Þjóðviljinn - 27.05.1967, Page 8
xcarr-
g SlÐA — ÞJÖÐVILJINN — Laiugardagur 27. mai 1S63.
P.N. HUBBARD I
BROTHÆTT
GLER
7
aði mlg svo sem ekki að tázz-
an skyldi skjóta upp kollinum
hér, ef svo var þé í raun og
veru. Það hefði ekki komið mér
á óvart þótt ég hefði rekizt á
rotnandi leifar af kaupmanni
einhvers staðar undir eikunum
með forboðin Feneyjaglös á
sölustalli.
Þegar ég sneri aftur til bæjar-
inS rak ég augun i skilti sem
á stóð Antik. Það var verið
að auglýsa uppboð. Truscott og
Searworthy tilkynntu sumarupp-
boð sitt þar sem selja skyldi
húsgögn, gamla gripi og list-
muni, meðal þeirra eikarskrif-
borð, spilaborð, speglasamstæðu,
hliðarborð frá 1729, kryddsam-
stæðu frá 1763, Dresden, Derby
og Staffordshire styttur og at-
hyglisvert fomenskt ölglas með
útskurði o. s. frv. Salan skyldi
fara fram næsta dag klukkan
10 árdegis.
Þetta leizt mér vel á. Þessi
sveitauppboð gengu oftast þannig
fyrir sig að kaupmenn úr næstu
þrem héruðum komu á staðinn
til að skipta dótinu milli ísín,
reiðubúnir að kaupa hvað sem
var svo framarlega sem þeir
gætu átt von á þrjátíu og
þriggja prósent hagnaði og fund-
ið kaupánda yfir sumarleyfis-
timann eða þegar einhver stór-
láxinn villtist inn úr ferðamanna-
miðstöðvunum. Ef annars konar
kaupandi skipti sér af þessu,
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18, III. hæð (lyíta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
var honum fylgt upp í markaðs-
verð og hann látinn eiga sig
þar. Þetta gat verið býsna
skemmtilegt fyrir þann sem
vissi markaðsverð og þek-kti
kaupmennina á útlitinu. Ég
þóttist gera hvort tveggja.
Og burtséð frá öllu öðru, þá
hafði ég áhuga á hverjum þeim
í Dunstreet sem hafði áhuga á
gömlu gleri, og uppboðið var
tækifæri sem heimskulegt hefði
verið að láta úr greipum ganga.
Ég lagði bílnum og fann upp-
boðssalann í Queen Street, þar
sem uppboðið skyldi haldið. Það
var komið langt framyfir sýn-
ingartíma, en ég þrýsti nefinu
upp að glugganum og gat meðal
annars greint hliðarborðið,
speglasamstæðuna og tvær Staff-
ords'hirestyttur, forljótar, en öl-
glasið sá ég ekki. Ég gerði ráð
fyrir að ég gæti litazt um klukk-
an hálftíu og með aðstoð skrár-
innar ætti ég að geta komizt í
bardagahug. Þarna virtist að
visu ekki vera neitt sem ég
hafði áhuga á, ekki einu sinni
ölglasið, og ágimdin þurfti því
ekki að eyðileggja ánægju mína.
Ég þurfti ekki að setja neitt
á svið til að fá upplýsingar um
Levinson. Ég talaði einfaldlega
við manninn í bílageymslu hótel-
sins, minntist á háa, upprétta
bílinn og hann mundi strax eftir
honum. — Maður með skegg,
sagði hann. ~ — Roskinn og
klæddur á gamaldags hátt. Var
efcki nema eina nótt. En mjög
lipur óg alúðiegur. Ég skildi
þetta svt> að Levinson hefði gef-
ið ríflegt þjórfé, eins og búast
mátti við af honum. Ég gat
ekki gert mér vonir um að verða
settur á bekk með Levinson,
en ég reyndi að tala eins al-
úðlega og ég gat og hann virtist
ánægður.
Fleur-de-Lys hefði getað unn-
ið fyrir fjórðu stjömunni með
því að ráða Lundúnamenntaðan
yfirþjón og gera mátseðilinn
ögn franskari. Yfirþjónninn var
með hunangsviðmót eins og
unga stúlkan við afgreiðsluborð-
ið, og matsveinninn hafði trú-
lega hlotið fræðslu sína í eld-
húsum sveitaaðalsins. Ég borðaði
kraftsúpu sem kölluð var kraft-
súpa, nautabringu, eplatertu og
rjóma og Stiltonost. Ég held þvi
efcki fram að ég hafi drufckið
bjór í staöinn fyrir rauðvín, en
að öðru leyti — og rauðvín er
alþjóðlegt — hefði ég efcki viljað
skipta á þvi sem ég fékk og
neinu öðru frá Moskvu til San
Francisco. Ég býst við að ég
hafi matsmekk eyjabúans.
Ég fór snemma í rúmið og
horfði í rökkrinu yfir á eifcur-
nar handan við brúnina. Ein-
hvers staðar, ekki langt undan,
í þessu saltþefjaða, skógiklædda
landi, hafði gripur sem ég
mátti vart til hugsa, haldizt ó-
snortinn, brothættur og við-
kvæmur, í meira en fjögur
hundruð ár. Einhver — ein per-
sóna, áleit ég — vissi deili á
gripnum og hafði fengið Levin-
son á minn fund til að líta á
hann. Allt benti til þess — ó-
vænta ferðalagið án fylgdar,
varúðin, tortíming allra plagga,
jafnvel bréfa, sem hlutu að hafa
verið til. Og nú var Levinson
dáinn og hvar svo sem hinn
aðilinn var, hlaut fiann að álíta
að hann væri nú einn um vitn-
eskjuna. Og hér var ég, upp-
fullur af Lundúna skepnuskap og
staðarmat, kúrandi í velsæld í
námunda við leyndardóminn.
Ég andvarpaði ánægjulega.
Mjúkt, dálítið súrt loftið lék
um nasir mér og ég var sæll
og hamingjusamur. Ég svaf eins
vel og á varð kosið og klukkan
sjö um morguninn var mér fært
sterkt te í bláum og hvítum te-
katli.
Fjórði kafli.
Ég tók upp skrá af borði við
dyrnar og setti tvö sexpens í
ómerkilegan bauk. Ég gekk milli
fágaðra flatanna, yfir Kirman
Dg Tabriz teppin sem dreift var
um gólfið þangað sem silfrið
og glermunimir voru geymd í
glerskápum með númerumihom-
unum. Þetta var reyndar furðu-
lega stórkostlegt allt saman. Ég
hef efckert vit á húsgögnum, en
þetta voru bersýnilega ósviknir
gripir, sem hækkandi verðlag
seiddi útúr húsum sem geymt
hafði þá um áraraðir. Þeir voru
blettóttir og viðgerðir á stöku
stað, en annars eins og þeir
höfðu verið þegar þeir komu af
verkstæði iðnaðarmannsins að
viðbættri húð tímanis.
Eins var um silfrið. Og eins
og ævinlega rann mér til rifja
átakanleg fæð og smæð gler-
varningsins.
Það er ekki hægt að gera við
eða bæta* gler, engin leið að
■hamra það til og pússa það upp.
Það er þama aðra stundina,
gljáandi, viðkvæmt, þrungið
leyndardómi og töfrum, og í
næstu andrá er það glatað að
eilífu, malað mélinu smærra-
Sérhver tilverustund gamals glers
ér fengin að láni frá síðbúinni
tortímingu. Kraftaverk sköpunar
þess hverfur næstum í sfcugg-
ann fyrir kraftaverki lífdaga
þess.
Þarna vom fjögur glös frá
tímabilinu mikla á móti hundr-
uðum lóða af silfri. og fullum
sal af húsgögnum. Ég gat ekki
skilið og skildi aldrei hvernig
nokkur maður með viti gat keypt
nokkuð annað meðan þau voru
til sölu.
Ekki svo að skilja að þau
væru neitt sérstök í þessu til-
felli. Þarna var fallega skorin
vínskál með því sem kallað er
Oxo mynstur á belgnum. Og
svo voru tvö hvit snúin TIlös
sem ég skoðaði ekki, en hélt
að væru útlend. Og svo var
athyglisverða ölglasið. Það var
reyndar ekki sérlega athyglis-
vert, en það var dæmalaust fal-
legt. Hátt og fínlegt á lágum
legg með fíngerðu útskomu
kornmynstri. Ég átti svipað glas
og hafði séð ýmis fleiri. Ef ég
hefði getað fengið það fyrir til-
tölulega skikkanlegt verð, hefði
ég keypt það fremur en að láta
það fara í slæmar hendur. En
skikkanlegt verð kom ekki til
greina. Svipurinn á andlitum við-
staddra villti ekki á sér heim-
ildir.
Þama var útskorin kona með
úlfgréa hérgreiðslu sem var
fomgripur í sjálfu sér. Þama
HELDUR
HEITU
. OG
KÖLDU
ÚTI
OG
INNI
4911 Þórði er sagt að elta fiskiskipið. Allt í lagi, en nú vill hann
fá að vita hvað þetta allt á að þýða; Furet hikar. „Þeir eru að
lérta að skipsflakr, sem við'höfum lfka áhuga á að finna . . . “
— Þórður hefði ekkert á móti því að vita hvers vegna þetta er
svona þýðingarmikið, en hann kýs að þegja. Honum yrði hvort
sem er sermilega efcki sagður allur sannleikurinn, svo bezt er
að fylgjast vel með öllu og vera á verði. Því minni áhuga sem
hann sýnir því meiri von til að hinir verði ekki eins leyndar-
dómsfullir. — „Ef við höldum áfram á eftir þessu ekipi þarna
komumst við inn. á hætbulegt svæði,“ varar hann við.
UG-RAUÐKÁL - UNDRA GOTT
Bílaþjónusta
Höfðatúni 8. — Sími 17184.
/
RADI
tækin henta sveitum
landsins.
Með einu handtaki má
kippa verkinu innan úr
tækinu og senda það á
viðkomandi verkstæði
— ekkert hnjask með
kassann — auðveldara
í viðhaldi.
NE.TTE.
ÁRS ÁBYRGÐ
Radionette-verzlunin
Aðalstræti 18 sími 16995
Aðalumboð: Einar Farestveit & Co. hf. Vesturgötu 2
ABYRGDARTRYG6IN6AR
ATVINNUREKENDUR.
ím
ABYkGDARTRYGGiNG
ER NAUÐSYNLEG
ÖLLUM ATVINNUREKSTRI
TRYGGINGAFELAGiÐ HEIMIRf
LINPARGÖTU 9 • REYKJAVUT S ÍMI 22122 — 21260
Gerið við bíla ykkar sjálf
Við sköpum aðstöðuna. —
Bílaleiga.
BÍLAÞJÖNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
BifreiSaeigendur
Þvoið, bónið og sprautið bílana ykkar sjálfir. Við
sköpum aðstöðuna. Þvoum og bónum ef óskað er.
Meðalbraut 18, Kópavogl.
Sími 4-19-24.
TRABANT EIGENDUR
Viðgerðaverkstæði.
Smurstöð.
Yfirförum bílinn
fyrir vorið.
FRIÐRIK ÖLAFSSON, vélaverkstæði.
Dugguvogi 7. — Sími 30154.