Þjóðviljinn - 18.08.1962, Blaðsíða 4

Frú Iouleikha Bekaddor frá Alsír og frú Ilie Thiele fra DDR.
María þorsfeinsdótíir:
Alþjóðaráðstefna kvenna um
afvopnunarmál var haldin í
Vín dagana 23.—26. marz s.l.
Af hálfu íslands tók undirrit-
uð þátt i þessari ráðstefnu og
mætti þar sem fulltrúi Menn-
ingar- og friðarsamtaka ís-.
lenzkra kvenna.
Ráðstefnuna sátu meir en
300 fulltrúar frá 59 löndum.
Eitt af því sem maður varð
var við að sérstaklega ein-
kenndi þessa ráðstefnu fram
yfir önnur alþjóðaþing, sem
haldin hafa verið á vegum Al-
þjóðasambands lýðræðissinn-
aðra kvenna var hve margir
fulltrúar sóttu það og tóku
þátt í umræðum þar, sem ekki
em í Alþjóðasambandinu. Má
þar nefna 6 konur frá Banda-
rikjum Norður-Ameriku, • 10
konur frá Englandi, 14 frá
Vestur-Þýzkalandi, nokkrar frá
Japan og allmargar frá Frakk-
landi.
Þingið hófst með því að
Madame Cotton, forseti A.L.K.,
hélt ræðu, bauð konur vel-
komnar og þakkaði austurrísku
konunum hve vel þær hefðu
undirbúið ráðstefnuna og fyrir
þá vinsemd. sem þær sýndu
'þ'éssu mikilsverða málefni með
því að bjóðá fram hina fögru
höíuðborg sína sem aðseturs-
stað þessa þings. Þá bauð hún
velkomna elztu konuna sem
íulltrúi var á þinginu, frú
He’.ene Guneseh, vin og sam-
starfskonu hinnar miklu hug-
sjónakonu og brautryðjanda í
friðarmálum, frú Berthu von
Suttner. Að síðustu skýrði hún
frá því að óveniu mikið starf
í þágu friðarin? yrði unnið á
Iþessu ári, þar eð auk þessar-
ar ráðstefnu vrðu haldin tvö
önnur heimsþing um frið og
afvopnun. það er nð segja
þmg Heimsfriðarráðzins í
Mokvu og þing Alþjóða
kvennasambandsins fyrir frið
og frelsi, sem haldið yrði í
Bandaríkjunu.m á sumrinu
Fyrstu framsöguræðu þings-
ins hélt prófessor Klara-Maria
Fasobinder frá Vestu.r-Þýzka-
. lándi, var ræða: hennár gevsi-
/ró’ðleg. é.t.v. það fróðlegasta
sem sagt var á þessari ráð-
stefnu. Hún byrjaði á því að
tala um prússneska herveldið
og þann hernaðaranda, sem síð-
an hefur jafnan verið grunnt
ef tirstríðsárann a.
hættulegri væri
Jafnvel enn
sú þróun er
átt hefði sér stað í uppeldis-
og skólamálum og hvernig al-
menningsálitið í landinu væri
smám saman að taka aJ-gerri
breytin'gu. Hún rakti fyrir okk-
ur hvernig lygar og áróður
væri rekinn í blöðum, útvapi,
sjónvarpi o.g skólum, ekki ein-
göngu gegn Austur-Þjóðverjum
og hinum sósialska heimi, held-
ur og gegn öllu þvi fólki heima
fyrir sem á einlhvern hátt tæki
þátt í friðarstarfi eða áróðri
fyrir friði.
Aðra framsöguræðu hélt Dr.
Alide Daughton frá Bretlandi.
Skýrði hún af visindaþekkingu
hv.erjar afleiðingar yrðu af
iheimsstyrjöld, sem rekin væri
með kjarnorku og vetnisvopn-
um Hún kvað það mjög hættu-
lega villu, sem fram kæmi víðs-
vegar í heiminum og e t. v.
fyrst og fremst' í Bandaríkjun-
um, að hægt væri að lifa af
kjarnorkustyrjöld. Fólk væri
jafnvel svo skammsýnt að
byggja dýrindis loftvarnar.
byrgi til þess að flýja í ef til
styrjaldar ksemi. Þennan hugs-
unarhátt taldi hún í hæsta
máta hættulegan, þetta fólk
hugsaði bersýnilega ákaflega
skammt, þó að því tækist að
lifa af sjálfa styrjöldina, þá
myndi það ekki eiga langt líf
fyrir höndum er henni lyki.
Jörðin yrði áreiðanlega lítt
byggileg eftir slíkan hddarleik
þar er bæði jurtir og dýr, að
ógleymdu sjálfu andrúmsloft-
inu, yrði baneitrað á þeim
svæðum er st.vrjöldin hefði
geisað. ,
Þá 'töluðu .konurnár frá fyrr-
verandi nýlendum Asíu og Af-
ríku og lýstu með hrifningu
hinu nýja lífi i löndum sinum,
var þar mikil. breyting á o.rðin
frá Heimsþingi kvenna 1953
þegar öll þessi lönd lutu er-
lendum yfirráðum og þjóðir
Iþeirra lifðu á yztu mörkum
mannlegrar túveru. Minnisstæð
er mér ræða ungrar konu frá
Alsír; hún lýsti á átakanlegan
ihátt hörmungum þeim er geng-
ið hefðu yfir þjóð hennar af
völdum frönsku heimsvalda-
sinnanna, hún kvað sár þau er
land hennar hefði hlotið verða
lengi að gróa, en hún kvað það
ósk og von þjóðar sinnar að
uppbyggingin í Alsdr mætti
verða í anda friðar og vináttu
og að land hennar ánetjaðist
aldrei framar erlendu herveldi.
Konurnar frá Suður-Ameríku
höfðu dapurlega sögu að segja.
Fulltrúi Argentínu sagði m. a.:
„í Argentínu fer 40% útgjalda
ríkisins til vígbúnaðar, 3% er
varið til skólamála og 8% tU
heilbrigðismála“. Fulltrúi Mexí-
kó lauk máli sinu á þessa leið:
,,X hinni rómönsku Ameríku
liiða 2/3 barnanna af fæðu-
skorti, þó að landið hafi meir
en nóg auðæfi handa öllum
sínum börnum, í rómönsku
Ameríku faer enginn þegnanná
þau laun sem honum ber, það
er dimmt yfir rómönsku Ame-
ríku í dag. Þó erum við ekkí
vonlaus — hin rómanska Ame-
rika er þó einnig Kúba‘
Þinginu lauk með því að
Framhald á 10. síð;*-
á í Þýzkalandi Þá sagði hún
okkur frá árunum eftir seinni
heimsstyrjöldina, en þá taldi
hún að almennur friðarvilji
hefði ri'kt meðal þýzku þjóðar-
innar, svo almennur að virzt
hefði sem enginn gæti hugsað
sér hervæðingu á nýjan leik.
Meira að segja hefðu Adenau-
er og Strauss sa'gt á þessum
árum: „Megi sú hönd visna er
tekur upp byssuna að nýju“.
„Hvað hefur þá skeð í
Þýzkalandi eftir stríðið að
blaðinu skuli svo gersamlega
snúið- við?“ sagði. hún. Taldi
hún ástæðurnar ,eílaust margár,
en 'áðalsökin ;væri þó' hja'
Bandaríkjunum. Eftir dauða
Roósevelts hefpá ðr.dkommún^
isminn, er' íalsvert bar á þar'
fyrir stríð farið að skjóta upp
kollinum að nýju, og síóriðju-
höldar og afturhaldssinnar ótt-
uðust að sósíalskar hugmynd-
ir fengnar frá Evrópu eftir-
stríðsáranna myndu einnig ná
til Bandaríkjanna. Með efna-
hagsaðstoð til handa Vestur-
Þýzkalandi tókst Bandaríkjun-
um að hafa áhrif ú efnahags-
lega þróun Vestur-Þýzkalánds
og eftir það fór fljótlega að
verða vart áróðurs fyrir end-
urhervæðingu landsins. Hver
átti svo upptökin að því að
stofnaður yrði þýzkur her? Sagt
er að Eisenhower hafi hótað
Adcnauer því að Marshallað-
stoðinni yrði hætt ef Þýzka-
land legði ekki til hermenn,
e.t.v. liggur skýringin þar.
í fyrstu. var allvíðtæk and-
staða gegn hugmyndinni um
endurhervæðingu meðal al-
me.onings, t. d. meðal æskunn-
ar og alveg sérstaklega meðal
trúaðs æskulýðs. Kvaðst próf-
og hinum sósíalska heimi, held-
óíf blaða katólsks æskulýðs,
„Án mín, án mín,“ var þar hið
a’imenna viðkvæði. Því miður
náði þetta þó ekki almennum
'hljómgrunni, raddir hinna, s&m
stríðsáróðurinn ráku, urðu yfir-
st.erkari og brátt var b’.aðinu
algerlega snúið við, Þó kvaðst
hún ekki endilega álita sjálfa
endurhervæðinguna hættuleg-
asta af þeirri þróun, er átt hefði
isér stað í Vestur-Þýzkalandi
. t>-
lýr s'gur friðarins
Ilver geimflaugarferð umhverfis jörðina leggi nýjau fjötur á stríðsöflin.
Bidstrup teiknaðþ
4) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 17. ágúst 1962