Þjóðviljinn - 10.09.1970, Side 6

g SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Fim/mtudaguir 10. septemíbor 1970.
I ViSföl viS nokkra fullfrúa á aSalfundi kjördœmisráSsins
Þörf á blaðaútgáfu, erindrekstri og fræðslu-
starfsemi í Norðurlandskjördæmi eystra
Aðalfundur kjördæmisráðs Alþýðubandalagsins í Norðurlandskjördæmi
eystra var haldinn sl. sunnudag, eins og frá hefur verið skýrt í blaðinu.
Fundinn sóttu á 4. tug fulltrúa frá öllum Alþýðubandalagsfélöguim kjör-
dæmisins, og voru þar fjörugar umræður og margar ályktanir sam-
þykktar.
Hér fara á eftir viðtöl við 8 fulltrúa á fundinum, og eins og sjá má af
þeim er mikill hugur í Norðlendingum og bjartsýnir eru þeir á stöðu Al-
þýðubandalagsins í kjördæminu.
Fulltrúar á aðalfundi kjördæmisráðs og nokkrir gestir.
Ungt fólk
hneigist í vaxandi
mæli til
sósíalisma
Angantýr Einarsson er skóla-
stjóri á Raiufarhöfn og formað-
ur hins þróttmikla Alþýðu-
bandalagsfélags þar. Þa’ð vaktd
athygli við siðustu bæjair- og
sveitarstjómarkosningar, að
Alþýðubandalagið, sem baiuð
eitt fram á móti öllum hinum
flokkunum í sameiningu, skyldd
fá um það bil 2/5 greiddira at-
kvæða á Raufarhöfn, endia seg-
ir Angantýr okkur, að íbúar
staðarins hnedgist mjög tii
sósialisma. — Einkum á þetta
við um unga fólkið. Yfirgnæf-
andi meirihluti þess á Raufar-
höfn er róttækur í stjómmálar
skoðunum og er mjög áhuga-
Angantýr Einarsson
samur. M.a. er starfandi Æsku-
lýðsfylking á sta'ðnum og stairf
hennar er mjög blómlegt.
— Álítar unga fólkið AI-
þýðubandalagið nægdlega
vinstrisinnað?
— Það þekkir lítið til Al-
þýðubandalagsmanna nema
okkar á Raufarhöfn, og við
gefum ekki ástæðu til að ætla
að við séum of hægri sinnaðir.
Annars erum vi’ð ekki nægd-
lega ánægðir með störf fLokks-
inS í kjördæminu, og teljum
samstarf félaganna ekki nógu
mikið. Við þyrftum hið bráð-
asta að fá flokkserindreka
hingað til Akureyrar, og það
þarf að þæta úr ástandinu í
útgáfumálum eins fljótt og
auðið er. Ennfremur þarf að
efla störf hinna einstöku fé-
laga og koma á námskeiðum
í félags- og fundarstörfum, þvtí
að þekkingu manna á félags-
störfum er oft mjög ábótavant.
Hins vegar er ég sannfærð-
ur um, að Alþýðubandialagið
hefur mikla möguleika í náinni
framtíð. í>að er ekki einung-
is á Raufarhöfn, sem ungt fólk
hneigist í vaxandi mæli til
sósíalisma heldur virðist manni
það vera viðast hvar á land-
imi, en þá er mjög mdMlvægt
að koma til móts við það og
skapa því viðhlítandi starfs-
girundvöll.
— Hvemig er atvinnuástand-
ið á Raufarhöfn?
— Það hefiur verið gott að
undanförou, en atvinnuleysi
skapast alltaf á veturna og það
hefuir ekki tekizt að komia í veg
fyrir það. 260 tonna togskip
er gert út frá Raufarhöfn og
segja má að atvinnulíf stað-
arins standi og falli með því.
Fólk binduir ekki lengur vonir
við síldina, en ekki verður
maður samt var við uppgjaf-
artón. Á síðustu árum h-efur
mönnum loks gefizt tó-m til
að líta í bækur og sinn.a öðru
en brauðstritinu. Raufarbafn-
arbúar eru mjög félagslyndir
eins og sést á því, að þar
stairfar fjöldi félaga, að vísu
með misjafnlega miklum
blóma.
Síldarárin gáfu mönnum
hugrekki til að byggj'a, en
margt var ógert, þegar síldin
hvarf og er enn í skuld, en
ekki borgar sig að bjóða upp,
því að kaupendur eru engir.
Á síldarárunum var byggðuir
ágætur skóli. þar sem á síð-
a-sta ár; var starfrækt mið-
skóladeild, og reynt verður að
hafa fjórða bekk í vetur. Að
loknu skólanámi flyzt unga
fólkið venjulega á brott, en
sumt af því kemiur aftur og
talsvert er um ungt folk á
sta’ðnum.
En atvinnulífið er einbæít
og ef afli bregzt hj á þessiu
eina togskipi okkar er ekki í
mörg hús að venda. Landbún-
aður í nágrenni Raufarhafnar
er mjög lítill og við þurfum að
fá mjólk frá Húsavík. Þegar
samgörigur teppast, erum við
mjóikurlaus. Það þarf ýmislegt
að getra til úrbóta á Raufar-
höfn. en vdð erum fremur
bjartsýn á framtíð staðarins.
— Og ertu líka bjartsýnn
fyrir hönd Alþýðubandalagsins
í kjördæminu?
— Já, við teljum verulegar
líkur á því að vi'ð fáum kjör-
dæmiskosinn þinigmann, og ef-
um ekki að fólk fylki séx um
Alþýðubandalagið í stað þess
að taka þátt í hdnni pólitísku
líkfylgd Hannibals Valdinnairs-
sonar.
Um aðra og
skynsamlegri
virkjunarmögu-
leika að ræða
Ungt fólk víða að settj svip
sinn á fundinn. Við náð-
um sem snöggvast tali af
tveimur ungum mönnum firá
Húsavík, Aðalsteini Helgasyni
og Sverri Pálssyni sem þama
sátu kjördæmísráðsfund í
fyrsta sinn.
l>eir sögðust ekki hiafa verið
í vafa, þegar þeir tófcu að
hugsa um að sfcipa sér í flokk.
— Við álitum Alþýðubandalag-
ið vinstrí sinnaðasta fflokkinn
á íslandi svo að þetta er ó-
sfcöp einfalt mál, sögðu þeir.
— Hvað um Hannibalistana?
— Biddu fyrir þér, — sögðu
þeir báðir einum rómi.
— Er mikið um róttækni
meðal jngs fólks á Húsavík?
— Þa'ð er upp og ofan, en
þeir, sem á annað borð velta
þessum málum fyrir sér, fylgja
flestir Alþýðubandalaginu að
málum, og ungt fólk er yfir-
leitt ófeimið við að beita sór.
Annars er mikið um pólitísk-
an doða á Húsavík eins og
víða annars staðar.
— Hvaða baráttumál eru
ykkur efst f buga núna?
— Við arum harðir andstæ'ð-
ingax Gljúfurversvi'rkjunar.
Við teljum óskynsam-Iegt og
ástæðulaj-st að ráðast í þess-
ar framkvæ-mdix og aðferðixn-
ar, sem notaðar bafa verið eru
dæmigerðar fyrir það, þegar
hinn sterkí ætlar að yfirbuga
hinn veika
— Ég held, að margir líti
þetta mál ekki í réttu ljósi, —
segir Sverrir. Fólk talar urn
að það sé sjálfsagt að virkj-a
og hér sé um að ræða fram-
faramál. Auðvitað erum við
alls ekki á móti virkjunum, en
það er ekki þar með saigt, að
mönnunum með reiknis-
stokkinn leyfist allt, og þeir
megi eyðileggja sérstæð nátt-
úrufyrirbæri af framkvæmda-
löngun. í þessu tilviki er um
aðra og sfcynsamlegri virkjun-
anmöguleika að ræ'ða.
— Er etthvað nýtt á döfinni
í málefnum Alþýð-ubandalags-
ins á Húsavík?
— Við erum mjög óánægðir
með að hafa ekkert málgagn
og ætlum að reyna að koma
þeim má'lum í sæmilegt horf,
hvernig sem það nú fer. Okk-
ur er nauðsynlegt að haf a mál-
ga'gn til að kynna skoðanir
okkar og fá aðra til fylgis við
okfcuir og við erum bjartsýnir
á að Alþýðubandal'agið eflist
og styrkist á ákjósanlegan
hátt.
Blaðaútgáfa og
erindrekstur á
döfinni
Að kjördæmisráðsfundin-um
loknum náðum vi'ð tali aí frú
Soffíj Guðmundsdóttur, sem
endurkjörin var form'aður ráðs-
ins. Við spurðum hana fyrst,
hvort funduirinn hefði sam-
þykkt einhverjar ályktanir
va-rðandi útgáfumál, en í kjör-
dæminu hefur ekkí verið gef-
ið út flokksmálgaign að und-
anfömu.
— Við samþykktum ályktun
þess efnis. að fyrst og fremst
yrði áð gexa áta-k tál að út-
breiða Þjóðviljann, sagði hún.
— Ennfremur hötfum við hug
á að fá þar inni með siða frá
kjördæminu svo sem vikulegia.
Við teljum þennan kost, þegar
á allt er Utið, vænlegri en smá-
blaðaútgáfu, sem álltaf er
ýmsum annmörkum háð. Hins
vegar komumst við ekki hjá
því að gefa út kosningabláð í
vetur og kæmi þá ja-fnvel til
greina sa-mvinna við Norður-
landskjördæmi vestra. Ætlu-nin
er svo að dreifa þessu kosn-
ingablaði sem víðast í kjör-
dæminu og kynna stefnumál
okkar og frambjóðendur.
— Hvemi-g hietfur starfið
innan kjördæmisins gengi'ð að
un-danförnj?
— Starf hinna einstöku fé-
laga er vitaskuld undirstaðan,
og einna þróttmest er líkiega
starfið á Raufarhöfn. Á sl.
vetri voru stofnu-ð tvö ný fé-
lög, annað á H-úsavík og hitt
á Daivík, og yfirleitt vir'ðist
starfið vera að eflast talsvert,
þótt ýmislegt skorti á, m.a.
hefur fræðslustarf innan fé-
laganna ekki verið rækt sem
skyldi. Einniig þyrftí að koma
Sofffa Guðmundsdóltir
til meira innbyrðis samstarf
milli félaganina. Þá er mjöig
brýnt að koma upp erindirefcstri
í kjördæmiinu og h-atfa þar sam-
starf við Norðurland’skjördæmi
vestra. Eins og stendur höfum
við enga skrifstof j, en ætlunin
er að bæta úr því hið bráð-
asta.
— Telurðu áð síðustu bæjar-
stjómarfcosningar hafi skýrt
lín,umar milli Alþýðub-anda-
la-gsins og Hanniba'lista hér 1
vígi Bjöms Jónssonar?
— Úrsiitin urðu a-m.k. mynd-
arleg staðfestin-g á tilvist okk-
ar og við náðum rúmlega helm-
imgi af fyrra fyl-gi, sem má telj-
ast góður árangur miðað við
þær aðstæður, sem við háðum
kosningabaráttuna vi'ð. Við
stóðucm uppi slypp að því
leytd til, að við höfðum hvorki
aðsetur blað né kjörgögn, en
áttum sem betur fór giott lið
stuðningsmanna, sem margir
hverjir löigðu á sig sjálfboða-
vinnu og óeigin-gjiamt starf í
strjálum tómstundium.
— En befur Alþýðubandia-
lagið hér á Akureyri ná'ð sér
eftir hina miklu blóðtöfcu, sem
klotfningjrinn hetfur óneitan-
lega verið?
— Þaroa gengu út 75 félaig-
ar, sem vissulega var etftirsjá
í mörgum hverjum, en okkur
tókst þó á skömmum tím-a að
fylla upp í skörðin. Það grær
ekfci á samri stund yfir svona
atburði, en ég held að við sósí-
alista-r höfum fulla ástæðu til
bjiartsýni. Hannibaiistax geta
ekfci litið á úrslit bæj arstjóm-
arkosninganna hér á Afcuireyri
sem nednn sitórsi'gur varðandi
pólitíska framtíð sina, og það
er á<5 koma æ betur á daginn,
að þessu fyrirbæri má líkja
við klifjrjurt, sem fifcrar sig
upp eftir næsta stofni. Hin
þokukennda og reikula stetfnia
þeirra sýnir m.-a. svo að ekfci
verður um villzt. að það er
Alþýðubandialagið, sem sótonaæ-
mögiuleitoana be£ur.->
Landbúnaðar-
-- u t>nlir„
málin í vítahring
Jón Buch frá Einarsstöðum
í Reykjahverfi heflur starfað í
samtökum sósíalista frá því að
hann var á unga aldri rekinn
úr Framsóknarflotoknum fyirir
vinstri villu. Hann segist þó
ekfci vera fyMiIega ánægðjr
með starf Alþýðubandalagsins,
og sem bóndi telur bann að
landlbúnaðainmálin hiatfi vieirið
of afskipt.
— Einhvern tímann ætiaði Al-
þýðubandalaigið að efna til sér-
stafcrar landíbúnaðarráðsitetfnu,
en úr því varð nú aldrei. Að
minnj hyggju æ-tti að fcveðja
saman slífca ráðstefnu hið
fyrsta, því að það er þörf á
ró'ttækum breytingum í l'and-
búnaðarmálum, sem Alþýðu-
band'alagið ætti að beiita sér
fymr. Það leysir enigan Vandla
að hæfcka stöðugt verðiö á
landbúnaðarafurðum, þannig
að almenninguir hafi ekki efni
á að fcaupa þær. Það sér hrver
ma'-ður, að þetta er aðedns
víta'hrin.grjir. Til að losn-a úr
þessum hring þyrfti að greiða
niður áburð og fó-ðurvörur, og
létta á þann hátt byrði ofckar
bændanna, en með þvi móti
mætti lækfca afurðir öfcfcar
verulega í verði. Einni-g mætti
a-ufca samistarf bænda, cg þá
helzt með útvífcfcun á ræfctun-
arsamböndum, en eins og tíð-
in hefur verið undjanfarin sum-
ur, er vairla grundvöllur fyrir
sameiginlegum vélarekstri, því
áð allir verða að setjia sitt í
gang, þessa fáu diaga, sem hægt
er að nýta.
Já, þetta hefur verið ljóta
tíðin að undanfömu, oig ég fler
að hallast að því, sem garnlia
fólkið sagði einu sinni, að þeg-
ar vond stjórn si-tji að völdum,
verð árferðið illt.
— Eru þá náttúruötflin að
hegna okfcur fyrir, a'ð hatfa
valið svona vonda stjórn?
— Ja, því ekfci það? seglr
Jón gl-ettnislega, — við skiljum
svo lítið í allri tilverunni.
— Hvaða framikvæmdir eru
helzt á döfinni í þínu hénaði?
— Það er lofcs verið að
I