Þjóðviljinn - 11.12.1969, Blaðsíða 10

w SlM —»- ÞJÓÐVIiIuJíNiN — Fimimitudaguir 11. dieseimber 1969-
INGA HAMMARSTRUM
ST jörí HRi slU- QiR
17
hrein viðarlyikt og litimir bjartir
og glaölegir. Göta virtist sjálf
haifa mestan áhuga á stóra saJln-
um þar sem verið var aö fram-
leiðia og próffla vélfcniúiin leikföng
sem stóöu í rööum í löngium
hillum, stirðnuð í miðri hreyf-
ingu. Hún hélt yfar mér langan
fyrirlestur um þessa athyglis-
verðu hluti og ég kinfcaði- kolli
til samlþykikis öðru hverju —
kom fram eins og klukka sem
dregin hafði verið upp til að
segja heafilega oft ,,það er nefhi-
lega það“ og „að huigisa sér-“ Hins
vegar virtt ég með aithygli fyr-
ir mér fóikið við vinnuborðdn.
Fiesitir voru Þjóðverjar og ég
horfði vandlega á hvem einstak-
an og leita.ði að kunnugaegum
dráttum í andlitum þedrira. Því
mdður murndi ég ósiköp ólljóst
hvemig Detleí' hafði iitið út. Ég
mundi eftir honum sem rýrum,
ljósleitum pilti, mdnni á vöxt en
fiestir jafnaldrar hans- En eng-
inn af þessum mönnum með
sviplaus eða samanbitim. andiitin
virtist korna heim við myndina.
Furðulega margir þedrra mdnntu
á górillur sam festet höfðu í
einhverri vél umgar að addri.
I>oks tók ég á mig rögg og
geikk beiút til verks. Ég spurði
Götu þegar við höfðum fengið
otkikur sœti á sfcrdifstofu hennar og
okkur var hordð kaflfi úr mötu-
neytdnu.
— Vinnur nokikiur hjá þér sem
heitir Detlefl Haufer eöa eitthvaö
í þé átt?
Göta leit fhugamdd á miig, —
Nei, saigöi hún lolks. — Enginn
Haufler. Einhver Detilef vinnur
hins vegar í plastdedlddnni, en ég
held hann hedti Zimmermann að
eftirnafni — stór náumgd og
dökkiur á brún og brá.
— Nei, það er áreiðanilega ekki
hamn, sagði ég og andvarpaði.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrttvöirur.
FegrunarsérfraeðingiH' á
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtisitofa
Garðsenda 21 SÍMI 33-9-68
— Aif hverju ertu að sipyrja
uro hamn? sagði hún forvitnilega-
— Og aí hverju heldurðu að
þessi maður vinni hjá mér?
— Það er fósturbiróðdr andnn
sem er horfinn og ég hef ekiki
séð í, meira en tuittugu og fimm
ár. Systir mín skrifaði mér og
sagðist halda að hún hafðd séð
hainn hér í bærnim. Ég held að
hún hafi komið hingað og spurt
um hann.
— Já, þegar þú minndst á það,
man óg að það kom hingaö ung
kona fyrir nokkru og spurði eft-
ir einihverjum, en ég main ekki
lengur hvert nafnið var. Ég er
hrædd um að ég hafi verið snöigg
upp a lagið við hana- Ég er á
móti öllu standd í sambandd við
starfsfólkið. Það. verður að hugsa
om einkamál sín utan verksmiðj-
unrniar. Éfe hef ban-nað öll einka-
samitöl og hedmsóknir aðstand-
enda. Þaö er betra fyrir vinnu-
friðinn. Af hverju hafurðu svona
mikinn áhuga á þessum manm?
Ef hanin hefur ekki sjálsBur sett
ság í sambamd við kunningja sína
í Svfþjóð, þá vdrðisit hann ekiki
hafa sérlega mikdnn áihuga á
þeim?
— Ég hef ekki noikkum áíhuiga
á persónulegri vedferð hans, saigði
ég hramiailaga- — Eiginlega þveirt
á móti. Logreglan er að -leita að
honum — hann var einn af þeim
sem gerði sig selkan um svfvirði-
legt 'aitihæfii í ednum fanigaibúð-
anna á striðisáruinuim.
— Og þótt hann haifi verið
Cóisturbróðir þinn, myndirðu samt
koma upp um hann?
— Auðvitaö. Ég myndi eikki
hifca andartak.
— Jæja, þú um það- Sjádf veit
ég ekikert um þessar famgabúðir.
Ég kaerði mig ekkert um að lesa
um þær í blöðunum þegar ég
var unig og nú .... já, nú er sita)
k.ngt um liðið. Lífið verður að
h.alda áfiram.
Ég sat orðlaus-
— Átbu þá við að maður edgi
að draga strik jdir alílí sem
gerðist og láta sem eikkert væri?
— Ned, 'auðvitaö á að refsa
þessu flóiiki, sagðd hún dáiitið hik-
anidi- — Bn nú er sivo langt um
liöið. Ég hald að flest þetta fóik
hafi fengið næglilega reísingu
með þvi að þurfa að fara hiuldu
höfðd x öll þessd ár. Og fllest
vpru þetta undinmenn sem
hlýddiu fiyrinmiælum aenama.
Hinir naiumiverulegu glæpamenn
hatfia flestir þegar flengið sina
refsingu-
Hún horfði á. mdg köidium, litl-
um, Wáuim augunum og ég gerði
mér ljóst aö henni yrði ekki
haggað. Einfeldnin er svo skellfli-
lega, ósignandi. og ,hún var ringl-
aöur. áhangamdi, áö giuðsipjaili
gleymsku og fýrirgefningar.
Efttr heimsióikn onína í iedk-
flanigaiverksmiiðjuna — sem Göta
vonaði að giæffi mér innbiástur í
sambandi við skreytin.gu mína á
ráðhúsdnu — fór ég á sjúkraihús-
ið til að fiara í iðrunarfulla
heimsóikn til Martins Lundmarks.
Hann lá á einibýflisstoflu og var
meö stórar og áhrifamiklar um-
búðir urn höfuðið. Hann var rétt
í þann veginn að tapa skáikbafili
við Janos, litla læfcninn sem
hafði svo gaman af pexi, og þar
sem ég var enm með hugann fuil-
an af atbugasemdum Götu um
meöferð striðsglæipaimanna, gat
ég efcki að mór gert að leiða tal-
ið að þvtf. Mairtin sá sér ledk á
borði tii að hallda dálítinn fyrir-
lestur um mannkærieáka • yflir-
leitt og andúð sína á oflb-eldi í
hvers konar mynd og á imeðan
horfði Janos á hamn með hæðn-
issvip en sagði ekki neitt. En
hann var kaliaður burt flljótlega
og ég varð edn eiftir hfá Mairtin.
Afsökunarbedðni mína fyrir
klaúiíasikapinn í skxðaibrekikunni
hafði ég þegar borið fram í
forrni .þlémvanidar oig óg endur-
tók hana ekki, því að mér lá
annað þjnigra á hjarta.
— Mig langaði tiil að spyrja
þig um eátt fyrst við erum ein,
sagði ég.
— Þá venðurðu að fiýta þér,
því að Sigun er triúlega á rxæsta
ledti. Hún kemur til mín á hiverj-
um degi.
— Þiað er í saimlbandi við Mari.
Hann fölnaði. Hanm var næst-
um eins hvítur í framan og um-
búðxrnar og ‘það tfióru kippir um
augnalokin.
— Hvað veizt þú um Mari?
spurðii hann þreytuiega og seig
lengra ndður í koddaina.
— Hútn er sysitir mín, tvíbura-
systir.
— Já, óg siíil það núna. Eig-
inlega eruð þið mjög liíkar — það
ei bara svipurinn sem er edn-
hvern veginn öðru vísi. Hvar er
hún niúna? Hún fiór í svo xniki-
urn fllýti, kvadidd ekki einu simni
eða skildi eftir sig línu, Hefur
hún beðið þdg að hafa saimiband
við mdg? Ég verð að biðja þig
að flaira variega- Þú þekkir Sig-
un og veizt hvernig h-ún er.
Við sátum bæðd þögxxi og hugs-
uðum um það hvemig Sigun var.
Ég var sannfærð um að Maortin
var ekki að ljúga — eða næstum
sannfærð að minmsta kosti.
Stjómmálaimenn geta verið
dæmialaust slyngir lygarar. En í
rauninni var alveg eins og hann
hefðti ekfci. mdnnstu hiuigmijxnd um
að Mari væri dáin-
— Systir mín er déin, saigði ég
stutt í spuna, Hún var myrt fyr-
ir næstum hálfum ménuði.
— Myrt! Hann horföi á mng
vantrúaður. Það er alveg óhugs-
andi. Þá hefðd það átt að standa
í blaödnu. Ég ies biöðdm imiiög
náfcvaamllega og ég hef ekkert séð
á þaö minnzt'.
— Nei, en, þú hefur séð á það
fninnzt að leikkonan Mari Mark
hafli verið myrt.
— Jú, að vísu, en það er ....
hamdnigjan sanna, þú átt þló ekfci
við .... ?
— Jú, þær eru ein og sama
persóma, þóitt hún fyndj stundum
hjá sér hvöt, till að hvíia siig á
geislaibaugnum, taka af sér hár-
kolluna og spariandlitið.
Hann lá þöguill langa stund og
mér fiannst ég næstum geta séð
hvernig áfalllið læstó sig um
hanm.
— Það hefur þá verið þess
vegna sem mér fannsit hún alltaf
minna mdg á einhvem þegar við
vorum sarnian, þótt ég áttaði mdg
aldrei, á þvtf hver það var. Ég
hef séð hana í ótal fcvikmyndum.
Br lögireglain búin að hafia upp á
morðingjanum ? Ég haf ekki séð
neitt biað í dag.
— Ned, *það er enm verið að
ledta og þedm viröist ekkert verða
ágengt.
— Var þetta--------var hún ....
Þetta var þó ekki kynferðdsaif-
brot?
— Nei- Hiún var skotin á heið-
arlegan, gaimiaildaigs hátt.
Ég heyrði sjálf að ég var dá-
lítið hramaleg, en ég kemst jafn-
an í uppnám þegair eitthvað rug|l-
ar mig í rfminu. — Lögreglaii
hefur áhuga á að komasít í sam-
band við þdg. Hún véit að hún
kom hdngað tii að hitta einhvem
karlmanm.
— Þá er úti um mig, hvíslaðd
hann hljóðlega. — Sdtgun verð-
ur .. ..
Hamm liauk eikki við setmmguna,
heldur þreif vatnsglasið á hlöðmu
náttborðinu.
— Ef þú ert saiklaus, þá hieid
ég að þú þuirfir ekfci aö óttast
neitt, sagði óg varfæmisiega.
Fuílitrúimn siem er hén tii að
rannsaika máiið virðist samngjam
rniaður. Hamn sýnir sjálflsaigt til-
litssemd, e£ þú skýrir homum frá
ödllum máiavöxtum. Ef hægt er að
samnprófia að þú sért salklaus og
þú hefur fjarvis-tairsönmum á
morðdaginn, æbti eklkx að þurfa
aö verða neitt uppistamd.
— Það hef ég sjálfsagt. Hvaða
dag var þeitta?
Ég saigðd honum það oig hamn.
fór að brjóta heilamm.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einku’m hagkvæmar fyrir sveitabæi,
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta,
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavélar fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.i.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069.
Húsbyggjendur. Húsameistarar. Athugið!
„ATERMO"
— tvöfalt einangrunargler úr hinu heims-
þekkta vestur-þýzka gleri. — Framleiðslu-
ábyrgð. — Leitið tilboða.
ATERMA Sími 16619 kl.
10 -12 daglega.
Trésmiðaþjónustan
veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra,
ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem
inni. — SÍMI 41055.
GOLDILOCRS pan-eleaner
pottasvampur sem getur ekki ryðgáð
Svefnbekkir — svefnsófar
fjölbreytt úrval.
□ Beztu bekkimiir — bezta verðið.
□ Endumýið gömlu svefnlsásigiögnin.
SVEFNBEKKJAIÐJAN
Laufásvegi 4. — Sími 13492.
IIIUIIM HtU
Dag- viku- og
mánaðargiaid
I
22*0*22
bílaleigan
lAitr
31
/