Þjóðviljinn - 21.02.1965, Page 10

I
JO SfÐA
HðÐVILJINN
Surrmídagur 21. febrúar 1965
UNDIR
MÁNASSGÐ
Skáldsaga eftir M. M. KAYE
Ég þarf að sinna ýmsum erind-
um fyrir sendiherrann.
Vetra settist með haegð og
eplagrænar pífurnar sem áttu að
hafa áhrif á Conway, flögruðu um
hana. Hún virtist svo lítil og
einmana að Alex hugsaði með
sér — rétt eins og einu sinni áð-
ur um borð í Sirius — að köfn-
un vaeri næstum of góður dauð-
dagi fyrir herra Barton. En var
þessi litla, grannvaxna stúlka
eins óspillt og hún sýndist? Það
gæti verið gaman að vita, hvað
bjó undir því sem hann hafði
séð rétt í þessu. Ungar stúlkur
— allra sízt trúlofaðar stúlk-
ur — áttu ekki stefnumót við ó-
velkomna aðdáendur, og hefði
hún ekki viljað vera ein með
honum, hefði hún getað kallað.
Húsið var fullt af fólki.
Alex hugsaði með sér að frítt
andlit Carlyons hlyti að falla
kvenfólki í geð á öllum aldri,
og það var svo sem ekki að
undra þótt honum hefði tekizt að
hafa áhrif á unnustu sendiherr-
ans. Ef svo var, þá var það ef
til vill ágætt; að hans áliti var
næstum hver sem var álitlegri
eiginmaður en herra Barton.
Hann óskaði þess að hann hefði
ekki þessa ábyrgðartilfinningu
gagnvart stúlkunni. Honum
Smurt brauð
Snittur
brauð bcaer
við Óðinstorg.
Sími 20-4-90.
HÁbGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU og DÖDÖ Laugavegi 18
III hæð (lvftal SIMI 2 46 16
P E R M A Garðsenda 21 —
SIMI: 33-9-68 Hárgreiðslu- og
snyrtistofa
D O M U R I
Hárgreiðsla við allra hæfi —
TJARNARSTOFAN - Tjamar-
götu 10 — Vonarstrætismegin —
SIMI: 14 6 62
HARGREIÐSLUSTOFA AUST
URBÆJAR - María Guðmunds-
dóttir Laugavegi 13 — SIMi
14 6 56 — NUDDSTOFAN ER A
SAMA STAÐ.
gramdist það, því að honum bar
engin skylda til þess. Það kom
honum ekki við hvað um hana
yrði.
Alex virti hana fyrir sér und-
an hnykluðum brúnum og hann
fann sting í hjartastað. Hann
hugsaði enn um hina miklu erf-
iðleika sem stafa myndu af
þessum konum, ef til alvarlegra
átaka kæmi.
Vetra leit upp og tók eftir
ygglibrúninni og við það fékk
hún aftur sjálfstraust sitt — og
reiddist. Hún reis á fætur, tein-
rétt og stillileg: Það var mjög
vinsamlegt af yður að grj yður
ómak mín vegna. Ég vona að yð-
ur finnst ég ekki vanþakklát.
Sendi herra Barton ekkert bréf
með yður?
— Það var enginn tími til
þess. Áætlanir hans breyttust á
síðustu stundu. Ég lagði af stað
39
með hálftíma fyrirvara, sagði
Alex stuttur í spuna. Hann
kunni ekki við að skýra frá því,
að þegar hann hafði séð sendi-
herrann síðast, hafði hann varla
getað staðið uppréttur, hvað þá
skrifað læsilegt bréf. Sannleik-
urinn var sá, að herra Barton
var orðinn hræddur um að brúði
hans litist ef til vill ekki á hann.
Þegar hún væri undir vemdar-
væng Abuthnothjónanna, gæti
hún jafnvel fundið upp á því að
,slíta trúlofuninnii Það var áreið-
anlega tryggara að fá hana til
að sjá sig um hönd.
Hann hafði haldið þessa á-
kvörðun sína hátíðlega með því
að drekka sig svo dauðadrukk-
inn, að morguninn eftir, þegar
hann hefði átt að leggja af stað,
hafði hann naumast verið fær
um að umla fáein fyrirmæli til
Randalls kapteins í sambandi
við embættiserindin til Delhi
(hann hlyti að geta fundið skjöl-
in einhvers staðar á' skrifstof-
unni) og biðja hann að afsaka
sig við Vetru. Hann gat fjanda-
komið ekki staðið í því að þeys-
ast til Delhi til að ganga í hjóna-
band. Fjallið til Múhameðs! Alex
vrði að koma því í kring. Hann
gæti skrifað þegar hann væri
væri upplagður.
Alex bjóst við að lýsing á
bessu gæti valdið misskilningi,
og ef unnusta sendiherrans bar
einhvem ástarhug til hans, bá
leystist vandinn af sjálfu sér.
Það var að minnsta kosti ósk-
andi, því að ef hún giftist ekki
einhverjum, kæmi bað ef til vill
í hans hlut að finna viðejgandi
fylgikonu handa henni heim til
Ware aftur.
14
Það átti að gofta Lottu í St.
james-kirkjunni hinn tuttugasta
og sjötta og allt kvenfólkið _ í
húsinu var önnum kafið við
brúðkaupsundirbúning; það var
rætt um silki, múselin og levnd-
ardómsfullan nærklæðnað. Einn-
ig var feikn mikið af skemmti-
ferðum, veizlum og dansleikjum.
Carlyon fékk alls staðar góðar
viðtökur. og honum var meira
að segja boðið í heimsókn til
Bahadur Shah, sem var naumast
annað en skar og hafði um sig
ömurlegar leifar af hirð. Hann
var afkomandi mógólanna af
Timur ætt. Vetra var fálátari en
nokkru sinni fyrr og Carlyon
varð gramari með degi hverjum.
Nærvera Randalls kapteins
bætti ekki skan hans. Andúðin
sem hann hafði fengið á honum
við fyrsta fund þeirra, fór vax-
andi í hvert skipti sem þeir hitt-
ust. Það var einhver svipur í
rólegum, kuldalegum augum
kapteinsins og eitthvað í lýta-
lausri framkomu hans sem gerði
lávarðinn hikandi og oft sárreið-
an. En hann gat naumast brydd-
að upp á illindum við mann með
særðan handlegg, auk þess sem
ekki var auðvelt að lenda í deil-
um við kapteininn. Hann virtist
ekki hafa minnsta áhuga á at-
höfnum Carlyons og hann virt-
ist ekki vera sérlega hrifinn af
samkvæmislífinu. Carlyon undr-
aðist oft að hann skyldi biggja
boð í samkvæmi sem hann hafði
bersýnilega enga skemmtun af.
Alex skildi það ekki sjálfur
heldur. Málið sem hann átti að
sjá um í Delhi var í höndum
herra Frasers og sir Theophil-
usar Metcalfe, og starfsmenn
þeirra höfðu fengið öll gögfn
í hendur, svo að Alex hafði næg-
an tíma, og Abuthnotfólkið jós
yfir hann boðum af öllu tagi. En
hann var ekki vanur að veigra
sér við að afþakka svipuð boð
og vissi ekki hvers vegna hann
gerði það ekki nú. Hafði það
verið þessi fráleita ábyrgðartil-
finning? Vegna þess að hann
fann að Vetra var hrædd og ó-
hamingjusöm? Útávið var ekkert
að finna, en hann hafði samt
orðið þess var að hún var breytt.
Hún hafði misst eftirvæntingar-
svipinn og var aftur orðin fá-
skiptna, varfæma stúlkan sem
hann hafði hitt í Ware í árs-
byrjun. En einhvem veginn
fannst honum sem návist hans
róaði hana — ef til vill vegna
þess að hún leit á hann sem
tengilið milli sjálfrar sín og
Conway Bartons?
Það var að nokkru leyti rétt.
Vetra hafði skilið og fyrirgefið
fjarveru Conways í Calcutta, því
að þá hafði Randall kapteinn
ekki verið í Lunjore, og senni-
lega hafði enginn annar getað
tekið að sér störf hans. En nú
hefði Alex getað komið í stað
Conways meðan hann fór burt.
Hún vissi að það var illa gert
að hugsa þannig, Conway hafði
ævinlega í bréfum sínum lagt
áherzlu á að skyldan gengi fyr-
ir öllu. En samt fannst henni
sem hann hefði í þetta eina sinn
getað jrfirgefið skrifborð sitt 1
fáeina daga til þess að koma og
með að sætta sig við það.
En í bréfinu sem komið hafði
nokkrum dögum síðar, hafði
hann skrifað að það væru ann-
ir. Hann vildi Ijúka af því sem
mest lá á, svo að hann gæti tek-
ið sér frí yfir hveitibrauðsdag-
ana. Bréfið hafði verið innilegra
en bréf hans voru yfirleitt, og
það hafði dregið ögn úr von-
brigðum hennar. En hún var
gagntekin sömu einmanakennd
og öryggisleysi og á Ware, þang-
að til Randall kapteinn hafði
fært henni bréfin frá Conway.
Vetra hafði grun um að Rand-
all kapteinn væri þreyttur á því
að bera ábyrgð á henni; en hún
var fegin nærveru hans, vegna
þess að hún vemdaði hana fyrir
ágengni Carlyons lávarðar. Þegar
Alex var viðstaddur þurfti hún
ekki einlægt að vera á verði.
Carlyon varð smám saman
ljóst að hún gerði sér í raun og
veru far um að forðast hann og
það stafaði ekki af neinni feimni
og hann skildi að hann hafði
hagað sér heimskulega. I stað
þess að vekja ástarhug hjá
henni, hafði hann fælt hana frá
sér og gert hana hrædda, og ef
hann gætti ekki að sér, myndi
hann missa hana fyrir fullt og
allt. En í návist annarra gat
hann ekki beðið hana afsökun-
ar og það virtist ógemingur að
ná tali af henni einni.
Á einum dansleiknum tókst
það loks. Vetra hafði af kurteisi
ekki getað neitað honum um
vals og hann hafði notað tæki-
færið. Hann sagði að hin ó-
fyrirgefanlega hegðun hans dag-
inn sem þau komu, hefði stafað
af konjaki og ópíumdropum,
sem hann hafði tekið inn til að
koma í veg fyrir byrjandi hita-
sótt. Hann beitti allri mælsku
sinni og þokka í afsökunarbeiðni
sinni, og þegar hann hafði öðl-
azt fyrirgefningu hennar, hélt
hann áfram og bar fram bónorð
til hennar.
Hann sagðist vita að það væri
óviðeigandi að biðla til ungrar,
trúlofaðrar stúlk, en hún yrði
að virða honum það til vokunn-
ar, vegna þess að hann elskaði
hana svo heitt. Hann vonaði að
hún fengist að minnsta kosti til
að fresta brúðkaupinu og gefa
honum tækifæri til að reyna að
fá hana til að skipta um skoðun.
Vetra hafði gefið honum afdrátt-
arlaust afsvar. Dansinum lauk og
hún hafði ekki dansað oftar við
hann.
Hún hafði orðið snortin af
auðmýkt hans og fyrirgefning-
arbeiðni og bónorðið kom henni
á óvart. En þar sem hann gat
ekki lengur verið í neinum vafa
um tilfinningar hennar og þar
sem hann hafði sagt að hann
væri þama aðeins um kyrrt
hennar vegna hafði hún búizt
við að hann færi þegar í stað á
brott.
En Carlyon hafði ekki farið.
Þess í stað hafði hann sent henni
vel orðað bréf, þar sem hann
lofaði henni því að minnast ekki
framar á þetta við hana og von-
aði að hún gæti að minnsta
kosti heiðrað hann með vináttu
‘sinfti, fyrst hún synjaði hoftum
um nánari bönd, sem hann hafði
'þráð" af öllu hjarta. Hann vildi
fyrir hana.
Vetru fannst sem hún hefði
gert Carlyon rangt til og hún
hafði brosað feimnislega til hans
þegar þau hittust næst. En hún
hefði samt orðið alvarlega hrædd
ef hún hefði vitað, að Carlyon
hafði aðeins skrifað þetta bréf
í von um að það hindraði hana
í að krefjast þess, að hann yrði
á brott. Hann var staðráðinn í
að fara frá Delhi sem fyrst, en
hann var ákveðinn í að taka
hana með sér.
Sér til undrunar hafði hann
komizt að raun um, að hann ósk-
aði þess í raun og veru að gift-
ast þessari ungu stúlku. Hann
hafði aldrei fyrr boðið ungri
stúlku hjónaband, og í hégóma-
skap sínum taldi hann víst að
bað væri henni mikill heiður og
hún myndi trúlega láta af and-
stöðu sinni, þegar hún kæmist
að því að honum væri full al-
vara. Honum hafði alls ekki
dottið í hug að hann gæti feng-
FCartöflumús * Kókómalt * Kaffi * Kakó
KKOJN ■BtIÐmNAK
CONSUL CORTINA
bílalelga
magnúsap
sklpholil 21
sfmar; 21190-21185
^laukur GjuöfnundóóOH.
HEIMASÍMl 21037
unjore; væri hún þangað kom-
i, skyldi^ hann sjá til þess að
on-ni “ocpfiVt’ ekkert tækifæri tib
sæk.ia hana. Ef hann hefði verið.
verkur, hefði hún átt hægara
-fúslega; leggja' líf sitt í sölumar
SKOTTA
Mér þykir það leitt Halli . . . ég lofaði Jóa að ég myndi ekki fara
út með öðrtun strák . . . hvers vegna kemur þú ekki hingað?
FlugferSir um heim ullun
Flugferð strax — Fargjald greitt síðar.
Viðskiptavinir eru beðnir að hafa sam-
band í síma 22890 og 30568 (eftir kl. 7).
FERÐASKRIFSTOFAN
LAND SVN Tr
Úipur — Kuiúujukkur
og gallonblússur í úrvali.
VERZLUN Ó.L.
Traðarkotssundi — (á móti Þjóðleikhúsinu).
BLAÐADREIFING
Þjóðviljann vantar nú þegar blaðbera í eft-
irtalin hverfi: AUSTURBÆR:
VESTURBÆR: Laufásvegur
Framnesvegur Brúnir
ÞJÓÐVILJINN — Sími 17-500.