Þjóðviljinn - 20.02.1965, Síða 7

Lsugardagur 20. febrúar 1965
ÞJðÐVILTINN
SIÐA 7
Konur í Suður-Vietnam bera mat til skæruliða yfir brú á stíg í frumskóginum.
Svo í Saigon sem í Kairó
Hrakfarir Vestur-ÞjóSverja og Bandarikjanna
bera vott breyttum valdahlutföllum I heiminum
Nasser hefur unnið sinn
stsersta stjómmálasigur sið-
an herir Breta og Frakka hörf-
uðu af Súezeiði. í Saigon er
um garð gengið enn eitt valda-
rán herforingjaklíku, og fara
þau nú að nálgast tuginn á
taepum þrem misserum. Þess-
ir viðburðir eru ekki nefndir
hér í sömu andránni vegna
þess að milli þeirra sé orsaka-
samband, heldur vegna þess að
hvor sýnir á sinn hátt hvemig
straumurinn liggur í þróun
-<S>
Kosning í Stúdenta-
rái Máskéh ísiands
Sl. laugardag fóm fram kosn-
ingar í Stúdentaráð Háskóla Is-
' lar.ds. Kosningafyrirkomulagið
er á þann veg, að kosnir eru
einn eða fleiri frambjóðendur
og eru þeir merktir með tölun-
um 1, 2, og 3 og fær fyrsti
maður heilt atkvæði annar hálft
o.s.frv. Þannig er kosinn einn
maður úr hverri deild Háskól-
ans. Síðan kýs fráfarandi Stú-
dentaráð einn mann til að sitja
áfram f ráðinu úr sínum hópi.
Þá er úthlutað tveim uppbót-
arsætum til þeirra deilda, sem
flest atkvæði hafa á bak vð
efsta mann.
Fráfarandi Stúdentaráð kaus
Gunnar Sigurðsson stud.med. úr
sinum ' hópi. Kosningaúrslitin í
deildunum urðu hins vegar sem
hér segir:
LAGADEILD
Helgi Guðmundsson var kjör-
inn með 74 atkvæðum. Már Pét-
ursson hlaut 621/?. atkvæði.
Greidd atkvæði voru samtals
134.
VIÐ3KIPTADEILD
Karl F. Garðarsson var kos-
inn 23Vs atkvæði. Þráinn Þor-
valdsson fékk IB’/í atkvseði. Alls
greiddu 39 atkvæði.
LÆKNADEILD
Sigurður Björnsson var kjör-
inn með m3/* atky. Þá var
Hrafn G. Johnsen uppbótamað-
ur með 89 Í4 atkv. Magnús Jó-
hannsson og Jóhann Guðmunds-
son náðu ekki kjöri. 156 lækna-
nemar kusu.
GUÐFRÆÐIDEILD
Tómas Sveinsson var kjörinn
með ll‘A atkv. Halldór Gunn-
arsson fékk 11 atkv. 121 kaus.
VERKFRÆÐIDEILD
Halldór Sveinsson hlaut kosn-
ingu með 20 atkv. Guðbrandur
Steinþórsson fékk 19V2 atkv.
Alls kusu 39 verkfræðinemar.
HEIMSPEKIDEILD
Björn Teitsson hlaut lllVa
atkv. og var þar með kjörinn.
Ásdís Skúladóttir hlaut 99 atkv.
og varð hún uppbótarfulltrúi.
Þá fékk Guðrún Anna Sig-
urðardóttir 56s/« atkv. Alls
kusu 200 stúdentar í heim-
spekideild.
heimsmála á síðara helmingi
tuttugustu aldar. Sigur Egypta-
lands Nassers yfir Vestur-
Þýzkalandi Erhards og sífelld
hjaðningavíg innan raða skjól-
stæðinga Bandaríkjanna í Suð-
ur-Vietnam eru hvorttveggja
merkj um gerbreytt valdahlut-
föll milli rikja Evrópu og
Norður-Ameríku annars vegar
og þjóða Asíu og Afríku hins
vegar. Til skamms tíma skip-
uðu stórveldin beggja vegna
Norður-Atlanzhafs málum í
framandi heimsálfum eins og
Afríku og' Asíu að eigin geð-
þótta. Nú er komið á daginn að
stefna Vestur-Þýzkalands í'
málum landanna fyrir Miðjarð-
arhafsbotni fer eftir því hvað
ákveðið er í Kairó, og þrátt
fyrir stórkostlegan hernaðar-
mátt Bandarikjanna er sífellt
þrengt að fótfestu þeirra á
meginlandi Asíu,
Snöruna sem herlist að hálsi
Erhards í fyrri viku hnýttu
þeir öldungamir Adenauer og
Ben-Gurion í Waldorf-Astoria
hótelinu í New York dag nokk-
urn árið 1960. Þáverandi for-
sætisráðherra fsraels fékk
sannfært vesturþýzka kanslar-
ann um að yfirbót Þjóðverja
fyrir gyðingamorð þeirra á
valdatíma nazista ætti meðal
annars að fela i sér hernaðar-
aðstoð við Ísraelsríki. Var síð-
an gengið frá samningum um
að Vestur-Þýzkaland léti fsra-
el í té vopn fyrir 80 miljónir
dollara, þar á meðal banda-
riska skriðdreka og eldflaugar
Getum er að því leitt að
Bandaríkjamenn hafi í raun-
inni verður pottur og panna i
samningsgerðinni, þeim haf:
þótt þetta ákjósanlegt ráð tii
að koma bandariskum vopnum
til ísraels án þess að þurfa
sjálfir að styggja arabaþjóðim-
ar með því að láta þau í té.
Svo mikið er víst að vopna-
sendingamar vom látnar fara
fram eins leynt og unnt var,
fullyrt er í Bonn að vestur-
þýzka utanríkisráðuneytið hafi
ekki haft hugmynd um samn-
ingsgerð Adenauers og hernað-
arsamvinnuna sem af henni
spratt fyrr en síðla á síðasta
ári.
Egypzka stjórnin hafðist lengi
vel ekkert að gegn vopna-
gjöfum Vestur-Þjóðverja til
erkióvinarins fsraels, en það
hefur sýnt sig s'ðustu vikur að
þeim mun dýpri ráð voru ráð-
Svar Nassers setti vestur-
þýzku stjómina í slæma
klípu. Hún kallaði sendiherra
sinn í Kairó heim, en skýrsl-
ur hans og annarra vestur-
þýzkra sendimanna í araba-
löndum færðu Erhard heim
sanninn um að Nasser hefði
arabaríkin flest ef ekki öll
á sínu bandi. Ef Vestur-Þjóð-
verjar hefðust ekki að myndu
þeir því brátt verða að víkja
úr arabalöndunum fyrir full-
trúum Austur-Þýzkalands. Á
stund neyðarinnar leitaði Er-
hard til Francos, sem selt hef-
ur Nasser vopn um nokkurt
skeið. Spánski aðalsmgðurinn
de Nerva fór til Kairó til að
miðla málum. Fyrstu fregnir
um árangurinn af starfi hans
birtust í egypzkum blöðum.
Þau gátu skýrt frá því að Vest-
ur-Þjóðverjar hefðu skuld-
bundið sig til að hætta vopna-
sendingum til ísraels, áður en
vesturþýzku stjóminni hafði
unnizt tími til að tilkynna fsra-
elsmönnum málalokin. Eshkol
forsætisráðherra ísraels lýsti
opinberlega yfir fyrirlitningu
sinni á stjóminni í Bonn og
hafnaði tilboði hennar um að
láta aðrar vörur koma upp í
eftirstöðvarnar af vopnasamn-
ingi Adenauers og Ben-Guri-
ons.
Uppgjöfin fyrir Egyptum
mæltist svoj illa fyrir í Vest-
ur-Þýzkalandi að Erhard reyndi
að bæta hlut sinn með því að
taka upp á, ný klögumál ýfir
heimsókn Ulbrichts. Lét hann
það boð út ganga, að ef aust-
urþýzka þjóðhöfðingjanum
væri sýndur fyllsti heiður í
Kairo, myndi Vestur-Þýzka-
land hætta efnahagsaðstoð við
Egyptaland. Gárungarnir segja
að virðingarvottur við Ulbricht
verði metinn í Bonn eftir
breidd rauða dregilsins sem
breiddur verður á götu hans
við komuna til Egyptalands
Enn er því óséð hver málalok
verða, en eftir það sem þeg-
ar hefur gerzt álíta ísraelsk
stjórnarvöld „að vald og virð-
ing Gamals Abdels Nassers
forseta hafi eflzt ómælanlega,”
segir fréttaritari New York
Times i Jerúsalem. Egyptar eru
á sama máli. „Hvern hefði ór-
að fyrir því, að sú stund ætli
, eftir að renna upp að Kairo
lýsti yfir vilja sínum óg stór-
veldi Evróþu hlýddu“, spyr A1
Ahram fagnandi.
Þegar þetta er ritað er fátt
um áreiðanlegar fréttir af
síðustu viðburðum í Saigon,
en svo mikið er ljóst að þeir
eru enn einn þáttur í upp-
lausn þess valdakerfis, sem
Bandaríkjamenn hafa bisaðvið
árum saman að reisa og varið
til að minnsta kosti þrem milj-
örðum dollara auk ótalinna
mannslífa. Loftárásirnar á
Norður-Víetnam voru að dómi
bandarískra blaða gerðar fyrst
og fremst í því skyni að stappa
stálinu í Khanh hershöfðingja
og aðra nánustu samstarfs-
menn bandarísku herstjórnar-
innar í Saigon, enda lýsti
Khanh því yfir að það hefði
verið sælasta stund lífs sfns
þegar hann fékk að gefa flug-
her sínum fyrirskipun um að
halda til árása yfir 17. breidd-
arbauginn ásamt bandarískum
flugsveitum. Valdarán á fárra
vikna fresti í Saigon hafa sann-
fært alla sem sjá vilja um að
málstað Bandaríkjarina í S-
Víetnam hrakar stöðugt. Faurej
fyrrverandi forsætisráðherra
Frakklands, grátbændi vini
sína Bandaríkjamenn fyrir
nokkrum dögum að gera sér
Ijóst áður en það er um sein-
an að í Vietnam eiga þeir í
höggi við þjóðbyltingu, en ekld
undirróður frá Hanoi né Pek-
ing.
■t*
in í Kairó. Nasser hóf leikinn
nefnist forustugrein í
Guardian nýlega, en þetta
brezka blað hefur ævinlega
verið einkar hlynnt Bandaríkj-
unum. Því meira mark er á
takandi þegar það segir: „I
fjórar aldir voru hvftir menn
að leggja undir sig heims-
veldi í Asíu, víðlendari og æ
víðlendari. Svo skeði það á
rúmum áratug að heimsveldin
leystust upp, framandi yfir-
drottnarar hurfu á brott. Ot-
fallið hefur ekki enn runnið
skeið sitt á enda . . . Söguþró-
un er ekki óumbreytanleg, en
engu að síður verður vart ann-
að séð en hrellingar sem stjórn-
ir Bretlands og Bandaríkjanna
verða nú að þola í Suðaustur-
Asíu séu lokaþáttur undan-
halds Evrópu og útibús hennar
handan Atlanzhafs ... Hlið-
stæðumar með stríðinu, sem
Frakkar töpuðu og stríðinu
sem Bandaríkin eru að tapa i
Víetnam verða ljósari með
hverjum degi sem líður. Að
vísu trúa Bandaríkjamenn
sjálfir á grundvállarmun:
Frakkar voru í Indókína, sem
nýléndudrottnarar, sjálfir eru
þeir aftur á móti í boði lög-
legrar ríkisstjórnar til að verja
hana fyrir undirróðri. En þessi
munur er ekki ýkja skýr úii
í frumskógunum og á hrís-
grjónaekrunum, tiltakanlega
undir napalmdembu; ennfremur
hefur þó nokkrum „löglegum”
stjómum, bæði í Víetnam og
Laos, verið steypt af stóli án
þess herafli Bandaríkjamanna
hafi hreyft hönd eða fót til
að verja þær falli. Þvert á
móti . . . Eins og Kennedy
forseti gaf eitt sinn í skyn
eru mætti voldugrar þjóðar
takmörk sett, ef hann er teygð-
ur of langt. Nú er Bandaríkjun-
um að lærast, eins og okkur
(Bretum) og Frökkum lærðistj
að hann nær að öllum líkind-
um ekki til meginlands Asíu.”
M. T. Ó. 4

ósköp sakleysislega með því
að kunngera samning við Aust-
ur-Þýzkaland um efnahagsað-
stoð og bjóða austurþýzka
þjóðhöfðingjanum Walter Ulbr-
icht í opinbera heimsókn til
Kairó. Vesturþýzka stjómin
brást hin versta við og kvaðst
ekki myndi horfa á það að-
gerðalaus að Hallstein-kenning-
in væri fótum troðin, en sú
kenning er á þá leið að Vest-
ur-Þýzkaland meini Austur-
Þýzkalandi aðgang að samfé-
lagi ríkja heimsins með því að
slíta stjórnmálasambandi við
hverja þá stjóm sem viður-
kenni stjórnina í Austur-Berl-
in. Sendiherra Bonnstjórnar-
innar í Kairó var látinn hóta
Nasser stöðvun lánveitinga og
slitum stjómmálasambands ef
hann afturkallaði ekki boðið
til Ulbrichts. Þetta voru ein-
mitt þau viðbrögð sem Nasser
hafði gert ráð fyrir. Hann
'varaði fullum hálsi, að Vest-
ir-Þýzkaland hefði sýnt Eg-
otalandi fullan fjandskap með
ynilegri vopnasölu til fsra-
ls Yrði henni ekki hætt þeg-
ar í stað myndu Egyptar slita
stjórnmálasambandi við Bonn.
Minningagjafasjói-
ur Landspítaians
Aðalfundur Minningargjafa-
sjóðs Landspítala Islands var
haldinn 27. jan. s.l. Gjaldkeri
sjóðsins lagði fram endurskoð-
aða reikninga fyrir árið 1964,
og voru þeir samþykktir, en
reikningar sjóðsins eru árlega
birtir í Stjórnartíðindum.
Á árinu hafði kr. 134.100,00
verið varið úr sjóðnum, en
styrkveitingar hafa farið vax-
andi ár frá ári.
Minningargjafasjóður Land-
spítalans er styrktarsjóður, tr
islenzkar konur stofnuðu,
skömmu eftir að þær hófn
fjársöfnun til byggingar Land-
spítalans og fór fyrsta úthlut-
un úr sjóðnum fram árið 1931.
og alls hafa styrkveitingar
numið kr. 1.266.818,45. Fyrst.u
árin var styrkveitfngum aðal-
lega varið til styrktar sjúkl-
ingum, er dvöldust á Land-
spítalanum og voru ekki f
sjúkrasamlagi né nutu styrkja
annars staðar frá. En er sjúkra-
samlögin náðu almennri út-
hreiðslu, breyttist þörf styrk-
þegarMa. Stjórnarnefnd Minn-
ingargjafasjóðsins hefur þvf
■ fengið staðfestar breytingar
við 5. gr. skipulagsskrár sjóðs-
ins, og þar segir m.a.:
Því sem sjóðnum kann að
áskotnast umfram vexti, skal
ásamt þeim hluta vaxta, er
e'gi leggjast i höfuðstól, sam-
kvæmt 4. gr., varið í fyrsia
lagi til hjálpar sjúklingum, er
sjúkravist eiga í Landspítala
fslands til greiðslu sjúkrakostn-
aðar þar, og í öðru lagi er
Framhald á 9. síðu.