Þjóðviljinn - 12.02.1970, Blaðsíða 7

Piiísmtbudagur 12. tóbrúar 1970 — ÞJÓÐVH*MNN — SÍÐA J

Róbert Arnfinnsson í hlutverki Péturs forstjóra.
mmttá
sjónvarpsleikritinu „Frostrós-
Soffía hattadama (Ilerdís Þorvaldsdóttir).
Þórhallur Sisurðsson og Helga Jóns«lóttir í hlutverkum sínum í
um“ eftir Jökui Jakobsson.
FROSTRÓSIR
Á sumnuriaginin, keomtr. 15.
febrúar frumsýndr sjónivarpið
leilkritið „Frostnósir" eftír Jök-
ul Jakobssön. Br þebta annaö
leiikritíð, sem sjótnvarpið siýn-
ir eftír Jökul, en bað fyrsta,
sem hann hefur saimið sérstak-
lega fýrir flubning í sjónvarpi
Leilkstjóri er Pétur Einarsson,
en sitjómandi upptöku Andrés
Indriðasom.. Tónlist saimdd Sdg-
uröur Rúnar Jónsson, ogsviðs-
mynd gerði Snorri Sveánn Frið-
riksson.
Leikendur eru fjórir: Hardís
í>orvaWsdóttír leikur Soffíu
hattadömu, sem ekki var við
eina fjöiiina felld á stríðsárun-
um og dregur fram lífið á
frumstæðri hattaigerð-
Hélga Jónsdóttir leikur Kol-
brúnu, dóttur hennar, sem hún
átti í lausaleik með óbekktum
henmánni, en hún telur j>ó að
hann hafi verið „ek'ki mdnna
en kafteinn, jafnvel majór eða
könel“.
Róbent Amfinrsson leikur
einmana forstjóra, sem, haitta-
damian hefur náð tangarhaídi
á, meðan frúin hams er á Mall-
orca.
Þórhallur Sdigurðsson fermeð
hlutverk piltsins, sem kemur í
atvinmuleit í hattagerðina
ar hattadaanam er að heiman
með forstjóranum sínum. Hann
hittir fyrir dóttur hennar, sem
situr ein og párar í daigbókina
sana- Það er kallt útt, hdta-
reiknimgurinn er ógreiddur og
frostrósdr á gluggarúðuim . . .
Sjónvarpsleíkrit Jökuls Jakobssonar
fluff á sunnudaginn kemur, 15. febr.
Hluthafafundur í Úthafi um togarakaup:
„Allur dráttur um ákvarð-
anir eru til mikils tjóns"
Hlutafélagið tJthaf, sem
stofnað var að frumkvæði Far-
manna- og fiskimannasambands
lslands á sínum tíma og hef-
ur það að markmiði að kaupá
og gera út að minnsta kosti
einn fullkomiiega útbúinnverk-
smiðjutogara, hélt almennan
liluthafafund fyrir nokkru.
Á fundinium voru menn edn-
huiga um nauðsym þess aö hailda
áfram baráttíx fýrir áhugamól-
um félagsins og var einkum
lögð áherzla á aúkna hlutafjár-
söfnun og kynningarstarisemi í
■þeim tilgangi að vinna almiennr
ing og ráðamenn til Hðsinnis
við málið. Voru samlþykkt til-
maeli til félagsstjómarinnar uim
að hún kannaði möguleiika á
því að efna tíl opinna funda
um þessd mál og yrði þangað
boðið ýmsum ráðamönnum, td.
borgarfullitrúum í Reykjavíkog
framibjóðenduim við bongar-
stjórnarkosnin'garnar í vor.
Bftirfarandi ólykitun varsam-
bykkt á fúndinum.
„Fundur í hlutaífélaginu Út-
haf, sem stofnað var af óhuga-
fódkii uim kaup á stórum og vel
útbúnuim verksmáðjuiboigurumi til
landsins, fagnar auknum áhuga
á endumýjun togarafflotans, svo
sem ýmsar fram komnar tíllög-
ur á Alþingi bera vott um.
Fundurinn beinir þeim edn-
dregnu tilmœluim til hæstvirtr-
ar ríkisstjómar og alíþdngis-
manna, að sameiniazt verði um (
úrræðd, sem nægi til ailhliða
endurnýjunar togaraflotans. —
Verði þá ekki sízt höfð í huga
þau skip, sem stórvirkust yrðu
í gjaHdeyrisöflun og sótt geta
aiffla á fjarlæg mdð, þ.e. verk-
smiðjuitogarar. Fundurinn minn-
ir á þamn almenna áhuiga er
kom í Ijós á þessu máli er Út-
haif h.f. var stofnað og bendir
á, að til þátttöku í félaginu
heffur komið fjöldi fólks úr
öllum stéttum. Telur fundur-
inn að slík hlutafólög almenn-
ings, sem stofnuð éru tíl að
hrinda fram brýnium hags-
munamálum allnar þjóðarinnar,
hljóti að edga réttmiæta kröfu
til þess að njóta stuðnings op-
inberra aðila a.m.k. til jafns
við aðra. Það er einriregin ósk
fundarins, að Úthaf hf. fái að
njóta aíllrar mögulegrar fyrir-
Sredðsiu til að hrinda þessu
nauðsynjamáli í fnsimkveemd,
sem fundurinn telur tvímiælar
laust staarsta fnamfianasikirefið.
Þá teiur fundurinn að aEur
dráttur um ákwarðanir sé til
rnikils tjóns fyrir þetta þarfa
málefni“.
5-20% afsláttur
fyrir félaga FÍB
Félag íslenzkra bdfreiðaeig-
enda hefur samið við firam
þjónustufyrirtæki um afslátt á
viðgerðarkostnaði sem nemur
flrá 5 — 20% fyrir félagsmenn.
Þessi verkstæðd enu: LUKAS-
verkstæðið, Suðurlandslbraut 10,
DEKK hf., Borgartúnd 24, Bón-
og þvottastöðin, Sigtúni 3, Bíla-
leigan Vegaleiðir, Hverfisgötu
103 og Nýja bílalleigan. Hafn-
arbakkanum, Akureyri.
Afsiláttur og önnur fyrir-
greiðsla fæst aðeins, ef félags-
menn framvísa félaigjssilcúrteiini
sínu.

Okkar miðall'dira ungdónrwr
sækir stööuigt fram á sviðiið.
Mikið er gaman að sikandin-
avískan skulli vera komiin á
pallborðið, því að það gefúr
ekki aðeins góða lykt, heldur
er það efflaust þegar fraim í
sækir praktískara en t. d.
að láta hengja sig. Það var
ánægjulegt að sjá þeim danska
„Johannessen“ Rifbjerg fagn-
að eins og hann átti skilið, og
er vonandi að einn norskur
Hjálmarsson verði vor gisti-
vinur og samnoi-rænn s*md-
arþegi áður on lanigt um liíð-
ur. Eru þó sumir að vona að
þeir Þorstoins og Sæmunds-
synir fáiað syngja út fyrr en
að því kemuir þó ekiki skilj i óg
neitt í því að ráði. En sllepp-
um áhyggjum af bókmennt-
uim, aðrir og merkilegri ættu
að krossa siig yfir þeim ó-
sköpuim, Hinsvegar langar
mig að minmast þriggja. merk-
isviðburða á sviði tónliíítar og
mynda, sumsé tónlei'ka Mus-
ica Nova, sunnudag fyrri
viku, og- sýnimgar á ísHenzkri
graffk ásamt tónlei'kum blás-
ara nú um síðustu helgi.
Tónlleikair Musica Nova
voru helgaðir músík frá Aust-
urríki og var þar flutt eink-
uim tónlist þeirra , þremenn-
inga Schönibergs, Webems og
Albans Bergs. Komu bar
fram söngkonan Sigríður
Magnúsdóttir, sem söng lög
efltir Schönberg og Berg af
mitoilli kunnáttu og góöri
músíkalskri innlifun, bað Iof-
ar víst góðu, sivo og Sigurð-
ur Snorrason kilarínettuileik-
ari, sem lék verk eftir Berg
og tvö minna ]x”kkt tónskáld-
menni, af mákl'um brótti og
tiilfínningu. Með beim báðum
lék á píanó tónskáldið Þor-
kell) Sigunbjömsson, og verð-
ur vairía sagt annað en han.n
hafi staðið sig sem hetja, og
í óþeklkitu verki eftir meistara
Webern, sýndi hann raunar
sériega öruggan og nærnan
„píanisma". Em slík afrek
ekki á hverju strái hér um
sióðir. Þessir tónleikar fóm
fram í Norræna húsinu, við
faignandi og troðfiuilt hús á-
heyrenda.
★
Síðusitu viku. stóð svo yíir
í Unuihúsi samsýning „Graf-
flclistamanna“. Þair var margt
huggulegt að sjá, án þesis að
nokkur skæri sig úr um. ein-
staka snilli. Yöktu þó noklkr-
ar myndir athygli und.irritað.s,
og voru það fyrst og fremst
ein eða tvær myndir Valgerð-
ar Bei’gsdóttur, sem báru með
sér gott myndrænt næmi, svo
og myndir Amars Herberts-
sonar sem eiiga eitthvert yfir-
slcllvitlegt erindi, og sýnavott
um þróunarmöguleika. Ekki ©r
þó notkun efnis þessa (æt-
ingar o.s.frv-) neitt afgerandi
spursmál í höndum hans.
Einna verst þótti mér hins-
vegar að sjú mymdir Þorvald-
ar Skúlasonair, sem frá mtfn-
um bæjardyrum séð er mesti
málari sinnar kynsióðar á Is-
landi. Þar var ektoi nema um
veikan og bað sárveikan, end-
urólm af hans medstaraiega
málverfki að ræða- Hvað Þor-
valldur hyfigst fyrír meðsinni
gnafík, er miér hulin rúðgláta,
eji auðvitað er hann etoki að
eyða tíma sínum út í bláinn,
og kemur efflaust margt
og merkillegt í ijós áður en
líður. Eklki man óg nú eftir
fleiri myndum barna. Hins-
vegar léku beir féiagar Jón
Sigurbjönnisson (fflauta), Kristj-
án Stephensen (óbó), Gunnar
Egilson (klarínett), Stefán
Stephensen (hom.) og Sigurð-
uir Mai-kússon (faigott) noikkur
verk eftir gamia medsitara og
minini spámenn. Var þar sér-
iega gaman að heyina Diverti-
mento eftir Haydn, þó ekki
sízt vegna þess að það var
engin hætta (vegna piáss- og
peningaieysis) á vairíasjónum
eftir Brahms. En hvað sem
öllu líður er þama kominmiá
flaggirnar blásaratavintett, sem
greiniiega ætiar að sitamda af
sér ölll veður, en þaiu hafa verið
og mumu efflaust verða slaem.
Það hefði verið gaman að
heyra þá iedtoa ísienztot verk,
eða mminnsta kosti eitthvað
nýstórlegra en Ibert. Bn við
sjáum hvað setur. Ég er aila-
Sigurður, Sigríður og Þorkell.
piltar smœstu uppðrvun, þó
ekfci væri nema svona eins
og nemur .þMþýðubflaðskok-
teil“ út af „Annal jeg Therese
Nordek“ eða hvað þetta nú
var ailt saanan, þá munuþeár
standa sig vel, bæðd lístreent
og „ötocxnólmlisllct“-
— Ií. Þ.
vega viss uim, að fái þessir
Jl
t
I