Þjóðviljinn - 22.07.1970, Blaðsíða 8

g SlÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Miðvikudagur 22. júM 1970.
JULIUS BARK:
LINDIN

Peter fann að vináttan vair
ekkj dýpri en svo, að það myndi
ekki borga sig fyrir bamn að
Iáta sem hann hefði farið til
Hindrunamess í þeim eina til-
gangi að éta kjúkling með Óla.
Og ÓU skildi það, hann hafði
skilið hvað á spýtunni hékk
strax og hann fékk bréfið frá
Peter fyrir viku.
— Forvitni er efcki nema
mannleg, sagði Peter og setti
upp breitt bros.
— Og hjá sakamálarithöfuncH
verður forvitnin dyggð, er efcki
svo?
— Eru ekkj aJIir rithöfundar
forvitnir að eðlisfari? sagði Pet-
er sér til varnar.
í stað þess að svana skrapaði
Óli saman snðustu kjúklingsagn-
imar á diskinum. sínum, hlóð úr
þeim dálítinn haug sem bann
ýtti upp á gaífalinn.
ÓIi var með óvenju stórt
barkakýli, það gekk upp og
niður eins og lyfta þegar bann
tuggði. Hálsinn sem stóð uppúr
fráhnepptri sportskyrtunni var
grannur eins og á ungri stúlku.
— Ég er feginn að þú skyld-
ir koma, sagði hann, — Láttu
þér efcki detta annað í hug.
Nú var hæðnin á bak og burt.
Hann virtist tala í hreinskilni.
— í»að hefur verið fjandsiam-
lfglg einmanalegt hér í baust. Þ'ú.
skilur það sjálfsagt. Stundum
getur einveran verið dásamleg,
þess á milli bölvar maður henni.
Peter kinkaði kolli. Honum
var ögn léttara í skapj núna,
hann var feginn því að umræð-
umar skyldu vera famar að snú-
ast frá honum sjálfum og að
óla. Það var þægilegra.
— Ég hef engan ábætisrétt,
sagði Óli og reis á fætur.
— Ég er feginn því. Hef aldrej
verið mikið fyrir búðinga og
gums.
— En kaffi skulum við fá.
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Rárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 188 m. hæð (lyfta)
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðastræti 21. SÍMI 33-9-68.
Óli' fór fram í eldhúsið og
sýslaðj við kaffikönnu, bolla og
diska. Peter hreinsaði úr pípu
sinni með brunninni elds/pýtu,
stakk síðan pípuhreinsara gegn-
um munnstykkið og vonaði að
pípan yrð; ekki eins súr og bún
hafði verið í lestinni.
Gegnum glug.giaT>n sá hann
ásinm skjóta upp kryppu langt
í burtu, gráleita bungu með
köldum og fjandsamlegum lit
síðhaustsins Hann hafði dvalizt
am skeið á þessum sióðum fyr-
ir mörgum árum, þegar hann
var kirakki. Hann vissi hvernig
ásinn gat litið út á öðrum tím-
um árs, svo miklu fegurri og
aðgengálegri.
Ef til vill var hann allra feg-
urstur snemma hausts þegar
sumargrænkan fór að leysast
upp í mismunandi litbrigði af
visnun, eikumar stungu dauf-
gulum blöðum sínum inn á
milli sígrænna breina barr-
trjánna.
En hingað í Hjáleigu Ól,a í
Hindrunarnesi var naumast hægt
að sjá kveðjulit reynitrjánna.
Ef til vill gæti Óli séð litarmun
úr lerkilundinum, sem stóð nú
þarna nakinn og rytjulegur.
Á eplatrjánum á grasflötinni
héngu enn nokkrar hrukkóttar
eftirlegukindur og á krossberja-
trjánum héngu litlirj brúnir
kjamar og uppþomaðar. frosn-
ar leifar af háPfétnuim berrj.uim
eftir fuglana. Óli hafði ekki
nennt að tína þau þegar þau
voru júlírauð.
Handan við trjágarðinn var
hrossahaginn. En nú var grasið
í haganum visnað, hestamir voru
hafðir í stallinum á bóndabæn-
um. En á sumrin voru þeir í
haganuim, hrossalyktin barst inn
í stofu til Óla um leið og hann
opnaði gluggann.
Óli kom aftur framianúr eld-
húsinu, hélt á bakka í útréttum
höndum.
— Viltu taka öskubakkann
frá, sagði hann.
Peter sleit sig lausan frá út-
sýninu og tók burt öskuba.kk-
ann sem var fullur af pípu-
hreinsurum.
— Notarðu sykur?
— Nei. þakk fyrir.
— Ég fæ mér einn mola; sagði
Óli.
Óli setti sykur í kaiffið sitt og
hrærðj í, Peter bar bolliann að
munninum og fór að drekkia.
— Ég átti einu sinni heima á
þessum slóðum,- sagði hann.
— Jæja?
— Já, faðir minn vann í
Brunnsholti. Ég var ekki nema
sex eða sjö ára.
Ólí teygði sig eftir konjaks-
flöskunni, losaði skrúfaða tapp-
ann, bann hafði ekki toeypt sér-
lega dýra tegund. Svo kinkaði
hann kolii til Peters til merkis
um að hann skyldi halda áfram.
— Pabbi vann við jámbraut-
imar. Ég held hann hafi ekfci
verið í Brunnsholti nema eitt
ár. Seinna fékk hann betra starf
í Stofckhókni.
— Kannastu þá lífca við
Hindrunames?
— Nei, þótt undarlegt sé hef
ég aldrei komið hingað fyrr.
Óli hellti konjakinu í glös-
in, skrúfaði tappann á aftur og
setti flöskuna hjá einum borð-
fætinum.
— Þú þarft svo sem ekki að
harma það, sagði hann. — Það
get ég fullvisSað þig um.
— Kanntu ekkj vel við þig?
Þú sagðir það áðan.
Óli yppti öxlum.
— Þú getiur flutt buirt ef þér
sýnist svo.
— Get ég það? Getur þú út-
vegað íbúð? Þekkirðu nokkum
sem vildi skipta á íbúð í Stokk-
hólmi og hjáleigu sem er að
grotna niður?
— Hér er rólegt og friðsælt
fyrir rnann sem fæst við skrift-
ir.
— Já. þafcfca þér fyrir, rólegt
og friðsælt.
Óli hló en brosið var skælt.
Hann hnykkti sér til í sætinu,
nú var eins og taugaóstyrkurinn
segði aftur til sín. Peter skild-
ist að Hindrunaimes væri ekki
lengur rólegt og íriðsælt, engin
paradís fyrir Óliá lengur.
— Ég á við að þú lifir í ná-
býli við náttúruna, reyndi Peter.
— Já. það er ekkert við nátt-
úruna að athuga.
Óli fór að trommia taktfast
með fingurgómunum í stólarm-
inn, órólegur og eirðarlaus.
— Verst af öllu er að ég virð-
ist ekkj ætla að geta sfcrifað
neifct fraimar, sagði bann.
— Það geturðu áreiðanlega,
sagði Peter.
Staðhæfingin útheimti svona
svar.
— Allir rithöfundar lif.a sin
erfiðu tímabil, sagði Peter hugg-
andi.
Óli hélt áfram að tromma,
sagði ekki neitt.
— Nú er allt um garð geng-
ið, Óli.
— Já. sagði Óli loks. Nú er
allt um garð gengið. En ekkert
nýtt hefur tekið við.
Þeir sáfcu þegjandi. Peter var
hálfuppgefinn. þrátt fyrir Ijúf-
fengan málsverðinn var hann
næstum farinn að sjá eftir að
hafa farið hingað. Skyndileg hug-
detta, bréf, svarbréf og eftir
það hefði verið dónalegt af hon-
um að fara ekki.
— Vert af öllu var að ég var
í þann veginn að byrja að skrifa,
þegar það gerðist, sagði Ól; og
rauf þögnina óvænt. — Einmitt
þegar ég ætlaði að faira að byrja
á nýrri skáldsögu.
Peter leit uppörvandi á hann.
— En þú hefur auðvitað lesið
um þetta allt í blöðunum, sagði
hann dauflega og hvarf aftur
inn í þögnina. — Það er engu
við það að bæta.
— Blöðin segja sjaldan allan
sannleikann sagði Peter í til-
raunaskyni.
— Það var Þá þess vegna
sem þú komst liingað. Til að fá
að beyra allan sannleifcann.
Það var þessi óljósa hugmynd
þín.
Bros Óla var vingjamlegt og
háðslegt ; senn.
— Ég er búinn að viðurkenna
að ég er forvitinn að eðlisfari,
sagði Peter. — En ef þú vilt
ekk; tala um það. . . Það er
indælt að mega sitja hér og
slafca á.
Óli teygði sig í sófanum, rétti
út höndina og tófcst að ná í
skörunginn. Hann rótaði í eld-
inum og logamir blöfctu. Peter
sner; að eldinum og hann hit-
aði í andlitið.
Óli setti skörunginn á sinn
stað, þurrkaði sér um höndina
á buxnaskálminni og deplaði
augunum.
— Svona bál er alltaf nota-
legt, sagði Peter. — Það gætirðu
ekki veitt þér í tveggja her-
bergja ibúð í Stokkhólmi.
Óli svaraði ekki. Yfir nefrót-
unum hafði myndazt djúp
hrukka, hann starði niður í borð-
plötuna. En allt í einu leit hann
upp, horfði beint inn í rjótt og
búlduleitt andlitið á Peter, sem
beið i forvitni og dálítilli óþol-
inmæði.
— Eins og þú vilt, sagði Óli
hranalega. — Ég skal segja frá.
Segja allan þennan langþráða
sannleika þinn. Þá verður ferð-
in ekki til ónýtis hjá þér.
Peter lét sem hann tæki ekki
eftir kaldhæðninni.
— Þú gerir eins og þér sýn-
ist, Óli, sagð; hann aðeins og
hagTæddi sér ; stólnum.
— Á vissan hátt getur það
verið gott. Að fá að taia um
það. á ég vdð. í stað þess að
vera einn og velta þessu fyrir
sér frarn og aftur.
úr og skartgripir
KORNELfUS
JÚNSSON
skólavordustip: p
□ SMURT BRAUÐ
□ SNITTUR
□ BRAUÐTERTUR
BRAUÐHUSIÐ
éNACK BÁR
Laugavegi 126,
við Hlemmtorg.
Sítni 24631.
0
n
n q

camnen
meö carmén
Carmen töfrar lagningu í hár yðar á 10 mínútum.
Hárið verðurfrísklegra og lagningin helzt betur með
Carmen. Sendum í póstkröfu hvert á land sem er.
. , m. Klapparstíg 26, sími 19800, Rvk.
búðin og Brekkugötu 9, Akureyri, sími 21630.
P
HARPIC er ilmandi elni sem Iireinsar
salernisskálina og drepur sýkla
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H LÚTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
c- n Tlffl nnr nsní
Ls IUl mÁ

;w/ í;v:-*wí^
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURIANDS-
BRAUT 10
*•
SÍMI 83570
&

BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
V,tA/i tSMöU
MOTORSTILLINGAR
HJÓLASIILLINGAR UÖSASTILLINGAR
Látið sfilla í tima. 4
Fljót og örugg þjónusta. I
13-10 0
Dömusíðbuxur - Ferða-
og sportbuxur karlmanna
Drengja- og unglingabuxur
O.L.
Laugavegi 71 — sími 20141.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavéiar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
V ARAHLUTAÞJ ÓNUST A
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 . Simi 33069
Auglýsingasíminn er 17 500
ÞJÓÐVILJINN