Þjóðviljinn - 21.11.1962, Blaðsíða 9

Miðvikudagur 21. nóvember 1962
ÞJÓÐVILJINN
SÍÐA 9
Hvað er það sem birnin
sjá í bíó á sunnudögnm
Oft má sjá börnin í biðröð fyrir utan kvikmyndahúsin á sunnu-
dögrum.
Helzta dægrastytting
barna á vissum aldri í
Reykjavík er að íara í
bíó á sunnudögum. Þau
eiga ekki í svo mörg
önnur hús að venda til
að skemmta sér og flest-
ir foreldrar láta með
glöðu geði peninga af
hendi til að krakk-
arnir geti veitt sér
þetta. ílðsóknin að
kvikmyndahúsunum kl.
3 á sunnudögum á vet-
urna er gífurleg og á-
reiðanlega fá sæti auð
— og tveir í mörgum!
En hafa foreldrar kynnt sér
hvað það er sem börnin sjá?
Líklega fæstir. Því miður er
alltof lítið vandað til vals kvik-
mynda fyrir Dörn hérálandiog
of lítið eftirlit haft með hvort
myndirnar eru góðar, uppeld-
íslega séð eða beinltnis mann-
skemmandi. Svo er of lítið
gert af því að segja til um
fyrir hvaða aldursflokka mynd-
irnar eru bentugan Auðvitað
vilja börnin á vissum aldri
sjá eitthvað æsandi, eitthvað
sem er ævintýralegt og spenn-
andi og gefur ímyndunarafl-
inu lausan tauminn. Það eru þau
sem eru á aldrinum 8—12 ára.
En þau , litlu, sem fá að fara
með stóra bróður eða systur,
skemmta sér ekki jafn vel. Þau
verða hrædd — fyrst í bíóinu
og síðan kannski marga daga
á eftir. Það þyrfti að flokka
myndirnar meira niður eftir
aldri — og auðvitað að hafa
meira úrval.
En hver er það sem hefur
kynnt sér og veit hvað börnin
sjá? Ekki eru það foreldrarn-
ir, það er áreiðaniiegt Hver
er það þá? Við rákum okkur
satt að segja á allóþyrmilega
staðreynd fyrir síðustu helgi
þegar við hringdum í forráða-
menn og starfsfólk kvikmynda-
húsanna til að spyrjast fyrir
um barnamyndirnar af því við
ætluðum að iáta Andrés önd
kynna krökkunum þær. Það var
enginn vandi að komast að því
hvaða myndir ætti að sýna,
enda þarf það að koma í aug-
lýsingunum. En það reyndist
strax erfiðara að fá upplýsing-
ar um hvernig myndir þetta
væru og um hvað þær fjölluðu.
Það vísaði hver á annan og
fæstir virtust nokkurntíma hafa
séð það sem þcir ætla að fara
að sýna börnunum. Svörin voru
r.d. á þessa leið: „Jú, þetta er
spennandi ævintýramynd" eða
„þetta er svona grínmynd, seg-
ið þd'ð það bara“ semsagt ekki
meira en sagt er í auglýsingun-
um). Og svo: „já, ég sé nú
aldrei þes-sar krakkamyndir" —
„jú, það er víst eitthvað af
morðum, eins og gengur í þess-
um myndum — þetta er það
sem þau vilja“.
Morð eru þá orðin það sem
krakkarnir vilja. Þau eru svo
spennandi. Vissuð þið það, for-
eldrar?
Eitt. enn. Sömu myndimar
eru sýndar mánuð eftir mán-
uð, ár eftir ár. Hvers vegna?
spyrjum við. Jú, „það er svo
dýrt að flytja inn kvikmyndir
og þessar borga sig svo illa
af því að þær eru bara sýndar
á sunnudögum". Þetta er auð-
vitað gott og blessað þegar
myndirnar eru svo góðar að
þær eru klassískar. En því mið-
ur er sjaldnast valið eftir þvi,
heldur fyrst og fremst eftir
hinu: hvað getum við fengið
fyrir sem minnstan pening?
Þess er þó skylt að geta að i
þessu máli eiga ekki öll kvik-
myndahúsin jafna sök, sum
hafa flutt inn frábærar bama-
myndir.
Og að lokum: hversvegna
er ekki talað á íslenzku inná
kvikmyndir fyrir böm sem
eru góðar og eru sýndar öðru
hverju ár eftir ár? Það er varla
hægt að ímynda sér að böm-
in njóti sýningarinnar til fulls
þegar þau skilja ekki eitt ein-
asta orð sem sagt er.
Því miður höfðum við ekki
sjálf tækifæri til að sjá þær
myndir sem Andrés önd kynnti
krokkunum á sunnudaginn og
létum hann því gera það hlut-
laust eftir þeim upplýsingum
sem við fengum í kvikmynda-
húsunum sjálfum. En í fram-
tíðinni reynum við að fylgjast
betur með hvað það er í raun
og veru sem börnunum er boð-
ið uppá. vh.
— ★ —
Vaxlitir og silkitvinni
Snotur vetrarpeysa
frá Italíu
★ Vaxlitirnir sem börnin mála
með eyðast fljótt og hættir til
að brotna og bað er erfitt að
lita með smástubbum. ,Gott ráð
er að stinga stubbunum í
papparörin sem silkitvinninn er
vafinn á — þá er auðvelt fyr-
ir bömin að halda á þeim.
,}/UlIarbIússur og peysur eru ómiissandi á veturna. Ef þið eruð
flinkar að prjóna getið þið kannski stælt peysuna þá ama sem
er frá Mílanó. Sniðið á henni minnir dálitið á sjal, en sjöl eru
flíkur sem em ákaflega mikið í tizku þetta árið. Aðallitimir
em brúnn og svartur og hvitt stroff í hálsmalið. neðan á og
framan á ermunum.
GÆTTU ÞÍN
Gleddu þig litla lambið mitt,
lííið er svo bjart.
Þú átt mikinn óskaauð
af yndisvonum margt.
Ekki hefur þú ennþá reynt
ást né þunga sorg.
Hugur þinn er himneskt land,
hjartað lokuð borg.
Örn Ainarson.
FRÚIN
KVENNABLAÐ
4 tölublað „Frúarinnar“ er komið út og flytur fjölbreytt og vandað efni.
Blaðið er 54 síður í stóru broti og flytur yfir 20 frásagnir og 85 myndir,
m.a. af konunni, sem kom í veg fyrir erlend yfirráð yfir einu fegursta
náttúruundri íslands, Gullfossi, Sigríði í Brattholti. Frásögn af „kon-
unni með lampann“ Florence Nightingale. Sagt er frá húsfreyjunni í
Kreml, Nínu Krústjoff. Niðurlag greinar Benedikts frá Hofteigi í þætt-
inum: frá liðnum dögum, Kristrún Árnína. Merkileg grein um pýzka
spákonu, sem sér fyrir óoröna hluti og hlotið hefir óvenjulega
viðurkenningu. Skemmtileg grein um tízkudrottninguna Chanel. Laug-
ardagur, saga. Handavinna, sovéttízka, mataruppskriftir og margt
fleira til fróðleiks og skemmtunar. Mikill fjöldi mynda prýðir jafnan
blaðið.
Kvennablaðið „FRÚIN hefir þegar hlotið miklar vinsældir og út-
breiöslu, og mikill fjöldi kvenna hefir þegar gerzt áskrifendur. — Tvö
blöö munu koma út fyrir jól og verður jólablaðð 94 bls. að stærð. Verð
blaðsins er kr. 25.00 eintakið í lausasölu en áskriftarverð er aðeins 15
krónur á mánuði. Er þeim, sem vildu eignast blaðið frá upphafi, ráð-
lagt að gerast áskrifendur strax meðan upplag blaðsins endist en mjög
er nú gengið á það. — „FRÚIN“ er íslenzkt kvennablað í nútíma stíl,
sem flytur vandað, fróðlegt og skemmtilegt efni, sem þrátt fyrir að það
er fyrst og fremst ætlað konum, er lestrarefni fyrir alla fjölskylduna.
Afgreiðsla blaðsins er að Grundarstíg 11 símar 15392 og 14003
Konur utan Reykjavíkui geta hringt í þessa síma og verður
símtalið þá dregið frá áskriftargjaldinu.
ERLENDIS eiu kvennablöð á hveiju heimili. Þetta blað ei vísii að því, sem koma skal.
STUÐLIÐ að útgáíu á vönduðu, íslenzku kvennablaði neð því að geiast áskiifendui að kvennablaðinu.
FRÚIN