Þjóðviljinn - 03.06.1965, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn - 03.06.1965, Blaðsíða 6
0 SIÐA H6ÐVILIINN Fimmtudagur 3. júní 1965 Spjallað við forsætisráðherra Kúbu, Fidel Castro, um hungrið í heimin- um, sósíalismann á Kúbu og allt það „sem manni kemur í hug við upp- skeruvinnu" SAMTAL Á SYKUR- Hann lítur snöggt til okkar, kinkar kolli annars hugar og heldur síðan einbeittur áfram að höggva sykurreyr. Líklega hugsar hann sem svo: — Til hvers andskotans standa þessir tveir náungar þarna glápandi í stað þess að taka hér til hendi? í>á segir einn Kúbumanna; — Heyrðu, Fidel, það eru tveir erlendir blaðamenn þama fyrir handan. Fidel Castrcn lætur machet. una siga og gengur til okkar. Að loknum nokkrum formsat- riðum sem gefa okkur tæki- færi til að skýra frá því að við séum frá l’Unita pg Land og Folk, skýtur forsætisráð- herr^nn stráhatti sínum aftur á hnafeka og byrjar formálalaust að tala um danskt nautgnpa- kyn — Heyrðu mig, segir hann. Við kaupum rauðar danskar mjólkurkýr i Kanada sam- kvæmt gildandi verzlunarsamn- ingum, en hvemig væri að fá nokkra ekta Dani hingað yfir um? í leit að Castro Heilan sólarhring höfðum við ekið um rykuga vegi Kúbu í örlitlum Fiat. í>að eina sem við vitum um dvalarstað forsætis- ráðherrans er það, að hann er að höggva sykurreyr einhvers- staðar í Camagueyhéraði. En tugþúsundir annarra manna eru þar einnig að verki og héraðið er stórt og sykur- ekrur þar fleiri en tölu verði á komið. í höfuðborg héraðsins vita menn meira. Talið er að við Npel-Fernandez í norðurhluta sýslunnar hafi ríkisstjórnin öll slegið niður tjöldum sínum Eftir klukkustundar akstur er asfaltvegurinn horfinn, og klukkustundu síðar er aðeins breiður troðningur framundan. Fréttaritari l’Unita bölvar og ragnar við stýrið. Hann sver að þetta minni sig á fortíð sína er hann var skæruliði. Nú þarf ekki lengur að spyrj- ast fyrir eftir forsætisráð- herra, ríkisstjórn og öðru þessháttar. Bændurnir taka á málum (og titlum) af æ meiri léttleika og raunsæi. — Fidel, segja þeir, já en þá skuluð þið bara halda áfram svorem tíu kílómetra í viðbót. Framundan eru sykurekrurn- ar. Þær lokast að baki okkar og byrgja alla útsýn til beggja hliða Og einhversstaðar hér vinna ráðherramir og mið- stjómin. Kúbu er þessa dag- ana stjómað með machetunni — sykursveðjunni. Á ekrunni — Við skulum koma skipu- lagi á hlutina, segir Fidel Castro. Við skulum tala sam- an meðan ég er að virtna. Wð spyrjið og ég svara og þarf ekki að láta mér leiðast svo mjög. Forsætisráðherrann gefur myndarlegum sykurstöngli snarplegt högg. — Um að gera að kunna að fara sparlega með kraftana, segir hann. Ég get afkastað um sex tonnum á dag, og það er aðeins vegna þess að éig hef lært listina- af verkamönnun- um. — Svona; eitt högg niður við rót, gíðan fer toppurinn af og síðan heggur maður stöngulinn í tvénnt meðan hann er enn á lofti. — Þetta lítur út eins og ,,serve‘! — svo að við notum mál tennisleikara? — Nei, ætli það. Það er frekar mín baseballþjálfun og fiskveiðamar sem hafa haldið mér sæmilega við. Annars er ég ekki „cortador" (sykur- höggvari) heldur „cultivator" (ræktandi). Það er að segja ég hef fengizt við nokkrar smá- tilraunir, og á búi einu skammt frá Havana höfum við með slíkum tilraunum náð 22 tonna uppskeru á hektar. Fidel Castro hvílir sig stutta stund. — Þetta ár verður heldur beizklegt fyrir Kana, segir hann brosandi. Við fáum miklu meira en 5,5 miljónir tonna af sykri út úr uppskerunni, og mest af því er þeigar selt fyrir 6,5 centavos pundið. Þetta vita þeir mætavel þama hinum megin við sundið, og þeir hafa orðið að reikna upp aftur sín dæmi, sem áttu að sanna, að byltingin á Kúbu væri í krögg- Nægur matur — Það gengur þó ekki verr en svo, að Kúba er farin að flytja út nautakjöt? — Já við höfum byrjað á Jjví að flytja 3500 skrokka til Ítalíu, en það er ekki útflutn- ingurinn sem mestu máli skipt- ir. Hitt er meir um vert, að í fyrsta skipti í sögúnni er svo komið, að allir Kúbumenn fái nóg af kjöti, eggjum og græn- meti. Við viljum nefnilega byggja okkar sósíalisma upp með fólki sem er heilbrigt og étur mikið. Og þá með fólki sem skilur hvað er að gerast — einnig vegna þess að það sér að sósíaligtisk bylting hef- ur í för með sér geysimiklar efnahagslegar framfarir, byggð- ar á íramla.gi einstaklinganna. Hvað viðvíkur ,,paradís“ bíl- anna, þá verðum við að geyma þá hluti þangað til seinna. — Kúba fær sig metta, en önnur lönd í Suður-Ameríku? — Önnur lönd hinnar Róm- önsku Ameríku framleiða ekki Fidel sagðist geta skilað sex tonnum af sykurreyr á dag. Það verður víst ert'itt að finna aöra tor- sætisráðherra sem leggja sinn skcrf í þjóðarbúið á þennan hátt. „Mér dettur svo margt í hug þeg- ar ég vinn, érfíðisvinnu‘„ sagði þcssi furðulegi maður ennfrémur. meira af ntatvælum en árið 1939 ef tekið er tillU til fólks- fjölgunar. Hinn nýí heimur er sveltandi heimur ein? og Kúba var. Sum blöð á Vesturlöndum reyna að vísu að telja fólki trý um að Kúba svelti enn — en segið mér þá eitt: hvernig gætum við fengið 6 miljón tonna sykuruppskeru ef við hlypum hér um með tóma maga? — Hvaða vörur mun Kúba nú geta flutt út auk sykurs? — Fyrst og fremst nautpen- ing, eins og ég hef þegar minnzt á. Eftir um það bil fimm ár munum við hafa meira kjöt hér á eynni en þeir í Uruguay, og það verður okkar rauða gull eins og sykurinn okkar hvíta gull. — Og Þjóðverjar vilja kaupa suðræn aldin? Kaupið heldur Kúbusykur — Rétt er það, Þjóðverjar vilja kaupa suðræna ávexti. Já og það sem betra er: Þeir hafa skilið sín sykurvandamál rétt. Norsk tónlist í sam- komuhúsi Héskólans S'nfóníuhljómsveit Islands gekkst ásamt Ríkisútvarpinu fyrir hljómleikum þeim, ei fram fóru í Samkomuhúsi Háskólans miðvikudaginn 28. maí. Hingað var kominn norskur samkór, ,,Bondeungdomsiag- et“, til þess að flytja oss norska tónlist. Flutt voru tvö mikíl söngverk fyrir kór og hljómsveit, svo og einsöngv- ara. Fyrra verkið, ,Ver sancturrí* (Heilagt vor), er eftir Sparre Olsen, eitt af helztu tónskáldum Norð- manna, sem nú eru uppi. Verk þetta býr yfir einkennilegri fegurð og þokka. sem auð- heyrilega á mikið að þakka hinum norsku þjóðlögum. Vai verkið sungið á nýnorsku. — Hitt verkið er eftir öndvegis- tónskáld Norðmanna um þess- ar mundir, David Monrad Johansen, samið við nýnorska þýðingu á allmiklum h’.uta Völuspár, stórbrotið verk og kjammikið og einnig mjög norskt í anda. — Þegar vér hlýðum á þvílíkan söng. Kristoffer Kleive. hljótum vér að undrast og ekkí alveg án blygðunar að slík tónlist skuli vera til með- al frændþjóða vorra án pess að vér höfum hugmynd um hér á landi vel flestir. Það væri verðugt verkefni nor- rænna menningarsamskipta að auka kynni vor í list Sparre Olsen og Monrads Johansens svo og annarra ágætra tón- skálda, sem uppi eru ann- arsstaðar á Norðurlöndum og vér fáum sjaldan eða aldrei að heyra neitt eftir hér. Söngur kórsins var ekki sér- staklega þróttmikill, en vand- aður. Söngstjóramir Kristof- fer Kleive (stjómaði Völuspá) og Egil Nordsjö (stjómaði Vet sanctum) em án efa báðir á- gætir kunnáttumenn, af þess- um flutningi að dæma. Ein- söngvararnir Randi Helseth, Marit Isene og Egil Nordsjö önnuðust sín hlutverk með mikilli prýði. — Leitt var að sjá, hvsrsu bekkir tónleíkasalarins voru þunnskipaðir áheyrendum. — Hafa reykvískir tónlistarhlu3t- endur áreiðanlega ekki gert sér grein fyrir því hvað nér var á boðstólum, því að svona merkir og ágætir tónleikar bjóðast ekki oft. B. F. Söngskemmtun Magnúsar Jónssonar Magnús Jónsson er nú kom- inn heim til sumardvalar og heilsar löndum sínum me<) söng. Tónleikar hans, þeir fyrri, fóru fram í Gamlabíó- salnum á þriðjudagskvöldið. Efnisskráin hófst á lögum eftir ítölsku 16. og 17. aldar tónskáldin Cacchini og Car- issimi og tveim lögum eftir Franz Schubert. Því næst Magnús Jónsson. komu lög eftir þá Pál ísólfs- son (Sáuð þið hana systur mína), Markús Kristjánsson (Kvöldsöngur), Jón Þórarins- son (Fuglinn í fjöranni) og Sigvalda Kaldalóns (Á sprengi- sendi). Þar með var fyrri hluta efnisskrárinnar lokið. í þessum lögum sýndi Magnús þá kosti söngvarans, sem hann er svo ríkulega bú- inn, þó að segja megi, að sumsstaðar, eins og í laginu ,,Ungeduld‘‘ eftir Schubert, næði hann ekki því bezta, sem hann á til. Sfðari hluta efnisskrárinnar hafði Magnús helgað óperu- lögum. 1 þeim hluta sannaði hann bezt, hvílíkur afburða- söngvari hann er. Þróttm'kill, víðfeðm og jafnvæg rödd hans naut sín þar til fullnustu. Var flutningur allra þessara laga með miklum ágætum, og vil ég þó sérstaklega nefna ,.Marnchire“ eftir Tosti og „Niuni tema“ eftir Verdi. Ólafur Vignir Albertsson annaðist undirleikinn mjög vel og vandvirknislega. B. F. Þeir ætla að skera niður sína sykurrófnaframleiðslu og kaupa sykur frá Kúbu í staðinn. — Hví þá það? — Rófnasykur ykkar í Evr- ópu er of dýr. í Danmörku hafið þið orðið að flytja inn vinnuaQ. til að það gæti borg- að sig að rækta rófumar, en það hefur aldrei verið heppi- leg verzlun fyrir þjóðfélagið. Framleiðslukostnaðurinn er um 10 centavos á pundið, og það borgar sig því fyrir ykkur að hætta þessu og kaupa Kúbu- sykur í staðinn. Hann er eins sætur og ykkur — það er að- eins þeim þama ag hann er beizkur. Og hann bendir með machet- unni til norðurgtrandarinnar, til Floridasunds, til Miami. Meðan á rabbi okkar stóð hafa sykurstönglar fallið allt í kringum okkur. Fidel Castro hefur miðað drjúgan spöl á- fram eftir ekrunnj þótt hann hafi látið dæluna ganga án af- látg eða því sem næst. — Comandante, við viljum ekki spilla meiri tima fyrir yður og... — O, þið skulið bara vera dálítið lengur, það er svo margt sem kemur manni í hug þegar maður vinnur erfiðisvinnu og við hljótum að geta fundið eitt- ‘ hvað að skrafa um ... — Til dæmis ástandið í Ven- ezuela? — Já, ég hef eitthvað heyrt um að ítalir séu að hjálpa frelsishreyfingunni i Venezuela, og þótt ég hafi ekki mikla trú á Raoul Leoni (hér fylgdu á eftir nokkur blótsyrðí sem við sleppum til að auka ekki spennuna í alþjóðamálum), þá er víst eitthvað til í þessu. Og við á Kúbu höfum einnig mikla samúð með baráttu þeirra í Venezuela. — En hvað vilduð þér segja um þá öldu antikommúnisma sem nú fer yfir álfuna? Fidel Castro bregður fingri á egg sveðjunnar. Framhald á 9. síðu.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.