Þjóðviljinn - 19.04.1962, Side 6

Þjóðviljinn - 19.04.1962, Side 6
þlðÐVlOlNN Írw*f»nt51: B***mtn»»rflol:lrnr »lb#B» - Bá«l»llat*flokknmin. - Kltctlðrwri Ma»nð» Kjartanason (4b.), MaenilB Torfl Ólafeson, BlgurBur GuSmundMon. - rr4tt»rlt«tlór*r: Iv*r H. Jóngson, Jón Bíamason. — Auglýslngastjórl: GuBgalr St»«nðsson. - Rltstjórn. afgrelSsla. auglýslngar, prsntsmlBJa: SkólavórBust. 1*. 17-500 (6 llnur). AskrlftarverB kr. 85.00 á mán. — LausasðluverB kr. 1.00. Pr»nt*alBJ» ÞJóBvllJans hX Samstaða íhaldsandstæðinga 'jpilraunir þær sem gerðar hafa verið til að mynda op- inbera samstöðu áhaldsandstæðinga í borgarstjórn- arkosriingunum í Reykjavík hafa ekki tekizt. Forystu- menn Framsóknarflokksins og Þjóðvarnarflokksins hafa heldur kosið að viðhalda sundrungu vinstri afl- anna, enda þótt Sjálfstæðisflokíkurinn hafi oftast nær farið með völdin sem minnihlutaflokkur í Reykjavík, þannig að meirihluti bæjarbúa hafa verið andstæðingar íhaldsstjórnarinnar. Við síðustu kosningar í Reykjavík stórtapaði Sjálfstæðisflokkurinn og frá þeim tíma hef- ur flokkurinn unnið sér til óhelgis og óvinsælda með- al fjölda fólks í bænum, sem orðið hefur fyrir barð- inu' á kjaraskerðingarstefnu Sjálfstæðisflokksins í landsmálum og hinni steinrunnu forréttindapólitík borgarstjómaríhaldsins. Einmitt við þessar aðstæður ér mjög líklegt, að sameinaður listi íhaldsandstæðinga í Reykjavík hefði nægt til þess að fram kæmi í borgar- stjórninni sú staðreynd, að Sjálfstæðisflokkurinn er minnihlutaflokkur á Reykjavík, og hangir hér við völd einungis vegna þess að flokkar, sem þó telja sig ein- dregna íhaldsandstæðinga, kjósa að þjóða þannig fram að þúsundir atkvæða andstæðinga Sjálfstæðisflokksins falla dauð til jarðar og áhrifalaus. pram kom í blöðum íhaldsins logandi hræðsla við þær tilraunir sem gerðar voru í vor til að koma á sam- eiginlegu framboði vinstri manna í Reykjavík. Af þeirri hræðslu varð augljóst, hve lítið vit var í þeim fullyrð- ingum, að samstarfstilraunirnar bæru vott um veik- leika andstæðinganna. Öðru nær, það sýnir einmitt styrk Aliþýðubandalagsins, að þau stjórnmálasamtök voru fús til að kanna möguleika slíkrar samstöðu. Hún strandaði hins vegar á afturhaldssemi og persónu- legu ofstæki nokkurra froystumanna Framsóknar- flokksins og Þjóðvamarflokksins, sem virðast enn vilja valda þeirri sóun, að láta atkvæði þúsunda íhaldsand- stæðinga falla áhrifalaus á skipun borgarstjómar Reykjavíkur næstu fjögur ár. ^itað er þó, að í.báðum flokkunum er fjöldi manna, sem ekki er samþykkur sundrungarafstöðu og iðju pólitískra ofstækismanna í forystu flokkanna. Það hef- ur reynzt erfitt að koma fyrir flokksforingjana vitinu með þeim augljósu rökum, sem hníga að því að vinstri mesnn í Reykjavák eigi að taka höndum saman til þess að hnekkja afturhaldsstjórn Sjálfstæðisflokksins. En það er til mál sem þessir steinrunnu og skilningssljóu forystumenn skilja. Það er mál atkvæðaseðilsins í kosningum. Þeir menn sem vilja, að unnið sé af heil- indum og krafti gegn Reykjavíkuríhaldinu, þeir menn sem vilja að fram komi þegar á næsta kjörtímabili heiðarleg og traust samstaða íhaldsandstæðinganna í borgarstjórn Reykjavíkur, geta talað því máli með því að styðja í þessum kosningum stetkasta andstæðing Sjálfs'tœðisflokksins í Reykjávík, Alþýðubandalagið. Með því væru þeir um leið að mótmæla sundrungar- stefnu hinna afturhaldssömu forystumanna sinna og efla þau stjórnmálasamtök, sem jafnt fyrir kosningar og eftir þær myndu beita sér fyrir samstarfi og samstöðu allra íhaldsandstæðinga. Það er ekki nema einn stjórnmálaandstæðíngur í Reykjavík sem afturhaldið í Sjálfstæðisflokknum óttast. Og með góðum kosningaúrslitum Alþýðubandalagsins 1 borg- arstjórnarkosningunum í vor, væri að líkindum hægt að sannfæra ýmsa þá, sem nú streitast gegn samstarfi dhaldsandstæðinga í Reykjavík, um óhjókvæmilega nauðsyn slíks samstarfs. I K I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I i I I i 1 I I i I 1 i I I I 1 I I I \ I I I I I I I Í I 1 i I i i i i i I I I I Við spurðum Þór Guðjóns- son voiðimálastjóra síðast að því hvort það væru margir stofnar laxa og silunga í án- um hér á landi. Nú svarar hann því: *— Það má segja að náttúran hafi valið stofna í árnar. Kem- Ur þar margt til greina, veðr- átta, steinefni í vatninu, foss- ar o.fi. Hver á hefur því sinn fiskastofn. Bændur í Borgar- firði eru ekki í vandræðum með að þekkja stofnana sund- ur, þeir segja þegar þeir sjá Jaxa: Þessi er úr Grímsá, þessi er úr Þverá, þessi er úr Norð- urá. Þetta á einkum við um laxinn, sem skilar sér alltaf í sömu ána. Silungurinn er ekki eins átthagavís. — Þú minntist á umhverfis- rannsóknir — hafið þið getað gert nákvæmar umhverfis- rannsóknir? —• Nei, rannsóknir á ám og vötnum eru tímafrekar og því höfum við ekki getað farið út í þær rannsóknir að ráði, því í mörg horn er að líta. Víð höfum athugað hrygn- ingarstaði í KorpúLfsstaðaá. — Að hvaða gagni kemur það? — Það má telja hrygningar- bletti í ám og sjá hve marg- ir laxar hafa hrygnt þar. Þeir róta upp mölinni þar sem þeir - hrygna og það er hægt að telja hve margar holur þeir hafa grafið. Erlendis er mikið Ssrt að riðastöðvakönnun, en það hjáJpar mikið við að gera áætlanir mn stærð stofna. í Alaska fijúga þeir mikið yfir og telja þannig og taka einn- ig myndir af rauðlaxinum úr flugvélum. Það er ekki von- laust að nota þessa aðferð hér, en er þó miklu erfiðara vegna þess “00 hér er laxinn sam- litur botninum. Til þess að fá betra yfir- lit yfir stofnana þurfum við að gera ráðstafanir til að fá kann- að hve mikið er af laxi á haustin í ánum eftir veiðitím- ann. Hve mikið gengur í ám- ;ar er misjafnt frá ári til árs. Almennt má segja að rann- soknir á vatnafiskum og veiði- vötnum hér á landi hafi verið litlar, og meginástæða þess er að ekki hefur verið fé til þess. Slíkar rannsóknir hafa þó ann- arsvegar hagnýtt giidi »g hins- vegar skylda okkar og metn- aður sem sjálfstæðrar þjóðar að rannsaka okkar éigið lánd Og gæði þess. Við höfum tvo eftirlitsmenn, annan í Borgarfirði, hinn fyr- ir austan Fjall — og látum þá mæla hitann í ánum. Ríkið greiðir þeim að hálfu, og með því að láta þá sinna þessu jafnframt lögreglu- og eftir- litsstörfum fáum við vitneskju um hita ánna. — Einhver. myndi spyrja: hverju skiptir hitinn í ánum? — Vaxtarskilyrði ; fisksins era mjög háð hitastigi. Hita- Fáum við hann í sum- ar? Þetta cr „randa- Iax“, miklu af honum beídr verið sleppt í ár í norðurhluta Sovét- ríkjanna — sömu árn- ar og bleiklaxinum sem veiðzt hefur bér 2 sd. sumur. Verið gæti að þessi tegund slæddist einnig hingað. Hver er bezta veiðiáin? Hvar stœrstir laxar? st:g gefur tii kynna við hverju má búast í ánum. Þegar farið var að hugsa um framleiðslu á þungu vatni í Hveragerði þurfti að vita um vatn og hita þess í nágrenninu, og þá vorum við þeir einu sem viss- um eitthvað — af því að við höfðum reynt að sameina lög- reglustörf og náttúrurannsókn- ir. — Þú segir að hitinn sé mik- ið atriði — nú gengur samt lax í jökulámar? — Hitinn í jökulánum er jafnaðarlega lægri, en lax gengur í þær samt, hrygnir þar og getur alizt þar upp. — Þið hafið náttúrlega rann- sóknarstofu? Það er stórt átriði að fá rannsóknarstofu og tæki — við höfum vísj að rannsóknar- stofu. — Og að sjálfsögðu bóka- safn? — Góður bókakostur er mjög þýðingarmikið atriði, og ég hef lagt áherzlu á að fá bæk- ur um vatnafiska, lax, silung og ál, og allt um ár og vötn. Við erum áskrifendur að tíma- ritum um þessi efni og reynum að kaupa nýjar bækur um þessi efni, en þær eru ciýrar og fé af skomum skammti. Raunar hefði ég ekki þurft að sþyrja, því segja má að ínni hjá Þór sé hver veggblettur þar sem hægt er að koma bök fullnotaður, og á borði bak við hann er hár hlaði. Og nú sýnir hann mér nokkrar nýj- ustu bækurnar eftir franska, austur- og vesturþýzka, sov- ézka og bandaríska hþfunda. Svq b«idir hann á hlaðann á borðinu og segir: — Og þetta eru ýmis rit sem okkur hafa verið send undanfarið, en mér hefur ekki einu' sinnj unnizt tími til að jiakka fyrir, hvað þá að raða upp. Annars er orðið vanda- mál. að koma hlutum hér fyr- ir. En við verðum að fá hirtg- að nauðsynleg rit tilheyrandi fræðigreininni. Við verðum að hugsa um stofnunina í fram- tíðinni. Bæði stofnunina sjálfa og eins ef háskólinn tæki ein- hverntíma upp. kennslu í nátt- úrufræði þá niyndu '-þeir stúd- Einar Hannesson. Ilann befur verið aðstoðarmaður veiðl- málastjóra. allt frá 1947. entar þy.rfa gð fá áðgang að þessu bókasafni. Rannsóknirnar, heldur Þór áfram, hafa ekki verið nema önnur hliðin á starfinu hér. HJn hliðih, og kannski sú tíma- frekasta, hefur verið allskonar gj, — ÞJÓÐVILJINN — Fimrotudagur 19. apríl 1902

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.