Þjóðviljinn - 24.04.1969, Side 14

14 SIDA — ÞJÓÐV1I«JINN — Fimmtudagur 24. apríl 1969.
ROLAND GYLLANDER:
HÆTTA
Á
FERÐUM
17
drekka þau í sig alla birtu og
skapa myrkur sem minnir á nóv-
emberkvöld. Kringum ljóshring-
ina í setustofu Lannwoodfj öl-
skyldunnar var myrkrið þykkt
eins og fflauel og drak-k í sig orð
Toms:
— Fyrst frú María var svor.a
illa haldin, hefði hún í raun
og veru átt að ligg.ia á hvíldar-
heimili — hefur Lannwoodfjöl-
skyldan ekki einmitt umráð yfir
einu slíku, í Djursholm ef ég
man rétt.
Eiginlega bjóst hann ekki við
svari. Hann tottaði pípu sína
hugsi og sá hvernig reykurinn
hvarf inn í myrkrið éins og
gráir skýjahnoðrar.
Leitin i öllu húsinu með vasa-
ljós að vopni hafði haft hag-
stæð áhri'f á hann. Hann var
rólegur og raunsær Hann vissi
minna en nokkru sinni fyrr um
það sem var að gerast undir
vtra borðinu allt í kringum hann.
en honum fannst hann hafa náð
einhverri fótfestu með bvf að
hverfa úr hlutverki Bennys
Thordgrens; hann var að byrja
að ná sér á strik.
Hann bafði ýtt ailtarinu aftur
á sinn stað við vesainn, reist
Krist upp aftur, sett blómin aft-
ur í vasann og slökkt á kert-
unppi í herbergi frú Maríu. En.
hann sá fyrir sér þessa ankana-
legu uppstillingu. Hvað hafði
hún átt að tákna? Hún minnti^
næstum á helgispjöll, hæðnisleg
og spottandi. Þrjú kerti ofaná
blómavasa á altari. Hið óskiljan-
lega vakti ö£ til vill frernur
skelfingu en hið ruddalega.
Það var eins og einhver ill-
mennskuþefur leyndist í húsinu.
Hafði hann hreinsað nokkuð til
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hraiuntungu' 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivöirur.
Fegrurarsérfræðingur á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyíta)
SímJ 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtístofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
með því að færa allt í sarnt horf
í kvistherberginu? Hann beit
hörkulega í pípulegginn. Hann
hafði þó að minnsta kosti sýnt
að byssuskotið hafði ekki hrætt
úr honum allan mátt-
Mona hafði setið bögul nokkra
stund- Nú vottaði fyrir bliki í
augum hennar og hann var ekki
viss um að það væri endur-
speglun frá altariskertinu á
blómaborðinu.
— Það er ekki lækinishiálp
að fá á öllum hvíldarheimilum.
öf bú hefur verið að hugsa ur.i
hað. saeði hún. Stofnunin hefur
meiri þörf fyrir reikningshald-
ara og bað var Lannwood lækn-
ir áður — hjá Lok-Iæs.
— En hanm er þó titlaður
læknir?
— Vegna þess að hann var
við læknisfræðinátn einiu sinni
í fyrndinni. Rödd hennar varð
hvell. — En til þess að stjórna
bcirri stofnun er fyrst og
fremst börf fvrir bókhaldara.
— Til að féflettá gamlar í-
myndunnrveikar keriinear?
— Eitthvað í bá áttina- En
ekki refsingarlaust. Á stofnun-
inni eru það s.iúklínparnir sem
ævinlega hafa rétt fyrir sér.
í öllum atriðum. Þeir bola eniga
lækna sem segja beim hvað eeng-
að beim. Þeir kvnnu að heyra
ónotailegan sannleika.
— Svei. svei. Er Priscilla þátt-
takandi í leiknum?
— Priscilla. sagði Mona rð-
I leffa, — er IPtil snuðrandi meri.
sem mig langar oft til að gefa
ærlega flengingu. Hún er eln
af beim sem iie.giuir á hleri bak-
við hurðir — hegar hún er svo
allsgáð að hún getur stillt sig
um að flissa. Hún sikreið geffn-
um verzlunarskóla með erfiðis-
munum hér á árunum og nú
er hún að nafninu til eins konar
ritari hjá lækminum — Emanúel
Lannwood á ée við. Mjög snyrti-
leg tilhögum til að koma henni
á launalistann hiá stelfnuninni.
Skrifstofustörfin hjá lækninum
eru ekki meiri en svo að hann
kæmist hæglega yfir þau hjálp-
arlaust.
Tom tók út. úr sér pípuna
en stillti sig um að horfa' í augu
Monu. Sennilega, hugsaði hann.
hef ég aflað mér mikilvægra
upplýsinga, eða þá að hún situr
hér og lýgur mig fullan. Og
er með byssuma í veskinu. Hann
stakk pípunni aftur upp í sig
og umlaði;
— Hvað skyldi Martin þá s]á
við hana . . • ?
— Hann sér það sem hann
vill sjá. Mona reis á fætur- —
Te vildirðu ekki, en þú alfiþakk-
ar varla whiskýsjúss. Forsitjórinn
á góð merki.
— Já þakk fyrir — og kann
að meita þau.
— Já, ég stend fyrir innkaup-
unum.
Hún opnaði s.iónvairpstækið,
sem reyndist vera víniskápur —
og hellti í hymd, slípuð glös.
— Og það er óþarfi að vera
með samvizkubit. Ég hef aðgang
að öllum skápum og hirzlumhér
í húsinu.
Tom tók við glasinu úr hendi
hennar og húu hnipraði sig aft-
ur saman í sófahominu og
teyigði sig eftír síganettu úr
glerkrukku á borðinu. — Höld-
um áfram, sagðd hún áköf. —
Við skulum ralkka niður Lann-
wood-fjölskylduna. Var það ekki
Martin sem var á dagskrá? Jú,
hann sér það sem hanm, vill sjá
hjá Priscillu. Hún er umg og
snotur utanum sig og er sjálf-
sagt ágætis leiklféla:gi í rúminu
hjá honum. Þannig vill hann trú-
lega hafa hana — sem leikfélaga.
W'hiskýið var regllulega gott.
Tom setti glasið frá sér.
— Ég hélt annars, sagði hann,
— að smekkur Martins beindist
meira í áttina að bér . • .
— Það hélt hann víst líka
sjálfur — meðan það entist.
Drottinn minn sæll og góður,
hvað ég átti í miklum vandræð-
um fyrst í stað! En ég er sterk-
ari en ég sýnist vera, og ég kann
ýmis brögð sem kioma sér vel
í fangbrögð’Jtm. Auigu stúlkunnar
. l.iómuðu. — Síðan er ég ek'ki
annað en „vesæl vestumieryja“.
Hún var aðlaðandi. Tom fann
það og var á verði. Hann hélt
áfram rólegri röddu: — En hvern-
ig er Martin Lannwood eigin-
lega?
— T.ia, mín skoðun er sú að
hann sé bráðgáfaður ungur mað-
ur sem hefur fengið Of mikið
upp í hendurnar. Mona lapti í
sig ögn af Whisiky og huigsaði
sig um- — Hann hefur svo sem
bokka til að bera, rétt eim og
kátur hvolpur. og aílir búastvið
ei.nhver.ium býsnum af honum.
Lok-læs liggur fyrir fótum hans
— og Soonge höfuðsmaður held-
ur á bakkanum.
Hún orðaði betta dálítið skrinigi-
lega. Tom hló.
— Sponge höfuðsmaður, sagði
hann. — Hann er þá sterki mað-
urinn í fvrirtækinu?
— Einmitt. St.iórnarformaður
eins og þú veizt kannsiki. Það
er bann sem tekur áikvarðanim-
ar- Og nú htífur hann ákveðið
að Martin verði framkvæmda-
sitjóri. Og mikil ósköp — fyrir-
tækið gæti svo sem fengið verri
mann en Martin.
— Gerir Martin ekki annað
en staupa sig í frísbundunum?
Mona hló. , c
— Sígild kai-imannleg tóm-
stundaiðia. Vín víf og söngur
— í bílvélum. Hanri er dæmi-
gerður glaumgosi í þeim sökum.
Nýr sportbíll ár hvert — ann-
ans er lífið einskis virði. Porsch
og FeiTari og ég veit ek'ki hvað.
Eina sumarið. sem ég hef séð
hann bíllausan var 1964. Guð
má vita hvers vegmia, kannski
var það lélegt bílár.
— 1964?
— Já.
Tom leit hvasst í taiuigu hennar;
það var ekki sérlega auðvelt í
rauð-grængulri skímunni.
— Hvernig veiztu það, fyrst
þú hefur ekki unnið hér. nema
tvö þrjú ár?
Hún blés frá sér reykskýi með
yfirlætissvip.
— Góði hezti, ég htíf unnið
á Lok-læs síðan 1962 — þótt ég
kynntist Benny aldrei áðu-r en
hann hætti. Það eru aðeins tvö
síðustu árin sem ég hef verið
einkaritari hjá Lannwood for-
stjóra. Og snúningastelpa hjá
allri fjölskyidunni.
Grunsemdir Torns gerðu vart
við sig á nýjan leik. Af hverju
lét hún móðan mása við hann?
Það var ekkert eftir af kaldrana-
lega og fáláta einkaritaranum frá
þvi í gær.
— Hmm, tautaði hann. —
Snúningastelpa?
— Þú hefur sjálfur séð hvem-
ig Cynthia er. Taugaveikluð og
flaumósa. Og Hillevi virðist ætla
að líkjast móður sinni í einu og
öllu. Og það er svo sem ekki
sénstakur töggur í forstjóranum
heldur.
Nú gat Tom efcki lenigur set-
ið á sér:
— Allt lagi telpa mín —
hvers vegna ertu að segja mér
allt þetta?
En hann varð litlu nær. Hún
sló öskuna af sígarettunni með
rösiklegu láthragði og sagði ró-
tega:
— Kannski er það tilraun.
— Ágætt- Tom beit á jaxl-
inn. — Þá geturðu haldið áffram
með Anniku Lindmalm.
— Annika Lindmalm? Hún
sem var einu sinni við kass-
ann? .
V
Það brá aftur fyrir bliki í
dökkum augum hennar og nú
var hann a!Ms ekki viss um að
það væri loginn á altariskert-
inu.
— Það getur meira en verið.
Annika Lindmalm heitir hún að
minnsta kosti.
— Hvernig þekkir þú hana?
Ó, nú skil ég — hún hefur auð-
vitað þékkt þig aftur — eða
haldið að hún þekfcti Benny.
Var það efcki?
— .Tú, viðkenndi Tom með
seminigi.
Hún hélt áfram að vera —
eða sýnast — skarpskyggn:
SKOTTA
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
AogBgæðaf.okkar.MarSTl:?!IÍnSi:«PnyM
Laugaveg 103
sfmi 1 73 73
Tökum að okkur
viðgerðir, breytingar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagninga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinna með fullri
ábyrgð. — Símj 23347.
CDERRV BLOSSOM-skóábnrðnr:
Gl ansar betnr. endlst betnr
— Hvers vegna í ósköpunum rífsbu ekki útaf stuttu tízkunni x
diagl?
I'ramlciðciKtur:
Vcfarinn hf.
Éltima hf.
Álafoss
Tcppi hf.
f-lagkva’m og gðð þjónusta
I'.nnfremxir nælontcppi og
iinnur erlcnd tcppi I
úrvali
.Stið'iirlaml.shraui 10
Sfnti'83570
Auglýsingasíminn er 17500
Callabuxur,
molskinnsbuxur
skyrtur — blússur - peysur — sokkar — regn-
fatnaður o.m.fl.
Góð vara á lágu verði. — PÓSTSENDUM.
O.L. Laugavegi 71
Sími 20141.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélai at mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á ný-ja gerð einhólfa elda-
véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJANSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069
m