Þjóðviljinn - 17.04.1968, Blaðsíða 10

10 SlÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Miöviikudaigur 17. april 1968.
ið eitt, eins og þær vaeru að
sárbæna stuttu og digru kon-
una að koma f leik. — Jæja,
getið þið ekki ákveðið ykkur,
sagði hún. Þær gerðu það og
hún ruddist út, en það mátti
engu muna og önnur hattaskjan
varð næstum etftir. Hneyksluðu
hjónin vildu komast á sjöttu
hæð, en lyftan kaus heldur bá
sjöundu, svt> að þau flýttu sér
út og ætluðu að ganga til baka.
Síðan fengu hurðimar aftur
dynti. Unglingurinn ýtti á fleiri
hnappa. Til allrar hamingju kom
annar ungverskur lífvörður og
dymar urðu að lokast til að
reyna að klemma hann á milli.
Lyftan færðist upp á við og
virtist stanza á tfundu hæð. en
hurðimar voru ekki sam-
vinnufúsar. Salt læknir var orð-
inn þreyttur á þeim og sparkaði
í aðra þeirra. f>að dugði.
Á leiðinni að herbergi 1012 tók
pilturinn eftir gömlu, svörtu
töskunni sem Salt læknir hafði
viljað bera sjálfur. — Þér lækn-
ir? spurði hann.
— Já, reyndar. En ég er ekki
hér sem slíkur.
— Kamnski ekki, sagði piltur-
inn þumgbúinm. — En það er
kvenmaður á næstu hæð sem
þarf bráðum á lækni að halda.
Hér er það — 1012.
Setustofan var svo nýleg, að
VAUXHALL
BEDFORD
UMBOÐIÐ
ÁRMÚLA3 SÍMI 38900
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyTtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
hún hefði getað verið f búðar-
glugga. Og glugiginn var ekki
sérlega stór. Herbergið var lítið
og sjónvarp og útvarp kornust
fyrir vegna þess eins að arm-
stólamir tveir og sófinn virtust
gerðir fyrir puta. Þetta var eins
og setustofa f geimvísindaskáld-
sögu — frá árinu 2250, f íbúðar-
blokk sem var tvær mílur á
hæð og íbúatala jarðar komdn
upp í — segjum 32.000.000.000.
Salt læknir fék'k samstundis 6-
geð á stofunni. Svefnherbergið
og baðið vt>ru skárri og hann
gaf piltinum sem stjanaði við
hann eins og smátaskan væri
þrjú risakoffort tvo og hálfan
shillinig í sitað shillingsins sem
hann hafði áður hugsað sér.
Þepar hann var orðinn einn,
eigraði hann um eins og dýr í
nýju búri. Ot um gluggann blasti
við hið „óviðjafnanlega útsýni"
yfir Birkden, en hann hafði
reyndar séð annað eins og þegar
hann horfði út og niður, sá hann
ekkert sem var þess virði að
horft væri á það. Á svefnher-
bergisveggnum var léleg vatns-
litamynd af Founteins klaustrinu
og f setusitofunni var gítar-
flösku-dagblaðs druillumall, mál-
að af einhverjum sem hafði einu
sinni séð póstkort af gömlum
Braauemálverkum. Hann kveikti
á sjónvarpinu t>g það gaf frá
sér hávær andmæli og sýndi
honum síðan fjölmargar iðandi
línur á hraðri ferð upp og nið-
ur feldinn. Hann slökkti á því,
tók upp úr ferðatösku sinni, fór
með pokann með rakdótinu fram
í baðherbergið. Þar var enginn
salemispappír.
Hann leitaði bæði í svefnher-
berginu og setustofunni að bjöllu
til að kalla á þemuna. En fram-
farir og kröfur tímans og atóm-
gestrisni höfðu alveg hlaupið yf-
ir slíkar bjöllur. I stað þeima
var kominn sími, sem reyndist
hafa geysilega fullkomið hring-
ingakerfi og gerði hannaðsíma-
verði; og þjónustan bauð upp á
alla skapaða hluti nema þemur
og salemispappír. Hann hringdi
f herbergisþjónustu og fékk
þjónana í sölunum niðri, reyndi
aftur og fékk vélritun og hrað-
ritun, náði toks í herhergisþjón-
ustuna og sagði að sig vantaði
salemispappír. Þeman sagðist
ætla að gefa honuim samband við
ráðskonuna og eftir nokkra bið
meðan hann heyrði reiðan mann
hrópa: — Sagði Chariie á þriðju-
dag? Hann segir það alltaf, þá
fékk hann að tala við fjarlæga
hefðarkonu sem gaf óljós fyrir-
heit um salemispappír. Hann
kom fimmtíu mínútum seinna.
Heldur en gera ekkert fór
hamn f bað. Baðkerið sjálft var
lanigt, breitt og fremur lágt, ó-
hentugt til að lesa í, svo að hann
hætti við að glugga f bækumar
sem hann hafði tekið með sér,
sápaði sig og þvoði og for öld-
ungis að ástæðuiausu að hugsa
um mann sem hét Hibbenson og
hann hafði ekki séð í tíu ár.
Þá var kominn tími til að fara
uppúr. Og hann sá strax að það
wat verið vandkvæðum bundið.
Hann var þreklegur maður —
þreknari en hann sýndist vera
— e>g baðið var héllt. Hann gait
ekki tekið í nedtt með hægri
hendinni og það var ógerlegit að
halda með þedrri vinstri í hála
baðkarsbrúnina. En svo sem
hálfum metra ofan við kerið var
útbúnaður i veggnum sem hafði
að geyma sápuskál og handfang
fyrir ofan. Og hann ýtti á eftir
með vinstri hendi og teygði sdg
í handlfanigið með þeirri hægri
og hann var kominn hálflur upp
úr baðkarinu þegar allar græj-
umar losnuðu úr veggnum og
skriða af gipssalla á eftir. Hann
hélt að hann væri hálsbrotinn,
en reyndist þó aðeins hafa meitt
sig í öðru hnénu. Hann fleygði
handfanginu og þvi sem fylgdi
með þvert yfir herbergið og ein-
hvern veginn tókst honum að
brölta upp úr baðkarinu, sfðan
vafði hann um sig handklæði og
stikaði fram, blaufrjr og bálreið-
ur, að símanum að kalla í hótel-
stjórann. Harm fékk Ferðaskrif-
stofuna.
Þegar hótelstjómin sendi loks
fulltrúa sinn, reyndist hann vera
ungur maður með langt, losara-
legt andlit í alltof stórum, svört-
um jakka. — Ég er aðstoðar-
hótelstjórinn, herra minn. Herra
Mallini er ekki viðlátinn sem
stendur Hvað get ég gert fyrir
yður?
— Komið og lítið á hetta,
sagði Salt læknir, sem nú var
orðinn þurr og í slopp sem hann
hafði keypt í Kowloon fyrir tíu
árum og mundi sinn fífil fegri.
Hann benti á holuna í baðher-
bergisveggnum. Hann benti á
handfangið og skálina og á gips-
hrúgumar í baðkerinu t>g utan
þess.
Ungi maðurinn var hræðslu-
legur á svip og skellti f góm
nokkrum sinnum. — Hvemig
vildi þetta til, herra minn?
—Það losnaði úr veggiium
um leið og ég reyndi að nota
það. Ég meiddi mig meira að
segia í hnénu. Lítið á!
Ungi maðurinn skellti aftur
í s-óm. — Ef þér viljið að ég
kailli á lækni, herra minn —
byrjaði hann.
— Ég er læknir. Hver byggði
þetta hótel? Eitthvert kvenna-
blað? Atómgestrisni, ekki nema
það þó.
— Afsakið, en —
— Það skiptir' engu.
— Mér bykir mjög leitt, að
þetta skyldi koma fyrir. Ef það
er eittihvað sem við getum
gert —
Hann engdist innaní svarta
jakkanum, sem gaf honum nóg
svigrúm til þess, og hann minnti
svo mjög á sikelkaða rollu, að
Salt læknir hafði ekki hrjóst
í sér til að vera reðvondur
lengur. — Nei — þetta er alTt
í lagi. Og þér skuluð bara fara.
Það er tími til kominn að ég
klæði mig.
Þegar hann kom niðuir á götu-
hæðina var enn of snemmt að
fara á stefnumótið við Alice
Mai-ton í kokkteilbamum, en
honum fannst hann hafa þörf
fyrir drykk. Á leiðinni á bar-
inn tók hann eftir hávöxnum
mögrum manni við afgreiðslu-
borðið. Það var Herbert X. Cole-
man, bersýnilega á kafi í einka-
rannisóknum.
4.
Hann sá hana nálgast og gekk
til móts við hana. — Sæl, Alice.
Þú ert hraustleg, rfkmannleg og
reglulegt augnayndi.
— Þakka ér fyrir, góði. Ég
myndi endurgjalda gullhamrana,
en ég get ómögulega séð hvemig
þú lítur út. Er ekíki ósköp
dimmt héma?
— Það eru irúlega kröfur
hinna ungu tfma. Það er laust
borð hér úti í homi. Drekikurðu
enn gin og Campari?
Þegar hann var búinn að pamta
handa þeim, sagði hún: — Við
skulum fyrst ræða viðekiptin.
Salt minn. Hvaða stúlka er þetta
sem þú ert að reyna að troða
inn á mig? Vonandi eikki nein
sykursæt dúfa, sem þú hefur
verið að gamna þér við. Ég
treysti aldrei dómgreind karl-
manna — ekki einu sinni þinni
— ef kynferðismál koma þar
eittihvað við sögu.
— Ekkert í þá átt, Alice. Ég
hef aidrei verið einn með stúlk-
unni. Og ég get ekki betur séð
en hún sé nýlega orðin ofsalega
ástfanigin af ungum manni sem
ég kannast við, Alan Culwortih,
sem kennir eðlisfræði við há-
skólann. Og það er mergurinn
málsins. Hún er búin að missa
— eða missdr bráðurn núverandi
atvinnu, og það er að nókkru
leyti mér að kenna. Þau vilja
áreiðanlega ganga í hjónabamd
hið bráðasta — og ég býst ekiki
við að hann sé, á sérlega háum
laumum enniþá — og það væri
alveg kjörið starf fyrir hana að
reka útibú frá þér í Hemton.
— Tja, reyndar er ég að
svipast um eftir einhverri. Bn
gleymdu því ekki vinur, að ég
er enginn brjóstgóður læknir
— og þú veizt vel að þú ert
ekkert annað en gæðin þama
innst inni — heldur er ég gall-
hörð þegar viðskiptin eru annars
vegar. Og hættu nú að tala um
hvað þetta væri gott og indælt
fyrir hana og vininn hennar.
Hvað hefur hún til brunns að
bera í þetta starf?
— Töluvert, mætti segja mér.
En þú hefur trúlega hitt hana
einhvem tíma. Kannskí í verk-
smiðjuklúbbnum — ef þú ferð
einhvem tíma þangað. Hún heitir
Jill Frinton —
— Bíddu nú hæglur. Há, dökk-
hærð stúlka, smekklega klædd
— er það ekki? En einhver sagði
mér að hún væri vinkona eins
af forstjórunum —
— Hún var það, en er það
ekki lengur. Góða Alice, verð
ég að útskýra þetta aillt upp
á nýtt —
— Nei — þegiðu. Ég þarf að
hu.2sa. '
Salt sat þegjandi og dreypti
á whiský og vatni og á meðan
fór hann að hlusta eftir rödd
sem honum fannst hann hafa
heyrt áður. Hún ktwn úr hinu
homi salarins, þvi sem nær var
dyrunum, en hún var há, tauga-
spennt, dálítið skerandi og ekki
erfitt að greina hana gegnum
daufan raddakliðinn og hálfvita-
tónlistina sem dælt var inn í
salarkynnin. Hann reis upp til
hálfs til að rýna í áttina þang-
að, sá ungan mann og stulku
sem sátu við borðið, og beindi
síðan athyrfi sinni að stulkunni.
Og um leið og hann lét sig
siga niður í sætið aftur, lét
hann eftir sér að kinka kolli.
— Þegar þú ert hættur þessu
brambolti, Salt minn sagði Alice,
— þá skal ég segja þér hvað ég
er að hugsa um. Nema auð-
vitað, ef þú ert búinn að missa
áhugann og vilt heldur fara til
þessara vina þinna þama fyrir
handan.
— Þaiu eru ekki vinir mfnir,
ég er ekki búinn að missa áhug-
ann, og slepptu þessari kald-
hæðni — hún fer þér illa og
þú þarft að hafa of mikið fyrir
henni. Jæja, hvað segirðu um
Jill Frinton?
Skíðahuxur og ú/pur
á konur og karla — Vestur-þýzk gæðavara.
Póstsendum.
O. L. Laugavegi 71 .r>.
Sími 20141.
Látið ekkl skemmdar kartöflur koma yður
í vont skap. Xotið COLMAIVS-kartöflnduft
— Ég þarf að sýma pabba einhvemtíman í bennan búðarglugga
og láta hajnn svo líta á garmana mína!
FÍFA auglýsir
Ódýrar gallabuxur, molskinnsbuxur, terylene-
buxur, stretc.ibuxur, úlpur og peysur. — Regn-
fatnaður á börn og fullorðna.
Verzlunin FÍFA
LAUGAVEGI 99 —
(inngangur frá Snorrabraut).
Skolphreinsun inni og úti
Sótthreinsum að verki loknu. — Vakt all-
an. sólarhringinn.
Niðursetning á brunnum og smá viðgerðir.
Góð tæki og þjónusta.
RÖRVERK — Sími 81617.
BÍLLINN
Gerið við bíla ykkar sjálf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
B í L AÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53, Kópavogi — Simi 40145.
Látið stilla bílinn U*
Önnumst hjóla- ljósa- og mótorslillingu
Skiptum um kerti. platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STTLLING
Skúlagötu 32. simi 13100
Hemlaviðgerðir j
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.