Þjóðviljinn - 20.02.1965, Síða 10

Þjóðviljinn - 20.02.1965, Síða 10
J0 SÍÐA .- .. . UNDIR MÁNASIGÐ Skáldsaga eftir M. M. KAYE á hjarta hans né tilfinningar, svo að hann taldi sjálfan sig ónæm- an fyrir þvílíkri vitleysu. Það kom honum á óvart og fyllti hann gremju að hann — Arthur Veryan St. Maur Carlyon — skyldi vera orðinn ástfanginn í sautján ára stelpukrakka. Það var engu að síður staðreynd og hann þurfti að ganga í gegnum öll þau geðbrigði sem því sálar- ástandi fylgdu. Hann notfærði sér ekki hin listrænu brögð sem hann hafði tileinkað sér af langri reynslu, heldur hagaði sér heimskulega. Frú Abuthnot varð hrædd, frú Gardener-Smith móðguð; rosknu mennimir litu á hann áf meiri skilningi en eig- inkonur þeirra hefðu trúað þeim til, og Delía var í fýlu. Vetra hélt sig inni í skel sinni. Ferða- lagið varð hreinasta plága, og Carlyon var sá eini úr hópn- um sem ekki varð guðsfeginn þegar rósrauðir múrveggimir í Delhi komu í ljós. Abuthnotfjölskyldan átti hús sitt við herbúðimar, sem voru svo sem fjórar mílur utan við borgina. Áður en ferðin var á enda hafði frú Abuthnot iðrazt þess sérlega að hafa boðið Carly- on að búa hjá þeim. Nú hefði hún viljað gefa mikið til að kom- Smurt brauð Snittur við Óðinstorg. Sími 20-4-90. FLJÚGUM: ÞRIDJUDAGA FIMMTUDAGA LAUGARDAGA FRÁ RVÍK KL. 9.30 FRÁ NORÐFIRDI KL. 12 FLUGSÝN SIMAR: 18410 18823 HÁRGREIÐSLAN Hárgreiðslu- og snyrttstofa STEINU og DÖDO Laugavegi 18 III hæð flvfta) SIMI 1 4fi 16 P E R M A Garðsenda 21 — SIMI: 33-9-68 Hárgrelðslu- og snyrtistofa D 0 M 0 R I Hárgreiðsla við allra hæfi — TJARNARSTOFAN - Tjamar- götu 10 — Vonarstrætismegin — SIMI: 14 6 62, HARGREIÐSLUSTOF A AUST URBÆJAR — María Guðmunds- dóttit Laugavegi 13 — SÍMl 14 6 56 - NUDDSTOFAN ER A SAMA STAÐ. ast hjá heimsókn hans. Það yrði léttir að hitta herra Barton. Hann var trúlega kominn nú þegar og átti að búa í Ludlow kastala hjá herra Símoni Fras- er, sendiherra í Delhi, þar til brúðkaupið hefði farið fram. Hann kæmi sjálfsagt til þeirra strax og þau væru komin á leið- arenda. Bara hann gæfi nú Vetru tíma til að baða sig og skipta um föt; hún yrði að vera eins lagleg og unnt væri. Sex ár ..! Hún fylltist viðkvæmni við tilhugsunina og sagði upp- 38 örvandi að eftir hálfa klukku- stund yrði ferðin á enda. Það voru ekki færri en sjö þykk innsigluð bréf sem biðu eftir Lottu, öll frá Eðvarði Eng- lish. En það var hvorki bréf né skilaboð til condesu de los Agu- ilares. Það var líka óþarfi að senda bréf úr þessu, hugsaði Vetra sjálfri sér til uppörvunar. Con- way var í Ludlow kastala, að- eins mílu vegar frá herbúðun- um. Eftir klukkutíma — kannski fyrr — myndi hún hitta hann. Hún varð að flýta sér að fara í fallegasta kjólinn sinn. Fljótt — fljótt! Klukkutíma seinna leit hún á spegilmynd sína; bara að hún hefði haft bláu augun hennar Lottu og ljósu lokkana. Hún flýtti sér gegnum ganginn og inn í dagstofuna, þaðan sem hún sá út á innkeyrsluna. Þjónustuliðið var fa’rí6 áð léggia á borð. svo að klukkan var bátt' f'fimm. Nú hlaut hann að fara að koma. Hún heyrði einhvern koma inn og loka á eftir sér; hún sneri sér við í beirri trú að það væri frú Abufhnot. — Að hverjum eruð þér aðgá? Hinum síðbúna elskhuga? spurði Carlyon lávarður. Vetra stóð grafkyrr. Auga- steinamir stækkuðu og hún fékk suðu fyrir eyrun. Hún sá undir eins að Carlyon lávarður hafði drukkið. Hann var alls ekki ölv- aður, en rjótt andlit hans, gljá- andi augun og ósvífnishreimur- inn í röddinni gáfu til kynna að hann væri ekki allsgáður. Rödd hennar var einbeitt og kuldaleg: Ég á von á herra Bar- ton. Ég held ég bíði hans úti í garði; þar er orðið hæfilega svalt. Hún hagræddi pífunum á pilsi sínu og gekk til dyra. Carlyon beið þar til hún var komin á móts við hann og gekk þá þvert f veg fyrir hana. Það held ég ekki. Ég hef ekki feng- ið svona tækifæri fyrr. Þér hafið forðazt mig viljandi, er ekki svo? Hvers vegna viljið þér ekki leyfa mér að tala við yður? Vetra reyndi að tala frjálslega og óþvingað: Já, en þér hafið oft talað við mig. Hún hafði reynt að komast framhiá honum. en hann tók sér aftur stöðu milli hennar og dyranna. Carlyon lávarður, gerið svo vel að hleypa mér framhjá. Ég .... mér heyrist ég heyra fótatak .... — Nei, það gerið þér ekki. Og ég heiti Arthur. Þarf ég að segja þér það? Þarf ég ég að segja þér, að þú ert sú dásamlegasta. mest freistandi kvenmaður sem ég hef nokkum tíma þekkt. Að ég .. — Caryon lávarður .... — Arthur, er það ekki? Og að ég elska þig. — Carlyon lávarður, þér hafið ekki leyfi til að tala þannig við mig, sagði Vetra reiðilega. Þér vitið að ég ætla bráðum að gifta mig og .... ÞIÓÐVILJINN Laugardagur 20. febrúar 1965 — Þessum sendiherra? En sá þvættingur. Hlægilegur dónaleg- ur þvættingur. Þú veizt að það er fráleitt, er það ekki — snæ- drottningin mín. Á ég að bræða ísinn og kenna þér að verða heit eins og sumarið en ekki ísköld eins og nafnið þitt? Á ég að gera það? Vetra heyrði hófatak úti fyrir. Conway! Hún reyndi aftur að komast framhjá, en hann þreif um handlegginn á henni. Heitir fingur hans fylltu hana viðbjóði, en henni var Ijóst að það gat verið hættulegt að streitast á móti. Eftir andartak myndu dyrnar opnast og það yrði komið inn að leita að henni. Hún heyrði raddir á veröndinni. Hún mátti ekki láta Conway finna sig í faðmi annars manns! Hvað skyldi hann halda? Honum gæti meira að segja dottið í hug að hún hefði gefið Carlyon undir. fótinn. Hún varð að vera full- komlega róleg. Henni tókst að tala styrkri röddu: Ef þér sleppið mér ekki, þá kalla ég á hjálp. Carlyon hló. Nei, það gerirðu ekki. Það yrði þér til van- sæmdar og þetta er ekki rétta stundin til að valda hneyksli, ef það er bóndadurgurinn þ}nn sem er að koma. En þar sem tíminn er naumur .... Áður en hún gat vömum við komið var hann búinn að draga hana að sér, þrýsta handleggjum hennar svo þétt að líkamanum að hún fann til og svo kyssti hann hana með þvílíkum ofsa að hún tók andköf. Hún barðist um án þess að gefa frá sér hljóð; reiði hennar og viðbjóður yfir- gnæfðu óttann við hneyksli og á meðan færði gráðugur munnur hans sig eftir hálsi hennar og kyssti hvítt hörundið af ofsa og ástríðu. Hún reyndi að hrópa, en gaf aðeins frá sér hálfkæfða stunu. Svo opnuðust dymar og hann sleppti takinu og hún skjögraði afturábak og varð að grípa um stólbak. En það var ekki Conway sem stóð þar. Það var Randall kapteinn. — Alex! Hún gerði sér ekki ljóst að hún hafði kallað hann skímamafni og rödd hennar var aðeins hvisl. Carlyon sneri sér við. Hann var fullkomlega róleffur; það var óskiljanlegt að þettá skyldi vera sami maðurinn og fyrir andar- taki hafði haldið henni i örmum sér í trylltri ástríðu. Ó, sagði hann með ýktri kurteisi. Herra Barton, býst ég við? Hörkuleg grá augu Alexar mældu hann íhugandi frá hvirfli til ilja; hann lyfti brúnum. Nei, herra minn! Er það svo að skilja, að þér hafið átt von á honum? Hann horfði framhjá Carlyon og leit á Vetru og hneigði sig: Yð- ar þjónn, condesa. Blóðið þaut fram í kinnar Carlyons, og hann kipraði var- irnar. Hann rétti úr sér og sagði með drafandi röddu: Þér farið herbergjavillt, herra kapteinn; ofurstinn er f skrifstofu sinni. Hann bandaði í áttina til dyra. En í þetta sinn ;!kom yfirlætis- full framkoma hans honum að engu haldi. — Það má vel vera, sagði Alex og gekk inn í stofuna. En ég er ekki hingað kominn til að hitta Abuthnot ofursta. Ég er með skilaboð til condesu de los Ag- uilares. — Gerið þá svo vel að afhenda þau og farið síðan, hvæsti Carly- on lávarður. Þér truflið okkur. — Ég sé það, sagði Alex og leit á rauðu blettina á hálsi og öxlum Vetru. En skilaboðin eru býsna persónuleg, og þegar þér heyrið að þau eru frá tilvonandi eiginmanni ungfrúarinnar, er ég sannfærður um að þér fallizt á að ég flytji condesunni þau í einrúmi. Ég skal ekki tefja yður nema nokkrar mínútur. Hann gekk að dyrunum og hélt þeim opnum fyrir Carlyon og brosti. Vinir Alexar hefðu skilið það bros. Carlyon lávarð- ur gerði það ekki. Reiðin hvarf úr svip hans. Hann sagði við Vetru: Andartak, kæra mín, og gekk fram í anddyrið. Alex lok- aði dyrunum á eftir honum og Vetra lét fallast niður á stól; fætumir skulfu undir henni og hún var gráti nær. — Hver var þetta? spurði Al- ex kæruleysislega. Vetra leit undan og stamaði: Carlyon lávarður. Hann .. var samferða okkur .. og býr hérna. En þér megið ekki halda .. að .. þér megið ekki halda .. Hún þagnaði og beit á vörina. Hún þurfti ekki að réttlæta sig fyrir Randall kapteini og hann gat ómögulega haldið að þetta hefði gerzt með hennar góða vilja. En hversu mikið hafði hann séð? Carlyon hafði verið svo fljótur að sleppa henni. En Alex vissi að sjálfsögðu að hún hafði ekki hrópað á hjálp, ann- ars hefði hann heyrt það .... Hélt hann í raun og veru? Hún leit upp í skyndi og sagði: Ég veit það hlýtur að líta und- arlega út, en .. Hún sá allt í einu að Alex var með höndina í fatla og gleymdi því sem hún ætlaði að segja: Þér eruð særð- ur! hrópaði hún. Hvað hefur komið fyrir? — Smáskothríð, svaraði Alex. — Skothríð? Frásagnir af upp- hotum og morðum í fjarlægum héruðum rifjuðust upp fyrir hqgjji og hún fölnaði. Hún reis snöggt á fætur: Conway! Hafa verið óeirðir í Lunjore? Eruð hér .hingað kominn til að segja mér. það? Er hann veikur? — Ekki svo ég viti, sagði Alex hljómlaust. — En af hverju komið þér þá? — Vegna þess að sendiherrann sá sér ekki fært að koma til Del- hi þrátt fyrir allt. Hann bað mig að skýra yður frá því og reyna að koma því í kring að þér gæt- uð haldið áfram til Lunjore með Gardener-Smith fjölskyldunni, begar hún fer þangað áður en langt um líður. — En .. Vetra rétti út hand- legginn og greip um stólbak .. En þau halda ekki áfram fyrr en eftir brjár vikur! — Ég veit það. Mér þykir það leitt, en það lítur ekki út fyrir að aðrir ætli þessa leið í svip- inn og þér getið ekki farið einar. — Af hverju get ég ekki farið með yður? — Sendiherrann álítur það ekki viðeigandi, sagði Alex þurr- lega. Auk þess fer ég ekki til baka fyrr en eftir tvær vikur. SKOTTA VÖRUR FCartöflumús * Kókómalt * Kaffi * Kakó. KROJN - BtTÐIRNAR. CONSUL CORTINA bUalelga ma-nusar sklpholtl 21 símar: 21190-211815 ^íaukur <§u&mundóðon HEIMASÍMI 21037 Gettu hvað . . . ég er efst af 9u ,0 af mínum bekk. Flugferðir um heim ullun Flugferð strax — Fargjald greitt síðar. Viðskiptavinir eru beðnir að hafa sam- band í síma 22890 og 30568 (eftir kl. 7). FERÐASKRIFSTOFAN LAND SY * BILLINN Rent an Icecar Sími 1 8 8 3 3 Ulpur — Kuldujukkur og gallonblússur í úrvali. VERZLUN Ó.L. Traðarkotssundi — (á móti ÞjóðleikhúsinuT. BLADADREIFING Þjóðviljann vantar nú þegar blaðbera í eft- irtalin hverfi: VESTURBÆR: AUSTURBÆR: Framnesvegur Brúnir ÞJÓÐVILJINN — Sími 17-500.

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.