Þjóðviljinn - 01.04.1964, Síða 7

Miðvikudagur 1. apríl 1964
HðÐVILIINN
SIÐA J

Reykjaskóli í Hrútafirði — (Ljósm. Ragnar Þorsteinsson),
REYKJASKOLI
í HRÚTAFIRÐI
Rætt við nemendur um skólastarfið og félagslíf
Arshátíðamefnl: Frá vinstri Hjðrtur Pálsson, Miðfiröi. Steinar Matthíasson, Lundareykjadal, Guð-
rún Jónsdóttir, Reykholtsdal, Ragnheiður Sigurðardóttir, Sandgerði og Úlfar Eyjólfsson, Strönd-
(Ljósm. Ragnar Þorsteinsson).
um.
REYKJUM, Hrúta'firði, í marz. — Reykjaskóli
sfendur á sléttum tanga við Hrútafjörð, sem að-
skilur Húnavatns- og Strandasýslur. Nem-
endur skólans eru að meirihluta úr þessum
tveim sýslum, enda þótt nokkrir komi úr öðr-
um landshlutum.
Aðsókn hefur farið mjög vaxandi síðustu ár-
in og er nú svo komið að ekki er hægt að taka
við nema u.þ.b. fjórða hluta þeirra sem sækja
um skólavist. Algengt er orðið að foreldrar
sæki um vist fyrir börn sín 2—3 árum fyrirfram.
Vinnudagur er Iangur og
strangur á Reykjaskóla, eða frá
g á morgnana til 9,30 á kvðld-
in með litlu meiri hléum en
til máltíða. í þeim tíma er
undirbúningur undir næsta
dag, sem allur verður að fara
fram í kennslustoifum vegna
þrengsla í íbúðarherbergjum.
>að hefur því vakið íurðu
fnargra hversu vandlega und
irbúnar árshátiðir skólans
hafa verið og nú er ein slík
nýafstaðin. Þar var sýndur
söngleikurinn „Upp til selja“
eftir C. P. Riis. Leikstjóri var
ungfrú Sigrún Magnúsdóttir á
fsafirði. Ennfremur var söng-
ur, upplestur, fánahylling og
stiginn dans fram eftir nóttu.
Gestir á samkomunni voru
rúmlega 500 og er það með
eindæmum vel sótt samkoma
hér um slóðir. Það mun líka
vera fátítt á svo fjölmennum
samkomum að enginn hafi vín
um hönd og allir virtu þau
tilmæli skólastjóra að reykja
ekki annars staðar j húsa-
kynnum skólans en í borð-
stofu.
— Nefndin kom saman íyrst
strax að loknu jólafríi og hef-
ur unnið óslitið síðan. Það er
ótrúlega margt sem þarf að
athuga. Okkur tókst að fá
ágætan leikstjóra og við vor-
um svo heppin að geta fengið
alla búninga og sviðsbúnað
að láni.
— Hvenær byrjuðu æfing-
ar?
— Þrem vikum fyrir sýn-
ingu. Krakkamir hafa æft af
kappi og næstum eingöngu i
frítímum sínum. Stundum orð-
ið að klípa af svefntíman-<s>
um.
— Og aðrir sem unnu að
undirbúningi?
— Það voru allir boðnir og
búnir að vinna. Það var öll-
um mikið í mun að skemmt-
unin tækist sem bezt og yrði
skólanum til sóma.
— Þú ert einn af þeim, sem
eru nýbúnir að taka bílstjóra-
próf. Ætlarðu að kaupa bíl?
— Nei, ekki í bráð.
— Hvað um framtíðina?
— Ég ætla að reyna við
landspróf í vor og síðan í
bekkjar, Braga Sigurðsson á
Klúku í Bjamarfirði á Strönd-
um.
— Hvert er aðalstarf þitt,
sem umsjónarmaður?
— Ég skipulegg gólfþvott-
ana á kvöldin. Öðru hvoru er
svo vandleg hreingeming á
öllum skólanunj. Þá velja vist-
arstjórar nokkra til að ræsta
vistimar en ég fæ þá, sem af-
gangs verða til að ræsta skóla-
stofur og ganga.
— Er ekki erfitt að fá fólk-
ið til að vinna?
— Nei, sumir nöldra svolít-
ið, en þetta gengur samt.
— Þú ert líka formaður
skólafélagsins. Er ekki erfitt
að fá nemendur til að taka
þátt í umræðum?
— Nei, það er öðru nær.
Það er oft erfitt að fá þá til
að hætta að tala. Það má
segja að við verðum að taka
málin af dagskrá áður en þau
eru útrædd.
— Hvað er að frétta um
skemmtiferð í vor?
— Það hefur lítið verið
rætt, allir með hugann við
árshátiðina. En nú förum við
að athuga málið.
Atriðí ur ieiknum „Upp til sclja”. Frá vinstri sjást í hlutvcrkum sinum þau Bjam! ólafsson,
Króksfjarðamesi, Elín Heiðberg Hólmavík og Þórólfur Ólaísson, Varmalandi (Ljósm. Þ. Ólafsson).
-^-Núer mHdðrætt um reyk-
ingar. Eflaust hafa margir
nemendur reykt áður en þeir
komu í skólann í haust.
Heldur þú að þeir byrji aft-
ur í vor?
— Undanfarin vor hafa
nokkrir byrjað að reykja þeg-
ar þeir voru lausir úr skólan-
um, en ég er viss um að þeir
verða miklu færri nú, ef það
verður nokkur, sem byrjar aft-
ur.
— Taka ekki öll þín auka-
störf tíma frá náminu?
— Jú, dálítinn. En ég held
að þau séu þroskandi og að
ég læri þar ýmislegt, sem get-
ur komið mér að gagni siðar.
— Þú ætlar í landspróf,
hvað svo?
— Mig langar í tækniskóla.
— Nú stendur yfir fþrótta-
keppni milli héraðsskólanna.
Geturðu sagt mér nokkuð um
útlitið fyrir Reykjaskóla?
Bragi brosir dálítið kank-
vís og svarar:
— Já, ég get sagt eitthvað
um það, en ég geri það ekki.
Það er algjört hernaðarleynd-
armál.
R. Þ.
Umsjónarmenn. Frá vinstri: Bjarni Ásgeirsson Ásgarði, Dölum
(1. bekk), Bragi Sigurðsson. Klúku, Bjamarfirði (3. bckk) Ulfar
Eyjólfsson, Krossnesi Noiðfirði (2 bckk) — (Ljósm. R. Þorst.).
Mikit vinna
Ég hitti að máli formann
skemmtinefndar, Steinar Matt-
híasson, Múlakoti í Lunda-
reykjadal og lagði fyrir hann
nokkrar spurningar:
— Hvenær hófst undirbún-
ingur hjá ykkur?
menntaskóla, helzt Laugar-
vatn.
— Og eftir stúdentspróf?
— Svo langt er ég ekki far-
inn að hugsa.
Skólafélagið
Ég þakka Steinari viðtalið og
næ næst í umsjónarmann 3.1
Teikningar ísienzkra skólanemenda
á alþjóðlegri sýninau í Rostock
FyTÍr rúmu ári bárust mér
frá yfirumsjónarmanni skóla-
fræðslunnar í norðurhéruðum
alþýðulýðveldisins þýzka, dr.
Hans Joachim Lúck í Rostock,
tilmæli um að vinna að því, að
sendar yrðu teikningar ís-
lenzkra skólanemenda til
Rostock, i þeim tilgangi að
þær mynduðu íslenzka deild i
fyrirhugaðri sýningu þar, í
sambandi við hátíðahöld svo-
nefndrar Eystrasaltsviku í
júlímánuði 1963.
Frú Margrét Sigurðardóttir
hafði verið gestur Eystrasalts-
vikunnar 1962, og m.a. skoðað
þar fyrstu sýningu af þessu
tagi. Hafði hún þá orðið vör
allmikils áhuga á því, að ís-
land kæmi með i hóp þeirra
landa, sem tækju þátt í þess-
um sýningum. Forstöðum. sýn-
ingarinnar, Balzar yfirk. i
Rostock, benti mér síðar á það
í bréfi að leita samvinnu við
hana um öflun myndanna.
Tókst okkur í sameiningu að
fá myndlistarkennara við
nokkra skóla til liðs við ekk-
ur um útvegun myndanna, o"
voru þær sendar í tæka t
Barst mér svo í október
haust bréf frá sýningarstjór-
anum, um þessa íslenzku sýn-
ingardeild. Fer það hér á eft-
ir í lauslegri þýðingu.
2. alþjóðlega sýning barna-
teikninga stóð yfir í sambandi
við Eystrasaltsvikuna, og í á-
framhaldi af henni, frá 8. til
28. júlí, og hafði upp á að
bjóða 800 myndir frá íslandi,
Noregi, Svíþjóð, Danmörku,
Finnlandi, Ráðstjórnarríkjun-
um, Vestur-Þýzkalandi og Al-
þýðulýðveldinu þýzka. Mynd-
irnar hlutu ágæta dóma 6623
sýningargesta frá 14 löndum.
Það tókst að opna augu gesta
alþýðulýðveldisins fyrir feg-
urð , og menningu sýningar-
landanna, og sýna erlendum
sýningargestum í listrænu
formi, hvemig lifinu er lifað
i alþýðulýðveldinu. Sýningin
hefur áreiðanlega lagt veiga-
mikinn skerf til vaxandi vin-
arþels þjóða í milli og á þann
veg styrkt vonir þjóðanna um
varanlegan frið, sem öllum
börnum er hjartans mál.
Okkur er það ánægja, að
geta tilkynnt ykkur að land
•kkar skipaði virðulegan sess
-'ð almennan saníanburð sýn-
"'’arlandanna Næst á eftir
sýingardeild Ráðstjórnarríkj-
anna, sem auk teikninganna
hafði upp á að bjóða smá-
hluti úr plasti og listunnin á-
höld, skipaði ykkar land 2.
sætið við hlið Finnlands og
alþýðulýðveldisins. Þennan úr-
skurð dómnefndarinnar stað-
festu 539 heimsækjendur, er
skrifuðu álit sitt í gestabók
sýningarinnar.
Teikningum ykkar hefur
með ágætum tekizt að leiða í
ljós humanistiskt uppeldi
barna ykkar, að tjá ást bam-
anna ykkar á heimalandi sinu
og sýna sköpunarmátt þeirra.
Sérstaklega fannst okkur eft-
irtektarverð dirfskan í litum
margra myndanna. í myndum
úr íslenzkum sögum og æfin-
týrum fundu sýningargestir
sagnauðgi lands ykkar og fjöl-
breytni í erfðavenjum.
Með sannri ánægju getum
við nú tilkynnt ykkur, að dóm-
nefndin hefur dæmt ykkur 7
verðlaun af 4h verðlaunum alls
til útlendra sýnenda. Ég óska
af heilum hug börnum ykkar
til hamingju, ekki bara verð-
launahöfunum, heldur öllum
börnum, sem teikningar áttu
á sýningunni. Með mikilli
virðingu biðjum við að heilsa
ykkar frábæru kennurum.
Auk almenns og opinbers
þakklætis, leyfi ég mér að
tjá þeim mínar eigin þakkir.
Hjálögð bókamerki og bréf-
spjöld eru hugsuð sem viður-
kenning til allra bama, sem
teikningar sendu. Gjörið svo
vel að koma þeim á framfæri
til kennara barnanna.
Óla Lokbrá brúðurnar og
héiðursskjölin eru til þeirra,
sem verðlaunin hlutu. Óli Lok-
brá á uppruna sinn að rekja
í gamalt æfintýri. Sjónvarpið
þýzka flytur á hverju kvöldi
kvöldkveðju til barnanna, sem
hefst með Óla Lokbrá og end-
ar með því að hann stráir
sandi á augu barnanna avo
að þau sofi betur. Óli er sú
sjónvarpshetjan sem þýzku
börnin hafa mestar mætur á.
Þessvegna senda börnin okk-
ar hann börnum í Ráðstjórn-
arríkjunum, Finnlandi og á fs-
landi, öllum sem þátt tóku í
sýningunni okkar, til þess að
velþóknun barnanna okkar á
Óla falli einnig útlendu vin-
unum okkar í skaut. „Vinum
okkar gefum við það sem okk-
ur þykir vænst um“, segir
Framhald á 8. siðu.