Þjóðviljinn - 03.01.1968, Blaðsíða 8

g SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 3. janúar 1968.
kj arna málsins. Ef til vill skildi
Ashton það ekki einu sinni sjálf-
ur. Þótt faðir hans héldi fram(
sakleysi sínu í þessu morðmáli,
þá bar hann á herðum sér þunga
sektarbyrði vegna annars af-
brots, sem hann hafði framið,
— að hafa annan kvenmann í
takinu. Það var ekki eins og
hann hefði andúð á eiginkonu
sinni og hefði þess vegna leitað
í annan elskandi faðm, fyrir
greiðslu eða ókeypis. Ashton
hafði ekki andúð á Lutetiu; hann
elskaði hana. Það var eins og
að elska styttu úr brothættu
postulíni, sem gæti brotnað við
minnsta átak. Hann hafði sett
brest í þessa fíngerðu mynd og
hann hlaut að finna til sams
konar sektar og smánar eins og
hann hefði í raun og veru fyr-
irlitið hana.
Dane fór að heimsækja föð-
ttr sinn. McKell eldri var eins
og skuggi af sjálfum sér, eins
og öllu lofti hefði verið dælt úr
honum. Dane átti bágt með að
horfa á hann.
Ashton spurði með mildari
röddu en Dane hafði nokkum
tíma átt að venjast: — Sonur
minn, hvemig líður þér? Hvern-
ig líður móður þinni?
— Okkur líður ágætlega. En
aðalatriðið er hvemig þér líð-
ur, Pabbi?
— Þetta' er allt eins og draum-
ttr og ég vona að ég vakni
bráðurn. En svo veit ég, að ég
er vakandi — að Hið liðna var
HARÐVIÐAR
ÚTIHURÐIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SKÚLASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
Hárgreiðslan
Hárgreíðslu- og snyrtlstoís
Steinu og Dódó
Laagav 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21. SIMI 33-968
A
ELLERY QUEEN:
fjórða
hliðin
á
allt draumur. Þannig er mér
innanbrjósts, sonur sæll.
Þeir röbbuðu saman stundar-
kom, einkum um Lutetiu, hvem-
ig hún brást við þessum um-
snúningi á tilverunni. Loks
sneri Dane sér að erindinu. —
Pafobi, mig langax til að þú
segir mér allt um þetta kvöld
— hvað þú gerðir, hvert þú
fórst. 1 smáatriðum. Rétt eins
og þú sagðir lögreglunni.
—. Ef þú endilega vilt, Dane.
Roskni maðurinn hugsaði sigum
stundarkom og andvarpaði. —
Ég kom upp í topphúsið rétt
fyrir klukkan tíu — bíllinn
tafðist végna slyss á þjóðveg-
inum, annars hefði ég verið fyrr
á ferðinni. Það er ekki mikil
umferð hjá flugvellinum um
þetta leyti sólarhrings.
Um tíuleytið. Aðeins fáeinum
mínútum eftir að hann sjálfur
hafði skilið við hana á lífi í
íbúð hennar.
— Ég stóð ekkert við. Hún
var í miklu uþpnámi. Hún
vildi ekki segja mér hvers
vegna. •'
Dane laut yflr blofckina sem
hann var að skrifa á til að
leyna svipbrigðum sínum. —
Hve lengi varstu þar, pabbi?
Svona nokkum veginn?
— Hún bað mig að fara næst-
um undir eins, svo að ég gerði
það. Ég hef varla getað verið
þar lengur en örfáar mínútur.
Ég myndi álíta að ég hefði far-
ið svona þrjár mínútur yfir tíu
í síðasta lagi. •
— Hvert fórstu svo þaðan?
Ashton sagði hljóðlega; — Ég
var sjálfur í dálitlu uppnámi.
Ég gefck.
— Hvert? Hve lengi? Og af
hverju spurði ég hann efcki af
hverju hann hafði verið í upp-
námi? hugsaði Dane. Vegna þess
að ég veit það, það er skýring-
in....
— Ég man það. ekki. Það
hefur varla verið mjög lengi.
Ég man að ég kom inn í Þar —
— Hvaða Þar?
— Ég veit það ekki. Ég fékk
mér drykk og talaði við Þar-
þjóninn, það man ég.
— Ertu viss um að þú vitir
efcki hvar barinn er?
— Ég hef ekki hugmynd um
það, þótt Fyrsta Avenue komi
alltaf upp f hug mér af ein-
hverjum ástæðum. En ég geet
alls ekki fullyrt að hann hafi
verið þar. Einhvers staðar milli
sextugustu og sjötugustu götu
held ég. Hliðargata finnst mér.
Ég veiti því einfaldlega enga
athygli. Það vottaði fyrir brosi
á steinrunnu andlitinu. — Nú
vildi ég ósfca að ég hefði gert
það.
— Og þú tófcst efcki eftir
nafninu á bamum?
— Eða þá að ég hef gleymt
því. Þu veizt að margir af þess-
um smástöðum hafa ekkertnafn.
Þar stendur aðeins BAR.
— Hefurðu nokfcra hugmynd
um hve lengi þú vanst þar?
— Góða stund. Lengur en fá-
einar mínútur. Ég man að ég
fór þaðan og gekk enn nokkra
stund. Lofcs tók ég leigubíl —
— Þú manst auðvitað efcfci
eftir nafninu á bílstjóranum eða
númerinu-
— Hamingjan góða, nei. Og
ég man ekki heldur hvenær eða
hvar eða í hvaða götu ég stanz-
aði. Ég fór út nokkru áður en
ég kom heim, vegna þess að
mér fannst ég allt í einu þurfa
fers-kt loft. Ég gefck það sem
eftir var.
— Og þú manst ekki einu
sinni hvað klukkan var þegar
þú komst heim?
— Ég hef ekki minnstu hug-
mynd um það, Dane. Dane vissi,
að móðir hans vissi þaj) ekki,
því að 'hún hafði sagt við hann:
— Ég vissi ekki að pabbi þinn
var kominn heim fyrr en snemma
um morguninn þegar ég vakn-
aði.
— fjg er hræddur um aðþess-
ar upplýsingar séu lítils virði,
sonur sæll.
Dane langaði til að minnast
á sígarettuverkið við föður sinn;
hann hafði meira að segja hugs-
að sér að færa samband sitt
við Sheilu Grey i tal; en ein-
18
mitt í sömu sviflum kom fanga-
vörðurinn og batt enda á heim-
sóknina. Götumar voru mettað-
ar af benzínstybbu og eitur-
gufum, en samt virtist loftið
hreint og ferskt eftir fangelsið.
Hann fór á Oögreglustöðina og
náði tali af manninum sem
hafði yfirumsjón með Grey-
rannsókninni, litlum manni með
grátt burstayfirskegg, fulltrúa að
nafni Queen. .
— Fáið yður sæti, herra Mc-
Kell, sagði Queen fulltrúi og
benti með höfðinu á svartan
leðurstól, — og hlustið á guð-
spjallið. Við verðum að fara
eftir líkum og í þessu tilfelli
beinast líkumar gegn föður yð-
ar. Vopnasérfræðingar okkar
segja að kúlan sem varð henni
að bana hafi komið úr þyss-
unni, sem faðir yðar viðurkenn-
ir að hann eigi — ekki svo
að skilja að það skipti máli,
hvort hann viðurkennir það eða
ekki; hann er skráður eigandi
hennar. Hann viðurkennir að
hafa verið á staðnum skömmu
áður en skotinu var hleypt af,
en lögregluþjónninn við símann
skrifaði hjá sér tímann, þegar
hann heyrði skothvellinn. Og
þótt ákæruvaldið þurfi efcki að
tilgreina ástæðu, þá kemur aldr-
ei að söfc þegar hún er fyrir
hendi, og tilefnið hjá föður yð-
ar liggur beint við eins og ævin-
lega þegar karlmaður á vingott
við kvenmann sem er efcki eig-
inkona hans — afsafcið þótt ég
sé hreinskilinn, er^ þannig er
málum háttað. Og svb býður
hann ekki upp á annað en að
hann hafi farið inn á einhvem
bar. En á hvaða bar eðahvenær,
það getur hann ekki sagt okkur.
Dane velti fyrir sér h'vaðhessi
litli, seiglulegi lögreglufulltrúi
myndi segja, ef honum væri
sagt frá dulargervinu og getu-
leysinu í ástamálum. Sennilega
myndi hann frábiðja sér lélega
brandara svona snemma dagsy
— Hafið þér reynt að sann-
prófa sögu hans, fulltrúi?
Fulltrúinn sagði með þjósti; —
Fólk getur gert mig vitlausan-
Ég fyrirgef yður, vegna þess að
það er faðir yðar sem á í hhit,
og fólk hugsar ekfci skýrt þegar
það er í uppnámi. Góði Mc-
-Kell, þér haldið þó ékki að
við fáum verðlaun fyrir hvem
sektardóm sem kveðinn er upp,
eða hvað? Eins og fyrir minka-
skott í hænsnaræktarhéruðum?
Auðvitað höfum við sannprófað
hana. Eða gert okkar bezta til
þess. Vitið þér hve margir bar-
ir eru á hverri fermílu á
Manhattan? Ég hef hér hlaða
af skýrslum og mig verkjar í
fætuma þegar ég sé hana.
— Við höfum spurzt fyrir í
hverjum einasta bar á svæðdnu
sem faðir yðar minntist á, og
ekki aðeim þar heldur allt í
kringum það. Enginn — hreint
enginn — minnist þess að hafa
séð hann þetta kvöld, og menn
okkar&höfðu meðferðis Ijósmynd-
ir. Ekki það kvöld né neitt ann-
að kvöld, get ég bætt við. Og
hverju stingið þér nú upp á?
Mig tekur það 'sárt, herra Mc-
Kell, en ég get aðeins ráðlagt
yður að reyna að útvegá föður
yðar bezta lögfræðing sem völ
er á.
Dane McKell vissi ekki hvað
lögreglan gat gert eða gat ekki
gert, en hann vissi hvað hann
varð að gera. Hann varð að
finna þennan bar. Hann fór aft-
ur heim til foreldra sinna, rót-
aði í fjölskyldualbúminu, fann
þar mynd af föður sínum og
með hana að vopni lagði hann
af stað í bílnum sínum.
Hann ók götu úr götu- Hann
ætlaði að ganga út frá þvi, að
lögreglan hefði skilið orðið
,,bar“ of bókstaflega; auk þess
gat verið að faðir hans hefði
ruglazt meira en lítið í staðar-
ákvörðun sinni. Lögreglan hafði
leitað í börum í miðhlutanum
austanverðum og hann ætlaði að
fara víðar yfir.
Hann fór inn á bari, mat-
söluhús, veitingastaði, sérrétta-
hús, jafnvel hótel; dimm og
björt, ný og gömul og aldurs-
laus hús. — Hafið þér nokk-
um tíma séð þennan mann?
Eruð þér viss? Það er hugsan-
legt að hann hafi fengið sér
drykk héma að kvöldi 14. sept-
embers milli klukkan tíu og mið-
nættis.
1 einmi skuggakrá gerðist hið
•óhjákvæmilega.
— Já, já, sagði barþjónninn.
Dane tók viðbragð. — Hann er
staddur héma núna. Jerry? Það
er náungi að leita að þér. Jerry
var ekki ólíkur Ashton McKell
ef AshiOn McKell hefði þjórað
að staöaldri á fjórða flokksbúlu
og rakað sig þriðja hvem dag.
Dane fékk nýtt andsvar á stað
f annarri Avenue. Barþjónninn
RAFLAGNIR
■ Nýlagrnir.
■ Viðgerðir.
■ Sími 41871.
ÞORVALDUR
HAFBERG
rafvirkjameistari.
Sængurfatnaður
— Hvítur og mislltur -
*
ÆÐARDUNSSÆNGUB
GÆSADÚNSSÆNGUB
DRALONSÆNGUR •
★
SÆNGURVEB
LÖK
KODDAVER
Skólavörðustíg 21.
þríhyrningnum
OOLDILOCES pan-eleaner
pottasvampnr sem getur ekki ryðgað
SKOTTA
— Hvað hefiur orðið af pylsunni minni?
Hafnarfjöriur
Þjóðviljann vantar umboðsmann í Hafn-
arfirði frá næstu áramótum.
Upplýsingar gefur framkvæmdastjórínn í
síma 17500.,
ÞJÓÐVIUINN
BÍLLINN
Gerið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavopi — Sími 40145.
1
Láfið stilla blllnn
Önnumsf hjóla-, ijósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti. platínur. ljósasamlokur
— Örugg þjónusta.
BH.ASKOÐ/JN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðir
• Rennun; bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilíing hf.
Súðarvogi 14 - Sími 30135.
Bifreiðaeigendur
t * .
Þvoið, bónið og sprautið bílana ykkar sjálfir. Við
sköpum áðstöðuna. Þvoum og bónum ef óskað er
Meðalbraut 18, Kópavogi.
Sími 4-19-24.