Þjóðviljinn - 10.03.1967, Blaðsíða 3

Föstudagur 10. marz. 1967 — ÞJÓÐVILJINN — SlÐA J
Þíngkosningarnar í Frakklandi
Kommúnistar eini flokkurínn
sem hækkaði hlutfallstöluna
Bættu við sig rúmri miljón atkvæða síðan í fyrri
lotu kosninganna 1962 — Ósigur fylgismanna NATO
Nánari fréttir hafa nú bor-
izt af úrslitum í fyrstu lotu
kosninganna til franska þjóð-
þingsiíis sem fram fór á
sunnudaginn var, og verður
af þeim ljóst að kommúnist-
ar vorti eini flokkurinn sem
hækkaði hlutfallstölu sína
frá því í fyrri lotu kosning-
anna 1962.
Frásögn sjónarvottar eftir ferð til Kína:
Kínverjar una vel sínum hag
og menningarbyltingunni líka
Fréttaritari ,.l’Unitá“ í París
telur það sérstaklega athyglisvert
að kommúnistar juku nú kjör-
fylgi sitt um 1.026.000 atkvæði
frá því í fyrri lotunni 1962, fengu
nú 5.029.808 eri höfðu 4.003,553.
Fylgi þeirra hefur þannig auk-
izt um fjórðung, en vegna fólks-
fjölgunar á síðasta kjörtímabili
og aukinnar kjörgóknar hækkaði
þessi mikla atkVæðaaukning hlut-
fallstölu flokksins ekki verulega,
aðeins úr 21,84 prósentum upp f
22,46 prósent, en athyglisvert er,
segir fréttaritarinn, að kommún-
istar voru eini stóri flpkkurinn
sem hækkaði hlutfallstölu sína.
Flokkur gaullista, UNR og
bandamenn hans (UNR-UDT,
fylgismenn Giscards fyrrverandi
fjármálaráðherra, og „óháðir
lýðveldissinnar”), hélt hins vegar
aðeins í horfinu, þótt hann bætti
einnig við sig atkvæðum, ?n
hann fékk nú 8.453.512 atkvæði.
fllutfallstala þessa kosninga-
bandalags lækkaði nokkuð frá
þvi 1962, eða úr 37,88 í 37,75%.
Vinstribandalag lýðræðissinna
og sósíalista hlaut 18,79 þrósent
og 4.207.166 atkvæði. Það getur
vel við þá útkomu unað, en
engu að síður fékk bandalagið
lægri hlutfallstölu en þcir flokk1
ar sem að því standa (sósíal-
demókratar, róttækir og aðrir
vinstrimenn) , fengu samtals í
kosningunum 1962, þegar beir
buðu fram hver í sínu lagi. Þá
var samanlögð hlutfallstala þeirra
20.33 prósent. Hinsvegar jókst at-
kvæðatalan um hálfa miljón eða
svo, úr samanlagt 3.718.378 f
fyrri lotunni 1962.
Óháði sósíalistaflokkurinn (P-
SU), flokkur Mendes-France,
fékk nú 506.592 atkvæði, eða
nokkru fleiri en 1962 (427.467),
en hlutfallstala 'hans lækkaði úr
2.33 prósentum 1962 í 2,26.
Stærsta fylkingin.
Samanlagt fengu vinstriflokk-
arnir þrír nú 9.743.566 atkvæði
og 43,41 prósent og þannig tæp-
lega 1,3 miljón fleiri atkvæði en
gaullistar og bandamenn þeirra.
Vinstriflokkamir myndu vera
sterkasta aflið á þingi ef hlut
fallskosningár væru í Frakklandi.
Það hefur verið reiknað út að af
470 þingmönnum sem kosnir
eru í Frakklandi sjálfu (16 eru
kjömir í hlutum franska ríkis-
ins í öðrum heimsálfum) myndu
vinstriflokkamir við hlutfalls-
kosningar hafa fengið 203" þing-
menn, en gaullistar og banda-
menn þeirra aðeins 177. Komm-
únistar hefðu fengið 105. Vinstri-
bandalagið 88 og PSU 10.
* *
Ósigur NATO-sinna.
Af því sem hér ‘hefur verið
rakið verður ljóst að ekki háfa
orðið verulegar breytingar á
styrkleika þessara höfuðfylkinga
í frönskum stjórnmálum. öðru
máli gegnir um „Miðbandalag*
(Centre Democratique) Lecanuets,
sem miðaði kosningabaráttu sfna
aðallega við gagnrýni á stefnu
de Gaulle í utanríkismálum
gagnrýndi afstöðu hans til Atl-
anzhafsbandalagsins, fjandskap
hans við Bandaríkin og andstöðu
við aðild Breta að EBE. Mið-
bandalagið sem að mestu saman-
stendur af fyrrverandi fylgis-
mönnum kaþólska flokksins
MRP og „óháðum“ íhaldsþing-
mönnum fékk nú 12,79% atkvæða
en aðstandendur þess fengu
Hans Granqvist, sem er fréttaritari þlaða á Norðurlönd-
um — m.a. danska blaðsins „Information“ — í Hongkong
rekur í fréttapistli þaðan frásögn kínverskrar konu sem
búsett er í Hongkong en nýlega fór að heimsækja ættingja
sína í Kína. Segir hann að lýsing þessa sjónarvottar á hög-
um og viðhorfum manna í Kína nú sé ein sú athyglisverð- ™. sjoðþurrð
asta sem þaðan hafi borizt.
Mendes-France sem bauð sig fram fyrir PSU í Grenoble tókst ekki
i fyrri lotu að fá fleiri atkvæði en frambjóðandi gaullista, en þó
er búizt við því að hann muni ná kosningu á sunnudaginn kemur
— með tilstyrk kommúnista. MYNDIN' er tekin af honum, dauð-
þreyttum, að loknum síðasta kosningafundinum.
samanlagt í fyrri lotu kosning-
anna 1962 16,74 prósent og Lec-
anuet fékk um 16 prósent í for-
setakosningunum 1965. Það er
þannig ljóst að yfirgnæfandi
meirihluti franskra k.iósenda
styður meginatriði utanríkis-
1 stefnu de Gaulle.
Granqvist segir að þessi kín-
verska kona taki sjálf enga af-
stöðu til þess sem verið hefur að
gerast í Kína og reyni ekki að
koma á framfæri neinum skoð-
unum öðrum en sínum eigin.
Hann hefur þetta m.a. eftir
henni:
— Fólkið virðist una vel hag
sinum og leggur menningarbylt-
ingunni lið af furðulegum ákafa.
En allir vita að hún mun taka
enda, eins og allar fyrri herferð-
ir, og að lífið mun aftur færast
í samt horf. Menn láta sér orð-
ið í léttu rúmi liggja þótt þeir
séu gagnrýndir. Gagnrýnin er
ekki auðmýkjandi. Bændum er
það efst í huga að bæta kjör
sín. Og það hefur * þeim tekizt
eins og 1962. Margar konuf geta
nú eignazt sínar eigin saumavél-
ar og þær sauma föt á sjálfar
sig og sína. Fyrir nokkrum ár-
um voru aðeins tvær saumavélar
í bænum: nú er saumavél á
nærri þvi hverju heimili. Fólk
reynir að gera tilveruna lítið
eitt skemmtilegri og þá verða
fötin fyrst fyrir. Það saumar sér
ekki fatnað meö vesturlenzku
sniði, enda hefur menningarbylt-
ingin bannað það, en það reynir
að auka fjölbreytnina í klæða-
burði.
Matvæli eru nóg, en enginn í-
burður á sér stað. Bændur lifa
mest á hrísgrjónum ásamt með
dálitlu af grænmeti, saltfiski
eða fleski. Tvisvar á ári fá þeir
laun sín staðgreidd frá alþýðu-
kommúnunum og þar sem þeir
komast af á sinni eigin fram-
leiðslu geta þeir varið peningun-
um til kaupa á saumavél. útvarpi
eða reiðhjóli.
Stúlkurnar sem létu stutt-
klippa sig á fyrsta skeiði menn-
ingarbyltingarinnar láta nú hár
sitt vaxa aftur. Menn hlíta ekki
öllum ákvörðunum sem teknar
eru í Peking: sumt gamalt fólk
hélt þannig nýárið hátíðlegt með
því að brenna reykelsi i minn-
ingu foreldra sinna.
Bændur hafa fallizt á manna-
skiptin í flökknum. Þeir segja að
umturnunin geti leitt til þess
að hagur þeirra batni. Þeir telja
gagnrýnina mestmegnis réttmæta
— einkum gagnrýnina á emb-
ættismenn sem sekir hafa reynzt
eða annað mis-
En bændur vita auðvitað líka
að þótt þeir fái einhverja betri
forystumenn, þá verða nýju
mennirnir ekki fullkomnir. Farið
verður af stað á nýjan leik eft-
ir nokkur ár og þá mun aftur
hreinsað til í hópi þeirra leið-
toga sem nú hafa fengið völdin.
Bændur láta sér fátt um finn-
ast hvað gerðist í Peking.
Bændur eru ekki hræddir við
nýtt „stökk fram á við“ á borð
við það sem tekið var 1958.
Stjórnin hefur sagt þeim að hag-
ur þeirra muni stöðugt batna
og fram að þessu hefur það kom-
ið fram.
Arthur Schlesinger jr.:
*
Johnson er andvigur
samningaviðræSum
WASHINGTON 9/3 — Einn af helztu ráðgjöfum Kennedys
heitins forseta og síðar Roberts bróður hans, prófessor
Arthur Schlesinger jr., sagði í gær að augljóst væri að
Bandaríkjastjórn vildi sem stæði engar samningaviðræð-
ur um Vietnam.
Oswaid og Ferrie
fóru til Rubvs
Schlesinger hélt þessu fram á
fundi með blaðamönnum í New
York í gær. Hann sagði þá m.a.:
— Ef það er ekki svo, að ríkis-
stjórnin vilji forðast samninga-
viðræður, hvers vegna hefurhún
þá hert á skilyrðum sínum og
krafizt þess sem ekki var kraf-
izt fyrir einu ári?
Víst þykir að Schlesinger hafi
ekki haldið þennan fund með
blaðamönnum nema í samráði
við Robert Kennedy, sem ný-
liega gagnrýndi stefnu Benda-
ríkjanna í Vietnam í þingræðu
og lagði til að þau hættu þegar
í stað loftárásum sínum á Norð-
ur-Vietnam og lýstu sig jafn-
framt reiðubúin til að hefja
samningaviðræður innan einnar
viku.
Johnson forseti hafnaði alger-
lega þessum tillögum Kennedys
og talsmenn hans, bæði Rusk
utanríkisráðherra og Westmore-
land, yfirmaður bandaríska
hersins í Vietnam, lýstu því yf-
ir að ekki kæmi til greina að
stöðva loftárásirnar á Norður-
Vietnam. Bandaríkin hafa þvert
á móti hert mjög hernaðarað-
gerðir sínar gegn NorðurViet-
nam upp á siðkastið, bæði með
því að hefja skothríð úr fall-
byssum á landið frá herskipum
og yfir markalínuna við 17.
breiddarbaug og með^ því að
leggja tundurduflum í fljót og
skipaskurði.
Ýmsir áhrifamenn í Banda-
ríkjunUm hafa tekið undir til-
Framhald á 5. síðu.
Jim Garrison saksóknari.
DALLAS 9/3 — Starfsmenn Jims
Garrisons, saksóknara í New
Orleans, hafa yfirheyrt fyrrver-
andi leigubilstjóra í Dallas sem
segist hafa ekið með Lee Harvey
Oswald og flugmanninn David
Ferrie til næturklúbbs Jacks
Rubys í Dallas snemma árs 1963.
Bílstjórinn, Ramon Cummings,
sagði að þriðji maðurinn hefði
verið með þeim Oswald og Ferrie
frá íbúð Rubys til næturklúbbs
ins ,,Carrousel“, en um hann gat
hann ekki annað sagt en að hann
hefði verið við aldur.
David Ferrie var einn þeirra
manna sem Garrison grunar um
að hafa tekið þátt í samsæri um
að myrða Kennedy forseta, en
Ferrie fannst látinn í íbúð sinni
í New Orleans áður en hægt væri
að yfirheyra hann.
Það var þjóðin sem
reis upp / Vietnam
Victor Vinde, fyrrv. ritstjóri aðalmálgagns
sænskra sósíaldemókrata, lýsir skoðun sinni
KAUPMANNAHÖFN 9/3 — Bandaríkjamönnum hefur
skjátlazt í Vietnam. Þeir héldu að, þar ættu þeir að bæla
niður minniháttar uppreisn kommúnista, en það reyndist
vera uppreisn allrar þjóðarinnar, sagði hinn kunni sænski
blaðamaður Victor Vinde á fundi 1 danska stúdentafélag-
inu á sunnudaginn.
Victor Vinde er einn kunnasti
blaðamaður Svía, var um árabil
fréttaritari sænskra blaða er-
lendis, en tók við ‘ ritstjórn
aðalmálgagns sænskra sósíal-
demókrata, „Stockholms-Tidn-
ingen“, sem nú hefur verið lagt
niður. Hann hefur skrifað fjölda
greina um Vietnam og stríðið
þar og sagt frá dvöl sinni í
N-Vietnam í bók. Fyirirlest-
ur sinn á fundi danska stúdenta-
félagsins kallaði hann „Vietnam
— hið sauruga stríð“, en hann
lagði á það áherzlu að hann
væri enginn fjandmaður Banda-
ríkjanna, heldur vinur þeirra
sem vildi segja þeim sannleik-
anh.
Þjóðarmorð
— Bandaríkin sem eru mesta
herveldi heims gætu unnið hern-
aðarsigur í Vietnam, en þá yrðu
þau að útrýma þjóðinni. Það
myndi vera þjóðarmorð, sagði
Victor Vinde. Því aðeins er von
um frið að Bandaríkin vilji
binda endi á stríðið. Vilji
Bandaríkin frið, verður að hætta
loftárásunum og viðurkenna
Þjóðfrelsisfylkinguna sem samn.
ingsaðila, þar sem Norður-Viet-
nam getur ekki samið af hálfu
íbúa Suður-Vietnams. Bandarík-
in myndu hins vegar vaxa í áliti
ef þau kölluðu burtu her sinn úr
landinu.
— Almenningur í heiminum
kynnist því sem er að gerast í
Vietnam af áróðursskrifum. Er
þar um árásarstríð kommúnista
að ræða eða hafa stórveldin
svikið vietnömsku þjóðina?
spurði Victor Vinde og komst
að þeirri niðurstöðu að síðari
spurningunni bæri að svara ját-
andi. 1945 lýsti Ho Chi' Minh
Vietnam sjálfstætt lýðveldi, en
Truman og aðpir leiðtogar stór-
veldanna, að meðtöldum Stalín
og Sjang Kajsék. vildu ekki við-
urkerina sjálfstæði Vietnams.
Hefði sjálfstæði landsins verið
viðurkennt þá hefði það ekki
orðið jafnháð hinum kommún-
istísku ríkjum og það er í dag,
sagði Vinde.
Svik stórveldanna
— Stríð Frakka í Vietnam var
harmleikur. Frakkar lofuðu Vi-
etnömum sjálfstæði og þeir leit-
uðu stuðnings hjá Mao, en það
dugði ekki til, sagði Vinde enn-
fremur. Franski hershöfðinginn
Lattre de-Tassigny setti fram þá
kenningu að ef Vietnam yrði
ekki undirokað myndi kommún-
isminn breiðast yfir allán heim.
í franska kafla Vietnamsstríðs-
ins féllu 100.000 franskir her-
menn og 300.000 vietnamskir,
auk þeirra fjölmörgu óbreyttu
borgara sem týndu lífi. Eftir ó-
sigur Frakka 1954 biðu Viet-
namar diplómatiskan ósigur
1954, þegar Genfarsamningarnir
voru gerðir. Enn sviku stórveld-
in landið. Því var skipt við 17.
breiddarbaug og þá hófst harm-
saga Norður-Vietnams.
Harðstjórn Diems einvalda
eftir 1956 leiddi af sér and-
spyrnuhreyfinguna. 1957 , hélt
hann því fram að kommúnistar
hefðu verið brotnir á bak aftur,
en 1961 var andspyrnuhreyfingin
skipulögð í Þjóðfrelsisfylking-
Framhald á 5. síðu.
0PNUM I DAG nýja og giæsilega veriian
Kjöf- og nýlenduvörur, mjólk, brauð og fiskur
Kjörbúðin
LAUGARAS
Norðurbrún 2.
t
é