Þjóðviljinn - 16.06.1968, Blaðsíða 10

|0 SfÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Sonnudagur 16. járui 1968.
38
En ég hélt alltaf aft fcað vaeri
vegna þess, að hann vildi ógjam-
an missa Pat. Hún er svo indæl
Og sikynsöm stúlka.
— Ég heimsaeki hann, lofaði
Homsley. — En t>ér getið
kgnnski gefið mér vísbendingu
um innihaldið.
— Það átti að yéra traust og
veluppbyggð leiðréttinig á mis-
sögnum Normans. M.iög trausit.
Þama er nefnilega um að ræða
skýrsluvinnu. í hvert skipti sem
Norman minntist á staðreyndir,
og ég verð að játa að bað var
ekki oft, hetta var mestmegnis
yfirborðskjaftæði nra blessaða
fallegu fuglana okkar, — en
þegar hann gerði bað, J>á voru
upplýsingaimar tíu ára gamlar.
Hann hlýtur að hafa, verið með
úrelta handbók. I stað bess að
snúa sér til blessaðs ofurstahs
eða mín. Það hefði bó verið eðli-
leg háttvísi. Það er ekkert við
því að segja þótt ofurstinn yrði
reiður, þegar tekið er tillit til
þess hve mikið hann sjálfur hef-
crr gert fyrir þessa yndislegu
fugla undanfarin tíu , ár.
— Free var álitinn smámuna-
ssimur og nákvæmur i eambandi
við upplýsingar sínar. Hvemig
má það vera, að hann skuli halfa
gert svona skyssur?
— Til að stríða og enaja,
herra Homsley, sagði hún í
skyndi. — Það var líf og yndi
Normans.
— Og þér þaldið sð bréfff ð hafi
raunverulega verið sent til Bro-
banks'?
— Það væri ekki líkt ofurst-
anum að ganga á bak orða sinna,
nema .......
Homsley beið eftir því að hún
héldi áfram. Eftir stundarkom
sagði hún hikandi: — Hann hef-
ur kannski séð sig um hönd
þegar hann uppgötvaði þetta
með Chap.
— Af hverju haldið þér að
hann hafi uppgötvað eitthvað?
VZV C—J LU ^
u '^J:Su?HS^Nn0
m
fEFNI 0
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18. III. hæð (lyíta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-968
— Ég get ekki séð hvernig
hann hefði átt að komast hjá
þyí, veslings maðurinn.'^fíonum
vsr það óljúft, það veit ég. En
hann var þegar farinn að halda
hlífiskildi yfir Chap þegar við
bbrðuðum saman á mánudags-
kvöldið. Hann .... já, ég ‘ held
hann halfi logið til um komu-
Ijima minn, og svo staðhæfði
hann bíllinn hefði staðið
kyrr. Ég er dkki ‘eins viflaus og
ég Ift út fyrir að vera, herra
Homsley. Ég veit'að bíllinn koan
akandi. É2 sagði auðvitað ekkert
við blessaðan manntn, en ég
hugsaði með- mér: Violet, þaima
býr eitthvað undir.
Homsley hafði átt • dáMt.cð erf-
itt með að átta sig á þessari frá-
sögn og reyndi nú að fá nánari
skýringar.
— Þér sáuð Chap koma ak-
andi eftir veginum að húsi yðar,
þegar ofursb'nn sagði að hann
hefði staðið kyrr og beðið eftir
yður.
— Já, ég sá hann gireinillega.
Hann beyigði inn f götuna af
þjóðveginum. Ég hefðá auðvitað
alls ekfci leitt hugann að því, ef
ofurstinn hefði ekki farið með
lygi. Þess vegna taldi ég víst, að
blassaður maðurinn hefði verið
farinn áð gruna Chap en vild'
ekfci koma upp um veslinginn.
— Þetta er llka álit Jims
Lake.
— Það kemur mér ekki á, ó-
vart. Herra Lake er svo skynsam-
ur maður .... En, hamingjan
góða, þetta var víst yfirlætis-
lega sagt.
Homsley reis á fætur. — Það
lítur helzt út fyrir, að þið hafið
bæði á réttu að standa.
— Bf þér væruð sannfærður
um það, herra Hornsley, mynduð
þér ekki vera hér í dag meðan
þessi aumingi fer fríáls ferða
sinna, sagði hún og brosti við
— þér emð að hugsa um kon-
una sem æpti, er ekfci svo?
Hún talaði af svo mikjlu ör-
yggi, að Homsley fékk sem
smöggvast þá fráleitú hugmynd,
að það hefði kannski verið Vio-
let Tmmibwell sem beið í setu-
stofu Normans. En svo hélt hún
áfram:
— Ég hef verið að velta fyrir
mér hver hún gæti verið, Og mér
dettur aðeins Wyalla í hug.
— Wyalla?
— Næsta borg við okkur ....
svo sem tíu kflómetra héðan eftir
þjóðveginum. Þegar Norrnan var
orðinn leiður á úrvalinu á staðn-
um, þá leitaði hanin stundum
fyrir sér á fjarlægari slóðum. 1
Wyalla er hótel sem heitir Ned
Kelly. Ég held að Norman hafi
oft stundað iðju sína þar þessi
ár.
Hún kinkaði kollii þesisi furðu-
lega kona, þegair hún só svip-
inn. á andliti hans.
— Já, ég vedt hvað þér emð
að hugsa .... svona piparmey í
litlum bæ þekkir allar kjaftasög-
ur. Og það er lífca alveg rétt,
herra Homsley. Þær lenda alltaf
hjá mér. Ég er eins komair mið-
stöð, og allir vlta að mér er Ijúft
að hlusta .... Heyrið mig, má
ómögiullega bjóða yöur einn te-
bolla áður en þér farið? Eða
kannski kökusneið. Ég er viss
um, að þér eigið erfiðan daigfyr-
ir höndum.
Homsley sá að gestrisnin var
aftur að ná töfcum á hennd og
fcvaddi og fór. En hamn var
r— Hún getur hafa verið seitt
þama táil að varpa grun á hanm.
Allt í laigi, Hampkolla, ég veit
hvað þú ætlar að segja, en ég
held þvi samt fram að það sé
hugsanlegt.
— Lilka að sfúlkam, þessi
D. M........
— Geti hafa séð morðimgjamm.
— Og geti háfa verið eimhver
sfcyndivinkona, sem þorir ékfci
nð viðurkenna að hún hafi ver-
ið á staðnum........
— Hvað um verðlaunin í get-
rauninni? Eiigum við að bægja
frá okkur þeim möguleika að
16.000 pundin geti verið tilefni?
— Gervislóð.
— Allt í lagi, þú um það,
Hampkolla, en ég verð að fá úr
þessu skorið. Það er atvinna
min, er það efcki?
Honum leið betur þegar hann
var laus við rödd hennar og
hann ók með gilæsibra-g upp að
hótél Ned Kelly.
Hrörleg framhlið hússins og
þefur af súm öli og tóbaki sem
harst útum veitingastofudymar,
fékk hann næstum til að sjá sig
um hönd. Gestgjafinn var efcki
heldur sériesa uppörvandi.
— Hið e;na sem mig langar
til að vita, fullvissaði Homs-
)ey hann um i fiórða skipti, —
er hvorí\ kvenmaður hafi panitað
eíns manns herbergi hjá yður á
sufmudaginn var.
— Kannsk; og kannski efcki.
Ég maii efcki svo geria eftir
beim sem knma og fara.
— >á verðið bér að leyfa mér
að líta í gestabófcina yðar, sagði
HornsJey dálítið önugur.
Gestgjafinn yppti n öxlum. —
Já, gerið svo vel, herra minn.
staðráðimn. í þvtf að (fiana etftiir
þeim vísbendingum sem hún
haifiði gefið honum.
Einkum var það Brobanfc sem
vaikti forvitni hans, en ef hann
ætlaði í noktourra kílórpetra
ökuferð, væri trúlega betra að
ljúka honum af áður en sand-
rokið varð meira. Nú var orðið
býsna hvasst. Eftir npfckra
fclutokutíma, sæjust etoki handaskil.
Hann’ gefck aftur á lögreglustöð-
ina Og fékk léðan bíl yfirlög-
regluþjónsins. Allir tóku þátt í
leitinoi að Chap, það var til-
gangslaiust að leita sér að bíl-
stjóra. Að jafnaði hafði hann
svo sem enga þörtf fyrir ekil, en
í dag hafði hann um margt að
hugsa. Auk samtalsins við utig-
frú Trumbwell, var ýmislegt sem
athuga þurfti í sambandi við
hom. \
Hann hafðd farið niður að
vatninu efitir morgunmatinn og
reynt með málbandi að reikna
út eins nákvæmlega og unnt var,
hvaðán kúlunni, sem varð Matt-
son ofursta að bama, hefði ver-
ið skotið. Áramgurinn iók aðeins
á líkumar fyrir sekt Chaps. Það
var engimn vafi á að skotinu
hafði verið hleypt af frá tré sem
slútti fram yfir pallinn eða frá
stíflunni rétt aftan við pallinn.
En þá hefði byssunni veriö hald-
ið í axlarhæð. Það hafði staðið
allmargt fól'k á stíflunni, Dever-
ell, Brace, S. B. og bókhaldarinn,
Brobapk, sem kom hlaupandi
begar sundkeppnin var að hef.i-
ast, og hópur alf krökkum sem
söfnuðust að hljóðnemumum.
Ef morðimginn hefði staðið
þar, hefði hann orðið að lyfta
handlegffnum til að mdða, eða bá
sð honuim hafði tekdzt að laum-
ast bakvið trjástofninn. Bn Ohap
aftur á móti.......
Eitt bamanna hafðd séð Chap
uppi í trénu.
Af hverju í ósköpunum lét
hann ekki undan og viðurkenndi
að Chap væri morðimginn? Skot-
línan, frásögn umgfrú Trumb-
well, kenning Lakes.______
Páfuglgfjöðrim var ör sfcáta-
drengsins, fíngur trúðsins sem
benti á' trúðshúfuna...... • ••
En það var enn einn bútur
sem féll ekki inn í gestalþraut-
ina, og það var ásiæðan til þessa
leiðangurs hans.
•— Af hverju egbu að blekfcja
sjálfan þig, Mike? Þú kærir þig
ekki um að vera úti í sandrok-
Inu og svæla mállausa refinn út
úr greninu. Þú vilt heldur
ékemmta þér við að ranmsakai
geiAiislóð.
Það var samivizfca hans sem
tailaði til hans með myndug-
legri rödd Jackie. Hann för að
rökræða við hama.
— Má vera .... Ef til vill er r.ausn á síðustu krossgátu:
noklfcuð tii í því, Hampkofllas pn Lárétt: 2 naggs, 6 ask, 7 náma,
hvað um veslimgs málleysingj- J 9 ar> 10 nam, 16 hlý, 12 ár, 13
ana? Hann hefur ekki vit á að j^tt, 14 sór, 15 rjúpa.
verja.sig, við verðum að vera al- t
veg vissir í okkar sök áður en Lóðrétt: 1 kenndur, 2 namm, 3
við ákæmm hann. | asa, 4 GK, 5 skrýtna, 8 áar, 9Í
En Mike .... sönnunin.... I alt, 11 hárs, 13 kóp, 14 sú,
KROSSGÁTAN
1 i 3
■ * _ B
■
■ r To
II ■ 'L
1+ 15 m ■
lb r r n
V
Lárétt: 1 eyja, 5 óhreinindi, 7
á tunnu, 8 þessi, 9 ritstjóri, II
! keyr, 13 skvetta, 14 slít, 16 tek-
j ur yfir allt.
! Lóðrétt: 1 sálmabðk, 2 bíta, 3
skip, 4 lifir, 6 iðnaðarmaður, 8
flugfélag, 10 nízfca, 12 síki, 15
1 samstæðdr.
HOLLENZK GÆÐAVARA
fl Ei
PLOTUSPILARAR

IIIII
SEGULBANDSTÆKI
^/ui££aAu^e£a/L A /
RAFTÆKJADEILD — HAFNARSTRÆTÍ 23
SÍMI 18395
MAIVSIOM-rósabón gefnr þægUegan Um f stofnna
S KOTTA
— Eru einhver lög táil um það að ég verði að taka á móti þess-
um sí mareikningi?
BfLLINN
Bifreiðaeigendur -
Málið bílana ykkar sjálfir. — Við sköp-
um aðstöðuna. — Tökum bíla í bónun.
Sími 41924.
MEÐALBRAUT 18 — Kópavogi.
i3 við bíla ykkar sjálf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BÍLAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 4Q145.
Látið stilla bílinn
Önnumst hjóla- ljósa- og mótorstillingu
Skiptpm um kerti. platíriur, ljósasamlokux.
— Örugg þjónusta.
t
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötú 32. sími 13100.
Hemlaviðgerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudæluT
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.
Smurstöðin Sætúni 4
Seljum allar tegundir smurolíu.. Bíllinn er
smurður fljó’tt og vel. — Opið til kl. 20 á
föstudögum. Pantið tíma. — Sími 16227.
Trúin flytnr fjöll. — Við flytjum allt annað.
SENDIBÍLASTÖÐIN HF.
BÍLSTJÓRARNIR AÐSTOÐA
■7