Þjóðviljinn - 22.08.1970, Blaðsíða 10

Q — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 22. ágúst 1970
JULIUS BARK:
SEM
LINDIN
TÆR...
29
— Dymar hjá okkur voru opn-
ar, sagði Strömpóli, — dálítil
rifa fram í eldhúsið, svo að ég
gæti komið gestinum á óvart.
Strömpóli og Óli töluðu hvor
upp í annan, aðalatriði og auka-
atriði í einni bendu. Peter reyndi
að taka eftir og festa sér í
minni hið þýðingarmesta: Óli í
rúminu, hálfsitjandi og með
hendur fyrir andlit'i, Strömpóli
bakvið hurðina á verði.
Lítil ljóskeila frá vasaljósi
þokaðist yfir eldih'úsgólfið, fram-
hjá svefnherbergsdyrunum, á-
fram um eldhúsgólfið, stöðvaðist
tímakorn hjá eldavélinni, þokað-
ist áfram að skáp og síðan upp
skápavegginn.
Strömpóli og Óli heyrðu að
skápurinn var opnaður, það
marraði jafnvel í þeirri hurð;
þeir heyrðu að þreifað var efitir
einhverju í skápnum, bljóðin
voru ofurlág en spennan magn-
aði þau upp. Og þá hófst Ström-
póli handa.
— Ég vissi auðvitað allan tím-
ann hvað þú ætlaðir að gera,
sagði Óli. — En samt kom þetta.
tígrisdýrsstökk þitt mér á óvart.
Hjartað í mér hoppaði upp í
háls, eins og sagt er, og ég rölti
á eftir fram í eldhúsið til að sjá
hvað væri að gerast.
— Þetta var ósköp auðvelt fyr-
ir mig. Gesturinn varð skelfingu
lostinn þegar ég tók hann haus-
taki aftan frá, vasaljósið datt í
gólfið og Óli kveikti Ijósið. Sem
snöggvast vorum við blindaðir
allir þrír..
— Og, sagði Óli hárri röddu.
— 1 fanginu á Ström lögreglu-
þjóni stóð...
Peter laut fram, hann vissi
hver það var, en hann viidi
ekki missa af. því að heyra Óla
segja það.
—... Adrian Klingfelt, sonar-
sonur myndastyttunnar, með laf-
andi handleggi og tómlegt augna-
ráð.
— Já, sagði Strömpóli. í»ar með
var þetta um garð gengið. Ég
sleppti Klingfelt, sá og fann að
hann hafði ekki þrek til að veita
mótspymu. Og í sömu svifum
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
baugav. 18S m. hæð (lyfta)
Simi 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- or snyrtistofa
Varðastrætí 21 SÍMl 33-9-68
komu Bernhardsson og Frösell
inn í hjáleiguna. Og fáeinum
sekúndum síðar kom einnig yfir-
maðurinn frá höfuðstaðnum,
Eriksson, og hann tók nú málin
í sínar hendur.
— Og magaverkurinn minn var
horfinn, sagði Óli.
Strömpóli skýrði síðan frá
frekari málavöxtum. Adrian
Klingfelt hafði verið fluttur nið-
ur á lögreglustöðina til undirbún-
ingsyfirheyrslu. Bernhardsson
hafði tekið í sína vörzlu hylki
undan höfuðverkjartöflunum og
vafið það inn í hvítan vasaklút.
Það var hylkið sem Adrian hafði
viljað komast yfir. Fyrst Óli
var dauður, vildi hann fjarlægja
sönnunargögnin.
— Hann neitaði aldrei neinu,
sagði Strömpóli. — Það veröur
að telja honum til gildis. Hann
hafði reisn, hann Adrian Kling-
felt, alveg til hins síðasta, rétt
eins og afi hans, þótt hjá hon-
um hefði hún komið fram á ögn
viðfelldnari hátt.
— Játaði hann allt? spurði
Peter.
— Allt, sagði Óli.
Hann hallaði sér aiftur á bak
í stólnum. Andaði aðeins örar
en vanalega, rétt eins og hann
hefði hlaupið góðan ,spöl. Hann
hafði endurlifað spennuna, spenn-
una í návist Strömpóla, spenn-
una í lokaatriði málsins.
— Nú verðið þið líka að segja
frá því sem eftir er, sagði Peter.
— Ég veit megnið af því, ert
mig langar til að heyra það af
vönam þeirra sem voru þátttak-
endur í öllu saman.
— Á hverju eigum við að
byrja? spurði Strömpóli.
— Tilefninu, finnst mér, sagði
Peter.
— Það þótti Bernhardsson
reyndar erfiðast viðfangs, sagði
Óli. — Var það ekki?
Hann sneri sér að Strömpóla,
sem brosti breitt.
— Adrian ætlaði alls ekki að
verða Cæsari að bana. Hann
ætlaði að kála mér. Það var ég
sem hann hafði í sigti frá upp-
hafi. i
— Það er lóðið, áréttaði Ström- ,
póli.
Óli reyndi að halda kænaleys-
issvipnum, sýnast ósnortinn En
hann gat ekki leynt ' því, að
umihugsunin um Adrian fyllti
hann ennbá óhugnaði.
— Adrian hafði undirbúið
morð, hélt Óli áfranj. — En
þvi miður varð ruglingur á
fórnarlömbum, Því miður fyrir
Cæsar.
— Og hvers vegna vildi Adrian
Klingfelt koma þér fyrir kattar-
nef? spurði Peter.
— Það var nú einmitt það
spaugilega. Hann hélt að ég vissi
hvað hann hefði verið að bauka.
— Já, sagði Strömpóli og
ræskti sig. — Klingfelt hafði
stundað fjárdrátt; við vissum það
ekki þá; það kom fram meðan
á réttarhöldunum stóð. Hann
hafði gert það árum saman, það
var um stórfé að ræða. Gervi-
pantanir í sambandi við opin-
berar byggingar mætti segja.
— Höfðuð þið enga hugmynd
unr. það? spurði Peter.
— Nei, við vissum ekki, að um
þvílikar upphæðir væri að ræða,
en Bemhardsson hafði þó látið
sér detta ýmislegt í hug. Ég
heyrði hann minnast á eittJhvað
slíkt meðan á málsrannsókninni
stóð, en ég tók elkiki sérstakt
mark á því. Bernihardssön fékk
svo margar hugmyndir.
— En í þetta sinn ■ hafði hann
rétt fyrir sér.
— Já, ég spurði Bemhard
seinna. Hann hafði áður rekizt
á nafn Klingfelts; þá var verið
að athuga fjársvikamál, en það
var látið niður falla vegna skorts
á sönnunum. En Bernhard mundi
eftir því.
— Jæja, Óli, hve mikið vissir
þú? spurði Peter.
— Eldci neitt, sagði Óli og
reyndi að hlæja. — Alls ekki
neitt.. Ég var bara að gaspra,
lét móðan mása og þóttist vera
að taka hann í gegn. Heyrðu
mig, Adrian, bráðum legg ég
fram sannanir fyrir öllum svik-
um þínum. Það er regiulega
skammarlegt að hlunnfara skatt-
greiðendur svona. Já, svona tal-
aði ég við hann, en Adrian
svaraði einlægt í sömu mynt.
— Hann hefur trúlega haldið
að þú vissir eitthvað, sagði Peter.
— Já, það lítur út fyrir það.
En hvemig hefði ég átt að fá
upplýsingar um slíkt?
— Hann undirbjó morðið mjög
vandlega. Strömpóli tók til máls;
Peter þóttist sjá að hann vildi
sýna hinum þekkta rithöfundi
hvers hann mátti sín.
— Hann varð sér úti um klór-
amín í Stokkhólmi; hann var þar
í erindum hins opinbera. Hann
skýrði frá því við réttarhöldin.
Og dag nofckum, ' þégar hann
vissi að Óli var ekki heima,
laumaðist hann heim í hjáleiguna
og skipti á töflunum og höfuð-
verkjartöflum sem Óli átti í
hylfci.
— Og svo þurfti hann aðeins
að bíða, sagði Óli og Jyfti.sjúss-
glasi sínu og skálaði. .
Strömpóli tæmdi glasið sitt í
löngum teyg, bætti sjálfur í það
úr konjaksflöskunni og opnaði
nýja flösku af sódavatni.
— Það hlýtur að hafa verið
áfall fyrir hann þegar Cæsar
fannst látinn af klóramíneitrun.
— Hann reyndi að hafa upp
!úr mér dónai’orsöiknTa næsta
morgun, sagði Strömpóli. — Mér
fannst ofur eðlilegt að einn
helzti framámaður bæjarfélagsins
hefði áhuga .á því sem hér gerð-
ist, en nú skil ég enn betur
hvers vegna hann haíði svona
mikinn áhuga.
— Og. hann hefur fenigið að
vita að fclóramíneitrun var bana-
meinið? spurði Peter.
— Já, sagði Strömpóli. Ég
hefði ekki átt að segja það, en
ég gerði það nú samt. Adrian
Klingfelt var stálábyggilegur.
— Þá fékfc hann fyrsta áfallið,
sagði Óli. — Hið næsta féfck
hann þegar ég kenndi honum
um allt saman í tóbaksbúðinni.
Þá hlýtur hann að hafa haldið
að ég vissi hvað væri á seyði.
— Cæsar Borg hringdi í Óla
al hótelinu, sagði Strömpóli og
var embættismannslegur. —
Endaþótt Óli hefði sagt honum
að hann vildi enga heimsókn,
fór hann samt sem áður upp í
hjáleiguna. Það sást til hans í
nánd við brúna; vitni nofckurt
gaf sig fram þegar rannsóknin
var komin vel á veg. Sá vitnis-
burður staðfesti ályktanir okkar.
Borg fór yfir í hjáleiguna, Óli
var úti, en dyrnar voru ólæstar,
svo að Borg fór inn fyrir. Hann
var með höfuðverk, vissi trúlega
hvar Óli geymdi töflumar sínar
eða þá að hann leitaði gð þeim,
tók inn tvær eða þrjár og lét
lífið.
— Og síðan flutti ungfrú
Akermark líkið á brott, greip
Peter fram í.
Strömpóli kinkaði kolli. Óli
kærði sig efcki um að tala um
þetta aftur að Strömpóla við-
stöddum. Óli renndi augunum í
áttina að bláa sfcápnum. Þar
hafði Cæsar legið.
— Hvemig stóð á þvi að
Bemhardsson gat lokkað Kling-
felt hingað? spurði Peter.
— Við ættum kannski að taka
bílslysið fyrst, sagði Óli.
— Já, einmitt, sagði Ström-
póli. — Klingfelt vildi ryðja Óla
ur vegi. Þegar Óli gekk ekki í
klóramíngildruna, varð hann ör-
vílnaður; ekki sázt vegna þess
sem Oli háfði látið sér um munn
fara í búðinni hjá frú Lindberg.
Hann laumaðist hin.gað síðla
kvölds pg festi slönguna; hefur
sjálfsagt munað að slangan hékk
hér á veggnum. Bílnum sínum
lagði hann í malargryfju. Enginn
sá hann.
— Það hefur þá gerzt eftir að
Sif fcom hingað? spurði Peter.
— Sif ? Strömpóli sýndist undr-
andi.
Peter beit á vörina; nú hafði
hann gloprað einhverju út úr sér
sem ekki átti að vitnast. Óli fór
að vagga efri hluta líkamans og
það var á honum áhyggjusvipur.
Peter reyndi að vera fljótur að
hugsa. Leyndarmálið um Óla og
Sif halfði efcki vitnazt. Peter
vildi efcki verða til þess.
— Ég er búinn að segja Peter
frá svo mörgu að hann ru-glar
ýmsu saman sagði Óli í fáti.
— Kom Sif hingað? Sif Jons-
son? spurði Strömpóli.
— Nei, ails ekki, sagði Óli. —
Ég • hef víst alls elfcki minnzt á
hana við Peter nema þegar ég
benti honum á hana í bænum.
Við sáum hana i gær. Já, ég
reyndi að kynna Hindrunarnes
og íbúa þess fyrir Peter.
— Satt segirðu, sagði Peter.
— Ég hlýt að hafa fengið þetta
eitthvað skakkt í kollinn. Nú
man ég að hún hét Lísbet en
ekki Sif sú sem var vön að.
koma hingað,
M BRIDGESTONE
HJÓLBARÐAVIÐGERÐIR
Opið alla daga frá
kl. 8—22, einnig um helgar
GÚMMÍVINNUSTOFAN HF.
SKIPHOLTI 35 REYKJAVÍK
HINIR
VIÐURKENNDU
JAPÖNSKU
HJÓLBARÐAR
FÁST HJÁ
OKKUR
SÍMI 31055
I1A11P5C er iliiiancli efni sem lireinsar
salernisskálina og drepur sýkla
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LÚTHERSSON
pípulagmingameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
í!iUi!iií!iililí!ii!!iliíi!iili!!miilliliiiUil!IiUlílí!!IHHi!mi!iHiíilHiili!iiH!lli!iíiHiU!!IUHliíliíiIliillii!liHUIiUliill
WPMgDÍS
TEPnnsifl
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*
SÍMI 83570
*
iinilnnlmHiiiiilinlllllillllilllllllllHiiilliilHlinnlillilllillillliinníilíillílliillmllijilliilillliliHlliliiiliiilSiiiiillSI
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32
MOTORSTILLINGAR
HJÚLASTILLINGAR L J Ú S A STIL Ll N G A R
LátiS stilla i tíma. “
Fljót og örugg þjónusta.
13-10 0
Dömusíðbuxur — Ferða-
og sportbuxur karlmanna
Drengja- og unglingabuxur

O.L
• — Laugavegi 71 — sími 20141.
<MÐUI ‘1 JFl' ']|
JfílkJlÍl 1 < .-X iJ
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
Aog B gæðaflokkar
MarsTrading Companyhf
Laugaveg 103 sími 1 73 73
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi BKETTl - HIJRÐIR — VÉLAEOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen i alinestuin litum -
Skiptum á einum degj með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð — REYNIÐ VIÐSKIPTIN
Bílasprautun Garðars Siginundssonar,
SkipholtJ 25. - Simi 19099 og 20988
Auglýsingasími Þjöðviljans er 17500