrst.
Ég verða að biðja yður að gera
svo vel að segja mér sannleikanrj
annars hljótið þér að skilja að
aðstaða yðar er ekki sérlega góð.
Þér eruð erfingi Holm-Svensens
útgerðarmanns. og þér ókuð aft-
ur upp á golfvöllinn."
Hún laut höfði.
..Ef ég væri að leita að morð-
ingja, þá myndi ég nota allt
• annað kerfi," sagði Preben Ring-
stad. „Ég myndi byrja á því
að ...“
Það var engi.nn sem hlustaði á
hann. En mér varð allt í einu
ljóst að hann gerði það sem hann
gat til að beina athygli Karls-
Jörg'ens frá Lísu. Preben Ring-
stad var áreiðanlega enginn
mannþekkjari. Það var jafnerfitt
að trufla Karl-Jörgen núna og
að trufla bridgespilara sem hef-
ur sagt sjö grönd — dobbluð.
Var Preben að revna að bæta
fyrir gömlu kærustunni sinni?
..í ykkar sporum.“ sagði Karl-
Jö'rgen og leit af öðru beirra á
hitt. ..í ykkar snorum myndi ég
við fyrsta tækifæri . koma með
vi.ðunandi skýringu á því, hvers
vegna bið ókuð út þetta kvöld
og bvar bið voruð.“
ÉG hafði alltaf dáðst að Karl-
Jörgen. en nú var ég að verða
hræddur við hann. Og lífið var
ekki eins einfalt og ég hafði á-
h'tið. Nánustu vinir mfnir gátu
átt bað á hættu að rannsóknar-
lögreglan yfirheyrði bá í beirra
ei.gin stofu. Það var eitt. En svo
kom bað líka í ljós að nánustu
vinir mínir lugu.
..TT.ngfrú Lind?“
Ég var alveg búinn að gleyma
Lísu. I-Tún sat í sófa og hélt á
káffibolla í annarri hendi. En ég
vissi hvað hún hafði gert, því að
ég hafði siálfur ekið henni á
leigubnastæðið á Hegdehaugsvegi
og séð hana taka leigubfl. heim
til sfn. - .
En svo tók ég eftir andlitinu
á henni. Hún sat og horfði á
Karl-Jörgen og hún var eins og
fugl sem horfir á slöngu. Svip-
ur hennar var gagntekinn ó-
blandinni skelfingu.
„Ungfrú Lind,“ endurtók Karl-
Jörgen. j.Þér sögðuð fyrst við
Bakke lektor og síðan við mig.
að þér hefðuð farið í leigubíl
_____ _____________________,-«i
beint heim frá bílastæðinu á
Hedehaugsvegi klukkan rúmlega
tíu. Það var heimskulegt af yð-
ur. Því að lögreglan hefu.r ágæta
samvinnu við leigubílstjórana í
borginni.“
„Bakke lektor pantaði leigubíl
klukkan hálf ellefu sem átti að
aka á golfvöllinn og sækja Holm-
Svensen útgerðarmann. Leigubíll
númer 5331, sem beið á Smestad,
fékk boð um að aka á golfvöll-
inn. Bílstjórinn beið þar í næst-
um tuttugu mínútur, en hann sá
engan og ók aftur til næsta
bílastæðis."
Það glamraði í bollanum í
hendinni á Lísu. Hún lagði hann
frá sér.
„Leigubíll númer 5331 var ekki
eini bíllinn sem ók á golfvöllinn
þetta kvöld,“ sagði Karl Jörg-
cn. Og það var undarlegur
hljómur í rödd hans.
„Leigubíll númer 5368 ók þang-
að líka. Þér náðuð í hann á
Hegdehaugsvegi eins og þér sögð-
uð. En þér ókuð ekki heim. Þér
báðuð bílstjórann að aka beint
til golfvallarins, og hann hleypti
yður út klukkan tuttugu mínútur
yfir tíu.“
LÍSA sagði ekki orð.
Hún sat þarna eins og hún
væri lömuð. Við hin vorum víst
agndofa líka. Það var bara Karl-
Jörgen sem hafði allt í hendi
Þjóðnýtliig togaraflotans á dagskrá
Framhald af 1. síðu.
um að heita mátti árið um kring,
en allt væri í óvi-ssu um rekst-
ur þeirra nú, jafnt þó frum-
varpið um aflatryggingarsjóð
yrði samþykkt eða ekki.
13.00 „Vii5 vinnuna".
Eastir Hðir eins og venjulega.
18.00 Tónlistartimi barnanna (Sig-
urður Markússon).
20.00 Framhalds’eikritið „Glæstar
vonir”.
20.50 Nvir strnumar í amerískri
tónlist: Leifur Þóraririslson
tón=káld flvtur erindi með
tón’eikum: I.
21.20 Frindi: Dayur frímerkisins
(Guðmundur Árnason for-
stióri).
21.35 Tónleikar: Tríó í d-moU fvr-
ir fim'lu. óbó og sembal eft-
ir Bach.
21.50 Sönsrmá’nháttur þióðkirkj-
unnar IDr, Róbert. A. Oltós-
son söncrmálaistióri).
ooi(i Pn.ssiusálma.r (3?).
22.20 T ö<r nr”T'' ró’ksins (Guðrún
Ápmundiidóttir).
oaio Davskrár’ok.
Tözkur til ferðlaga.
Innkaupatöskur.
Fjölbreytt úrval af kven-
töskum, nýjasta tízka.
TÖSKU- og HANZKABÚÐIN
Skólavörðustíg.
@ Vítaverð framkoma
togaracigcnda.
Afstaða togaraeigenda nú væri
svo mál út af fyrir sig. Togar-
arnir hefðu verið stöðvaðir og
neitað að semja við sjómenn. Og
til Alþingis hefðu togaraeigend-
ur sent úrslitakosti, krafizt breyt-
ingar á vökulögunum og aftur-
hvarfs til vinnuþrælkunar en
hótað að öðrum kosti að semja
ekki við sjómenn og togaraút-
gerð skyldi leggjast niður á ís-
landi.
Vítti Einar harðlegá framkomu
þessara manna, er nú hyggðust
setja Alþingi stólinn fyrir dyrn-
ar. I hótunarbréfi þessu væri al-
gerlega óviðeigandi tónn gagn-
vart Alþingi, og þyrfti að kenna
Afmælisgrein
Framhald af 4. síðu.
um — fjórum — til mennta.
Guðmundur hefur ætíð þegar
aðstæður hafa leyft, tekið virk-
an þátt í félagsmálum og aldrei
kunnað við sig nema í fremstj
víglínu. Betri samstarfsmann að
hverju góðu málefni get ég
ekki hugsað mér, en það er og
satt, að lítið er hann fyrir að
semja um sjálfsagðan rétt nó
sitja lengi á bekk með þeim er
honum hafa fundizt svíkja á
úrslitastund.
Ólíkt er það þér Guðmundui’,
að vera of seinn til skips. Það
hefur mér nú orðið á er ég
skrifa þessar línur nú fyrst á
afmælisdaginn þinn, en háttur
allra fyrirhyggjumanna sá, að
koma slíku skrifi frá sér í tíma.
Fyrirgefðu mér seinlætið, —
en þagnað með öllu gat ég ekki.
— ég vildi þakka þér alla gleð-
ina og hlýjuna, hjálpsemina og
ekki sízt vináttuna — um leið
og ég óska öllum þínum og okk-
ur hinum, að enn megum við
njóta þín lengi, — enn megi
dagarnir styttast, kvöldin lengj-
ast — og nóttin aldrei nógu
löng — er þú leiðir okkur með
sögum þínum og lífsgleði inn i
ólfaheima íslenzkra ævintýra,
sögu og sagna.
30. marz 1962,
Pétur Sumarlíðason.
Sundmótið
Framhald af 9. síðu.
sund karla, þar sem keppa 6
sveitir og baráttan verður ef -
laust jöfn og hörð og ekki er
ólíklegt að ísl. metið standist
ekki átökin í þetta sinn.
Eins og sjá nfá af öllu þessu
verður mikið um að vera í
Sundhöllinni í kvöld og enginn
má missa af h’inni spennandi
keppni.
stjórnendum F.Í.B. að fitja ekki
upp á slíku aftur.
1 sambandi við hótun togara-
eigenda í bréfinu til Alþingis
benti Einar á, að í rauninni væri
verkfa-11 togarasjómanna breytt í
verkbann togaraeigenda, sem af-
segðu að gera út nerna Alþingi
breyti vökulögunum.
Með þessu hafi F.Í.B. raunar
vísað málinu til aðgerða Alþingis,
Og gagnvart framkomu sem þess-
ari væri einungis ein rétt lausn,
og sú lausn væri þjóðnýting tog-
araflotans, eða a.m.k. þess hluta
hans sem illa væri rekinn og
óvíst hvort rekinn yrði að öðrum
kosti. Um bæjarútgerðirnar væri
■sennilegt að til þyrfti að koma
samvi-nna ríkis og bæjanna, því
ríkisvaldið ætti miklu fremur í
fuilu tré við þanka og þau öfl
'sem réðu vaxtarbyrði, vátrygg-
ingaiðgjöldum og öðnjm álögum.
en einstakar bæjarstjórnir.
Einar rninnti á að þjóðnýting
togaraflotans hefði verið eitt
mesta baráttumál Alþýðuflolcks-
ins fyrr á árum.
Með því móti yrði fært að
gera róttækar breytingar á
rekstri togaraflotans (og tryggja
þjóðhagslegt gagn af þeim. ...Hitt
að ætla nú að fara inn á styrkja-
og uppbótaleiðina án þess að
hafa nokkra tryggingu fyrir því
að togaraflotinn yrði rekinn væri
skammgóður vermir.
Þórarinn Þórarinsson fordæmdi
einnig framkomu togaraeigenda
og úrræðaleysi ríkisstjórnarinn-
ar.
Emil Jónsson -vildi sem mi-nnst
tala öTn hið gam-la baráttumál
Alþýðuflokksins, þjóðnýting tog-
araflotans, og lét sér nægja að
fullyrða, að meirihluti fengist
ekki á Alþingi fyrir slíkri ráð-
stöfun. Núverandi verkfa-11 taldi
hann algerlega óviðkomandi um-
ræðum um aðstoð til togaraflot-
ans, venjan væri að „láta verk-
föll ganga sér til liúðar”, og mun
alþýðufólk sem lyft hefur Ernil
og flo-kki hans ti-1 valda fá nýtt
umhugsunarefni í þessum um-
mælum ráðherrans.
Umræður um þetta niál héldu
áfram á kvöldfundi í neðri deild,
og töluðu þá m.a. Hannibal Valdi-
marsson og Einar Olgeirsson.
Um „starísmenn . . . .
glaða og prúða" .. . . !
Framhald af 7. síðu
leið og launþeginn hyggst njótá
hennar, mun ekki finnast greið
gata til aukinnar vinnugleði og
vaxandi framleiðni. Þetta er
þvert á móti ástandið, sem á
dögum danska oksins drap
vinnuþróttinn í íslenzkri þjóð
um aldaskeið. Það var þá, sem
enginn árangur sást, hversu
lengi sem stritað var.
Vilji valdhafarnir í dag læra
einn hlut, serh reikningsmenn
þeirra vantar ,.takka“ fyrir á
reiknivélar sínar, þá er það
þetta: Til þess, að maðurinn
vinni veþ — framleiði mikið. —
þá þarf hann að vera frjáls
rnaður, sem hefur fullan rétt
og aðstöðu til þess að verð-
leggja vöru sína — vinnuna.
Hann þarf með öðrum orðum
að sjá árangur verka sinna í
aukinni hagsæld fyrir sig og
sína, — góðum frítíma. irjórri
og fullkomnari lífsnautn. Það
er undirstaða aukinnar fram-
leiðni. St.
MATVÆLI SKÖMMTUD
ÖLMUSA EKKI ÞEGIN
Jarðarför. mannsins míns
KRISTJÁNS einarssonar
framk-væmdastjóra, ( t.
fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 5. apríl kl.
10,45 f. h.
Húskveðja hefst ki. 10 að heimili okkar, Smáragötu 3.
Athöfninni í kirkjunni verður útvarpað.
Ingunn Árnadóttir. . |
HAVANA —Stjórn Kúbu hefur
orðið að gera ýmsar neyðar-
ráfftslafanir vegna viðskipta-
banns þess sem Bandaríkin og
fylgiríki þeirra í Ameríku liafa
sett á Kúbu og valdið hefur
mikliim erfiðleikum.
Fidel Castro skýrði frá þess-
um ráðstöfunum í sjónvarps-
ræðu og sagði að hjá þeim yrði
ekki komizt. Vegna viðskipta-
bannsins yrði að taka upp
skömmtun á mörgum nuuðsynja-
vörum enda þótt framleiðsla
bæði landbúnaðar og iðnaðar
hefði aukizt í landinu.
í ræðu sinni reyndi Castro
ekki að gera lítið úr þeim erf-
iðleikum sem framundan eru og
sagði að nú reyndi á bylting-
una og byltingarsinna. Allt
kapp yrði nú að leggja á að
auka landbúnaðarframleiðsluna
svo að þetta tilræði heimsvalda-
sinna við byltinguna færi út
um þúfur.
um siðustu helgi visaði hátt-
settur embættismaður á ICúbu
á bug bandarísku tilboði um
að senda til landsins nauðsynja-
vörur vegna skömmtunarinnar.
Carlos Rafael Rodirques, for-
seti þeirrar stofnunar á Kúbu
sem annast framfaramál land-
búnaðarins, visaði á bug til-
kynningu um að George Mc-
Goivern, framkvæmdastjóri á-
ætlunar Bandaríkjanna um að-
stoð með nauðsynjavörum, væri
reiðubúinn að fara þess á leit
við ýmis góðgerðasamtök að
þau sendi nauðsynjavörur til
Kúbu.
— Við’ tökum ekki á móti
ölmusum, sagði Rodriquez x
sjónvarpsræöu. Þrátt fyrir þá
skömmtun sem nú liefur ver-
ið komið á er kúbanska þjóð-
in mun betur sett en flestar
aörar þjóðir I Suður-Ameríki®
þar sem þúsundir nianna deyja
úr hungri.
Afli Hellissands- !
báta 1. apríl ’
HELLISSANDI, 2. apríl. —
1. apríl var heildarafli bátanná
hér orðinn sem hér segir:
Tonn RóðraP
Arnkell 432 4® ;.
' Hamar 411 52 .i
Sæborg 390 45
Tjaldur 376 47
Skarðsvík og Svala 343 39
Þégar Skarðsv.ík fórst hélt
mannskapurinn á henni áfram
róðrum á Svölu.
KAUPMANNAHÖFN .?2»3í —
Danski gestapó-maðuripn .Óþrist-
ian Mekkelscn, sem dæmdur var
vár í ævilangt fangelsi í Viborg
1948, er nú lögreglufulUi’úi og yf-
ii’maður spjaldskrárdeildar lögJ
reglunnar í Kiel, segir dagblaðið
Information.
Mekkelsen var einn alræmd-i
asti gestapó-maður Danmerkur á
stríðsánmum og nafn hans stóð
efst á hinum svarta lista and-
spymuhreyfingarinnar. Hann átti
þátt í að útrýma mörgum and-
spyrnuflokkum og var talinn al-
gjörlega miskunnarlaus. j
I

Þriðiudagur 3. apríl 1962 — ÞJÓÐVILJINN — m