Þjóðviljinn - 08.11.1967, Blaðsíða 8

g SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 8. nóvemiber 19«7.
WINSTON
GRAHAM:
MARNIE
44
Hann tók vasaklútinn frá and-
Htinu. — Fyrst þú ert héma,
gætirðu þá ekki reynt að fjar-
lægja þetta augnahár sem hefur
farið inn í augað? Ég hef vist
ýtt því inn með handklaeðinu
þegar ég þurrkaði mér í framan.
Ég gekk til hans og hann beygði
sig niður. Þetta var víst í fyrsta
skipti sem við komum svona ná-
lægt hvort öðru síðan við kom-
um heim. En ef maður ætlar að
ná augnahári útúr auganu á ann-
arri manneskju, verður maður að
standa fast upp við viðkomandi
og horfa inn í augað úr enn
minni fjarlægð en þegar fólk
kyssist. Maður getur séð rauða
litinn innan á augnalokinu og
örsmáu æðamar, en það gerir
ekki eins mikið til og augasteinn-
inn sjálfur, því að þegar maður
horfir svona beint inn í auga-
stein á manneskju, þá er ekki
hægt að komast öllu nær henni.
Og það sem mér þótti allra verst
var það, að ég varð að styðja
HARÐVIÐAR
UTIHURDIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SK0LASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
m
fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Steinu og Dódó
Laagav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hácgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
hendinni einhvers staðar, meðan
ég var ekki að nota, hana þá
stund. og það var ekki um annan
stað að ræða en heita öxlina á
honum, og ég stóð svo nærri
honum að líkamar okkar snert-
ust-
Ég fann augnahárið og bokaði
þvi í áttina að augnakróknum.
En þegar ég stóð þama þétt upp
að honum. var alveg eins og ég
væri ekki heldur f neinum föt-
um. Og mér fannst einhvem veg-
inn sem nú myndi eitthvað ger-
ast
En svo gat ég fjarlægt aug.ia-
hárið og færði mig fjær honum
í skvndi og ég var undarlega
máttlaus og andstutt.
— Jæja — aðgerðinni er lok-
ið. Og ókeypis í bokkabot.
Hann tók við vasaklútnum af
mér, og ég gekk hratt í átt til
dyra.
— Mamie?
— Já?
Hann brosti til mín. — Þakka
bér fyrir.
Ég hvarf útum dyrnar, hljóp
niður stigann og stóð niðri (
eldhúsi stundarkom til að losa
mig við einjiverjar annarlegar
kenndir. Og þegar ég var á
leiðinni til Forios, upppötvaði ég
allt f einu að ég hafi glevmt
eplinu handa , honum- En bað
eerði ekkert til, þvf að í þetta
sinn kom hann til móts við mig,
biiúgur eins og lamb.
Ég var á hestbaki allan morg-
•'ninn og kom meira að segia
nf seint f hádegisverðinn, en
"arpt leið mér bölvanleea allan
•’asinn. Ég var svo niðurdreginn,
oð ég hefði getað grátið Ég var
'nst að leegiast í hunglyndi. Þar
kæmi nýft verkefni handa þess-
vm blessuðnm Hnman
Ég var illa fvrirjfölluð alla vik-
"na o« draumar mínir hefðu dug-
að til að rugla alla sál^ræðinga
T "ndúnabnrgar í ríminu ", . .
Á miðvikudaginn fnr ég að
'’°'msækia mnmmu. Égbafðiunn-
""tvað að ég gæti hæglega kom-
'zt fram o" til baka á einum
dégi, svo að ég bar bví við að
°g bvrfti að ráðskast við Garrod
um eitthvað.
Mamma ieit miklu betur út-
'Jún saeðist vera innanum bokka-
’eera fólk. oe húsið hentaði henni
miög vel. Aldrei bessu vant. fór
hún dálítið f taugamar á mér.
Ef til vilf var bað vegna bess
að ég var siálf svo niðurdreg-
in- Ég hugsaði með mér: bama
sprangar hún og lætur sér líða
vel fyrir mína peninga án bess
að hafa svo miklar áhyggiur af
bví hvaðan þeir koma. En þá
mundi ég hve hún hafði verið
fyrir fjórum árum og hvaða
breytingu þessir peningar höfðu
haft f för með sér.
Hún setti upp móðgunarsvip
þegar ég sagðist ekki einu sinnl
getað verið nóttina; en hún spurði
aðeins lawstega um herra Pemb-
erton og virtist ganga að því
sem vísu að allt væri óbreytt.
Eftir te. þegar Lucy var að þvo
upp sagði ég; — Mamma, hve-
nær dó pabbi?
Dó? Hann féll. Hann drukkn-
aði. Árið *nftján hundruð fjöru-
tfa og þrjú, Af hverju spyrðu
að þvf?
— Jú, ég fór af tilviljun að
hugsa an það um daginn. Og
þá komst ég að raun um að ég
mundi í rauntnni aMs ekki eftir
bvf. Éa mundi ekki hver sagði
mér frá því, á ég við — og ég
man ekki hvað var sagt.
— Af hverju ættirðu líka að
muna það? Þú varst ekki nema
sex ára og það er ósköp eðli-
legt að þú skulir ekki muna
eftir því.
— Já, en ég man svo margt
annað- Og maður er ekkert smá-
bam sex ára. Ég man til að
mynda að Stephen frændi kom
heim með fóðraða skinnlúffu
handa mér þegar ég var fimm
ára.aÉg man nefnilega að litla
stelpan f næstu íbúð —
— Já, og hvað um það? Sumt
manstu og annað manstu ekki.
Þannig er það. Og sannleikur-
inn er sá að ég sagði bér það
ekki fyrr en eftir marga mán-
uði. Ég hélt að_ þú myndir taka
þér það alltof nærri. Mamie á
alls ekki að fá að vita það, hugs-
aði ég- Og begar þú fékkst loks
að vita það. hafði það ekki sér-
lega mikii áhrif á þig.
Ég sneri mér til á stólnum og
horfði beint á hana. — Hvenær
á árinu nítján hundruð fjörtíu
og þrjú var það? Þá áttum við
heima í Sangerford, varþaðekki?
Kom pabbi nokkurn tíma til okk-
ar í Sangerford? Heimsótti hann
okkur ekki jólin áður en hann
dó? Mér finnst ég nefnilega muna
bað. Kom hann ekkj með kon-
fektkassa handa mér í iólagjöf?
Og franskar möndlur. Ég man
vel eftir frönsku möndlunum . .
Hún sagði: — Bíddu hæg, og
svo reis hún á fætur, studdi sig
við stafinn og haltraði að gamla
púffinu sem við höfum átt frá
því í fbmöld, lyfti lokinu og
fann fram svörtu töskuna sína.
— Nú skal ég sýna þér dálítið,
sagði hún og fór að róta f blöð-
um. — Það er héma. Hérna
geymi ég allt mögulegt. Hún rétti
mér gulnaða blaðaúrklippu.
Hún var úr Westem News frá
14. júlf 1943 undir yfirskriftinni:
Hinir föllnu. „Frank William
Elmar, H.M.S. Cránbrook, hinn
10. júní, 41 árs. síðasta heimilis-
fang: Mulberry Street 12, Key-
ham. Sárt saknað af eiginkonu
sinni Edith og dóttur sinni Mar-
garet“
Éa rétti henni úrklippúna aftur.
— Ég rrian alls ekki til bess að
hafa séð betta fyrr. Þakka bér
fyrir.
Mamma burrkaði sér dálítið um
nefið- — Það stóð í blaðinu á
annan f hvítasunnu. Veðrið var
svo gott bann dag. Fólk fór f
hvítasunnúlevfi þótt stríðið stæði
sem hæst. Ég kliDpti bað út til
að geyma bað. Ég átti ekkert
annað eftir af honurð.
— Það eru mörg ár síðan ég
hef séð mynd af honum, sagði
ég. — Þegar við áttum heima
f Plymouth stóð alltaf mynd af
honum á arinhillunni. M^nstu
bað?
— Ég er með mynd héma.
bað er sama myndin, bara
rammalatfe.
Ég horfði á andlit hans. Það
var bessu andliti að kenna að
ég var til- Hann var mér ókunn-
ugur, því að ég þekkti aðeins
myndina af bonum. En ég gat
bakkað honum tilveni mína. Hann
var ekki vitund líkur þeim manni
sem ég hafði lýst fyrir Rbman.
Hárið á honum var Ijóst og þétt
og stuttklippt, andlitið kringlu-
leitt,/ augun blá eða ljósgrá og
lítil og það var naestum eins og
blik væri í þeim. En kynleg-
ast var, að hann virtist ungur.
Mamma hafði elzt. En hann var
ungur enn-
— Hvað var hann gamall?
— Um þrítugt.
— Má ég halda henni — eða
áttu ekki aðra mynd?
— Þú mátt hafa hana, ef þú
gætir hennar vel.
Lucy gamla kom inn með diska
og ég stakk myndinni f töskuna
mína án þess að hún sæi. En
á eftir, þegar hún var farin fram
aftur sagði ég: — Þú, mamma
— hvað hét nú aftur læknirinn
— þú veizt, þessi læknir sem
fórst svo illa við þig þegar þú
áttir von á bami?
— Af hverju ertu að spyrja
að því? sagði hún. Hann hét
Gascoigne — já, það hét hann,
og guð fyrirgefi honum, því að
ég get það ekki.
— Það hefur allt verið í lagi
með mig, var það ekki? spurði
ég. — Ég á við þegar ég fædd-
ist. Þá hafa ekki verið nein
vandræði, eða hvað?
— Alls engin. En það var fyrir
stríðið. Nei, þú hefur aldrei vald-
ið mér áhyggjum andarták- Það
er að segja ekki fyrr en þú
varst tfa ára. Og það var aðeins
af þvf að þú hafðir lent í slæm-
um félagsskap. En hvað gengur
eiginlega að bér f dag, Mamie?
Hvað biga allar þessar spuming-
ar að býða?
— Það veit ég svo sem ekki.
Stundum finnst mér ég sjálfri
vera dálítið undarleg-
— Undarleg. Þakkaðu fyrir að
þú ert ekki eins og allar hinar.
Allar þessar gálur sem eru á
hlaupum eftir karlmönnum — og
lakka á sér táneglumar. Þú ert
þúsund sinnum meira virði en
nokkur þeirra, Mamie, og láttu
þér bara ekki detta annað í hug.
Þú ert svo skynsöm — og þú ert
svo góð stúlka.
— Varst þú öðru vísi en hinar
þegar bú varst ung, mamma?
— Ég gerði mig víst dálítið
kostbæra — og ég sagði álltaf
hingað og ókki lengra. Pabbi
þinn sagði alltaf að ég væri of
góð handa honum. En svona skyn-
söm og dugleg eins og þú hef
ég nú aldrei verið.
— Ég er nú ekki viss um að
það sé ffott að vera alltof skyn-
söm, sagði ég.
Næsta sunnudag sagði Mark
við morgunborðið: — Segðu mér,
verðurðu aldrei þreytt á bessari
pókerspilamennsku ?
Ég gleypti eitthvað sem ekki
var matur og spurði: — Þreytt
á hverju?
— Á pókerkvöldunum hjá
Torry.
— Hefurðu látið — veita mér
eftirför?
— Nei, það er ekki hægt að
segjá.
— Hvemig veiztu þá að . . .
— Fyrir nokkm spurði ég Dawn
Witherbie hvemig móður hennar
liði, og hún sagði að móðir sín
hefði alis ekki verið veik. Og þá
var tiltölulega auðvelt að kom-
ast til botns í hinu.
Ég braut í sundur ristaða
brauðsneið. — Af hverju ætti ég
ekki að fara í þessi kvöldboð ef
mig langar til?
— Við getum kómið seinna að
þeirri spumingu- En af hverju
hefurðu logið að mér?
— Af því að ég taldi víst, að
þú myndir ekki vilja að égfæri
þangað.
— Það er alveg rétt. En það
er aðeins af þvi að Terry á f
hlut. Annars leyfi ég þér' að
mestú að lifa þínu eigin lífi.
Ég var hrædd. Ef hann hefði
nú látið elta mig til Torquay?
— Þá segjum við það- En af
hverju má ég ekki hitta Terry,
ef mig langar til?
SKOTTA
I
FÍFA auglýsir
Stórkostleg verðlækkun á peysum og úlpum fyrir
böm og fullorðna.
Verzlið yður í hag — Verzlið í Fífu.
Verzlunin FÍFA
Laugavegi 99 (inng. frá Snorrabraut).
I
i
— Ég er ekki sammála kennaranum. Ég er viss um að það hefur
einhver gefið ennþá vitlausara svar, einhversstaðar, einhverntíma.
EinangrunargSer
Húseigendui — Byggingameistarar.
Útvegum tvöfalt einangrunargler með m-fög strutt-
um fyrirvara
Sjáum um ísetningu og allskonaT breytingar ð
?luggum Útvegum tvöfalt gler f lausafög 03 sfá-
um um máltöku.
Gerum við sprungur I steyptum veggjum með
baulrevndu gúmmíefni
Gerið svo vel og leitið tilboða.
SÍMI 5 11 39.
NÝKOMIÐ
Peysur, úlpur og terylenebuxur.
O. L. Laugavegi 71
Sími 20141.
BÍLLINN
Gerið við bíla ykkar sjálf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi. — Sími 49145.
Látið stilla bílinn
Önnumst hjóla-, ljósa- og mótorstillíngu
Skiptum um kerti, platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32, sími 13100
Hemlaviðgerðir
• Rennun: bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 - , Síml 30135.
4