Þjóðviljinn - 08.10.1968, Blaðsíða 10

10 SlÐA — ÞJÖÐVIUXNN — Þriðjnwiagur 8. október 1068.
MICHAEL HALLIDAY:
ÚR
SKUGGUNUM
32
hafiðá teklð Iþessé. Hann hefðj svo
sem átt að vita að hún myndi
gona það. Haren fór ekiki upp með
henni, heldur beið í steinstigan-
um. Hann sá niður í anddyrið og
dagsbirtuna sem skedn inn um
útidymar. Hann heyrði bílana
afca framhjá og Skrölt í strætis-
vaigni. Svo birtiust skuggar á gólf-
inu; síðast stórir brúnir skór og
brúnar buxiur.
— Ég er tilbúin, sagði Celia
fyrir aÆtan hann.
— Gott. Þau gengu af sitað nið-
ur stigann, en voru ekki komin
langt þegar tveir menn birtust
fyrir Iframan bau: Banfield og
lögreglubjónn.
Þau stönzuðtu öll fjögur. Ban-
field var rjóðari í framan en
endranser, augun sýndust lítil,
lítill munnurinn var samanbitinn.
Hann virtist ekki sérlega hrifinn
af bvf verkefni sem nú beið
hans. Hann horfði rannsakandi á
Celiu, slakaði siðian örlítið á eins
og hann gæti sér til að hún hefði
nú þegar fengið að vita eitthvað.
— Ó, ungfrú Canning. Ég setlaði
einmitt —
— Hvemig líður föður min-
um? spurði hún.
— Hann er — já, hann er
mjög veifcur. Mig tefcur þaö sárt.
Banfield var vandræðalegur,
sýndist í geðshræringu. Matthew
hélt að hann tæki nærri sér að
persónulleg vinétta sikyldi dragast
inn í vítahring skyldustairfanna.
— Gætuð þér talað við mig and-
artak?
— Við sfculum koraa upp í
sfcrifstofuna mína, sagði Matt-
hew.
— Þakk fyrir, það er ágætt.
Weston var á leiðinni út. Ban-
field leit á hann með ólundar-
svip, sem gaf til kynna að hann
hefði enga ofurást á hlaðam'ann-
inum. Flestir hefðu trúlega dok-
aö við, en Weston' sagði stuttur
f spuna:
— Ég er búinn að hnngja í
Jeriy Dale, lögreglufulltrúi. Hann
hljóp niður stigann.
Flo sat við ritvélina, grann-
vaxin og rengluleg. Hún leit við
þegar fólkið kom inn og gerði
sig líklega til að standa upp.
— Haltu bara áfram, sagði
Matthew og opnaði dymar að
ákrifstofu sinni. Celia fór inn,
Banfield á eftir og lögregluþjónn-
inn síðastur. Banfield hóstaði.
EFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18, III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsehda 21. SÍMI 33-968.
Matthew sagði: — Seztu niður,
elskan. Celia sneri sér að Ban-
field og virtist ekki taka eftir bví
sem hann sagði.
— Ég þarf aö spyrja yður
nokfcuirra spuminga, sagði Ban-
field hægt og varfæmiislega. r—
Þér vitið bersýnilaga, hvað kornið
hefur fyrir. Hann gerði sér þó
ekfci ljóst hve mikið hún vissi.
— Ég ætti þó að segja yður fyrst,
að ég taldi óhjákvæmilegt að
flytja móður þína og bróður til
Minchester til yfirheyrslu.
Celia breifaði aftur fyrir sig
eins og hún væri að leita að stól.
Matthew hjálpaði henni að setj-
ast. Hinn eini af beim. fjórum
sem virtist í engu uppnámi var
lögregluþjónninn, sem sneri baki
að dyrunum og tók fram' vasa-
blokfc og blýant.
— Hvenær voruð bér síðast
heima hjá yður, á Hæðarbrún?
spurði Banfield.
— I gærmorgun.
— Þér hafið eklki komið þang-
að síðan?
— Nei.
— Var gott samkomulaig milli
hinna f fjölskyldunni? spurði
Banfield.
Matthew hugsaði: — Bannsett-
ur klunninn; en hann sagði ekk-
ert. Það var efcki nema eðlilegt
að Banfield spyrði. Var efcki
betra að hann kæmi sér að efn-
inu þegar í stað?
Celia sagði: — Ég veit ekki
annað en allt hafi verið með
eðlilegum hætti.
— Þau voru heima öll þrjú,
eða hvað?
— Ég hitti aðelns pabba. Hann
sagði mér — Hvað svo sem Celia
var að hugsa, þá svaraði hún
skýrt og æðrulaust. Banfieád gaf
til kynna að hann vissi umheim-
komu Bóbs undir morguninn, að
hann vildi fá að vita hvort ein-
hver sérstöfc tauaaspenna hefði
átt sér stað á heimilinu. CeJia
lét ekfcert uppi um slfkt.
Banfield sýndi enigin svip-
brigði; lögregluþjónninn sfcrifaði
í blokkina allt hvað af tók.
— Fékk faðir yðar sér allltaf
piparrótarsósu með nautasteik,
ungfrú Canning?
— Bf hann átfci kost á þvi.
— Var hún yfirleitt keypt í
búð eða heimatilbúin?
— Heimatilbúin.
— Og jurtin var ef til vill
ræktuð í garðinum.
— Já.
— Vitið þór hvað muntoahetta
er, ungfrú Canning?
Canning lokaði augunum, eins
og hún þeklkti ekfci aðeins jurt-
ina heldur sfcildi hvað fólst í
spumingunni.
— Já.
— Mynduð þér þekfcja rót á
munkaihettu — geta greint hann
frá pipairrót?
— Ég veit það ekfci. Égmyndi
þekkja — hún þagmaði við og
á meðan þringdi síminn. Ban-
field leit illilega á tódið, Matt-
hew hallaði sér fram á skrif-
borðið og lyfti heymairtólinu.
Celia horfði á hann, ef rtril vill
var hún fegin að fá ráðrúm að
hugsa, fá dálítinn frest.
— Halló?
— Grant, láttu Banfield elkki
vita að ág hafi hrimgí, sagði
karimannasrödd. — Þetta er
Weston. Ég veit ekki hvað Ban-
field hefur í hyggju, en senni-
lega reynir hann að fá unglfirú
Canning til að leysa frá skjóð-
unni meðan hún er í geðshram-
ingu. Ef þér finnst spumimgaim-
ar ganiga of langit, þé ráðttegðu
henni að leita aðstoðar lögfræð-
ings. Henni ber en:gin skylda til
að svara spumingum á þessu
stigi málsins. Banfield er út-
smoginn gamaill refur, látbu hann
eklki bttekkja þig. Skilurðu mig?
— Já, sagði Matthew. — Já,
þakfca þér fyrir. Vertu blessáð-
ur. Hann lagði tólið á. Banfield
leit spyrjandi á hann eins og
hann hefði hugboð um að upp-
hringingin stæði í einhverju sam-
bandi við nærvem hans. — Fyr-
irgöfið, hélt Matthew áfram. —
Celia mín, þú ert ósfcöp þreytu-
leg.
Hún svaraði eklki.
— Ég skal ekki tefja unigfrú
Canninig miklu lengur, lofaði
Banfield; það var fiandsamlegur
glampi í augum hans. — 1 sam-
bandi við munkahettu og pipar-
rót, hélt hann áfram þungum
rómi: — Þér emð ekki vissar
um að hér getið þeklkt sundur
rætumar?
— Nei.
— Hvað ætluðuð þér að segja
annað?
Celia hikaði, leit á Matthew
eins og hún vildi biöja um styrk,
og sagði mjög lágt: — Af hverju
eruð þér að spyrja mig allra
þessara spuminga, lögreglufull-
trúi?
— Svör yðar gætu komið að
gagni við rannsófcn málsins.
— Ungfrú Canning. er — byrj-
aði Matthew.
— Gerið svo vel að láta mig
um þetta. Banfield varð næst-
um hranalegur — Herna Cann-
ing er hættulega veikur, af edtr-
■un. Ég verð að komast að því
hvemig stóð á þeirri eitrun.
— Ég held ég halfi efcki medra
að segja, sagði Celia, róleg en
einlbeitt. — Mig langar til að
hitta móður mína, löfíreglufuU-
trúi. Má ég það?
— Mjög bráðlega, vona ég.
Ungfrú Canning —
— Við skulum láta þetta gott
hedta, sagði Mattihew stuittur í
spuna. — Celia þarf að hvíla
sig, þetta hefur verið hræðittegt
áfall fyrir hana. Þú þarft ekki að
svara þessum spumingunf, elsk-
an.
Banfield leit á Celiu, and-
mælti ekki, sagði aðeins róglega
og alvariega:
— Faðir yðar hefur fenigið eit-
ur, ungfrú Canning. Það kann
að háfa verið slys. Það getur
líka hafa verið af ráðnum hug
— og auk þess er hugsanlegt að
einihver annar hafi komið eitrinu
í mat hans. Ef þér getið svanað
spumingum mínum á þessu stigi,
þá getur það ef til vill sparað
mikinn tima síðar meir og það
gæti hlíft yður og öðrum við
miklum. óþæsindum. Myndi fað-
ir yðar þekkja muninn á munka-
hettu og piparrót?
Celia sagði: Já. Hún var mjög
festuleg.
— Hvemig vitið þér það?
— Hánn — sýndi mér það
einu sinni.
— Hvenær?
— Síðast liðið haust. Hann var
búinn að grafa upp piparrótina
og var að koma rótunum fyrir
i sandi. Ein eða tvær munka-
hefcturætur höfðu flækzt með —
hinum. Það var átakanlegur
þreytusvipur i augum Celiu eins
og hana verkjaði óbærilega í
höfuðið. — Hann er slyngur garð-
yrkjumaður og hafði tekið eftir
muninum. Harm — hann sker í
eina af munkahetturótuinum.
— Hvað gerðdst?
— Ein breytti um lit og varð
bleikrauð í sárið. Hún hélzt
hvít.
mERKifl iið bhki dEnnnnn
UMBOÐSMENN
ATHUGIÐ !
afgreidum hjólbarda
faeint úr toltvörugeymslu
UÉLHDEBLD SÍS• aRITUJLR 3 * SÍmi 38900

Cabinet
Þvoið húrið úr LOXENE-Shampoo - og ílasan fer
SKOTTA
— Ósköp tekurðu vel á móti pabba gamla. Það stendur náttúr-
lega ekkert í sambamdi við vikupeningana sem þú átt að fá í diag?
Plaslmo
ÞAKRENNUR 0G NIÐURFALLSPÍPUR
RYÐGAR EKKI
ÞOLIR SELTU 0G SÓT,
ÞARF ALDREI AÐ MÁLA
MarsTrading Company hf
IAUGAVEG 103 — SlMI 17373
Ódýrast / FÍFU
Úlpur — Peysur — Terylenebuxur — Molskinns-
buxur — Stretchbuxur.
Regnkápur og regngallar.
Póstsendum hvert á land sem er.
Verzlunin FÍFA
Laugavegi 99 (inngangur frá Snorrabraut)'
Terylenebuxur
á drengi frá kr. 480
Terylene-flauelsbuxur drengja
Gallabuxur — Peysur.
Siggabúð
Skólavörðustíg 20.
— Telpnaúlpur —
VÉLALEIGA
Símonar Símonarsonar. Sími 33544.
Önnumst múrbrot og flesta loftpressuvinnu.
Einnig skurðgröft
Athugið
Geri gamlar hurðir sem nýjar Kem á staðinn og
gef upp kostnaðaráætlun án endurgjalds
Ber einnig á nviar hurðir og nvleear
Sími 3-68-57
I