Þjóðviljinn - 08.08.1970, Síða 10

J Q SlÐA — ÞJÓÐVELJINN — Laugardagur 8. égúst 1970
JULIUS BARK:
SEM
LINDIN
17
— Já, morð er heldur ó-
skemmtilegt, sagði Óli ögrandi.
'■— Hvað aatlar herra Lindell
að fá? spurði frú Lindfoerg stutt
í spuna og teyigði fram hökuna.
— Hann getur fengið afgreiðslu
strax.
Óli hafði engan áhusga á því
að láta afgreiða sig á undan
öðrum. Frú Lindell hafði átt
við það að þeir sem grunaðir
væru um morð hefðu forgangs-
rétt í biðröðinni. Óli kærði sig
ekki um slíkit.
Hann felappaði Rölf Jpnsson á
herðamar:
— Og morðingjann hafið þið
héma líka, sagði hann.
Rolf vék sér undan, leit á
klukkuna í skyndi og hraðaði
sér út og í kinnum hans voaru
rauðir dílar.
— Ég kem seinna, kalHaði
hann aftur fyrir sig til frú Lind-
berg.
Síðan stikaði hann fourt hrað-
stígur. Óli horfði á eftir honum
og sneri sér síðan að foinuim.
— Vissuð þér ekiki að það er
skólastjórinn okkar sem er sek-
ur? sagði hann og hoilfði fast á
frú Lindberg.
— Uss, uss, sagði frú Lind-
berg en gat þó ekki stlilt sdg
um að hlæja ögn.
Samfestingsklæddi náunginn
'tdk undir. Hanh var ef til viil
ekki sériega hrifinn af skóla-
mönnum.
1 — Skólastjóranum okkar dytti
aldrei í hug að gera neitt slíkt,
sagðd kvenmaður með barða-
stóran- stráhatt.
Hún vafði að sér rauðri káp-
unni, færði yfirfuilt innkaupa-
netið í hina höndina og leit
órólega til dyaa. Fyrir utan
heyrðist reiðilegt gelt í hundi.
— Það er eins gott að tala
varlega, sagði Óli. — Strömpóli
var um daginn að segja frá til-
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntnngu 31. Síml 42240.
Hárgreiðsla — Snyrtingar.
Snyrtivörnr.
Hárgreiðsln- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 188 m. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðastræti 21. SÍMI 33-9-68.
viki í Ameríku sem hann hafði
lesið um. Það kom á daginn
að morðinginn var liprasti og
alúðlegasti skólastjóri sem hugs-
azt gat og engum hefði dottið í
hug að gruna. Hann var vanur
að myrða dálitið í sumarleyfinu
til að lSfga upp á glleðisnauða
tilveru sína.
Sumir viðstaddir hlógu.
— Auk þess sáu, ástfangin
hjónaleysi Jonssion skólastjóra á
vakkii ■ í kringum tjamirnar í
gærkvöldi.
Allt í einu varð alger þögn.
Það var eins og fólk væri á
báðum áttum, vissi ekki hverju
það ætti að trúa. Ef til vill
rataðist sérvitrum rithöfundi
stundum satt á mumn?
— Nú er g komið, sagði
einn af þeim sem biðu, náungi
með ístru ng gyllta silfumál. —
Samnleitourinn er sá að Jonsson
skólastjóri var í gærkvöldi á
fundi í skólastjórninni frá klukk-
an sjö til klukkan ellefu. Ég
segi þetta bara til þess að eng-
inn taki þetta bull alvarlega.
— Mér datt það aldrei í hug,
sagði frú Lindberg. — Jonsson
skólastjóri er svo vandaður og
góðhjartaður maður. Og góðu-r
við.skiptavinur.
Síðustu orðin átti 01 i að taka
til sín. Hann var ekki sérlega
góður viðskiptayihUr. Hann dró
oft vifcum saman að borga skuld-
ir sínar.
í. þessuim svilfum kom Adrian
KHingfelt inn 'að spyrja um
Stoktohólmsblað. Þau hefðu átt
að koma með morgumlestinni.
— Þú getur reyndar staðfest
þetta, Adrian, sagði maðurinn
með ístruna og silfurnálina.
— Hvað get ég staðfest?
— Að Jonsson skölastjóri hafi
verið á fundinum í gærkvöldi.
Þú varst þar sjálfur. '
— Já, auðvitað. Hvers vegna
það?
— Viss maður heldur því fram
að skólastjórinn ... já, að skóla-
stjórinn hafi átt einhverja að-
ild að dauða Borgs.
— Síður en svo! Óli gréip
fram í. Ég er bara að koma af
stað fölskum orörómi til að leiða
lögregluna á villigötur. Ég veit
nefnilega hver " raunverulegi
morðinginn er.
Það varð dauðaþögn. Frú Lind-
berg leit í kringum sig. Var Óli
að gera að gamnd sínu, galgopinn
sá ama, eða var honum alvara?
Óli sneri sér með hægð að
Adrian Klimgfelt. En Adrian
virtist skemmt. Hann þekkti Óla
Lindell, kannaðist við galgopa-
skap hans og vissi að hann
þurlfiti alltaf að láta á sér bera.
Óli átti það til að glensast við
hann: spurði iðulega Adrian
hvers vegna hann fengi enn að
ganga laus, hvers vegna lögregl-
an væri ekki fyrir löngu búin
að taika hann fastan fyrir fjár-
kúgun, fjárdrátt, njósnir eða ó-
siðlega hegðun.
Adrian Klingfelt, var Óli van-
ur að segja, þú hefur nógu lengi
komir*: upp méð þetta. Það er
reglulega ljótt að láta bæjarfé-
lagið borga fyrir byggingu á
loftköstulum. Og það kemuir að
því, Adrian Klingfelt, að ég legg
fram óyggjandi sannamir fyrir
svikum þínum. Þá verður þú
settur inn og óg giffitást Mimi.
Er það ekki Mimi?
Þá var Mimi vön að hlæja
hátt og segja: — Góði Adrian,
geturðu elckí þaggað niður í hon-
um?
En Adrian varð sjaldan orð-
laus: Bíddu bara þamgað til ég
kem upp um bókmenntahneyksl-
ið. Við nánari athugun kom á
daginn að þekktur, tja, svolítið
þekktu-r rithöfundur, hefur gert
sig sekan um ritstuld í stórum
stíl. Hirt heila kafla, sögiuiþráð
og persónur í verkum gamalla
og stórfrægra skálda.
Og svo hlógu þeir báðir,
skemmtu sér yfir þessum gapa-
skap. Adrian var jafnleikimn í
þessu og Óli.
Að þessu leyti var reginmunur
á Rolf og Adrian. Þegar Rolf
tók allt hátíðlega og setti upp
hundshaus, gat Adrian hlegið og
allt hripaði af honum.
Og þannig gekk það einmitt
til í búðinni hjá frú Lindfoerg.
Adriian Klingfelt klappaði Óla
á herðamar í vinsemd, rétt eins
og hann væri baldinn strákur
en bezta skinn.
— Þetta er ágætt, sagði Adri-
an. — Gerðu bara að gamni
þínu, Óli. En ég má ekki vera
að því að tala um morð eða
nokkuð annað þessa stundina. Ég
á að mæta á fundi eftir fimm
mínútur. Góða firú Lindberg, get
ég fengið blaðið mitt.
Hann fékk blaðið sitt og fór.
Óli gekk á eftir honum. Á gang-
stéttinni greip hann í handlegg-
inn á honum.
— Þú skalt ekki hailda að
þetta sé eintóm vitleysa sem ég
er að segja, Adrian. Ég vedt fover
morðinginn er og þú veizt það
líka.
— Hættu í guðanna bænum.
Var Ádrian í þann vegimn að
missa þolinmæðina? Það væri
stórsigur. Óli gekk lengra.
— Ég skal fletta ofan af þér,
Adrian, sagði hann alvarlegur í
bragði. Mig vantar aðeins fó-
einar sammanir í viðbót. Og þá
máttu vara þig.
Þá kom hlátur Adrians, hávær
og hressilegur.
— Þetta er ágætt, Óli. Ég kann
vel við þig, það veiztu. Okkur
semur ágætlega. En nú verð ég
að flýta mér.
Adrian tróð sér inn í Amazon-
bílinn og ók af stað. Hann veif-
aði glaðlega til Óla sem stóð
eftir og gerði krossmark fyrir
sér þegar bíllinn þaut framhjá.
Hundrað metrum neðar við
Aðalstræti hemlaði Adrian, rak
höfiuðið út um gluggann og veif-
aði. Óli sá Mimi koma út úr
nýlenduvörubúð Mellgrens, sá
hana trítla kringum bilinn og
setjast við hliðina á Adrian í
framsætinu. Adrian steig á ben-
sínið, bíllínn hvarf fyrir homið.
Óli horfði á eftir þeim: átti
Adrian í raun og veru skilið að
fá að búa með Mimi hinni
fögru? En þannig var þetta nú
einu sinni, jafnvel Hinrik VIII
í litlu sveitaþorpi hafði vald til
þess að útvega sér þá brúði sem
hann sóttist eftir. Og hafði efni
á að halda henni uppi.
En gat Adrian i rauninni veitt
konu sinmi það sem hún verð-
skuldaði? Leyfðu störf hans í
þágu bæjarfélagsins að hann
mæti hana að verðleikum?
Óli sá að þeir sem framhjá
honum gengu góndu á hanm.
leynt og ljóst.
Hann hraðaðd sér að bílnum
sínum, ræsti vélina og kom sér
af stað. Hann fór yfir hámarfcs-
hraðann á Aðalstræti, en Ström-
póli og hinir höfðu um annað
að hugsa.
12.
— Hefurðu nokkum tíma verið
tóbakslaus? . spurði Óli.
— Ætli það etoki, sagði Peter.
— Af hverju spyrðu um það?
— Þegar ég þaut á eftir Adri-
an út úr tóbaksbúðinni gleymdi
ég því að ég hafði farið þangað
inn til að kaupa tóbak. Ég mundi
ekki eftir því fyrr an ég var
kominn heim og þá var orðið
áliðið. Ég hafði ekki geð í mér
txl að aka til baka, treysti mér
ekki til að mæta öllu þessu
forvitna fólki einu sinní enn.
— Frekar vildirðu vera tóbaks-
laus.
— Já, ég fann nakkur kom,
þurr og gleymd í postulíns-
krutoku. Ég skammtaði þau og
ákvað að þau skyldu duga mér
allan daginn. Og þannig var nú
ástatt fyrir mér. Gerðu þér í
hv.garlund: ég hafði uppgötvað
morð, gert lögreglunni aðvart,
verið grunaður um morðið bæði
af rannsófcnarfulltrúanum og al-
menningi, en það sem angraði
mig mest var það að ég gat
ekki fengið mér almennilega
pípu.
Nú blés Óli frá sér stórum
rcykjarsúlum, rétt eins og um-
hugsunin um þennan reykllausa
dag gerði pípuna enn eftirsókn-
arverðari. Frammistöðustúlkan
leit inn í salinn til að aðgæta
hvort nokkrir nýir gestir hefðu
komið. Svo var ekki, en Peter
veifaði henni og bað um að fá
að borga. Óli fálmaði eftir vesk-
inu en Peter sagðist endilega
vilja borga veizluna. Frammi-
stöðustúlkan horfði ekki sérlega
mikið á Peter, það var óvíst að
hún hefði komið í tóbaksbúðina
hjá frú Lindgren.
— Vai-stu heima allan daginn
og kvöldið, spurði Peter þegar
hann var búinn að borga og
stinga skiptimyntinni í jakka-
vasann.
— Já.
— Og hvað gerðirðu?
— Ekki neitt. Alls ek'ki neitt.
Ég fór að lesa, tók bók eftir
bók niður úr skápnum og reyndi
að einbeita huganum að ein-
hverri þeirra. Það tókst ekki.
Ég kveikti á útvarpinu svo að
hljómlistin gæti dregið úr ein-
manialeikanum. Svo lá ég ofan á
rúminu, horfði -upp í loftið og
rýndi í dötokleitan rakablett sem
þar var sýnilegur. ,
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER teppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — annað ekki.
t m m i y
ANNAÐ E KKI
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
HARPIC er flmandi efni sem hreinsar
salernisskálina og drepur sýkla
Húsrúðendur! \
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LÚTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.K.
liilliilliiiiiiiiiIiíi!iiii!ili!lil!li!!!Siíiiliiiiií!liiiiiill!iiíiiií!!iiiííi!liH!!!lll!!iiiíiiiii!ií!li!ií!il!ii!iiiíiililil!ii!li{ilSii!l
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*
SÍMI 83570
&
wm
BILASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
MOTORSTILLtNGAR
HJÖLASTILLINGAR LJÚSASTILLINCAR
LátiS stilla i tima.
Fljót og örugg þjónusfa.
13-10 0
AH *
Dömusíðbuxur — Ferða-
og sportbuxur karlmanna
Drengja- og unglingabuxur
O.L
• — Laugavegi 71 — sími 20141.

SÓLÓ-elduvélur
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum sfserðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
V ARAHLUT AÞ J ÓNUST A.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069
Volkswageneigendur
Höfum fyrirfoggjandi BRETTl — HURÐIR _ VÉLALOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen 1 allflestum litum. —
Skiptum á einum degj með dagsfyrirvara fyrlr ákveKW
verð - REVNIÐ VIÐSKTPTTN.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar,
Skipholtí 25 — Sími 19099 og 20988.
Auglýsingasíminn er 17 500
ÞJÓÐVILJINN