Þjóðviljinn - 08.08.1968, Blaðsíða 2

2 SfDA — ÞJÓÐVILJINN — Flmwnituidiagur 8. ájgúat 1968.
fslandsmötið 1. deild:
KR -ingar nú jafnir
Akureyrínguni
Þessa leiks KR-inga og Vest-
mannaeyinga verður áreiðan-
lega lengi minnzt sem eins
y harðasta og ruddalegasta kapp-
leiks sem sézt hcfur á Laugar-
dalsvellinum til þessa Að
tveim mönnurn skyldi vera vik-
ið af leikvelli scgir sína siigu,
en þó var það aðeins cðliieg
afleiðing af einhverri léiegustu
dómvörzlu sem menn hafa orðið
vitnl að og kalla menn þó ekki
allt ömmu sína í þeim cfnum
hér á landi. Að leikmaður
skyldi reyna að sparka boltan-
um í dómarann og er það mis-
tókst að mynda sig til þess að
leggja hendur á hann, var af
sömu rótum runnið, þó minn-
ist ég ekki að hafa séð slíkt á
Ieikvelli fyrr. Að vísu or svona
framkoma gagnvart dómara, þó
lélegur sé, óafsakanlcg, hinsveg-
ar er það einnig óafsakanlegt
að bjóða leikmönnum ppp á
dómara leik eftir leik sem er ,
alls ekki starfi sínu vaxinn, því
völ er á sæmilegum dómurum
þó ekki séu þeir margir hér á
landi.
•
Þessi úrslit, 4-3 KR í hag,
gefa ekki rétta mynd af gangi
leiksins og jafnteffli hefði vérið
réttlátustu úrslitin. Fyrsirj 20
mínúturnar má segja að Vest-
, mannaeyingar haifi verið í lát-
lausri sókn, og mark þeirra
komst aðeins einu sinni í haettu
á bessum tím-a, þegar Gunnar
Felixson hitti ekki á markið í
opnu færi. Aftur á móti máttu
KR-ingar þakka fyrir að fá ekki
ffleiri en eitt mark á sig á
þessu timabili, en þaö ma’ik
korn á 17. mínútu, þegar Sævar
Tryggvason, miðherji skailaði
. holtann í netið af markteigs-
homi; mjög fallegt niark.
VÖm Vestmannaeyinga var í
þessum leik lélegri hluti liðsins
með markmanninn sem veikasta
mann, þvf að útihlaun h@ns og
staðsetningar voru oft á tíðum
hreint aðhlátursefni, og fyrsta
________________________—*>
Meistaramót
Rvk. í kvöld
í kvöld kl. 8 Hefst á Laugar-
dalsvelli Meistaramót Reykja-
víkur í frjálsum íþróttum og
heldur áfram á sama tíma á
morgun. í kvöld verður keppt
í 9 greinum karla og 5 grein-
um kvenna.
Jafnframt þvi sem keppt er
um meistaratitil í hverri grein
er mótið stigakeppni um titil-
inn bezta frjálsíþróttafélag
Reykjavíkur árið 1968„ og vann
KR titilinn í fyrra. Þátttakend-
ur í' mótinu eru alls 54, 38 karl-
ar og 16 konur.
í kvöld verður keppt í þess-
um karlagreinum: 200 m. hlaupi,
800 m. hlaupi, 400 m. grinda-
hlaupi, hástökki, langstökki,'
kúluvarpi, spjótkásti og 4x100
m. boðhlaupi. I kvennagreinum
verður keppt i 100 m. hlaupi,
hástökki, kúluvarpi, kringlu-
kasti og 80 m. grindahlaupi.
Annað kvöld verður keppt í
þessum karlagreinum: 100 m.,
400 m. og 1500 . m- hlaupi, 110'
m. grindahlaupi, stangarstökki,'
þrístökki, kringlukasti, sleggju-
kasti og ,4x400 m. hlaupi í
kvennagreinum verður képpt í
200 m. hlaupi, langstökki, spjót-
kasti og 4x100 m. boðMaupi.
markið var eönmitt dæmigert
klaufamark vamarinnar í heild,
þegar Gunnar Felixson fékk
sendingu frá Herði Markam ó-
valdaður innan vítatéigs og
átti ekki auðveldana með neitt
en að skora 1-1.
Á 40. mínútu var dæmd víta-
spyma á IBV og skoraði Ellert
Schram úr henni eftir að mark-
maöur IBV hafði hólfvarið
skot hans, en boltinn hrokkið
til hans aftur. Þannig var stað-
an í leikhléi.
Strax á 3. mínútu síðari hálf,-
leiks skoraði Þórólfur þriðja
mark KR-inga úr mjög þröngri
stöðu, en markmaðurinn var
algeriega rangt staðsettur; stað-
an var orðin 3-1 KR-ingum i
vil og maður bjóst við að Vest-
mannaeyinigar myndu brotna
miður við þetta, en það var öðru
nær.
Næstu 10-15 mínútumar sótþj
þeir mjög fast að KR-markinu
án þass að þeim tækist að skona.
Nú var Ellert Schram vísað af
leikvelli fyrir leiðiníega fram-
komu við dómarann. Við þetta
tvíefldust Eyjamenn, því að
Ellert hafði verið bezti maður
KR-inga til þessa og á aðeins
þremur mínútúm tókst þéim að
skora tvö mörk og jalDna leifc-
inn 3-3. Þama voru að vorki
þeir Valur Andersen og Saívar
TrygSvason og voru bæði þessi
mörk gullfaUeg. En lánið lék
ekki lengi við Eyjamene því að
á 25., mínútu skoraði Ólafur
Lárusson fjórða mark KR-inga,
er hann komst uþp að enda-
mörkum og skaut þaðan og
skoraði, en hvað markvörðurinn
var að huigsa þegar þetta mark
var skorað skilur víst enginn,
því að samkvæmt öllum lög-
málum á ekki að vera hægt að
skora þaðan sem Ólafur stóð,
ef markvörðurinn er rétt stað-
settur.
Eftir þetta má segja að um
allsherjar barsmíðar og áfflog
hafi verið að ræöa, því að
menn virtust hugsa edngöngu
um manninm en ckki boltann
og dómarinn fylgdist með áflog-
unum af lífi og sál Og virtist
skemmta sér hið bezta að
minnsta kosti gierði hanm hold-
ur lítið til að sikakka leikinn.
Þar til á 35. mínú’tu þegar Sig-
mar Pálsson elti ÞóróQlf Beck
uppi til að sparka í hann og
gerði það aftan frá, en það hef-
ur dámaramrm fundizt ódrengi-
legt og vísaði Sigmari af leik-
velli.
Stuttu síðar fór dómarinn að
skipta sér eitthvað aJf leikregl-
um Harðar Markans,sem reidd-
ist þá þessari afskiptasemi dóm-
arans svo að hann reyndi að
spaiika boiltamum í dómarann en
hitti ekki og hugðist þá láta
hendur skipta, en einhverjir
gengu í milli. Þegar dómarinn
flautaði leikinn af virtist Gunn-
ar Felixson eiga eitthvað van-
talað við hann og vamaði hon-
um að komast framhjá sér en
aftur var geragið í milli áður
en verra hlauzt aíf.
Fnamanaf, meðan leikurinn
héizt í skefjum, vom þeir Ell-
ert Sehram og Þórólfur Beck
beztu menn KR-Iiðsims en Sæ-
var Tryggvason hjá IBV.
Margnefndur dómari var Val-
ur Benedikfcson og eftir allt
sem á undan er gengið í sum-
ar myndi hainm gera réttast að
hvíla sig frá dómarastörfum um
óákveðinn tíma.
Sxlór.
!
I
UNGLINGALANDSUÐIÐ
OG A-LANDSLIÐIÐ
I
Að Ioknu Norðurlandamóti
unglinga í knattspyrnu hefur
marguc velt þeirri spumingu
fyrir sér, hvernig standi á því
að unglingaliðið getur náð
slíkum árangri, en A-Iandsiið
okkar tapar nær hverjum Ieik
sem það leikur. Þessi spurn-
ing er ofureðlileg og fyllilega
tímabær.
Svarið við henni er marg-
þætt, en þó ekki flóknara en
svo að rekja má það ofan í
kjölinn, og það scm meira er,
það er hægt að koma í veg
fyrir að svona spurningar
vakni ef knaltspyrnuforustan
fæst til að kasta fyrir borð
úreltum vinnubrögðum og
taka upp ný og betri. En þar
stendur hnífurinn í kúnni;
knattspymuforustan fæst ekki
til að breyta neinu í sínum
úreltu vinnubrögðum og allt
sem lýtur að breytingum til
nýtízkujegri vinnubragða er
forboðið eins og amen á ill-
um stað. '
Ilvcrsvegna gokk unglinga-
Iandsliðinu svona vel, en A-
landsliðinu sífellt svona illa?
Því er fyrst til að svara að
undirbúningur unglingaliðsins
að þcssu sinni var með sér-
stökum ágætum og betri en
oftast áður.
Undirbúningur A-Iandsliðs-
ins hefur aldrei verið neitt
nálægt því éins góður og oft-
ast enginn. Flostum, ef ekki
öllum sem fyigdust mcð ung-
lingamótinu hér á dögunum
ber saman um það, að ísl.
liðið var sízt allra liðanna
hvað viðkom knatttækni allri
og skilníngi á cðli knattspyrn-
unnar, og cr þar rangri gmnn-
þjálfun um að kenna, cn hún
hefur verið röng hér á Iandi í
mörg ár að sögn allra fyrstu
deildar þjálfaranna. Aftur á
móti unnu íslcnzku piltarnir
þetta upp mcð óhemju dugn-
aði og sigurvilja, meiri en
hin Iiðin höfðu til að bera,
ncma þá hclzt Svíar.
Þessi skortur á knatttækni
og skiiningi á eðli leiksins
kemur enn harðar niður, þeg-
ar til A-Iandsíiðsins kemur,
því að þá er við þrautþjáif-
aða menn að etja, sem hlotið
hafa rétta kennslu frá upphafi
og þurfa ckki annað en að
halda sér í fullri líkamsþjálf-
un, því að allt annað er orðið
þeím svo tamt.
íslenzkir knattspymumenn
em alitaf að þjálfa það sem
þeir áttu að læra í bernsku
en var aldrei kennt, líkt og
maður sem er alla ævina að
iæra að lesa vegna. þess að
honum var aldrei kennt það
ungum, og nær þess vegna
ekkí réttum tökum á því.
öllum 1. deildar þjálfurun-
urlöndunum, verður og hlýt-
ur að koma hér á landi. Þeg-
ar menn tala um frammistöðu
íslenzku piltanna í nýafstöðnu
Norðurlandamóti með stolti og
vonarhreim í röddiiíni um að
„bráðum komi betri t!ð“ í
knattspyrnunni okkar, skal
þeim bent á að allir erlendu
piltamir sem þátt tóku í Norð-
um bar saman um það í við-
tölum við mig s.I. vetur að
grunnþjálfun ísienzkra knatt-
spymumanna væri röng, þ.e.
a.s. að sú kennsla sem dreng-
írnir fengju í yngri flokkun-
um væri ýmist röng eða eng-
in. Þetta stafar af skorti á
sérmcnntuðum þjálfurum, sem
hreinlega fyrirfinnast ekki
h,já félögunum fyrr en kemur
upp í mcistarafiokk og hjá
sumum alis ekki, svo maður
tali nú ekki um félögin úti á
iandi (1, dcildar lið Akureyrar
undanskilið).
Af þessu mega allir sjá að
ástand knattspyrnumanna
okkar hlýtur að vera bágborið
þegar upp í mcistaraflokk
kemur, 'og l>eir eiga að fara
að etja kapp við þrautþjálf-
aða ericnda knattspyrmimcnn.
Þetta er atriði scm vcrður að
Iaga strax og það þolir enga
bið, ef þcssi vinsæla íþrótt á
ekki að koðna niður í hönd-
unum á knattspyrnufomstunni
líkt og skeð hcfur hjá frjáls-
íþróttafomstunni hér á landi,
þar sem gott þykir að fá 100
til 200 áhorfendur. á Norður-
Iandameistaramót í tugþraut,
fimmtarþraut og maraþon-
hlaupi.
Oft er minnzt á atvinnu-
mennsku eða hálfatvinnu-
mennsku þegar talið berst að
getuleysi knattspyrnumanna
okkar og ekki að ófyrirsynju,
því að hálfatvínnumennska,
eins og tíðkast á hinum Norð-
Því miður
Þjóðviljinn hefur eitt blaða
séð ásfcæðu táL þess að benda
á þá staðreynd, að tvedr starfs-
rraarana sjónvarpsins hafa á-
kveðið að taka þátt í starf-
rækslu áróðursfyrirtækis, Kynn-
ing hf. Hefur blaöið berat á þá
staðreynd, að starfsemd Við
hlutlausan fjödmiðdi sé á engan
hátt saanræmanieg aðdld að á-
róðursfyrirtæki. Forstöðumaður
sjóruvarpsins hetur sent Þjóð-
viljanum pflagg þar sem hann
lýsir þeirri skoðun sininiú að
aðild sjónvarpsmanna sé eðii-
leg þar sem hún sé aðeins
bundin við hlutafjáredgn, en
eklki beinan rekstur félagsins.
Hér er að sjálfsögðu um mik-
irun misskilniing að ræða. Eigi
viðkomandd meran hagnaðarvon
í nefndu fyrirtæki liggur sú
freisting við fætur þeirra, að
þeir noti aðstöðu sína sem
starfsmemn sjónvarpsnns tilþess
að koma áróðri á framfæri fyr-
ir fyrirtæki sdtt.
Þetta er ekki sízt alvariegt
þar sem um fréttamenn er að
ræða, sem eiga að tilreiða frótt-
ir fyrir alimenndng á hlutlausan
og óvilhallan máta. Starfsmenn
fréttadedidar sjónvarpsins hafa
reyndar þegar sýnit, að þeir
kunna lítt þá regilu að gianga
meðalveginn í fróttaþjónustu.
Þrásinmis heflur komið fyrir að
þeir hafa slegið sínum pólitiska
mæliiikivarða á fréttir, ednkum
eriendar. Reunar geta menn að
sjálfsögðu haÆt pólitíska skoðuri
og engu að síður gætt fyllsta
hlutleysds við mat og fram-
setningu frófcfca — en því mið-
ur virðist fi'éttadeild sjónvarps-
ins sú liist ekki lagiin.
Lítið dæmi um þetta erfrétt
sjónvarpsins á mánudagskvöld-
ið xxm fransfca stúdenta. Sú
frétt var hvorki stórpolitísk né
stórmerk. Stúdenitar höfðu
hengt upp spjöld til háðumgax
de Gauiile forsieta. Hins vegar var
orðailag frétfcarinnar adlt þannig
að það gat taílizt stúdenitunum
í óhag. Þaranig er unnt að gera
smáfréttir pólitístot litaðar og
því miður virðast frébtaimienn
sjónvarpsins kunna þá list bet-
ur en starfsreglur sínar.
urlandamótinu hér á dögunum
standa á barmi atvinnu-
mennskunnar, á sama tima
sem ísienzku piltarnir gerast
jafnvel enn mciri áhugamenn
en þeir Cru nú. Enda komnir
á pann aldur, að þurfa nú að
fara að taka þátt í hinni hörðu
lífsbaráttu af mciri alvöru en
hingað til.
Þarna skilur á milli þeirra
og hinna crlendu pilta, sem
þcir iéku við á dögunum, og
eftir svona 2-4 ár að öllu ó-
breyttu myndu þeir tapasvip-
að fyrir þessum sömu Iiðum
og A-Iandslið okkar gerir
fyrir landsliðum hinna Norð-
urlandanna nú, og þá kemur
aficiðing rangrar undirstöðu-
þjálfunar skýrast í Ijós og
hinn mikli baráttuvilji sem
pittarnir sýndu nú mun
skammt duga þá, þegar upp
I mcistaraflokk er komið, þó
hann. sé að vísu nauðsynlegur
með öðru. ,
Það er að sjálfsögðu verk-'
efni KSl-stjórnarinnar að
koma hér á einhverskonar vísi
að atvinnumennsku í samráði
við stjórnir hinna ýmsu félaga
innan sambandsins, en sú
stjóm sem nú situr virðist ó-
fáanleg til að reyna, hvað þá
meira, þó ekki væri nema hjá
svona 25 manna hópi sem að
veldist til Iandsliðsæfinga.
Meðan svo er verður ekki um
framfarir að ræða hjá knatt-
spyrnumönnum okkar. Við
höfum horft á þá dragast aft-
„Eðlilegt atvinnu-
1*4
eysi
•//
í nýútkominiu riti, „Þættiruim
eflnahagsmál" eftir Magna Guð-
mundsson er m.a. grein, sem
haran nefnir atvinnuvandamálið
og birtist af eðlliíleiguim ástseð-
um fyret í Morgunblaöinu 1949.,
Þar ræðdr höfundur utn það,
sem hann nefinir „eölilegt at-
vinnuleysi" og seglir: „SQíkt at-
vinnuleysi, sem nefnt er eðli-
legt atviininuJeysi“. er óhjá-
kvæmilegit, nema um fullkomna
kyrretöðu sé að ræða, enda væri
ógemingur að hefja niýjungar,
ef vinnuafflíð væri allt og á
öllum tímurn bundið. Hagfræð-
ingar eru ósamimála um, hve
mikið atvinnuleysi skuli telj-
ast „eðíilegt", en fflestir munu
þeirrar skoðunar, að það sé
eimihvere stóðar millli 2% og 4%
vinnamdi fólks og að einn og
sami verkamaður eigi eikki að
vera án starfa lengur en tvotil
þrjá mámuðd ár hvert. Með
nægri atvininu fyrir alla er ekki
átt við vinnu 1 ama og umglinga.
Börtn innan 14 ára aldurs eiga
ekíki að vinna, og í heiWbrigðu
þjóðfélagi helgar koman sig
heimilinu.“
Ástæðan til þess að þessi
kiausa ar' tekin hér til með-
ur úr s.I. 10 ár meðan ná-
grannaþjóðum okkar fer stór-
Iega fram vegna atvinnu- k
mennskunnar í íþróttum.
öll knattspyrnufélögin hér í |
Reykjavík a.m.k. eru algjör- J
Iega févana. Félögin úti á n
landi eru eitthvað betur stæð, x
enda hafa þau heil bæjarfé- ^
lög að bakhjarii, sem öllum k
er annt um sitt lið, en samt ^
er Iangt frá því að þau hafi k
næg fjárráð. Margir hafa velt J
því fyrir sér hvernig bæta ra ,
megi fjárhag félaganna, því
að vitað er, að knattspyrnu- H
d.eiidir þeirra eru reknar með .
tapi ár hvert, flestar hverjar R
a.m.k.
Á ýmsar Ieiðir hefur verið x
bent, en engin þeirra hefur ■
verið reynd, hvað sem veldur. J
Einn fjáröflunarmöguleikinn js
sem margir hafa bent á er >
getraunastarfsemi í sambandi @
við deildakeppnina á sximrin, w
auk þess sem reka mætti hana n
á vetrum í sambandi við k
ensku deildakeppnina. Þess- |
bonar getraunastarfsemi hefur N
áður verið reynd hér á landi N
en gafst ekki vel þá, en allar B
aðstæður hafa mikið hreytzt x|
hér síðan, auk þess sem það er ■
álit margra að sú getrauna- !
starfsemi sem rcynd var hér R
áður fyrr hafi ekki verið rétt |
rckin.
önnur leið sem bent hefur D
verið á er að fclögin fái að J
reka auglýsingastarfsemi á I
veggjum Laugardalsvallarins. ,
Þetta væri mjög góð og fyrir- |
hafnarlítil fjáröflunarleið fyr- t
ir félögin og er þetta ekki R
endilega bundið' við Laugar- W
daisvöllinn einan, því að auð- ^
veldlega mæUi gera þetta á K
völlunum úti á Iandi.
Þarna er bent á tvær Ieið- |
ir til fjáröflunar fyrir félögin, "
en vitaskuld ieysa þær ekki |
allan vandann, en myndu þó ™
hjálpa mikið, og ég er sann- |
færöur um að margar fleiri .
og arðbærari leiðir eru til ef ■
fjármálasnillingar legðu sam- J
an ráð ' gín. Því má heldur ■
ekki gleyma að um leið og k
knattspyrnan fcr að batnaþá fl
eykst áhorfendafjöldinn, sem W
auðvitað verður um alla fram- R
tíð hér sem annarsstaðar fjár- k
hagsleg undirstaða knatt- R
spyrnufélaganna. |
Það er einlæg von allra ®
þeirra sem áhuga hafa á þess- n
ari vinsælu íþrótt að eitthvað N
verði gent henni til bjargar I
hér á landi og það er greini- J
iegt að byrja verður á að 9
finna fjárhagsiegan grundvöM k
fyrir félögin til þess að hægt I
sé að byrja að byggja upp k
frá grunni því það er það ^
eina sem dúgar úr því sem k
komið er. — S.dór.
fierðar, er sú að hreyft er rraáli,
sem er afar hættuHegt fyrir allt
verkafólk í lamdinu. Að 6jálf-
sögðu á vininuaffl að vera hreyf-
amlegit á millli eimstakra fram-
kvæmda, en það er erag&n veg-
iran óhjákvæmdlliegt að atvinnu-
leysi sé. Með markvissri áætl-
umargerð, sem stefnir að því að
tryggja þe’gnumum næga at-
vimrwi og mainmsaamamdi lífs-
kjör er aldred atvinnuleysd. Þai*
tekur ein framkvaamdim við af
anmarri á sikipulagðan hátt.
Það á einnig að vera unrut að
sjá ungliniguim fyrir aitvinnuað
suimiarlagi, þó að börraum inn-
an 14 ára aldurs eigi að hlífa
við vinrau. Hins vegar er það
misskilniragur að það sé eitt-
hvert merki um heilbrigt þjóð-
félag að konan vimni á heimil-
inu. Þjóðfélag í vexti þarf á
atvinmu allra vinnufærrá' karlla
og kvenna að halda og við-
komandi fjölskylda verður að
ákiveða það sjáif hvort bæði
eiginmaður og edginkona vinna
utan heimilis eða hvort þeirra
vinraur á heimilinu sjálfu. En
aðstæður hér á laradi í dag eru
hins vegar þser, að þser hafa
knúið ffleiri konur til að vinna
úti en ella hefðá verið.
I ofairanefndri tilvitnun kem-
ur fram mjöig hasttuilegur og
alvariegur huigsumarháifcfcur, sem
Framhald á 7- siðu.
\
/