Þjóðviljinn - 08.01.1966, Qupperneq 4

4 STDA — ÞJOÐVILJINN — Laugardagur 8. janúar 1966
DIIHnnUINN fiskverd
Crtgefandi: Sameinlngarflokiiur alþýðu — Sósialistaflokk-
urinn. —
Ritstjórar: Ivar H. Jónsson Cáb). Magnús Kjartansson,
Sigurður Guðmundsson.
Ritstjóri Sunnudags: Jón Bjamason.
Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson.
Ritstjóm. afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja, Skólavörðust. 19.
Sími 17-500 (5 línur). Áskriftarverð kr. 95.00 á mánuði.
Auglýsingastjóri: Þorvaldur Jóhannesson.
Skattheimtuæði
gíðustu vikurnar fyrir jól voru þingmenn önn-
um kafnir við að magna elda verðbólgunnar.
Ákveðnar voru 10-20 gjaldahækkanir af hug-
kvæmni sem betur hefði beinzt að öðrum verkefn-
um, og heildarupphæðin nam að lokum hundruð-
um miljóna króna. Ekki var hátíðum fyrr lokið
en borgarstjórn Reykjavíkur tók við þar sem al-
þingi sleppti. Á maraþonfundi sem lauk í gær-
morgun var ákveðið að hækka útsvör borgarbúa
um rúman fimmtung eða nærfellt hundrað milj-
ónir króna. Og ekki lét borgarstjórnin heldur sitt
eftir liggja í margbreytileik í skattheimtu. Raf-
magnsverð hækkar um 13,35% og bitna þær álög-
ur á hverri einustu fjölskyldu; gatnagerðargjald
hækkar um allt að 73% og eykur byggingarkostn-
að sem því nemur; sundstöðvagjöld hækka um
allt að því fjórðung; vatnsskattur hækkar um 25%
ofan á 50% hækkun sem kom til framkvæmda á
síðasta ári. Og raunar eru ekki nema nokkrir
mánuðir liðnir síðan raforka hækkaði síðast, enn-
fremur gjaldskrá hitaveitunnar og strætisvagna-
gjöld.
JJvað hlýzt af þessu skattaæði ríkis og bæja?
Ekkert annað en áframhaldandi óðaverðbólga.
Atvinnurekendur velta gjöldunum af sér út í verð-
lagið — að því leyti sem þeim er ætlað að bera
þau. Launþegar munu að sjálfsögðu gera sínar
gagnráðstafanir með margvíslegu móti. Og eftir
tiltekinn tíma standa ríkissjóður og borgarsjóður
1 sömu sporum og fyrr; það eitt hefur gerzt að
krónan hefur minnkað' og fleiri krónur þarf til
allra þarfa. En þeir sem hagnazt hafa eru verð-
bólgubraskarar, skuldakóngar og okrarar; þegar
þingmenn og borgarfulltrúar þykjast vera að leysa
vanda stofnana sinna með verðbólgusköttum eru
þeir aðeins að ávísa fé til spekúlantanna. Öll
verðbólgustefna stjórnarflokkanna er framkvæmd
í þeirra þágu, og valdhafarnir eru sannarlega ekki
svo skyni skroppnir að þeir viti ekki hvað þeir
eru að gera.
Frétt frá yfirnefnd verðlagsráðs sjávarafurða
Fortiðarmenn
gkkert öfugmæli er algerara en það að erind-
rekar alúmínhringsins séu framfaramenn og
vísi þjóðinni leið til réttrar framtíðar. Öll ís-
landssaga síðustu áratuga er til sannindamerkis
um það hversu rétt sú ákvörðun var að landsmenn
tækju öll mál í sínar hendur, atvinnurekstur
jafnt sem annað. Samt er boðskapur alúmín-
manna sá að við eigum að hverfa aftur til for-
tíðarinnar,,eftirláta útlendingum að nýta orkulind-
r landsins og flytja arðinn brott. Þeir menn sem
bannig hugsa hafa ekki fylgzt með tímanum;
hugarheimur þeirra er enn á nýlendustiginu og
til dæmis um það að andleg þróun' manna getur
'tundum dregizt furðu langt aftur úr stjórnar-
farslegum og efnahagslegum staðreyndum. — m.
Samkomulag um verðá-
kvörðun á bolfiski á vetrárver-
tíð 1966 náðist ekki í Verð-
lagsráði sjávarútvegsins og var
verðákvörðun vísað til yfir-
nefndar þann 10. desember.
Hefur nefndin leitzt við að
finna grundvöll fyrir verðá-
kvörðun, er bætt gæti vérulega
rekstrarafkomu báta á þorsk-
veiðum, og gæti jafnframt
bætt kjör sjómanna á þessum
bátum til samræmis við breyt-
ingar á kjörum annarra stétta.
Af hálfu fiskkaupenda hefur
komið fram, að vegna erlendra
verðhækkana cg umbóta í
reks.tri sjái vinnslustöðvar sér
fært að hækka fiskverðið veru-
lega þrátt fyrir hækkun fram-
leiðslukostnaðar ínnanlands.
Þessi hækkun er þó ekki það
mikil, að nefndin telji, að með
henni væri þessum útvegi
tryggð eðlileg rekstrarskilyrði
né sjómönnum á þessum bát-
,um eðlMeg lífskjör samanborið
við aðra. Hefur nefndin því
leitað að öðrum leiðum til að
þetta markmið gæti náðst.
Fékk nefndin leyfi sjávarút-
vegsmálaráðherra til þess að
fresta verðákvörðun um
nokkra daga í því skyni að
gera frekari athuganir á þess-
um leiðum. Hefur nefndin í
þessu sambandi einkum kann-
að huganlega breytingu á út-
flutningsgjaldi, er gæti gert
það kleift að hækka fiskverð-
ið. Þá hefur oddamaður nefnd-
arinnar átt viðræður við ríkis-
stjórnina um aðrar hugsanleg-.
ar aðgerðir af hennar hálfu. er
gætu haft áhrif í sömu átt.
Niðurstaðan hefur nú orð-
ið sú, að á fundi yfirnefndar
þann 6. þm var samþykkt til-
laga frá oddamanni nefndar-
innar, er felur það í sér, að
meðaiverð á ferskfiski á árinu
1966 hækkar um 17% frá því,
sem var á síðastliðou ári. Er
þessi hækkun þó háð því skil-
yrði, að breyting verði á út-
flutningsgjaldi þannig, að það
miðist ekki lengur við verð-
mæti, heldur við ákveðna
krónuupphæð á magneiningu,
er verði yfirleitt sú sama fyr-^>
ir allar afurðir. Útflutnings-
gjaldinu sé ennfremur breytt
þannig, að jafnvirði framlags
til Fiskveiðisjóðs er greitt hef-
ur verið af þorskafurðum,
greiðist framvegis af síldarlýsi
og síldarmjöli. Áætlað er, að
þessar breytingar á útflutn-
ingsgjaldi svari til um 4%,
fiskverðshæggunar. Þá hefur
ríkisstjómin heitið að beita
sér fyrir því, að framlag til
fiskverðshækkunar. Þá hefur
var á árinu 1965, verði einnig
greitt á árinu 1966 og hæ:kki
jafnframt um 17 m. kr.
Tillaga oddamanns var sam-
þykkt með fjórum samhljóða
Fimmtugur í dag:
Sigurður Ólafsson
skrifstofustjóri
Skáldið Þorsteinn Valdimars-
son, sem kvað sig inn í hjörtu
allra Kópavogsbúa í vor sem
leið — ef hann átti þar ekki'
þegar sæti — með ljúfa Ijóðinu
sínu um bæinn okkar, segir í
upphafi örstutts óðs um eilífð-
ina.
„að mega vakna
hvem morgun sem bam í
reifum
til anna og leika —“
Er það ekki æðsta ósk hvers
manns, sem hefur gleði og á-
nægju af starfi sínu?
Sigurður Ólafsson skrifstofu-
stjóri á bæjarskrifstofunum í
Kópavogi er maður starfsgleð-
innar.
Þegar ég, sém þessar línur
hripa réðst til starfa hjá Kópa-
vogskaupsrtað fyrir tæpum
fjórum árum, öllum hútum ó-
kunnugur, átti ég því láni að
fagna að hitta fyrir Ijúfa menn
og góða, sem greiða vildu götu
mína á allan hátt.
Sá maður, sem ég .leitaði
mest til í daglegu starfi og
veitti mér flest svör og bezt
var Sigurður Ólafsson. Leið-
beiningar hans og fræðsla, sem
hann lét mér í té af stakri
Ijúfmennsku og kurteisi verða
mér setíð hið bezta veganesti.
Sigurður er fimmtugur í dag
og vil ég nota þetta tækifæri
til þess að þakka honum fyrir
alla lipurðina og umburðar-
Ivndið, sem hann hefur sýnt
mér þessi ár.
Sigurður er frábær starfs-
maður og hamhleypa, begar
bví er að skipta. Hann hefur
tarfað hjá Kópavogskaupstað
< tæpan áratug og hefur því
’vlgzt vel með hinum öra vexti
bæjarins. Sigurður er gjör-
kunnugur öllum þáttum í við-
skiptum bæjaryfirvaldanna víð
borgarana og ríkisstofnanir og
er löngum leitað ráða hans 'og
úrlausnar á hinum margvísleg-
ustu málum. Enginn kann skil
á fleiri Kópavogsbúum en
hann.
Sigurður hefur verið ritari
á fundum bæjarstjómar um
árabii og farizt það starf mjög
vel úr hendi. Fundargerðir
bæjarráðs skráði hann einnig
um hríð. Þá hefur hann verið
formaður Starfsmannafélagsins
árum saman og átt sæti í
starfsmannaráði sem fulltrúi
þess.
Sýnir það, að starfsmenn
bæjarins bera ekki síður traust
til hans en þeir, sem bæjar-
málum ráða. Það lýsir mann-
inum betur en mörg orð, að
hann á trúnað beggja þessara
aðila.
Sigurður er ágætur ferðafé-
lagi, glaður og reifur, skemmt-
inn og skarpgreindur, ættfróð-
ur mjög og Ijóðelskur og kann
margt kvæða og kviðlinga.
Við samstarfsmenn hans í
bæjarstjórn og á skrifstofu
bæjarins óskum honum, konu
hans og bömum allra heilla á
bessum tímamótum i ævi hans.
bökkum honum samstarfið og
væntum þess, að mega njóta
starfskrafta hans og starfs-
reynslu sem lengst.
Hjálmar Ólafsson.
atkvæðum. Einn nefndar-
manna, Tryggvi Helgason,
greiddi ekki atkvæði og gerði
þá grein fjvtir afstöðu sinni,
að hann teldi yfirnefndina
ekki vera réttan aðila t.il að
gera samkomulag eða tillögur
um tiífærslu á útflutnings-
gjöldum og vildi ekki eiga
hlut að þeim þætti málsins.
Hins vegar teldi hann sig geta
verið sammála verðákvörðun-
inni að öðru leyti.
Þá samþykkti yfirnefndin
enn fremur með öllum sam-
hljóða atkvæðum, að innan
marka meðalverðhækkunarinn-
ar skyldu fiskkaupendur greiða
25 aura verðuppbót á allan
línufisk, er kæmi til viðbót-
ar 25 aura uppbót rikissjóðs á
þennan fisk, sem gert er ráð
fyrir, að haldist óbreytt. Verð
á smáfiski mun einnig breyt-
ast þannig, að það -verði 15%
lægra en á öðrum fiski fram
til 1. júní í s,tað 18% áður, og
verði hið sama og á öðrum
fiski á tímabilinu 1. júní t.il
15. september. Þessar sérstöku
verðbreytingar línufisks og
smáfisks eru taldar jafngilda
2% verðhækkun á öllum fiski,
þannig að almenn verðhækkun
verður 15%. Þá ókvað yfir-
nefnd, að verð á ýsu skuli vera
11% hærra en á þorski í stað
7% áður. Sérstök verðhækkun
verður á steinbít og ufsa um
3% og á karfa veiddum við
ísland og Austur-Grænland
um 5%, hvorttveggja umfram
almennu verðhækkunina.
I yfirnefnd áttu sæti þeir
Kristján Ragnarsson og
Tryggvi Helgason, fulltrúar
fiskseljenda, Bjami V. Magnús-
son og Helgi G. Þórðarson,
fulltrúar fiskkaupenda, og Jón-
as H. Haralz, er var odda-
maður nefndarinnar.
Reykjavík 7. jan. 1966.
I
Gallabuxur
í öllum stærðum. — Verðið mjög lágt.
Verzlun Ó. L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu)'.
Símanúmer okkar er:
38225
Framkvæmdanefnd byggíngaráætlunar
Iþróttamiðstoðinni við Sigtún.
Hugvirkjanemar
LOFTLEIÐIR H.F. hafa í hyggju að aðstoða
nokkra pilta til flugvirkjanáms í Bandaríkjunum
á sumri komanda.
Nauðsynlegt er, að umsækjendur séu fullra 18
ára, hafi gagnfræðapróf, landspróf eða hliðstæða
menntun.
Umsóknareyðublöð fást í afgreiðslu félagsins,
Lækjargötu 2, Reykjavík og hjá umboðsmönnum
félagsins úti á landi.
Umsóknir ásarnt afriti af prófskírteinum skulu
hafa borizt ráðningardeild f élagsins fyrir 25.
janúar 1966.
WFUEIDIR
Skipholti 21 simor 21190-21185
eftir lokun i sima 21037
Ui
Auglýsið í Þjóðviljanum