Þjóðviljinn - 15.06.1966, Blaðsíða 2

2 SÍÐÁ — ÞJÖÐVILJINN — Miðvifcadagur 15. júrú 1966.
fráfall foreldra sinna. Faðir
hans lézt 1959, en móðir 1961.
Sokkabúðin hefur því frá
stofnun verið í eigu sömu fjöl-
skyldunnar, og er hún elzta
vefnaðarvöruverzlun borgar-
innar, sem rekin hefur verið
á sama stað af sömu eigend-
um frá upphafi. Verzlunin hef-
ur alla tíð verið í leiguhúsnæði
og er enn.
Aðalvörutegundir þær, sem
Sokkabúðin verzlar með í dag
er hverskonar nærfatnaður á
konur, karla og börn, og mun
verzlunin, vera sú eina hér í
borg, sem hefur á boðstólum
allar gerðir af framleiðsluvöru
hins þekkta Kanter’s lífstykkia-
framleiðanda. Með síðustu
stækkun verzlunarinnar, sem
gerð var snemma á þessu ári,
hefur Sokkabúðin nú einnig
hafið sölu á hverskonar ytri
fatnaði fyrir telpur og ungar
stúlkur, einkum tízkuvörum
fyrir þessa kynslóð, allt
frá buxum, jökkum, pils-
um og kápum, sem ungar
stúlkur nota hvað mest í dag.
Með því að íbúum hefur fækk-
að í nágrenni Laugavegarins
og ýms algeng verzlun flutt úr
miðbænum og í úthverfin hafa
risið upp ýmiskonar sérverzl-
anir einmitt við Laugaveginn.
Sokkabúðin hefur hin síðari
árin færzt meira í það horf að
vera sérverzlun með fyrr-
greindar vörutegundir.
Eigendur Sokkabúðarinnar
vilja við þetta tækifæri flytja
hinum fjölmörgu viðskiptavin-
um sínum þakkir ,fyrir sam-
starfið á liðnum árum.
í 40 ár á sama stað
■'Viðskiptavinur mátar íatnað. Kcynir Sigurðsson lengst til vinstn.
Verzlunin Sokkabúðin h.f. er
40 ára um þessar mundir. Hún
var á sínum tíma stofnuð af
þeim hjónum frú Söru Þor-
steinsdóttur og Sigurði Z.
Guðmundssyni, en þau voru
um það leyti þekkt verzlunar-
fólk hér í Reykjavík, höfðu
unnið lengi hjá Vöruhúsinu og
fleiri aðilum.
Sjálfstæðan verzlunarrekstur
hófu þau svo í einu litlu her-
bergi á Laugavegi 42 og hlaut
fyrirtækið nafnið Sokkabúðin.
Seinna fluttu þau hjón heimili
sitt á sama stað og bjuggu þar
um 10 ára skeið. Verzlun þessi
stækkaði með árunum og er
nú þrjú herbergi í einni sam-
steypu. Núverandi forsvars-
maður verzlunarinnar er Reyn-
ir Sigurðsson, sonur þeirra frú
Söru og Sigurðar og tók hann
við rekstri verzlunarinnar við
Er
hann kommúnisti ?
í tilefni af pistlum sem ég
" hef skrifað undanfarna
sunnudaga um andlega lág-
kúru, einstrengingshátt og ó-
sjálfstæði í opínberum um-
ræðum á íslandi hefur mér
verið bent á grein í nýjasta
heftinu af Stefni, tímariti
ungra Sjálfstæðisflokksmanna.
Höfundur hennar er EllertB.
Schram lögfræðinemi, og
greinina nefnir hann „Við-
horf okkar til Bandaríkj-
anna“. Þar segir svo í upp-
.hafi:
„Sá einkennilegi hugsunar-
háttur hefur færzt mjög í
vöxt meðal almennings hér á
'seinni árum að reka upp stór
augu, þegar einhver einstak-
lingur brýnir fyrir þjóðinni
árvekni í þjóðernismálum og
spyrja með undrunartón:
„Hvað — er hann kommún-
isti“? Sú skoðun hefur smám
saman tekið sér bólfestu í
hugarheimi fólks, að sá
maður hljóti að vera komm-
únisti eða a.m.k. leiguliði
þeirra, sem bryddar á varð-
veizlu þjóðernis og vekur at-
hygli á aðsteðjandi hættum
úr „vesturátt". Slíkt sé að-
eins vatn á myllu andstæð-
inga „frelsis og framtaks“.“
Fallið
í sömu gryfju
Síðan minnir Ellert á
dæmi: ræðuna góðu sem ,,sá
ágæti íhaldsmaður, Sigurður
Líndal" flutti 1. desember,
undirskrift Styrmis Gunnars-
sonar Heimdallarformanns
undir áskorun sextíumenn-
inganna, myndarlega þátttöku
Vökumanna í undirskriftum
háskólastúdenta gegn dáta-
' sjónvarpinu; allt hafi þetta
verið skýrt á einn veg: „Þeir
hafa látið gabbast og blekkj-
’ ast“. Þessi viðbrögðeigi ræt-
! ur sínar í kalda stríðinu, þeg-
1 ar „íslenzkir kommúnistar"
\ hafi verið gagnrýndir fyrir
j „hlýðni og undirgefni þeirra
» við húsbændurna í austri".
Síðan segir greingrhöfundur:
„En á sama tíma og við,
sem köllum okkur lýðræðis-
ánna, höfum ásakað þessa
andstæðinga, okkar fyrir ein-’>
sýnt mat og einstrengings-
legt, höfum við sjálfir fallið
í sömu grýfju. Skoðanamynd-
un okkar hefur tekið sams
konar stefnu — í vesturátt.
Sú afstaða heíur verið svo
eindregin, að slíkar raddir,
sem að ofan getur, vekja
ankannalega athygli. Þær
raddir brjóta í bág við þá
hefðbundnu mynd, sem skap-
azt hefur, að Sjálfstæðis-
menn, ungir sem gamlir, geti
ekki risið upp og mótmælt
opinberlega einhverjum at-
beina Bandaríkjamanna. Það
brýtur í bág við viðurkennd-
ar hugmyndir almennings um
pólitík á íslandi, að Sjálf-
stæðismaður geti staðið upp
og talað um varðveizlu þjóð-
ernis og aðsteðiandi hættu
frá Bandaríkjunum í sömu
setningu. Slíkur maður hljóti
að vera eitthvað utangátta í
„línupólitíkinni“.“
Kald-
hæðnislegt
Eftir að Ellert hefur rætt
um að málflutningur ,,komm-
únista‘‘ í hemámsmálum
hafi verið „einhæfur og leiði-
gjarn“ heldur hann áfram:
„En fyrir kemur, að þeir
hitti i mark, og þjóðernisá-
róðurinn eigi rétf á sér. Þá
er hins vegar nær vonlaust
fyrir lýðræðissinna, sem sama
sinnis eru, að taka opinber-
lega sömu afstöðu öðruvisi
en fá á sig stimpil erindrek-
ans og nytsama sakleysingj-
ans. Þannig hefur farið í
hinu svokallaða sjónvarps-
máli. Vitaskuld þyrluðu
kommúnistar upp moldviðri
áróðurs gegn hinu bandaríska
sjónvarpi. Nú vildi hins veg-
ar svo til, að þeir hittu nagl-
ann á höfuðið — að áliti
margra lýðræðissinna. Hið
bandaríska hermannasjónvarp
særði þjóðarstolt þeirra, var
lítilsvirðandi fyrir sjálfstæða
þjóð og hættulegt þjóðerni
þessa litla þjóðarbrots. Skal
ekki farið út f vangaveltur
um, hvort þær skoðanir eigi
við rök að styðjast, en óneit-
anlega er það kaldhæðnislegt,
að allan almenning reki í
rogastanz, þegar þessum skoð-
unum er haldið á lofti af
öðrum en yfirlýstum komm-
únistum og „þjóðvarnarmönn-
um“.“
Veru-
legur sannleikur
Og enn segir Ellert B.
, Schram: , . , .
„Því er alls ekki hægt að
neita, að okkar litla eyríki
stafar viss hætta frá stór-
veldinu í vestri. Sú hætta er
fyrst og fremst andlegs eðlis,
hætta sem steðjar að menn-
ingu, hugsunarhætti og lifn-
aðarháttum íslenzku þjóðar-
innar. Það þýðir ekki að
skella skolleyrum við 'og
fullyrða, að íslenzk menning
þoli slíkar ágjafir eins og
gengið hafa yfir og munu
ganga yfir. Það er viss og
verulegur sannleikur fólginn í
þeim áróðri kommúnista, að
„amerikanasering" sé yfirvof-
andi. íslenzkir lýðræðissinnar
eru aftur á móti svo ákafir
að verja afstöðu sína til vest-
rænnar samvinnu, að þeir af-
greiða yfirleitt ofangreindar á-
bendingar sem áróður ogbull.
Viðbrögðin eru nær undan-
tekningarlaust þau, bæði í
ræðu og riti, að taka upp
hanzkann fyrir Vesturveldin
og sérstaklega Bandaríkin og
verja .sérhverja þá aðgerðog
afstöðu sem þau grípa til i
heimsmálunum. Blaðakostur
Sjálfstæðismanna og annarra
afla meðal lýðræðissinna hef-
ur haldið og heldur uppi
skefjalausum áróðri fyrir á-
gæti bandarískra sjónarmiða
og leggur blessun sína yfir
sérhverja þá aðgerð, sem
Bandaríkjamenn grípa -til.
Fylgismenn sömu blaða og
flokka, hvort sem slíkt stafar
af sefjun eða sannfæringu,
bregðast við á sama hátt.
Þannig hefur sköruglega verið
tekið undir afstöðu Banda-
ríkjanna til aðildar Kína að
Sameinuðu þjóðunum, þann-
ig voru aðgerðir Bandaríkja-
manna í Santo Domingovarð-
ar fram í rauðan dauðann,
þannig er stefna þeirra f
NATO og aðgerðir þeirra í
Viet-Nam sjálfkrafa viður-
kenndar og varðar. Ogþann-
ig virðist vera borið í bæti-
fláka fyrir bandaríska her-
mannasjónvarpið á Islandi af
þeirri ástæðu einni, að það
kemur frá Bandaríkjunum.“
Ösjálf-
stæð handbendi
Greinarhöfundur tekur það
skýrt fram að hann fylgi
„vestrænni samvinnu" og
voni að bandalag ökkar við
hið vesturheimska stórveldi
standi ,,enn um langa fram-
tíð“:
„En við megum ekki skoða
það sem skilyrðislausan mál-
stað okkar að verja aðgerðir
þeirra né heldur óumflýjan-
legt hlutverk okkar að opna
faðminn fyrir hvers konar á-
hrifum og straumum úr
þeirri átt. „Bandamennska“
okkar má ekki tröllríða svo
heilbrigðri og eðiilegri skoð-
anamyndun, að við sjáum
ekki mun á svörtu og hvítu.
Við megum ekki vera svo ó-
sjálfstæðir í hinni „vestrænu
samvinnu", að við getum
ekki viðurkennt þá niðurlæg-
ingu, sem því er samfara að
bandarískt sjónvarp sé komið
inn í nær sérhverja stáss-
stofu hér suðvestanlands. Við
þykjumst í þágu lýðræðis
vera að berjast gegn komm-
únistum og áhrifum þeirra í
okkar litla þjóðfélagi. En er-
um við að berjast gegn austræn-
um áhrifum og yfirráðum til
þess eins, að þau vestrænu
og þandarísku verði hér alls-
ráðandi? Lýðræði á lslandicr
lítilsvirði. sé það svo háð er-
lendum áhrifum, að lýðræðis-
sinnar meðal þjóðarinnar telji
það hlutverk sitt að vera ó-
sjálfstæð handbendi í hönd-
um Ameríkumanna. Ameríku-
menn geta án þess verið —
íslenzka lýðveldið þolir það
ekki.“
í
klakanum miðjum
Þessi einarða grein ermjög
athyglisverð heimild um það
andlega farg sem hvílt hefur
og hvílir á þeim Sjálfstæðis-
flokksmönnum sem vilja taka
óháða afstöðu tíl vandamála,
jafnt innlendra sem alþjóð-
legra. En hún er einnig á-
samt fjölmörgu öðru til
marks um það hversu miklar
sprungur eru teknar að mynd-
ast í íshöll kalda stríðsins,
einnig hér á landi, þótt rit-
stjórar Morgunblaðsins húki
enn í klakanum miðjum,
kalnir á hjarta. — Austri.
Sölufó/k óskust
til að selja merki Þjóðhátíðardagsins 17. 'júní.
HÁ SÖLULAUN ERU GREIDD.
Merkin eru afhent í skrifstofu Innkaupastofnunar
Reykjavíkurborgar, Vonarstræti 8, fimmtudaginn
16. og föstudaginn 17. júní.
Þjóðhátíðamefnd.
AUGLÝSING
varðandi gin- og klaufaveiki.
Bann við innflutningi ' á lifandi jurtum, trjám,
trjágreinum og könglum svo og hvers konar græn-
meti og jarðávöxtum, sem ákveðið var með aug-
lýsingu Landbúnaðarráðuneytisins, dags. 4. marz
1966 og birt í 15. tölublaði Lögbirtingablaðsins
1966, er úr gildi fellt. — Að öðru leyti heldur aug-
lýsingin gildi sínu.
Ennfremur er úr gildi felld auglýsing, dags. 10.
marz 1966, birt í 15. tölublaði Lögbirtingablaðsins
1966, um bann við notkun aðfenginna matarleifa
og sláturafurða til gripafóðurs.
Landbúnaðarráðuneytið,
13. júní 1966.
Ingólfur Jónsson.
* Gunnl. E. Briem.
Auglýsing
um úðun garða.
Ef veður leyfir verður í dag úðað norðan
Túngötu, Háskólahverfið, Tjarnarsvæðið
‘Og austur, eftir því sem tími vinnst til, og
á morgun áfram í á’tt að Snorrabraut, milli
Hringbrautar og Skúlagötu.
Úðunarstjóri.
Síldarstúlkur — Síldarstúlkur
Óskum að ráða fleiri stúlkur til síldarsölt-
unar á Raufarhöfn og Seyðisfirði. Ágæt að-
staða og húsnæði. Mötuneyti á stöðvunum,
fríar ferðir, kauptryggitng.
Upplýsingar veita Valtýr Þorsteinsson
sími 20055 Reykjavík og Hreiðar .Valtýsson,
sími 51126 Raufarhöfn.
TELPNAKÁPUR
Stærðir 2 —14. Glæsilegt úrval.
Aðalstræti 9.
sími 18860.
Laugavegi 31
sími 12815.
Stuðu slökkviliðsst/óruns
í Reykjavík er laus til umsóknar. Umsækjendur
skulu hafa lokið verkfræði eða húsameistaranámi,
skv. ákvæðum brunamálasamþykktar fyrir Reykja
■ vík. — Umsóknir skulu sendar borgarstjóranum í
Reykjavík fyrir 1. júlí n.k.
Borgarstjórinn í Reykjavík
14. júní 1966.