Þjóðviljinn - 05.04.1970, Page 3

Þjóðviljinn - 05.04.1970, Page 3
Sunma&agar 5. ajirffl MíO — ÞaðBiTOBiMWM sö» 3 Þegar mætir menn standa á tímamiótuim ævinnar, hefjast afmæilisgreinar oft á því að rekja ættir — og láta varla staðar numdð fyrr en fundinn . er Ragnat loðbrók eða ábekk- ir kappar fomir. Nú er betta ekki aflmælisgrein — heldur heilll'asikeyti Sigiurbdmi Ket- ilssyni. 'Og engin ættfærsia. Hugsanieigt er samt, að hann sé kominn af biskupi, riddara eða ' drottningu og kóngi á skók- ■ borði mannkynssögunnar. Um skióiastjóm Sd'gurbjamar og kennslu er ég Mka næsta fá- fróður — enda of smemma í heiminn borinn til bess að sitja í belklk hjá honum. Tel bó, að hugur hafi jafnan fyligt dug hans á beim vettvanigi ævinnar — og læt öðruim eftir, sem bet- ur bekikja, að lofa hann bar aif I og prísa sem verðuigt er. Af stjómmiáQaafsfeiptum hans ' er bað að segja, að bezt gæti ég trúað honum til að byrja bennan aflmiællisdaig með bm að undirbúa fraimtooð. Og ganga til beirra verka með beim fítons- anda og framúrstefnukraftti, sem eru hans eð'al. AUt hans pólitísika athæfi hérna á árun- um var nefpilega mdkil fram- úrstefna á beim tíma. Og jaðr- _ aði á stundum við, að hlminn, jörð og haf með gamalgrónu festingarfyrirkomulaigi forgengi. Eða svo mátti sikiija af and- stæðinganna vörum með við- eigandd bölvi og fonmiæhngum. En ekkert forgefeík. Samt var Sigurbjörn — og er væntanilega enn, kabólskard en hölfndnni í Njarðvife. En ég er að tala um kynnin. Að heimili beirra hjóna var jafnan húsrými og tírni, bótt .sikóldilingyr með skrifaða örk uppá vasann ætti í hlut. Og sótt bók í hdllu — fleiri bæk- ur. Og ritningar ralktar. Og andd ritlistar og snillldar yfir og allt um krieg. Og kannsiki annarleg uppgufun líka, bví sjó kvu vanta í ámdnnsta Landshöfn síðan, ef marka má orð miisvitra manna. Af jámennslkiu okkar er ann- ars skemmst að sagja, að siýnd- ist sitt hverjuim í mörglu.. En hugimyndir geta átt saimiedð bótt ekiki tróni á ailmannafæri sem samvaxnir Síaimstvííburar. Sigurbjöm gekk mieð derlhúfu í den tid. Og hún skýldi á- byggilega símn. Hins vegar gieikk ég berhöfðaður — með óvarið heilabú fyrir sólsting eða að- steðjandi kaii. Þar lá kannski hundurinn — sfeoðanamunurinn grafinn. Nú — eitt sinn gerðist ég svo djairfur að bylja haedrit að hedlli bók í samfelldri dag- sikrá yfir skóiastjóranum. Þann atburð hlýtur að hafa borið uppá föstudagSnn langa. En Sigurbjörm varð ekki uppn.um- inn — hafði lfkast tii einhvem- tíma lesið annað eins niðri á safni. Man nú ekki lengur hvort mundiaug var til stefinu borin. En sýtan er Sigurbjöm af útgáfu beirrar bólkar. Og sex- tugur orðinn með óflefekað mannorð. Og edtt var bað orgel fornt Sextugur í dag Sigurbjörn Ketilsson skólastjóri páfinn í vorri pölitísku um- sýsla-n á vorri póiitísiku reisu um firnindi hugm'yndafræðileigs eðlis. Og ólatur í pontuna að préd'itaa yfir söfnuðinum » hveriu sinni — svo á keflvísikri jörð sem updir njarðvfkskum himni. Ellegatr að sitja við púlt fram á rauðar nætur við pói- * itískar ritsmiíðar. Og urðu af langar greinar, með eldlegu laufi og ógnvekjandi brumi. Hér áður meir kötn hann ó- sjaldan í bókahöndilunina tifl mín syðra. Og bað fór jafnan æsfeilegur gustur fýrir beim manni. EWki svo að skilja, að Faxa- flóinn sæi ekfei jafnaðarlega fyrir nægiTegu framtooði af lfk- aimfegu andrúmsllofti. En bað var hdtt loftið. Þá var Sigurbjöm að koma Lestrarfélaginu Fjióða, nú Bóka- safni Njarðvi'kur, á fót. Og vanrn bvi safni sem hann mótti og siparði hivorki frísitundir né fyrirhöfn. Semsaigt — þó hófust kynn- in. Og siíðan ár og dagur. Og milkið pólliitísikt vatn til sævar runnið, þótt lítt sjéi á Lands- / í híUýluim þeirra hjóna;. En hljómar lágu i lofti, sem laufg- aði óvaxna slkóga, þótt Eyjain hvfta væri akur erlendra pló'ga. Og fimguir ftónu í dans við bllólm- álfa, bjö'ife sem hrísiu. Og Fjail’-itonan skui-taði faldi' hóm. En mikið þarf til að tákast . á við troll — hvað þá Heklugllóð og himinfjöffl. 1 mbrgunsörið var mótturinn og dýrðin öli. Við tímaimót þakika ég marga ánægjullega og uppbyggjandi stund frá Ijósiri þátíð — og Sigurbimi sextugum: gleðilega hátíð. Kristinn Reyr. ★ Það er mifcils virði unglings- slkjótukvikindi, sem er að ailast uipp í einu af plássum lands- ins, að hann sé svo heppinn að kynnast mönnum sem eru hressir við veg, fróðir vel og reyndir um marga hlutd. Svo fiór l.s..g. fyrir sjáifum mér þar suður með sjó — einn af þessuim. ágætu mönnuim er Sig- urb.iörn Ketilisson, skólastjóri í Njarðvík, sextuigur í daig. Lang- ar og upplbyggiilegar setur á vistlegu heimáli hans og, Hlífar urðu stór þáttur í því, að ég varð aldrei var við að þessi firægu kynsilóðaskipti væru neinn uimtailsverður höfuðverk- ur. Hedmildir .eru *um það á dagbókapbroti, að Sigurbjöm hafi „leitað álits“ fimmtán ára stráks 1 — ekfoi verður afi þvi ráðið í hvaða máli það var, an víst er að þetta hefur verið hressahdi iiyrir sálartetrið i' ungum lærisveini. Og þetta er aðeins eitt lítið d.æmi. Þetta fiundust manni, a.m.k. þá, rauðir dagar, róman.tísfeir dagar í bókimenntum og póHit- ík og heimurinn svo s’em kólf- skinn eitt. Síðan hefur mangt gerzt í henni versu helldur svona leiðinlegt, án þess við yrði ráðið, nauð tímians orðið áléitnara við okikur öll' en glóðu hófi gegnir. En hýað sem því líður heífur bað alltaf verið freistinig, sjálfsögð að failllá fyrir hvenær sem fiæri gefst, að líta við hjá Sigurbimi, njóta gestrisni, heyra tíðdndi með sikýruim athugasemdum og stail- greindngu. Væri þá einhver einn þáttur í persónu Sigurbjamar einangraður, honum tiú lofs öðru fremur, vildi ég nefna gaignrýni hans, snögga og beitta, sietta firaim í anda ofok- ar beztu penna og um leið per- sónullega, einstakiega lifandi og — efokd sízt — lausa við ó- merfoa sjálfshafninigu. Eru þá margir hlutir ósaigðir. bæði er að þeir koma ekfeii öMum við og svo érum við Sigurfojöm báð- ir á bezta aldri. Hvaðsegja efoki ættmenn Karls gamla Marx: bis hundert zwonzig joh,r. Þedrri jákvæðu formúlu fylgja beztu kveðjur og ámað- aróskir Árna Bergmanns. ★ Vinur Siigurbjörn. >á ert þú komdnn að þeim vegarsteini á lífsleiðinni sem markaður er 60. Það er ekki að því að spyrja, þetta gengst upp á endanum. Að visu er þetta efeíki mieðfædd þekfking, því á unga aildri halda menn þessu verði aldrei lokið: afi og amma, jafnvel pafobi og mamma ljúka sinu skefði, en það kemur aldrei fyrir mig. Eða þá að líf- ið sem við eigum þó framund- an, er svo ói-alangt, að þaö er ekfei hægt að hugsa fyrir end- ann á þyí. En þetta viðhorf breytist smátt og smátt og nú finnst mér ekki nema sárastutt síðan ég sá þig fyrst í Innri-Njarðvífe árið 1942. Það hefði næstum því getað verið í gær og það, sem umliðið er, eins og næturvaka. En ýmiislegt hefur nú gerzt á þessum árum, jafpt í hinum stóra heimi sem í hugsikoti manna. Stórveldi hafa hrunið og önnur risið. öxullinn brotn- aði og partamir fóru í mél. Nú stendur ameriski örnirm framnmi fyrir kinverska drekanum, ný- skriðnum úr ösfeunni, leitandi lags að refea í hanii klæmar. Drekinm hvergi smeykur, segj- andi: Kbmdu ef þú þorir hel- vízkur — sér ekiki fyrir endanr. á þeim kraftaprófum og loft allt lævi blandið. Hér í Njarðvíkum hafa svipt- ingar ekki verið svona harðar, sem betuir fer, og það sem geirt hefúr verið flest í framfaraátt — byggt edtt af glæsilegustu fé- lagsfoeimdlum á okkar landi, í- þróttasvæði í bezta flokki, drátt- arbraut, byggð höfn, sem er að vísu þedrrar . náttúru að skip hafast ekki við imnan hafnar- garða ef hvessir. Og þá er ég kominm að þeirri stofnun sem stendur þér næst — bamnasikól- anum. Þegar þú byrjaðir skólastjóra- störf hér f Njarðva'teum 1942 voruð þið bara tvö sem kennd- uð 53 bömum í tveim stofum. Nú munið þið vera 14ogkennið í átta stofum, og íþróttaihús er að ríisa á lóðinni, Suðumesja- fjöilum hærra, með sundlauig ogi Ihvers kyns heilsumennt. Það ma sjá af öllu, að þetta er ekiki nein smástofnun. Einu litlu afikvæmi komst þú í heimimm í gamla barnasfeólan- um og annaðist af sitalkri prý’ði. enda dalfinaði það vel — ég á við bókaisafnið. Ég held það hafi verið þitt eftirlætisbam, sem þú gerðir margt fyrir án þess að sjá ævinlega til gjalda. Oft var garnan að heimsækja þig í kennarastofuna í gamla sikólan- um, þar sem safnið var fynstu árin. Nú hefiur bókasafnið feng- ið inni í Stapa, og bar er allrúmt um það, enn sem komið er, þótt eintakafjöldinn sé orðinn 5200. SÓLUN Látið okkur sóla hjól- barða yðar, áður en þeir eru orðnir of slitnir. Aukið með því endingu hjólbarða yðar um helming. Notum aðeins úrvals sólningarefni. BARÐINN h/f Ármúla 7 — Sími 30501 — Reykjavík Nú rnundu ýmsir miæla, að til að sitanda fyrir slffikiri stoffn- un sem bamaslklólanum, væri betra að ganiga heil til slkóg- ar, en það hefur þú öldungis ektei gert. Þrisvar heffur þú þvi sem næst verið hlutaður í tvennt og er það varia annars- staðar en í Öðimstúnum, við VaQlhöll, að menn standa upp efftir slíka meðferð. En eins og eimherji hefur þú jafnan risið upp og hafizt handa á ný. Hef- ur þú þar tvímœlalaust notið hörkunnar og seiglunnar, sem eru gildir þættir í þinni ætt, að því ég bezt veit. Þá hafa bér efoki siíður komið að haldi eðlisQcostir eins og félagshyggja og ást á bókum og bömuim — og get ég nú efoki laigt meira á þig í einu án þess að draiga andann tvisvar. Elcki get ég svo fellt þetta spjalffl, gaimli vinur, að ég minn- ist ekki örlítið á okkar pólit- íska brall hér í Njarðvíkur- hreppi. Þá er sfoylt að tafoa það fram strax, að alla tíð hölfum við haift fremur h'tinn framigang á stjómimiálasviðinu hér í <; skuigga fiorynjunnar á Héaleiti. Oft höfiuim við s'amt haldið, fyr- ir kosnimgar, að nú væmm við að vinna á. Bn þegar talið var upp úr kössum heffur hllutur okfear ávallt reynzt minnstur. Því verður ekfei svarað hér hvað veldur. enda varla fiull- ljóst fyrr en um þær mundir að lífsgátan leysist. Hins vegar hefur okkur þótt það skjóta nofckuð sköfoku við, að okkur sólsíalistuim, sem erum þó fé- laigsfoyggjumemm, slkuli lengst af hafa verið halddð utan dyra þar sem saimfélaigsmáJin eru ráðin, en sérfoyggjumenn slkipað þar öll sæti. Sjálffsaigt edgum við stærsta söfc á þessu sjálfir, en það hefur llíltaa verið Qogið á ofelkur, eins og því að við gengj- um með rýtimginn í erminni, og nefni ég ekfci fileira af því taigd. Elktai er heldirr fyrir það að synja, að stundum hefur það hljómað hjáróma í eyrum voruim, þegar hinir rauðu han- ar hafa galað víðsvegar um heimsbyggðdna, og hö'fum við þá sopið af því, seyðið. Binu sinni náðir þú samt kosningu, þegar við stilltuim U'pp filolklkslista, milg miinndr 1954. Efi mjóu munaði. Síðasti kjósandinn, sem úrslituim réði, kom ó kjörstað eftir miðnætti, því þá fyrst hafði hann náð réttum aldiri. Kjórstjðm pagði þetta í hœsta miátó lögtegt og þar með varstu filogiim atn í hreppsneffnd, þótt fijaðrimar miættu efoM fænri vera. Antnars er furðulegt að noikfeur maður s'kuli geffa kost á sér til sJiltarai hluta, því bað þarf sannarlega vel gerðian mann til, ef hamn á eklki' að hafia annað en óvin- sældir og ærumíssi upp tir krafsinu. Ég héld að till þessa væru bezt fallndr dýrlingar eða harðjaxlar. Að sfðustu þafoika ég þér fiyr- ir affflan sélimasönginn, því i kiifejukórnum vorum við firá upphafi, og reyndar enn lengra sfðán við byrjuðum á þeim andlegheitum unddr stjórn þinnar ágætu foonu. Ég ósfea konunni þinni tfl hamiingju með manndnn, og bömum þínum og bamaiböm- um til hamingju með pabba og afa ,og bið þess að þú megir lengi lifa. Oddbergur Eiriksson. Leiðinlegur misskilningur leiðréttur Þar sem ég hef orðið þese vör, að smágrein, sem ég skrif- aðí í miðvikudaigsblað Þjóðvilj- ans um væntanlega dimission M.H. heffur valdið ledðum mis- skdlninigi, vii ég tatea fram efit- iríarandi: í fijrota laigi var það al'ger tilviljun, að með firéttinni vald- ist skopmynd af nemanda steól- ans, sem tók þátt í prófkjöri Sjálfistæðisflokksdns tál bæjar- stjómarkosndnga. Vair, þetta á engan hátt ætlað honum eða filofelki hians til háðungar. í öðru lagi ar fyrirsögn firéttiarinnar og alit orðalaig hennar miitt eiigið, en ekki bafft etftir nemendum skólans. Þykir mér loks leitt, að þeSsi smágrein, sem steriffuð vir í græskul'ausum dúr og í sam. ræmi við tilefnið, að því er mér fiannst, skuli hafa orðið tilefni til misskilnings, og hið ég hér með hlutaðeigendur afisöteunar. ‘ Guðrún Þ. Egilson. 1 x 2 — 1 x 2 Á 14. getraunaseðli verður efsti leikurinn Chelsea — Leeds þar sem Manch. Utd féll út fyrir Leeds. GETRAUNIR Frá Raznoexport, U.S.S.R. MsrsTrading Companyhf Aog B gæðaflokkar Laugaveg 103 sími 173 73

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.