Þjóðviljinn - 30.03.1966, Blaðsíða 8

2 SÍÐA — ÞJÖÐVILJINN — MiðviRwdagur 30. marz 1068.
I
j,
— Nú, jæja, jæja, við vorum
í húsinu, hrópaði hann reiði-
lega. — Og hvað um það? En
það voru bersýnilega fleiri þar
— einhver sem kom inn um
gluggann.
— Það hefði getað verið ein-
hver flækingur — eða — eða
hver sem var skaut Jennjfer
inn í. — Mergurinn málsins er,
að Lyon veit ekki meira um
það en við. Er það ekki rétt
Carstars?
— Alveg rétt, samsinnti ég
og virti Davíð fyrir mér. — Þú
verður að setja þig í hans spor,
Davíð. Til að mynda gæti það
vel flögrað að honum, að þú
hefðir klifrað inn um þennan
glugga og —
Hann tók viðbragð, bálreiður.
Þetta var aðeins tilgáta hjá mér.
— Þetta er djöfuls — hvern
fjandan sjálfan ertu að fara —.
— Davíð.
Jennifer sagði þetta um leið
og ég sagði: — Bara rólegur.
Ég er aðeins að benda á eitt
af því sem hann gæti álitið
znögulegt.
Hann kyngdi reiði sinni.
Jennifer horfði á hann undar-
legu augaráði, annaðhvort var
hún hissa eða þá að hún var
að reyna að mæta augnaráði
hans. Hann leit ekki á hana.
Hann var upptekinn af því að
góna á mig.
— Og á meðan lætur hann
morðingja leika lausum hala,
meðan hann íhugar fáránlega
möguleika! Mér finnst maður-
inn satt að segja sannkallað
dauðyfli.
— Við komumst bráðlega að
raun um það. Ég býst ekki við
að hann haldi áfram að rangla
svona áfram til eilífðarnóns.
Davíð leit á mig illilegum
tortryggnisaugum.
— Og þú ert viss um að hann
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu oq Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyfta)
SlMI 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SlMI 33-968.
DÖMUR
Hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tjamargötu 10 Vonarstrætis-
megin — Simi 14-6-62.
Hárgreiðslustofa
Austurbæjar
Maria Guðxnundsdóttir
Laugavegi 13. Sími 14-6-58.
Nuddstofan er á sama stað.
hafi ekki gefið þér neinar upp-
lýsingar.
— Alls engar_ sagði ég kæru-
leysislega. — Hví skyldi hann
gera það?
— Svona nú. Davíð, sagði
Jennifer glaðlega. — Hættu
þessu. Þú getur varla ætlazt t.il
þess að morð sé framið í fjöl-
skyldunni án þess að því fylgi
talsverð óþægindi? Nú tókst
henni að fá hann til að líta á
sig, og hún bætti við með nokk-
urri áherzlu. — Við verðum bara
að láta sem ekkert sé og bíða
og sjá hvað setur.
Hann leit niður fyrir sig og
tautaði. Þetta er allt samian
farið að fara í taugarnar á
mér, það er allt og sumt. Að
minnsta kosti — Hann stóð upp.
— Við skulum synda.
Jennifer lagðist út af með
hendumar undir hnakkanum.
— Nei, þú verður að fara einn.
Ég sagði þér að ég færi ekki
22
út í dag. Mig langar ekki til
að synda langt út. Það er —
fullsnemmt eftir það sem gerð-
ist^ í gær. % veit að þetta er
kjánaiegt af mér en það þarf
ekkj að hindra þi'g.
Hann horfði þrjózkulega á
hana.
— Hamingj.an góða, þetta hef-
ur orðið dálagleg helgarheim-
sókn fyrir þig. Og ég geri
ekki mikið til að bæta þér það
upp. Mér þykir það leitt.
Hún brosti og veifaði hand-
leggnum hin rólegasta. — Hættu
þessum áhygg.jum! Svona farðu
og syntu svolííið. Ég er löt.
Við horfðum á eftir honum,
stórum og útiteknum og hann
bar við sólbakaðan. hvítan sand-
inn. Jennifer veiti sér á hlið-
in.a svo hún sneri að mér.
— Veslings Davíð. Þetta er
hræðilegt fyrir hann.
— Það er hræðilegt fyrir ykk-
ur öll. En þér hljótið bó að
skilja að hvorki hann né Anna
finna til neinnar djúprar sorg-
ar. Ef þér hefðuð þekkt Massey
eins vel og ég gerði —
— Ég þekkti hann alveg nógu
vel, þótt ég hitti hann aðeins
einu sinni. saigði hún hrein-
skilnislega. — Hann var and-
stygigilegur. Ég er bara mest
hissa á því að eginn skuli hafa
stungið i hann hníf fyrir löngu!
— Þau hafa þurft að Þola
sitt af hverju.
— Því get ég vel trúað. Sér-
staklega aumingj.a Anna. Ég
botna ekkert í hvemig hún hef-
ur getað þolað þetta öll þessi
ár.
Ég hugsaði með mér að Önnu
hefði tekizt að blekkja okkur
öll. Persónan sem hún sýndi um-
heiminum —• hin bljúga amb-
átt heilsulauss harðstjóra — var
ekki sú eina Anna. Hún bjó
yfir annarri persónu, lifði öðru
lífi sem henni hafði tekizt býsna
vel að dylja fyrir öllum. Hún
hafði fundið leiðir til að bæta
sér upp heimilislífið.
— Fólk lagar sig eftir að-
stæðum. Lifir sínu eigin lífi,
sagði ég að ætlaðist til að þetta
léti í eyrum eins og venjuleg
flatneskja því að ég var þama
til að afla upplýsinga, ekki til
að veita þær. Mig langaði líka
til að heyra álit hennar. svo
að ég bætti við í léttum rómi:
— Hvernig hefðuð Þér sætt yð-
ur við lif af þv; tagi?
Hún hló.
— Ég? Ég hefði aldrei látið
slíkt og þvílíkt henda mig.
— En ef til vill hefur Massey
ekki verið þannig. þegar hún
gekk að eiga hann.
— Ef til vill ekki, sagði hún
viðutan og svo þagði hún and-
artak áður en hún bætti við:
— Auðvitað voru allir þessir
peningar.
— Hefði það verið tilvinnandi?
sagði ég stríðnislega. en hún
settist upp, dró annan fallega
fótlegginn undir sig og svar-
aði alvarleg í bragði;
— í mínum augum? Tja. það
er indælt að hafa þá við hönd-
ina.
— Það er ekki alltaf nægi-
legt að hafa þá við höndina.
— Nei. En nú gegnir öðru
máli. er það ekki? Anna verð-
ur mjög rík.
— Já. Og nógu ung til að
kunna að meta það.
Jennifer var að driaga mynzt-
ur j sandinn með einum fingri.
Hún leit ekki upp þegar hún
sagði lágri röddu: — Já' það
er satt. Mér þætti gaman ið
vita —
— Hvað þætti yður gaman að
vita?
— Mér þykir bara undarlegt,
að lögregan skul; ekki hafa gert
sér mat úr því. Ég á við. að það
er alltaf leitað að einhverjum
sem hefur ástæðu til —
Ég vakti ekki athygli hennar
á því að Davíð hefði svo sem
sínar ástæður líka og sömuleið-
is hún sjálf. í staðinn spurði
é'g:
— Af hverju haldið þér að
lögreglan haf; ekki athugað það?
Hún leit á mig útundan sér
undan löngum augnhárun'um.
— Hvað segir Lyon fuHtrúi
um það, að hún var ekki í her-
berginu sínu, þegar ég leit þar
inn um kvöldið.
— Ég hef enga hugmynd um
það,
— Þér voruð viðstaddur, þeg-
ar hann yfirheyrði hana.
— Hann minntist ekki einu
sinni á það.
— Ekki það?
— Ekfci meðan ég var við-
staddur.
— Það er dálátið undarlegt. er
ekki svo?
— Hann hefur kannski minnzt
á það í annan tíma. Hafið þér
sjálfar spurt Önnu um það?
— Því þá það?
— Ég hefði haldið að þér
væruð forvitnar. Eða vitið þér
kannski hvar hún var?
Hún leit aftur niður í sand-
inn áður en hún svaraði.
— Ég hef ekki minnstu hug-
mynd um það.
Hún sagði þetta alltof kæru-
leysislega, sem var snjallt hjá
henni. gat alls ekki áttað
mig á því. hvort hún vissj það
raunverulega ekki og vildi að
ég héldj að hún gerði það, eða
þá að hún vissj það en vildi
að ég héldi, að hún vissi það
ekki. Hún þagði meðan ég var
að velta þessu fyrir mér, en
síðan hélt hún áfram með
dyggðuigum raddhreim:
— Skiljið þér mér finnst and-
styggilegt að þurfa að segja frá
því en hvað gat ég gert? Ég
varð að gefa skýringu á mín-
um eigin at’höfnum.
— Auðvitað. Og Lyon hafði
komið yður í dálítið uppnám
með þv; að neyða yður til að
segja frá samvistum ykkar Da-
víðs, var það etoki?
— En það virðist samt ekki
hafa komið að sök. Kannski
hefur hann ekki trúað mér?
Hún har þetta fram eins og
spurningu, en ég svaraði með
annarri spumingu.
— Hví skyldi hann ekki gera
það? Ætli honum finnist ekki
ótrúlegt að þér færuð að spinna
upp slíka sögu.
— Nema hann haf; haldið að
ég hefði einhvern sérstakan til-
gang með því að segja honum
það. Hún þurrkaði burt mynztr-
ið sitt úr sandinum og lagðist
afur á hliðina og ætlaðist ber-
sýnilega til þess að ég horfði á
hana. Ég gerði Það og á þann
hátt sem hún bjóst við. en ég
hafði sterkt hu-gboð um að ver-
ið væri að spila með Ég
fékk vissu mítia þegar hún sagði
blíðlega og eins og í trúnaði:
— Ég skal segja yður, að ©g
vjldi óska að Þér vilduð vera
vænn og róa Davíð með Þv; að
segja honum hvað Lyon er með
Terelyne-buxur —
CaHabuxur
Leðurjakkar — Nylonúlpur — Peysur —
Fermingarskyrtur.
Margt fleira — Góðar og ódýrar vörur .
Verzlunin Ó.L
Traðarkotssundj 3 (mótl ÞjóSleikhúsinu).
þórður
sjóari
4791 Það er leitað á Þórði og Eddy og sigri hrósandi tekur
Mustafa við skammbyssunni. — Nú, þeir eru þá eftir allt saman
málaliðar Akmeds! „Þegið”. öskrar hann þegar Þórður ætlar að
segja eitthvað. Síðan skipar hann að farið sé burt með fangana
án þess að þeir hafi nokkurt tækifæri til að skýra út, hvernig
á því stendur að þeir eru þarna komnir.
Haderi hikar ekki lengnr. Stund árásarinnar er komin. Og
mennimir þjóta áfram, sveiflandi bogsverðunum af eldmóði hat-
ursips.
A augabragði er herbergið orðið að vígvelli. Haderi virðist
allsstaðar vera í einu.
SKOTTA
Þakka fyrir kvöldið, en mér finnst að þú hefðir átt að
finna skemmtilegra tómstundagaman en að laga til.
GOÐAR
FILMUR
EVAERT
Blaðadreifíng
Blaðburðarfólk óskast strax til að bera
blaðið til kaupenda við
Laufásveg — Blönduhlíð — og Digranes-
veg í Kópavogi.
ÞJÓÐVILJINN — SÍMI 17-500.
ROflUGLER
Flestar þykktir fyrirliggjandi
A og B gœðafiokkar
MARS TRADING CO. H.F,
KLAP PARST I G 20 S f M íjj^ 7 3 7 3