Þjóðviljinn - 22.11.1962, Blaðsíða 6

6 SÍÐA
ÞJÓÐVTT itnn
FimTn+iidaffiJr 22. nóvember 1962
Nú á að jtröngva frönskum
börnum til að læra þýzku
De Gaulle Frakklandsforseti
hefur tekið sögumerka ákvörð-
un: Franskir unglingar eiga
framvegis ekki að læra ensku
fyrst allra erlendra tungna,
heldur þýzku. Fyrsta setningin
á crlendu tungumáli sem þeir
yrðu að Icggja á minnið myndi
þannig ekki verða: „Jack is a
boy“, heldur: „Hans ist ein
Knabe“.
De Gaulle var varla fyrr
kominn heim úr ferðalagi sínu
til Vestur-Þýzkalands fyrir
skemmstu að hann kallaði á
menntamálaráðherra sinn , (sem
síðan hefur reyndar sagt af
sér), Pierre Sudreau, og hreytti
út úr sér: „Þetta snobberí fyr-
ir öllu engilsaxnesku sem veð-
ur uppi í Frakklandi er bein-
línis hlægilegt". Forsetinn sagði
það skoðun sína að framvegis
ætti þýzka að koma í stað
ensku í frönskum skólum sem
fyrsta erlenda tungumálið sem
kennt væri.
Hins vegar varð brátt lióst
að það var auðveldara sagt en
gert. Frak-kar eru næsta lítið
gefnir fyrir að læra önnur
tungumál, en þeir hafa rekið
sig á, að erlendir menn eru
líklegri til að geta gerl sie
Márinn frá Feneyjum og skrifaði
bækur fyrir,, öskuhauga sögunnar
mig liggjandi a hnjánum Þr-
ir framan' þig hiílum mégin.'
Look to this picture and to
that (Horfið á þessa mynd og
sjðan. á, „ hina),„TT- hefðu þeir
síðan skrifað undir. En h ta
eru heimskir þorparar og
heimskir munu beir áfram
verða“.
Alþjóðahyggjumaðurinn og
útlaginn Marx slengdi tíðum
enskum og frönskum setning-
um í bréfum sínum. Bréf sín
til dætra sinna sem ólust uop
í útlegðinni í Lrndon skrifaði
hann nær eingöngu á ei.rku.
en bréfin til tengdasonarins
Paul Lafargue á frönsku.
Þannig segir hann í biéfi
til konu sinnar, þegar hann
lætur í ljós ótta um að Eng-
els muni gagnrýna greina-
flokk sem hann var þá að
rita fyrir blað eitt í Shef-
field:
„Mér þótti það náttúrlega
ekkert þægilegt. að Frederic
skyldi lesa yfir alla þvæluna
áður en hún var send af stað.
Mais pour la premiere fois,
he was quite astonished (En
í fyrsta sinn varð hann meira
en lítið hissa)“.
Það kemur fram í þessu.n
bréfum, sem reyndar var áð-
ur vitað. að enda þótt Marx
ætti sér fáa jafningja sem
harðskeyttur og óvæginn bar-
áttumaður, var hann þó í eðli
sínu mildur og blíður. t bréfi
til dóttur sinnar Lauru. sem
hann kailaði gælunafninu
„Cacadou“. segist hann ekki
hafa „úthverfa skapgerð": „Ég
er frekar óframfærinn að _ðl-
isfari. er lengi að koma orð-
um að því sem ég ætia að
seaia. bunglamalp'””- rT>asnr
Eða eins og Quoquo segir,
kvíðafullur maður“. (Quoouo
var gælunafn Marx á yngstu
dóttur hans, Eleanoru). En þó
segir hann í sama bréfi: „Mér
þykir vænt um að ljósmynd-
in af mér heppnaðist svo vel.
Skugginn er ekki til jafn
mikilla lýta og á frummynd-
inni“. Og undir skrifaði hann:
„Adio. Your old master Nick“
Ári síðar skrifaði „Old
Nick“ Cacadou sinni sem nú
var gift franska sósíalistan-
um Lafargue: „És er nrðir
véi, dæmdur til þess að H
prjóna saman bækur og kasta J
þeim síðan frá mér í breyttri I
mynd, á öskuhauga sögunnar". ^
Þar brást spámannsgáfan H
Karli Marx! k
En í bréfum þessum minn- |
ist Marx að sjálfsögðu á at- k
burði samtímans. Þannig seg- ?
ir hann í bréfi til dóttur sinn- I
ar Lauru og tengdasonar Laf- P
argue, sem hann skrifar 28. fl
júlí 1870 eftir að stríðið milli ^
Frakklands og Prússlands var I
hafið: k
„Þessar tvær þjóðir minna ^
mig á söguna af tveimur k
rússneskum aðalsmönnum, ^
sem voru á ferð ásamt fylgi- k
sveinum sínum, ánauðugum *
Gyðingum. Aðalsmaðurinn A k
lemur Gyðing aðalsmannsins "
B og B segir: Ef þú slærð H
minn Gyðing, þá slæ ég þinn x
Gyðing. Þannig virðast báðar B
þessar þjóðir sætta sig við J
sinn eigin harðstjóra, vegna B
þess að þeim gefst kostur J
á við og við að berja á harð- fl
stjóra hinnar“. k
I einu aL síðustu bréfunum, H
frá því í desember 1882, læt- ^
ur Marx í ljós ánægju sína 9
með vaxandi áhrif kenninga ^
hans i Rússlándi: „Hvergi er mw
mér gengi mitt kærkomnara. ^
því að mér er sérstök ánægia k
af þvi að ég skuli ska’ðlegur
veldi, sem ásamt Englandi er k
hinn traustasti varnargarður "
hins gamla bjóðfélags". k
En í síðasta bréfinu, sem +
skrifað er í janúar 1883, Fá- u
um vikum fyrir daúða hans. J
kveður við annan tóh. Það er I
„A propos! Somewhere í I
svefnherbergi minu hbnta J
vera í skjalatösku eða ein- I
hverjum litlum kassa nokkur ^
eintök af ljósmyndinni af mér fl
frá Alsir. If you could find k
them. you might Sénd e ^
two photogramms. One of k
them I have promised to for- ^
ward to Mndnmp Williamson" k
Frú Williamson var ein ^
margra sem tilbáðu Karl ||
Marx og sóttust eftir bví að J
fá frá honum áritað „photo- B
gramm". Það hefur hún von- J
andi fengið
ás.
skiljanlega á ensku en á þýzku.
75,6 prósent nemenda í æðri
skólum Frakklands kjósa því að
læra ensku framar öðrum mál-
urri, en aðeins 19,4 velja h”zku
Aðeins 32,4 prósent franskra
stúdenta hafa fengið einhverja
nasasjón af þýzku. Þetta hlut-
fall hefur örlítið hækkað síðan
1951 (um 1,75 prósent), en hlut-
fall enskunemenda hefur bó
ekkert lækkað.
Og enginn býst við því að de
Gaulle fái sitt fram í þessu
Þó kann svo að fara að eitt-
hvað fjölgi þeim sem legP’a
stund á þýzkunám í Frakklandi,
því að í viðskiptalífinu er mik-
il eftirspum eftir þýzkukunn-
andi starfsfólki. Vikublaðið
Candide hefur þá einnig kom-
izt .svo að orði: „Þýzka er ekki
lengur tunga Goethes. heldur
Volkswagens".
Blaðateiknarar hafa að sjálfsögðu notað sér nafnið á hinu ofsótta vesturþýzka vikuriti DER
SPIEGEL og höfum við áður birt slíka mynd ú r STOCKHOLMS-TIDNINGEN. Hér lætur Bidstrup
Adenauer spyrja: Skyidi þetta þýða sjö ára óhamingju?
Old Nick'elskaði heitar en
Sendisveinar
óskast strax. — Vinnutimi fyrir hádegi.
Þurfa að hafa hjál.
Þjóðviljinn
„Það er ekki ástin á manm
Feuerbachs, ekki á efnaskipt-
um Moleschotts, ekki á öreig-
unum, heldur ástin á elsk-
unni, nefnilega á þér, sem
endurreisir manninn".
Þannig komst Karl Marx að
orði í bréfi til konu sinnar,
Jenny, árið 1856, þegar hann
var 38 ára gamall. (Þeir Feu-
erbach og Moleschott voru
kunnir forvígismenn efnis-
hyggjunnar á Þýzkalandi á 19
öld). Bréfið sendi hann konu
sinni til Trier, en þangað
hafði hún farið til að vera
viðstödd útför móður sinnar.
Þetta bréf fannst ásamt 42
öðrum fyrir nokkrum árum
hjá einum afkomenda Marx
og voru þau öll birt í árs-
skýrslu Feltrinelli-stofnunar-
innar í Mílanó árið 1958, en
hafa nú nýlega verið gefin út
í Þýzkalandi, og segir frá
þeim ; nvlegu hefti aí Der
Spicgel.
lHarx skrifaði ógrynni bréfa
á lífsleiðinni (bréf hans til
Engels eins fylla fjögur stór
bindi) og af bréfum hans má
ráða margt um sjónarmið
hans og starf í þágu sósíal-
ismans. Þessi bréf, sem nú
hafa verið gefin út, eru ekki
af því tagi, en varpa birtu
á ýmsar hliðar mannsins. sem
áður voru síður kunnar.
Bréf þessi sem svo seint
komu í leitirnar skrifaði Marx
frá 1856 fram til ársins 1883.
þegar hann lézt, og lýsa þuu
vel hinum ástríka eiginmanni
og umhyggjusama fjölskyldu-
föður, en um leið bre"ður
fyrir í þeim hinu bitra h„.1i
og skörpu gagnrýni, sem and-
stæðingar Marx fengu svo
oft að kenna á i ritdeilum
við hann. Hann hlífir heldur
ekki sjálfum sér. Þannig
byrjar eitt bréfið til konu
hans á tænnan veg (í laus-
legri þýðingu):
„Ég sé þig ljóslifandi fyr-
ir mér og ég ber þig á hönd-
um mér og ég kyssi þig frá
hvirfli til ilja og ég and-
varpa: „Madame, ég elska
yður“. Og ég elska yður f
raun og sannleika, heitar en
Márinn frá Feneyjum nokkru
sinni elskaði".
En strax á eftir kemur:
máli. Bæði er það að í Frakk-
landi stendur mönnum beygur
af þýzkunni vegna hinnar flóknu
málfræði hennar. Eins er „itt
að hvei-nig svo sem de Gaulle
býður við að horfa er enn land-
lægt hatur í garð Þjóðverja og
alls sem þýzkt er meöal Frakka
sem þrívegis á einni öld hafa
átt í stríði við þá. Og að lokum
er mikiil skortur á þýzkukenn-
urum í landinu og hann hefur
ekki batnað við það, að ung-
lingum á skólaaldri hefur fjölg-
að um nær helminp síðustu tíu
árin.
Nyja Oreol 'iósaperan er fyllt með Krypton og
gefur þvi um 30% meira Ijósmagn út en eldri
gerði, af ljósaperum. Þrátt fyrir hið stóraukna
ljósmagn nota hinar nýju Oreol Krypton sama
•itraum og eldn gerðir. Oreol Krypton eru einmg
með nýju lagi og taka minna pláss. þær komast
þvi i flesta eerðir af lömntm
Heildsölubirvöir:
Mars 1 rading tiompany
Klaoparstig 29 — Síml 17373.
Jenny Marx — „Ég kyssi þig
frá hvirfli til ilja“
„Photogramm" af „Old Nick"
„Hinn falski og svikuli
heimur falsar þannig og svík-
ur allt eðli manns. Hver
minna mörgu rógbera og eit-
urspúandi óvina hefur n ''i
sinni borið mér á brýn. að
ég sé til þess kallaður að
leika hlutverk elskhugans í
annars flokks leikhúsi? Og
þó er það satt“.
„hefðu þorpararnir nokk-
urt andríki til að bera“,
skrifar Karl Jenny sinni, „þá
hefðu þeir málað upp „Pro-
ductions- und Verkehrsver-
haltnisse" öðrum megin og
LJÓS

NÝ
0RE0L
30%
MEIRA