Þjóðviljinn - 09.03.1966, Blaðsíða 10

Þjóðviljinn - 09.03.1966, Blaðsíða 10
|0 SÍÐÁ — ÞJÓÐVrtJINN — Miðvífcadagur Á mara 1S«5 það réttlæti heimsókn á laugar- dagskvöldi, en í svona umhverfi er svo sem sama hver dagurinn er. Hér eru viðskiptin ekki bund- inn við tímann frá níu til fimm. — Og þér líkar vel í vinn- unni? — Ég held nú það. Það er dá- samlegt. — Það var gott að heyra. Kannski verðurðu komin í starf í borginni áður en við er litið. Hún yppti öxlum. Kannski. Þegar ég er orðinn flínkari. Við spjölluðum saman í svo sem fimm mínúbur enn, aðallega um starfið, en síðan sagði ég: — Jæja, það er bezt ég sé ekki að tefja þig lengur. Bella. Þú þarft að flýta þér að hitta hann Glegg vin þinn. Hún flissaði. — Ó, herra Carstairs. — Ég treysti ekki þessum gömlu dátum. Hún flissaði aftur og ýtti hjól- inu frá girðingunni. — Að heyra iþetta! Um leið og hún hjólaði af stað kallaði ég til hennar: — Gleymdu ekki að koma og kveðja áður en þú byrjar að vinna í borginni. Hún hló til min yfir öxlina. ÞRIÐJI KAFLI Ég kom til Massey nokkru eftir klukkan sex. Bíll Davíðs stóð bakvið húsið, og ég fór inn og spurði frú Bates, hvort hann eða Anna væru viðlátin. — Þau eru á hliðarsvölunum. Það hnussaði aðeins í henni. ^Með henni. — Henni? — Stúlkunni sem hann kom með. Rétt eins og það v^ri ekki nóg að gera — Þetta var talsvert forvitnilegt, fannst mér. Kannski hafði Da- Hárgreiðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu oqr Dðdó Laugavegi 18 III hæð ayftai SlMI 24-6-16 P E R M A Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21 SÍMI 33-968 DÖMVR Hárgreiðsla við allra hæfi TJARNARSTOFAN Tjamargötu 10 Vonarstræt- ismegin — Sími 14-6-62 Hárqreiðslustofa Austurbæiar María Guðmundsdóttir. Laugavegi 13 Simi 14-6-58 Nuddstofan er á sama stað víð komizt að þeirri niðurstöðu að árás væri bezta vömin. Ég bældi niður löngun mína til að spyrja frú Bates hvemig stúlkan væri, vegna þess að framkoma hennar gaf til kynna að hún væri ekki alveg hlutlaus í mál- inu, og um leið kom Anna fram í eldhúsið. Hún var kuldalega fjarlægð, en þó glaðari á einhvem dular- fullan hátt. Það var eins og hún byggi yfir einhverri duldri, innri hamingju. Mér hafði stundum fundizt þetta upp á síðkastið. Hún brosti lítillega til mín. — Sæll. Hvernig líður þér? — Ágætlega, þökk fyrir. Ég mundi hvemig ég hafði komið fram við hana á fimmtudaginn, en það var tilgangplaust að bera fram afsökun. Ég kom með salatskálina og hitt dótið. Hún kinkaði kolli án þess að spyrja, hvort ég hefði borðað matinn eða fleygt honum. Senni- lega stóð henni á sama. þegar hún var búin að vinna góðverk- ið með því að færa mér hann. — Davíð er héma með vin- konu sinni. Komdu og heilsaðu upp á þau. Ég gekk á eftir henni út á hliðarsvalimar, þar sem stór wistaria klifrar upp grindumar og dreifir úr sér undir gluggan- um á herbergi Masseys. Þær eru golumegin og skugginn er alltaf dásamlega svalur. Davíð teygði úr sér í sólstól og við hliðina á honum, á tágabekk, var ein sú glæsilegasta stúlka sem ég hef nokkum tíma séð. Ég ætla ekki að reyna að lýsa henni í smá- atriðum. Það væri mér ofviða. Ég segði það eitt að hún var með dýrlega ljóst hár, fullkom- lega hirt og snyrt. Andlitssnyrt- ing hennar var framkvæmd af svo mikilli leikni og kunnáttu að hún undirstrikaði aðeins full- komnunina. Anna kynnti okkur. — Jennifer MacDonald — Jennifer, þetta er herra Oar- stairs, nágranni okkar. Hún lyfti hendinni og hreyfði finguma. Það var glaðleg og vingjarnleg hreyfing. — Hæ. Það eruð þér sem tefl- ið við herra Massey, er ekki svo? — Jú. satt er það. Því miður er ég ekki sérlega snjall, en kannski frambærilegur. Bros hennar var viðfelldið, til- gerSarlaust og hýrlegt, en eitt- hvað í svip hennar varð til þess að ósjálfrátt flaug mér í hug að ég vildi ekki eiga hana að óvini. Það var fremur að ég fyndi það en sæi, eins og dulin grimmdin undir mýkt kattarins .... Lið- leg fegurð með hvassar klær.... Ég tók í höndina á Davíð. Hann var stór og útitekinn og hraustlegur eins og vanalega, en augu hans voru dálítið þreytu- leg og munnsvipur hans var hörkulegri en mig minnti að hann væri. Sennilega hafði hann þegar lent í deilu við föður sinn. Meðan við röbbuðum saman var ég að velta þvl fyrir mér, hvern- ig færi nú um ráðagerð Mass- eys. Jennifer MacDonald var varla þannig kvenmaður að nokkur vildi skipta á henni og fjárfúlgu. Og Davíð var ekki sú manngerð — þessi dálítið breytti Davíð — að hann tæki slíkri tillögu með jafnaðargeði. Ég þóttist viss um að fjárfúlgan væri enn ósnert í skrifborði Masseys. Strax og ég kom upp til Mass- eys, sá ég að hann var í upp- námi. Mér lék forvitni á að vita hvað gerzt hefði. en ég vissi að það var tilgangslaust að reyna að veiða það upp úr honum. Ef hann vildi ekki segja mér það, þá myndi hann ekki gera það, og meira var ekki um það 5 að segja. Hann var jafnvel í enn óskemmtilegra skapi en vanalega. Við tefldum ekki lengi. Það var fum á mér vegna forvitn- innar og hvorugur okkar ein- beitti sér að skákinni. Klukkan tíu setti ég niður taflmennina og var feginn þvi að kvöldið var liðið og ég gat komizt burt. Um leið og ég opnaði dyrnar leit ég á hann þar sem hann sat við borðið með rýrar axlirnar í hnipri og líkari páfagauk en nokkru sinni fyrr. Þannig hafði ég skilið við hann hundrað sinnum. — Jæja, það var rétt hjá þér enn einu sinni með hækkunina á ullarverðinu, sagði ég dálítið fýlulega. Enn ein hækkun. En það verð. Það stendur ekki — Um leið kvað við skellur á neðrj hæðinnj þegar eld- húshurðin skelltist harkalega aftur. Ég sneri mér við. Frú Bat- es stóð fyrir neðan sitig.ann og virtist bíða þess að ég færi, svo að hún gæti læst. Hún taut- aði eitthvað óþolinmóðlega og ég flýtti mér að loka á eftir mér og bjóða góða nótt í skyndi. Um leið sá ég einhvern hreyfa sig fyrir aftan mig, innar á pall- inum. Dauf skíma barst upp frá neðri hæðinni, nóg til þess að ég þekkti önnu sem stóð fyrir ut- an svefnherbergisdyrnar sínar. Ég sagði í gamni: — Ég verð víst að flýta mér áður en frú Bates fleygir mér út! Góða nótt. Anna. Hún bauð góða nótt lágum rómi og hvarf inn í herbergi sitt, þótt mér hefði fundizt hún vera á leiðinni út en ekki inn þegar ég kom auga á hana. Frú Bates var horfin þegar ég kom niður, sennilega vegna þess að hún var of geðill til að tala kurteislega við mig. svo að ég opnaði útidyrnar sjálfur. Ég naut göngunnar heim. Það var dálftið tunglsljós og vestan-" vindurinn var snarpur og fersk- ur. Nokkru eftir klukkan níu næsta morgun hringdi síminn hjá mér. Ég hafði verið á fótum góða stund — satt að segja hafði ég ekki sofið mikið. Þegar ég anzaði, þekkti ég ekki röddina fyrst í stað. Hún var undarlega hrjúf og annarleg. — Davíð héma — Davíð Mass- ey. Heyrðu — geturðu komið yfirum undir eins? — Hva — já, já. Er nokkuð að? — Já. Meira en það. Það .... Það .... Fjandinn sjálfur, ég get ekki talað um það í símann. Ég skal koma á bílnum og sækja þig núna. Er það í lagi? — Auðvitiað. En ég get hæg- lega gengið — — Nei. ég sæki þig. Fljótlegra. Hann lagði á. Það var auðheyrt að hann var í miklu uppnámi, svo að ég fór strax útúr húsinu og gekk af stað niður stíginn eins hratt og ég gat og bíllinn kom í Ijós eft- ir and'artak. Hann stanzaði áður en hann kom alla leið til mín og fór að reyna að snúa við í þrengslunum — þetta var einn af þessum löngu, fyrirferðar- miklu bílum, sem hlaut að hafa kostað Davíð dálaglega fúlgu. Þegar ég var kominn að hon- um, var hann búinn að snúa við og ég settist inn. Við vorum komnir af stað áður en ég var búinn að loka. Davíð hallaði sér fram yfir stýrið. Hann var enn í náttföt- um og andlit hans var mjög fölt þótt útitekið væri. — Það er skelfilegt sem kom- ið hefur fyrir. Pabbi — þegar frú Bates fór að vekja hann í morgun — var hann, var hann — — Var hann hvað, maðux? Hann kyngdi og beit á jaxlinn. — Hann er dáinn. Og ég fæ ekki betur séð en það sé — morð. Við vorum þegar komnir hina stuttu leið að húsinu og hann var að stöðva bílinn. Ég sagði ekkert fyrr en Davíð þaut út. hljóp kringum bílinn og opnaði dyrnar min megin og dró mig næstum út. Þá tókst mér að stama aulalega: Morð? Hamingj- an góða, maður — ertu — ertu viss um það? — Það eina sem ég er viss um er að hann er dáinn. En komdu sjálfur og sjáðu — Við flýttum okkur inn í hús- ið. Rödd mín var ögn eðlilegri, þegar ég spurði hvort búið væri að senda eftir einhverjum — lækni, lögreglu —? Davíð kink- aði kolli. — Anna var að hringja í Brand þegar ég fór. Ef hann hefur verið heima — sem ég vona — þá kemur hann fljót- lega. Frú Bates var í anddyrinu, tárvot í framan, fálmandi í svuntu sína. Áður en hún gat komið upp orði, kom Anna fram. Hún virtist róleg — of róleg. Sennilega hafði áfallið lamað hana. — Læknirinn kemur rétt strax. sagði hún rólega og sneri sér að Jennifer, sem hafði komið fram á eftir henni og stóð á- lengdar eins og hún vildi gjam- an láta í Ijós samúð sína en vissi ekki hvemig hún ætti að fara að því. Báðar konumar voru í morgunsloppum. Sloppur Jennifer var glæsilegur og féll 4701 — „Þekkið þér mig ekki?“ spyr konungurínn lágt, þegar hann kemur til Hafids. Svarið er drnmt. .„Ég man ekki eftir að hafa nokkurntíma séð yður .... En þér eruð mjög líkur kon- unginum ......“ Maðurinn rekur upp stór augu, þegar Akmed hvíslar nokkrum orðum að honum. /.Getið þér ............ getið þér sannað það ........?“ spyr hanrí æstur. Stór innsiglishringur á vinstri hendi gestsins róar hann. Síðan setjast þeir inn í káet- una og Hafid hlustar á sögu konungsins og áætlanir hans. SKOTTA — Ég neyðist til að segja þér upp Donni, enda þótt ég viti að þú nærð þér aldrei eftir það. GOSAR FILMUR Herrapeysur - Nylonúlpur Skyrtur — Leðurjakkar. o.m.fl. Liooar odyrar vorur. Verzlunin Ö.L. Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu)1. BYGGINGA VÖRUR ★ Asbe$t-plötur ★ Hör-plötur ★ Harðtex ★ Trétex ★ Gips þilplötur ★ Wellit-einangrunarplötur ★ Alu-kraft aluminpappír til húsa-einangrunar ★ Þakpappi , tjöru og asfalt ★ lcopal pakpappi ★ Rúdugier MARS TRADING CO. H.F. KLAPPARSTÍG 20 SÍMI 17373

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.