Þjóðviljinn - 29.04.1966, Side 8

8 SlÐA — ÞJÖBVILJINN — Föstudagur 29. apríl 1966.
hugarástandj Houstons majórs þá
stundina. Gerið svo vel að leið-
rétta mig majór, ef ég fer rangt
méð.
Houston var fölur og tekinn
til augnanna, en hann kinkaði
kolli til samþykkis og Lyo ■ hélt
áfram.
— Árum saman hefur Houston
majór hjálpað fyrrverandi her-
mönnum sem lent höfðu í ein-
hvers konar ' vandraeðum. Allar
eignir hans hafa farið í þétta.
og beiðni Wellmans barst hon-
um á óþægilegum tíma Hann
hafði samið um yfirdráttarlán,
sem mætf gæti þessari beiðni,
en sjálfur stóð hann mjög illa
að vígi fyrir bragðið. Eflaust
hefur hann verið að hugsa um
þetta. meðan hann beið eftir
vini sínum, og svo mundi hann
eftir peningaupphæðinni sem
Massey hafði látið taka út úr
bankanum, og eflaust hefur hann
fundið til beiskju. Mér skilst
að Massey hafi einkum auðgazt
á stríðsárunum, og það dró að
sjálfsögðu ekkj úr beiskjunni.
En þetta er skýring á því,
hvers vegna^ afbrot var framið.
Það er ekkj afsökun fyrir því
að það var framið Houston maj-
ór gerir sér þetta ljóst. eins og
hann hefur sannað með ei'gin
athöfnum eftir á. En snúum okk-
/ur aftur að staðreyndum Um
hálfellefuleytið ákveður hann
að fara á fund Masseys. Hann
ættaði að fara bónarveg að
honum. reyna að vekj,a áhuga
hans á að hjálpa fyrrverandi
hermönnum, sem voru illa á
vegj- staddir Að minnsta kostj
segij- hann sjálfur, að hann hafj'
haft þetta í hyggju. Hvað sjálf-
an mig snertir þá trúi é? hon-
um. en það kemur ekkj málinu
við. Hann' fór frá stefnumóts-
staðnum og gekk upp að húsinu.
Þá voru Brand læknir og frú
Massey i nokkurrj fjarlægð frá
veginum og hefðu ekki getað
séð til hans. Og hann sá þau
ekki og hafði engan grun um
að þau væru þar Hann kom að
húsinu og' sá ag ljós var enn
i herbergj Masseys Satt að'segja
sá hann Massey sjálfan — eins
og Þið vitið er hægt að sjá beint
inn í herbergið af veginum,
þar sem hal-lj er niður að húsinu.
Að öðru leyti var dimmt í hús-
inu. Oig hann kærðj sig ekki um
að vekja alla, svo að hann kast-
aði nokkrum smásteinúm úr
gangstígnum upp í gluggann. En
honum tókst ekk; ag vekja at-
hygli Masseys á sér, og hcnum
datt í hug að eitthvað værj að.
svo að hann kljfraði upp hand-
riðig og eftir vafningsviðnum.
Við höfum aðeins orð hans
sjálfs fyrir þessu. Hann ávarp-
43
Hánrreiðslan
Hárgreiðslu- og snvrtistofa
Steinu oer Dódó
Laugavegi 18 TTI hæð flvfta)
SIMT 24-6-16
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Sarðsenda 21 SlMI 33-968.
D 0 M U R
Hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tjamarg"tu 10 Vonarstrætis-
megin — Sími 14-6-62.
Hárnreiðslustofa
Austurbæiar
Maria Guðmundsdóttir
Laugavegi 13 Sími 14-6-58
Nuddstofan eT á sama stað.
aði Massey Hann svaraði engu,
svo að hann klifraði inn um
gluggann. Og hann sá undir
eins að maðurinn var dáinn.
Lyon þagnaði. Ég held hann
hafi ekki gert þag'til að undir-
strika orð sín Hann sýndist
jafnsyfjulegur og endranær. en
hann virti alla fyrir sér með
athygli Enginn sagði neitt og
það var undrunarsvipur á flest-
um. Jennifer leit i skyndj á
Davíð sem var að soga að sér
reyk úr nýrri sígarettu. síðau
aftur á lögreglufulltrúann og
andlitig á henni var tóm'legt.
Anna’ sat grafkyrr. eins og hún
vætí hætt að anda. Clegg góndi
á majórinn. sem. bafði ekki
hreyft legg né lið Brand . . .
Ég gat ekki ráðið í svip hans.
Hann beið þess að Lyo-n héldi
áfram frásögn /sinni Og beit fast
um pípumunnstykkjg
Þetta var í raunínni aðeins
andartaks þögn en hún virtist
löng. vegna þess að loftið var
þrungið spennu og geðshræring-
um Síðan tók Lyon aftur til
máls.
— Flesti,- menn sem kæmu
þannig að líki. hefðu annað-
hvort vakið alla í húsinu. eða
hypjað sig út aftuj. í skyndi. En
munið það. ag majórmn hefur
starfag sem virkur hermaður og
hefur séð marga látna menn.
Að minnsta kostj missti hann
ekki stjóm á sér. Massey var
látinn Hann gat engu breytt
um það. Hann segir okkur, að
hann Hafi ' ósjálfrátt svipazt um
í herberginu og meðal annars sá
hann lyklakippu á borðinu og
peningakassa á skrifborðinu.
Hann fann lykilinn að kassanum
opnaði hann og sá, að hann var
fullur af peningaseðlum. Hann
var enn bitur yfir takmarkaðri
getu sinn; til að bíálpa félaga
sínum. og ályktaði sem svo —
ef hægt er að kalla slífct ályktun
— að með því að taka pening-
ana, væri hann aðeins að ræna
■mann sem þyrfti ekki lengur
á þeim að ha'lda. Er þetta ekki
rétt með farið Houston majór?
Houston kinkaði aftur kolli og
hann leit tii Önnu og augu hans
voru gagntekin hryggg o^ ör-
væntingu. Hún leit undan í
s'kyndi.
— Gott og vel, hélt Lyon
áfram. — Hann tók peningana.
Hann fór út um gluggann, en
fyrst slökkti hann ljósið. Ef
til vill hefur það verið ósjálf-
rátt. eða þá að hann hefur
hugsað sem svo ag þá sæjst
siður til hans af vegjnum.
Enda skiptir ekki máli hvort
heidur var. Hann slökkti ljósið
og fór Og ef ske kynni ag Weil-
man hefði komig á meðan, flýtti
r hann sér aftur á mótsstaðinn, og
þar beið hann til miðnættis.
Hann sá Brand lækni aka til
baka í bil sinum og sjálfur fór
hann heimleiðis skömmu seinna.
Það varð vandræðaleg þögn
drykklanga stund. Árejðanlega
hefur Lyon virt okkur vand-
lega fyrir sér þegar við skotr-
uðum augunum fljótlega tjl maj-
órsins. sem stóð þarna eins og
stirðnað tré. Þögnin var prðin
svo óþægi'leg. að mér fannst
einhver verða að rjúfa hana svo
að ég spurði:
— Hvenær fengug þér að vita
þetta allt, fulltrúi?
— Á mánudag.
Ég fór yfir viðburðj mánu-
dagSins í huganum frá þvi að
ég hitti Davíð og Jennifer á
ströndinnj og lik BeUiu fannst,
os ferð minní til Moonigura að
hitta Forbeson Ég var enn að
brjóta heilann um þetta þegar
Davíð sagði hrjúfri röddu:
— Á mánudag? Hvers vegna
í fjandanum biðuð þér þá til
þriðjudags meg ag taka hann
fastan?
Ég hafði mímar ástæður til
þess, sagði Lyon hinn róleg-
asti og sneri sér að Clegcr sem
hrökk í kút. — Herra Clegg, þér
komuð að finna frú Massey á
mánudagsmorguninn. var það
ekki? Snemma — klukkan kort-
ér yfir níu eða syo?
Clegg var stóreygður og hann
kingdi ájiur en hann svaraði.
— Ég gerði bara það sem mér
var sa'gt. Majórinn —
— Ég veit það. Hann fékk yð-
ur pakka til afhendingar Viss-
uð þér hvað í honum var?
— Hvemig ætti ég að vita það?
Það var bara pakki og bréf. Er
nokkuð athugavert við það?
Heyrið mig ef þér —
— Svona, svona. Þér fóruð með
pakfca og bréf tij frú Massey
samkvæmf fyrirmælum Houstons
majórs. Er ekki svo?
— Jú. að vísu. En - ég skil
ek'ki „—
— Gott og vel. Ég var aðeins
ag reyna ag fá staðfest. að pakk-
inn hefðj komizt j hendur frú
Massey að frumkvæði majórs-
ins sjálfs. Hann sneri sér að
Önnu. — Houston sendj yður
pakkann með skilaboðu'm um
að koma honum til mín. Er það
ekkj rétt?
Anna kinkaði kolli
— Já, það er rétt Ég ■ fékk
yður hann þegar þér komuð hing-
að neðan úr víkinni
— Þér vissuð ekki hvag, í
honum var?
, — Ég hafði enga hugmynd um
það. Ég fékk yður hann með
ummerkjum eins og ég hafði
fekið við honum.
Lyon sneri sér ag Davíð og
saggj hægt o% festulega:
— I þessum pakka voru pen-
ingarnir sem teknir höfgu ver-
ið úr peningakassanum. Þeir
voru allir með tölu og eru nú
geymdir á lögreglustöðinni.
Houston útskýrði í meðfylgj-
andi bréfi til mín. ag hann skil-
aði þeim aftur tii min vegna
þess, að hann gerði sér nú ljóst,
hversu fráleit og skelfileg fram-
koma hans hefði verið og hann
vildi bæta fyrir brot sitt ef
hann gæti. Svarar þetta spurn-
ingu yðar?
En — en þér tókuð hann
fastan, seinna!
— Ég er einmitt að koma að
því.
— Þér eigið við að Þér hafið
ekkj trúað sögu hans um að
hann hafi fundig föður minn.
dáinn, — ekki fremur en ég
geri Hvaða skynsamur maður
myndi trúa —
— Þetta er nóg, Massey. Lyon
þaggaði niður í honum með
mildi. sem var bó næstum á-i
hrifaríkari en ávítur — Ég trúði
honum ful’lkomlega. Ég skal
segja yður hvers vegna. Hann
studdj olnbogunum ofar á hand-
riðið. — Ég trúði honum með-
al annars vegn® bess að ýms-
ar stoðir runnti undir sögu hans.
Hún kom heim við eitt og ann-
að. En mestu málj skipti. að ég
vissi þá þegar hver hafði myrt
föður yðar.
Þö'gnin var nú eins og þanjnn
strengur. Það var eins og hún
teygðist og teygðist. AUir litu
hver á annan en litu undan
þegair þeir mætbu auigruanáði
Blaðadreifing
Blaðburðarfólk óskast strax til að bera
blaðið til kaupenda við
Kvisthaga — Laufásveg — Hverfisgötu
og Kársnes II. í Kópavogi.
ÞJÓÐVILJINN sími 17500.
* BILLINN
Rent an Icecar
Sími 1 8 8 3 3
SKIPATRYGGINGAR
UTGERDARMENN.
TRYGGJUM HVERS KONAR SKIP OG ALLT,
SEM ÞEIM VIÐKEMUR
TRYGGINGAFÉLAGIÐ HEIMIRf
LINDARGÖTU 9 • REYKJAVÍK SlMI 22122 — 21260
Plaslmo
Plast
þakrennur og
niðurfallspípur
fyrirlíggjondi
PLASTMO
Ryðgar ekki
þolir selfu og sót
þorf aldrei oð móla
MARS TRADING COHF
KLAPPARSTÍG 20 SÍMI 17373
4740 — Feðurnir tveir faðma dætur sínar að sér, síðan heils-
ast Magdalena og Hassan. Það er varla hægt a-ð þekkja aftur
eftirlætisbarnið, prinsinn, i þessum sólbrennda, hraustlega og
örugga pilti. — Þórður og Eddy brosa ánægðir, þeir hafa fulla
ástæðu til að vera ánægðlr með það sem þeir hafa.gert. — Nú
er rétta augnablikið til að gera tilraun til að velta andstæðingn-
um úr stóli. Ibnr Sakkras getur ekki lengur gert neinum mein,
fangarnir eru sloppnir, kastalinn hefur verið tekinn .... Litli
flotinn fer af stað. Hann heldur í átt til Kassuan.
Auglýsið i Þjóðviljunum