Þjóðviljinn - 30.04.1968, Qupperneq 8

8 SlÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Þriðjudagur SO. aprffl 1968.
I. KAFLI
RauAa Ijósið yfir dyrunuim að
sateiuim blikaði aðvarandi. Mað-
urinn við þular'borðið rétti út
höndina og lyfti , armdnum á
plötuna með einkennislaginu og
fasrði stilliiniguna með hinni.
Fyrstu taktamir í einkennislaginu
kváðu við:
— Gaeði Hfsins eiru frí —
Röddin: — Komið þdð öll sæl.
Hér er kominn Noirman Free,
gestur ýkkar á sunniudagskvöldi.
Þið vitið hvert slagorð mitt er
— Normaia Free er ekld vitund
hátíðleguir, spjallar bara um dag-
inn og veginn. Eruð bið búin að
leggja fætuma upp á borðið?
Það eigið þið að gera . . .
> 1 kvöM fáið þíð sð heyra sitt
af hverju um páfugla . . Hvað
þá? Já, ég sagði páfugla. Hvað
vitið þið um páfugla?
Röddin barst hljómimikil að
hljöðeinönigruðum veggjunum í
útvairpssalnum og streymdi út úr
háalaranum í stjómsalnum. Niðri
í forsalnum stillti dyravörðurinn
fcaefci sdtt og setti faetuma upp
á borðið eins og vera bar. Naet-
urstarf á líti’lli útvarpsstöð gafc.
vægast sagt verið tilbreytinga-
lítið. Það var sanna-rlega ánægju-
legt þegar hlustandi var á ein-
hvérii dagskrárlið.
Það urgaði í málmhjólum sem
runnu yfir gólfið. Það var rasst-
ingakonan með vélina sína. Húri
stanzaði hjá honum og hallaði
breiðum barminum upp að borð-
inu.
— Stofuspjall, hún kiinfeaði
kolli með viðurfeenningarsvip. —
Þertta er að minnsta kosti dag-
ákrá sem maður skilur.
Næturvörðurinn hallaði sé-naer
hátalaranum og bar höndina
upp að evranu, en hún. hélt á-
fram óhikað.
— Það er ökrítið —að maðuir
efcúli ekfei geta annað en hlust-
að á hann, ha? Enginn jafnast á
við harm Norman okkar. Það
hef ég Ifka alltaf saigt.
Hún ýtti ræsti'nigavélinni til
hliðar og vagaði að þeegiliegasta
stólnum.

fEFNi
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistéfa
Steinu og Dódó
Laugav 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
— Urn hvað er h^jnn að tala í
kvöld?
— Páfugla.
— Páfugla. Æ, vertu ekki að
þessu. Hvað aetti harm svo sem
að geta sagt um þessa skelfilegu
gargara?
Hún bjóst ekki við svari, enda
fékk hún það ékfci. Hún settist
varlega f stólinn, drö upp þvselt
prjónadót og fór að prjóna.
— Boða ógaefu, það er afekúrat
það sem þeilr gera, jaessir pá-
fu'glar. Ekfei myndi ég vilja sjá
páfuglsfjaðrir á mvnu heimili.
Og svo haifa þeir ill au'gu.
Næturvörðurinn dró stóiliinn til
og gaf með því gremju sfna til
kynna. Hún bagnaði og beindi
athygli sinni að hljómfaeurri
röddinni sem barst um nýtízku-
legt en látlaust anddyrið á stöð
31 Z. Hún kom aðeins með eina
athugasemd enn og hún var
fremur eintal en samtal viðnæt-
urvörðinn.
— Það er sivö sem sama um
hvað hann talair mieð þessarödd.
Röddin: — Páfú'glinn er fræg-
ur fyrir stélið, bað vitið bið
kannsfci... en hér kemur dá-
Títið sem efcfci er víst að þið vit-
ið ... mér valr saigt það urn dag-
inn yfir ölglasi og ég sfcrifaði
bað bafc við eyrað til áð koma
bví á fraimfæri hér. Bóndi nokfc-
ur átti í basili með kynbótaihrút-
inn sinin. Harnn valr rásgjam'óg
Patriria Mason gratti stg og
teygði út handflegigiinn til að
draga niður í hátalaranum fyrir
ofan sig.
— Hann er hræðileguf.
— Láttu hann rausa, Pat. Mig
langar til að heyra eitthvað af
bessu.
Tony Deverell taflaði með
myndugleik. Og hún varð dálítið
gröm sjáflfiri sér, vegna þess að
hún hlýddii ósjáflfirátt. — Það er
auðslkilið hvers vegna hann er
illa liðdntn, huigsaði hún. — Hann
er af vanuir að fiá vilja sínum
framgengt. Hamm hallaði sér
fram á borðið og hlustaði með
athyglli, hnyklaði brúnlmar og
hcnum stóð alliveg á saima um
hana og álhrif orða sinna. Það
var þá saitt sem um hann var
sagt. Bnginn ungur maður með
hans gáfiur myndi hlusita á buillið
í Norman, ef hairun hefði efciki • • •
Hún bægði þessum hugsunum firá
sér og reyndi að sýna umburð-
arlyndi, eins og hún hafði srnárn
saman tamið sér. Hann varlíka
nýr f staríinu. Það voru naumast
nema fimim mánuðir síðan hann
hafði bamdð flrá Sydney sem
ungwr þuilur. Og hann hafði
staðið sig vefl. .jSunnudagsútsend-
ingar“ hans og hermar höfðu
gengið vól. Það var ekki álgengt
að fyrírtæki sem borgiuðu út-
sendingarnair nenntu að hringja
til að lýsa ánægju sdnni einsog
gerzt hafði í kvöfld. Og hann
hafði Mka látið í ljós þalkfkflæti
sdtt tifl henmar með því aðstinga
upp á þvf að þau borðuðu sam-
an á Zodiac. Erigum hinna myndi
detfca slfikt í hugr
Hann virtist vera búinn að
heyra nóg, því að hann teygði
handlegginn upp fyrir höfiuðið á
henmi tíl að sflöklkiva á hátalalr-
anum.
— Heiimavinna? sagði hún
stríðnislega.
— Þú virðist hafia hlustað á
slúðrið á stöðinni.
— Aðeins vegna-þess að það
er ekfci hægt að komast hjá þvi.
— Plötusafnsritarinn er þó
hafinn yfdr slfkt. Jæja, það er
nú lífca sagt sitt af hiverju um
þi'g, Pat. Þú ent stúlikan sem
ekkert vifll gefa, ekfci einu
sinni___
Tony DeverelU þagnaði allt f
einu. Þegar hainn riák aftur til
máls, var rödd ‘hans djúp og
hljómmiifcil eins og góð þular-
'rödd á að vera.
— Fyrirgefðu Pat, þetta er
ekfci vitund skemmtilegt. Ég
kemst í uppnám þegar ég huigsa
um það, að það er ekki hægt að
vinna sig uipp án þess að vera
sflettur út í auri og óþvera á
lieiðinni.
Þetta lærist, dlrangur minn,
hugsaði hún og leit alflt í einu
á hann með samúð. Aðeins tutt-
uigu og fimm ára, á þéim aildri
tekur fólfc lífið mjög aflvarlega.
Ojæja, bað kom efcfci að sök
eins og hann var af guði gerð-
ur. Hár og l.iós yfirlitum. Orisk-
ur guð. Sjónvarpið væri tilvalið
fyrir hann. ef hann fenigi tæki-
færi. En milli hans og tækifær-
isins stóð No-man Frae, og eng-
inn kuinini betur en Norman að
'standa í vegi fyrir myndarleg-
um, ungum keppinautum. Pat
aindvarpaði. Henni fannst hún
kkelfilega gömul. Eftir tólf ára
starf við auglýsingaútvarp. átti
hún ekfci mai>igar hugsjónir eftir
Hún áfcvað að gaoga hreint til
verks. — Þeir see.ia að bú hafir
smjaðra fyrir Norman tifl að
hann geri hig að staðgengli sín-
.um. Ég kalla bað nú efcki að ata
þig auri.
— Hvað átfcú við?
— Ég á við að betta er satt.
Er bað efcki?
— Ef þú trúir svona löguðu
á mig ...
— ,Já, það geri ég og ég hef
ekfci minna álit á þer fyrir það.
Það er tfmj til, kominn aðNor-
man fái keppinaut. Hann er
nógu lengi búinn að vera ó-
krýndur kóngur á stöð 31 Z. Því
betur sem honum fellur við þig,
bvf auðveldara verður það. Og
þess vegna .. Pat ypptt öxlum.
— Þess vegna á ég að hdtta
ha.nn f kvöíd.
Bn hamn horfði ekfci í augu
henna.r, hann horíði á hnífinn
sem hann var að fitla við. —
Ætlar þú f knallið hjá honum?
— Veizluna hjá Norman ? Ham-
irigjam forði mér frá þvf.
— Við ætlurn að hittast fyrír
veizluma. Ég get alveg eims sagt
þér að ég er þúinn að biðja um
að fá að aðstoða hann við þátt-
inn hams á laugardaginn. Hann
sagðist ætfla að gefa mér svar í
kvöld.
— Áttu við Sjónvarpsgetraun-
ina hans?
— Já, hvað arenað?
Alílt annað, framgiami ung-
lingur, hugsaði hún. Þetfca verð-
ulr sifcóra stundin í lífi Nonmans
... Fynsfca sj ónvarpsserijdi ngin
frá 31 Z ... og að hann æfcfci þá
að eiga á hæfcfcu ...
Upphátt sagði húm. — Það
þarí heppni iil.
— Binlhver þarf að kynna þátt-
takenduma.
— Satt er það.
Hann leit til hennar. — Þér
felluir ekki við hainn, eða hvað?
— Við Nonman? Ég get efcki
þolað hann.
Hiín sagði þetta glaðlega en
með áherzlu. Hann virtist flhuga
málið lítið eifct áður en hann
tók afifcur til máls.
— Ég hélt að hann væri
drauimaprims allra sfcúlfcna. Hann
hefiur alllt tifl að bera... útlitið,
þokkamn, reynsiluna.
— Fufllmikfla reynsilu. Ég þoli
efeki atvimnusjamiöra meðstein-
hjaría.
Hún sá að hann varð svip-
bumigur, en hann átti ekiki að
taka þetta til sfn, og hún flýtti
ssér að halda áfram. — O, það
ar engin hætta á að Norðmam
sakni mín. Álflar aðrar konur í
brjú hundruð kíflúmetra fjariægð
sflefa af hrifninigu yfir hverju
orði sem framgengur af hans
vörum. Þannig hefiur það verið
síðan hann kom hingað ogþamn-
ig verður það þansað tifl hann
diragur sig í hflé. Ef hann gerir
bað bá nokkum tíma.
— Það væri nú bezt fyrir hanm.
Hann sagði þefcta á þann hátt,
að hún leit ósjáflfrátt framan í
h>ann. Það var hörkuflegt og
'um munninn var kaldhæðnis-
svipur. Forvitmi sem henni var
ekki eigimfleg, kom henni tifl að
spyrja: — Af hverju gerðistu
eiginlega þulur, Tomy.
— ... og fiaðir þinn sem er
þimigmaður og þú hefur ágætis
SKOTTA
KROSSGATAN
1 JL 1 2 3

7 s ■
lo H
u ■
■ /f
IS ■** - > □
Lárétt: 2 festa, 6 óhljóð, 7 vík,
9 tónn, 10. tíauði, 11 sjó, 12 6,
13 spendýr, 14 languir, 15 félag
í alþjóðafélagssfcap.
Lóðrétt: 1 handbólk, 2 húsdýr,
3 bóksitafur, 4, tveir eins, 5 guð
8* afchugi, 9 mamnsmafin, 11 fram-
kvæmda, 13. aðgæzla, 14 húð.
Plaslmo
ÞAKRENNUR 0G NIÐURFALLSPÍPUR
RYÐGAR EKKI
ÞOLIR SELTU OG SÓT,
ÞARF ALDREI AÐ MÁLA
MarsTradini Oompany hf
IAUGAVEG 103 — SlMI 17373
ROBINSOJV'S ORANGE SQEASH
*
7 má blanda 7 sinnnm med vatni
- Bf þefcfca er ást: að geta ékki borðað, sofið, horft á sjónvarpið
eða hlustað á plötur í heila viflou — þá gef ég sikít í ástína!
FÍFA auglýsir
Ódýrar gallabuxur, molskinnsbuxur, terylene-
buxur, ’stretchbuxur, úlpur og peysur. — Regn-
fatnaður á börn og fullorðna.
Verzlunin FÍFA
LAUGAVEGI 99 —
(inngangur frá Snorrabraut).
Skolphreinsun inni < og úti
Sótthreinsum að verki loknu. — Vakt all-
an sólarhringinn. f> x . *
Niðursetning á brunnum og smá viðgerðir.
Góð tæki og þjónusta.
RÖRVERK — Sími 81617.
ið við bíla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJONDSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Lótið stilla bílinn
Önnumst hjóla- ljósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti, platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100.
Hemlnviðgerðir
• Rennum bremsuskálar,
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
• /
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 - Sími 30135
T