Þjóðviljinn - 23.08.1968, Qupperneq 5

Fösturiaigur 23. ágúst 1968 — MÓÐVtLJlNN — SlÐA 5
Um Axel Springer ,,hœttulegasta mann Evrópu i dag"
Hér fer á eftir síðari hluti
greinarinnar um Axel Cásar
Springer, hættulegasta mann Ev-
rópu í dag. 1 þessum hluta
greinarinnar er fjallað um æðsta
boðorð í pólitískum boðskap
Springers, andkommúnismann,
um það hvernig manndráp eru
notuð í því skyni að ná tilætl-
uðum „árangri" til þess að renna
stoðum undir þennan boðskap og
þá staðreynd að Axel Springer
lætur sér ekki einasta nægja
blöð — hann seilist nú til valda
á sviði sjónvarpsreksturs. —
Fyrri hluti greinarinnar birtist
í Þjóðviljanum í gær.

//
Aldrei, jafnvel ekki í
ríki herra Goebbels...
\\
Undirtónndinn í öllum áróðri
Springier-blaðannía er sjúklegur
andkomúndsmi. „Við mat á
pólitísku ástandi, má þýzk
blaðaútgáfa aldrei ganga fram
h(já þerri staðreynd að hiún
starfar við sérstök skilyrði.
Þ-essi sérstöku skilyrði stafa af
því undantekningarástandi, að
hún gefur út blöð í landi, þar
sem kommúnistar ráða einum
þriðja hlutanum, sem a-uk þess
styðst við hieimsveldi." (Sprinig-
er 17. 12. ’66). Að sjólísögðu er
þei-rrar skoðumar. að „kaupverð-
ið“ fyrir Austur-Þýzkaland væri
of lágt og sú væ-ri ástæðan til
afstöðu Sovétríkj-annia. Þá á-
kvað hann sjálfur að hefja við-
ræður um „kaupve-rðið“ og hélt
til Moskvu. En heimsóknin ba,r
eriga-n árangur. Forsætis-ráð-
herra Sovétríkj anna saigði ó-
tvírætt: „Ég get sagt yður, að
það væri md-kil blekiking að bú-
ast við því að eining lands yð-
ar verði tryggð að utan eða að
sáttahlutverk einhvernar utan-
18. júní 1962 reyndi Huhn að
vairna mannj nokkrum að vest-
an, Miiller, inmgöngu í Austur-
Berlín í j arðgömgum, sem þessi
Muller hafði ásamt vimum sí-n-
um graifið undir mörkin milli
Austur- og Vestur-Berlín>ar.
Huhn v-ar skotinn í j arðgömgum-
um — og talið er víst að Axel
Sprimger hafi verið höfuðábyrg-
ur fyrir því morði. „Vikum sam-
an hafði Múller ey-tt frítíma sín-
um og nokkurra vina sinna til
þess að gnafia j-arðgönig, 90 sm
■BlliSlii
Forsíða „Bild Zeitung“: „Vopo skotinn af Vopo“.
Austur-Þýzkaland fyrsti áisteit-
ingarsteinninn í kommúni'sta-
hatri Springerútgáfunniar. „Ég
tel miig b-andamann þeirra, sem
reyna að vinna gegn gaddavírs-
girðingum og vélbyssum Ul-
brichts, og jafnframt þe-irra,
sem þúsundir milma fjarri heim-
ilum sínum berjast gegn Viet-
kong“ (Springer í Newsweek,
m>aí 1966).
Springer gerðisf verulega
virkiur þátttakandi í Þýzka-
landspólitík Bonn'stjó'm-arinniar
1958. Skoðun Adenauers á
Þýzkalandsvandam-álinu var
einföld: „Lykillinn til sam-
einingiair“ er í Moskvu —
þess vegn,a verður Vestur-
Þýzkaland að styrkjiast og sáð-
an að hefja viðræður við Sovét-
ríkin um „afhendingu“ hins
H'Uta Þýzkalands. Eins og kunn-
ugt er ha-fa engar viðræðu-r far-
ið fram á þessum grundvelli.
Sovétstjómin hefur aldrei látið
hafa sig til þess, og í öðru lagi
lítur hún ekki á Austur-Þýzka-
1-and sem verzlunarvöru, heldur
sem fullvalda ríki, sem setur
sér sjálft reglur um samskipti
sín við Vestur-Þýzkaland sem
önnur ríki.
Misheppnuð ferð
Axel Springer studdi þessa
skoðun Adenauers, en var þó
aðkom-andi ríkisstjórnar geti
k-omið í staðinn fyrir einingar-
viðleitn.i þjóða-r yða-r. Eining
1-a-ndisdns getur aðeins orðið af-
leiðing nánara samstarfs og
sam-kom-ula-gs milli Þýzka al-
þýðiuiýðveldii'SÍns og Sambands-
lýðveldisins Þýzkaliands".
Ferðin til Sovétríkjanna olli
Springer sárum vonbrigðum og
eftir það sneri hann öllum byss-
um blaðakosts síns ge'gn Ul-
bricht. Frá þessari stundú
stendiur blaðakónguirinn á yzta
hægri væng sa-rribands-þýzkra
stjómmálamanna í þeim hópi,
sem lítur á hemia-ðarlega vald-
beitingu sem lögmætt vopn i
stjó-mmálum undir hvaða kring-
umstæðum sem vera skal. Risa-
forleggj'arinn gaf út svofellt
slagorð sem grundvallaratriði
fyrlr blaðamenn síma: „Við ætl-
um að gera vandamál hemáms-
s-væðisins að viðfangsefni þjóð-
arinnar". (Austur-Þýzkaland er
í Springer blöðunum kallað
„Sowjetische Bes-atzungszone“
eða sovézka hem'ámssvæðið).
Morð í Beriín
Ósvifnin, sem Springer og
bliaðakoiSt-ur hans sýnir í því
skynd að grafia undan Austur-
Þýzkalandi, kemur bezt fr-am í
morðinu á austur-þýzka landa-
mæraverðinum Reinhold Huhn.
Frá vígslu Springer-hallarinnar í Vestur-Berlín: Springer í vinahópi. — Á myndinni
Heinrich Lubke, forseti Vestur-Þýzkalands, Willy Brandt, þáverandi borgarstjóri í
Vestur-Berlín, og Springer.
bróður sinn, annan ,,vopo“ á
fló'ttanum yfir. Það þarf vart
að geta þess að verkamaður
Sprin-gers, Múller, hvarf
skömmu síðar sporlaust, en hús-
bóndinn hélt áfra-m iðju sinni
, ótrufl-aður.
Breytt ástand
„Hé-r er mikil uppspretta. Og
við getum treyst á þessa tæru
lind, einnig þegar við erum
annnr-rar skoðuna-r". (Lúbke,
forseti Vestur-Þýzkaland-s við
opnun Spriniger-hússins, sjá
„Spieg-el“ 29 5. ’67).
í daig er ástandið orð;i,ð
snöiggtum flóknara fyrir áróð-
ursmanninn Spriniger en það
var fyrir fimm til sex árum.
Vestur-Þjóðverjar haf-a éfcki
lagt í vopnað stríð við Austur-
Þjóðverj-a og það sem verra er
fyrir Springer — vestu-r-þýzka
„efnahagsundrið" læt-ur stöðuigt
meira á sj-á um leið og Austur-
Þýzkaland er á stöðugri uppleið
efniahagslega. Springer er hætt-
u-r að hvetja jafnblygð.una.rl'aust
og áður til vopna-ðra átaka við
Austur-Þýzkaland en í stað þess
hefur hann snúið sér að öðrum
sviðum, og líkist áróður h-ams
mjög áróðri Goebbels. Einkenn-
in eru lygar og ósvífni og stöð-
ug endurtekning lyganna í því
skyni að innp-renta les-endum
„f;regnin“ birtist. „Aldrei, j>afn-
vel e-kki í ríki herra Goebbels.
heflur jafnsvívirðilegri lygi ver-
ið komið a-f stað um mi-g. Jafn-
vel úrfellmgarmerkin eru upp-
fun-din. Hvað eftir anrnað hef
ég látið það koma f-ram að mér
geti hvergi liðið eins vel og í
Þýzka alþýðulýðveldinu. Sprin-
ger hefur með fréttaflu-tninigi
sínum enn einu sinni staðfest
réttmæ-ti þessarar skoðun-ar
minn-ar.“ Og það voru fleiri en
sjálfu-r Arnold Zwei-g, sem sáu
sig tilneydda til þess að hreyfa
andmælum við áróðri Spring-
er-blaðanna í þessu tilviki.
Fréttaskýrandi vestur-þýzkrar
sjónvárpsstöðvar 'taláði um
„sprenigjuna, sem því miður
reyndist vera sápukúla". En þó
að þessari ly-gaherferð Spring-
e-rs um Zwei-g hafi verið mó-t-
mælt nægílega til þess að fá-
ir festa trúnað á han-a, eru eftir
99 aðr-ar lygar, sem teknar eru
sem sannleikur af miljónunum
sem neyta Springer-áróðursins
daglega, sem hdn-s ein-a andlega
fóðurs.
7. júní 1967
Sa-ga Vest-ur-Þýzkalands er
stutt en viðb-urðarík. Margir
þessara viðburða eru r-aun-ar
nei-kvæðir. Einn hinna nei-
kvæðu gerðisit 7. júní 1967.
uðusf þegar gildi. En enginn
vafi leikur á því að blaðakóng-
urinn Springer stóð að baki því
að tilla-gan var flutt, sem er í
fullu samræmi við kjörorð h-ans,
sem áðu-r v-aæ nefnt: „vandamál
hemámssvæðisins verði við-
fangsefni þjóðardnnar”. Spring-
er hafði árum sama-n boðið fram
fé gegn ei'gnarHut í sjónvarps-
stöðinni „Annað þýzka sjón-
varpið“ í Mainz. En þagar for-
tölur duigðu ekki lengur var
gripið til grófari aðfarða. „Hör
zu“ hóf áróðursherferð gegn
starfsmönnum sjónvarpsstöðv-
arinnar og ri-tstjóri þessa blaðs
gekk fram í því af alefli ásamt
ritstjóruna „Bild“ að sanna á
starfsmennin'a fjárdrátt og
hvers kyns afbrot. Herferðin
tókst og bar ávöxt í samþykkt
lagafrumvairpsins þann 7. júíji
í fyrr-a. En Springer hefur sáða»
látið í það skína að slík lög
þurfi að samþykkja í öðrum
ríkjum V-Þýzkalands og í þessu
efni sem öðrum nýtur Spring-
er án efa stuðninigs forysto-
manna kristilegra demókrata og
kristilegra sósíalista. Og sósíal-
demó-kratar finna einnig ástæð-u
til þess að styðj-a við bakið á
Springer — enda fá þeir í stað-
inn hjálp frá bonum ríkulega.
Enda þótt flokksþin-gið í Madnz
lýsti vantra-usti á þmgfulltrúa
SPD vegna afstöðu þeirra til
í þvermál, héðan að vesfcan yf-
ir í Zimime-rstrasse 56 (á DDR-
svæð-i). Gangaopið a-ð vestan-
verðu var hulið fyrir au-gum
ausfcur-þýzkra með fjalavegg,
sem var tæpa fjór-a metra frá
múirnum á lóðinni við Koch-
strasse 43. þar sem ... Spring-
er .. . hefur komið fyrir Berl-
ímar-rifcstjóm ,,Wel-t“ og „Bild-
Zeitumg“ ... í and-stöðu við rit-
stjóra „Bil-d“. Herm-ann Bur-
nitz, sem óttaðist afleiðingaim-
ar, h-afði lóðareigandinn Spring-
er heimilað firíston-daigrafaran-
um Múller að gra-fa jairðgöogin.
Þegar Múller kom til baka út úr
jarðgöngunum tók „Bild“-rit-
stjórinn Burndtz á mótj hon-um
með nokrum visky-glösum og
bauð hann velkominn. Múller
svaraði spuminigum blað-a-
manna frá Vestur-Berlín. Þeir
spurðu m.a. hve oft hefði o-rðið
að skjó-ta áð-ur en Huhn féll í
valinn. Hann svaraði: „Einu
sin-ni. Maðu-rinn féll strax nið-
ur“. Skörnmu siðar var Múller
tekinn fasbU'r“ (Spiegel, 4. 7.
’62). „Bild“ tilkynnti með átta
síseróa stöfum á forsíðu: „Vopo
skotinn af Vopo“ (Vopo: A.-þ.
lýgireglan). Þanoig var Múller
gerður að ,,vopo“. Hann átti að
ha-fa grafið göngin að austan til
þess að komast vestur yfir —
en síðan átti hann að haf a
neyðst til þess að skjóta starfs-
Stúdentar krefjast þess að blaðakónginum verði steypt.
blaða-n'na lygina sem 1-ífssann-
indi.
9. september 1967 gaf að líta
þessa fyri-rsögn á forsáðum
Spriniger-blaða: „Amold Zweig:
Lífið í DDR er eins og í hel-
víti.“ Daginn efti-r urðu Spring-
er-blöðin að draga í land — en
gerðu það í lítUli kla-usu og
gerðu auba-atriði a-ð efni henn-
a-r: „Því miður var sú villa í
blaðinu í gær að Stefán Zweig
var tal-inn bróðir Amoilds
Zweigs.“. En blöðin - gá-tu ekki
um yfirlýsimgu Arnolds Zweigs,
sem barst þeim sam-a d-ag og
Spriniger var nú að verða ein-
valdur á sviði blaðaútgáfu í
Vestur-Þýzkialandi, en hvorki
hann né fjárhirzlur hans voru
mettaðar. Þann 7. jún-í var flutt
breytingartill-aga á þin-gi eins
a-f sambandsríkjum Vestur-
Þýzka-lands í þá átt að einka-
aðilum skyldi heimilað að reka
sjón-varps- og útvarpsstöðvar.
Tilla-gan var flutt af fu-lltrúum
allra þin-gfl-okkanna þri-ggja,
CDU, SPD og FDP. Tillagan
v-a-r barin í gegn á einu-m degi.
aUar umræðu-r með afbrigðum
frá fund-arsköpum og löigin öðl-
lagafrumvarpsin® sá miðstjóm
flokksdns í Bonn ástaeðu til þess
að andmæla: „Æsingar þjón-a
okku-r ekki“. Vestur-þýzka
verkalýðssambandið hefur Hns
vegar mótmælt því ákveðið að
einkafjármagni verði Heypt inn
í reksturinn á sjónvarps- og út-
va-rpsstöðvum.
//
Blöðin deyja.
„Þar s-em blaða- og tím-arita-
útgáfa krefst stöðu-gt meira
Framhald á 7. síðra.
<
t