Þjóðviljinn - 14.10.1970, Blaðsíða 10

|Q SÍÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Miðvikudagur 14. októlber 1970.
41
— Jæja, nú jæja, hélt Flunry
áfram. — Þá verð é,g að reyna
að gizka á það. Ég held þú
sért flæktur inn í eirtthvert
fáránlegt stjórnmálamakk og
kominn svo dygigilega á kaf í
það. að þú þorir ekki að draga
þig til baka; elsku félagarnir
þínir bafa hótað þér öllu illu
ef þú svíkir málstaðinn. Við
höfum sj-aldan verið sammála
um hlutina. Kevin. En þú ert
bróðiæ minn. Ég vil ógjarnan
vita þig innan rimlanna — eða
það sem verra er.
— Þú barðist sjálfur fyrir ír-
land einu sinni, tautaði Kevin?
— Og þú getur kannski sagt
mér hvern fjandanna ég hafði
uppúr því?
— Ég sagði „fyrir írland“ —
eklq fyrir sjálfian þig, Flurry.
Flurry giaf til kynna að þol-
inmæði hans væri á þrotum
með því að berjia krepptum
hnefanum í borðið. — Og nú
langar þig að leika píslairvott?
Ég trúi því alls ekki. Hvað svo
sem það er sem þú ent flæktur
í, þá hefur'ðu gert það í þeinri
von að græða eitthvað á þvi.
— Það er lygi! Þú heÆur allt-
af reynt að halda mér niðri,
sagðj Kevin og hann var kaf-
rjóður í andliiti. — Þú hef-ur
alltaf öfundað mig fyrir að kom-
ast vel af, meðan þú hýmdir
og jórtraðir á frægðinni úr
frelsdsstríðinu og slóst mig um
peninga og lézt konuna þína
gantast um —
— Nú er nóig komi’ð! Út með
þig úr mínum húsum. Fram-
vegis afsala ég mér allrj ábyrgð
^fl/cxjue
EFNI
SMÁVÖRUR
1 TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
^augav. 188 Hl. hæð (lyfta)
Siml 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslfu- og snyrtistofa
Gar'ðasfcræti 21 SÍMI 33-9-68.
á því sem þú tekur þér fyrir
hendur.
Bræðurnir tveir störðu hat-
ursaugum hvor á annan. Kevin
spratt á fætur og stikaði út úr
stofunni.
Flurry beindi athyglinni aftur
að veiðarfæruoium og dxó nýja
l'ínu upp úr dós með þrem fingr-
um limlestu bandarinnar. — Ég
var of fljótur að rjúka upp og
hella mér yfir bann, Dominic.
En þessi náungi fer í taugamar
á mér og heíur alltaf gert það.
í hvert einasta skipti strengi
éa þess heit að stilla mig fram-
vegis, en svo byrjar hann að
móðga mig og æsir mig upp
einu sinni enn.
Bakvið höfuðdð á Flurry 'sá ég
þétt regntjald fyrir utan glugg-
ann. Þykkt skýjaþykknið hafði
rofnað og vatnið helltist yfir
synduga jörðina — það var lík-
ara fossj en riigningu.
— Þetta er alveg ljómandi.
sagði Flurry. — Þá getum við
fairið að veiða á morgun.
Ég fór inn í dagstofuna og
greip eins og viðutan eitt af
hinum skelfilegu vikuiblöðum
hennar Harrietar úr hlaðanum
á borðinu. Ég fór enn að brjóta
heilarm um breytinguna sem
orðið hefði á Fluinry síðan hún
dó. Ef til vill var fyrra jafn-
lyndi hans hvorki innsta eðli
hans né gríma sem bann setti
upp. Ef til vill var það tilraun
roskins karlmiainns til að hiafa
við ungri konu — til áð
reyna að tryggja a@ henni
liðr vel og leididisit ekki?
Hafði hann að vissu leyti látið
dnaga sig niður til hennar? Ann-
aðhvort af ást eða andlegum
sljóleika? Það var enginn vafi
á því að dauði hennar hafði
hirist af honum slenið. Þessi nýi
Flurry var eiginlega ógnvekj-
andi á sinn hátt; hann minnti
mig á stóran, syfjulegan gráan
fresskött, sem hefur allt í einu
uppgötvað að hann er ekki dauð-
ur úr öllum æðum.
Regnið fyrir utan útskots-
gluggann var nú eirina líkast
þessum ítölsku spaghetti-for-
tjöldum. Lissawn-áin hafði
þrútnað af regnvatni og blómin
í garðinum drúptu höfði undan
þungu steypibaðinu. Ég varð
gripinn ákafrj löngun til að
hlaupa nakinn út í regnið, rétt
eins og það gæti skolað burt
sektarkennd minni. Þess í stað
fór ég upp á loftið og bjó um
rúmið mitt, áður en ég leitaði
að handritinu sem ég hafði
bjargað úr eldinum og fór að
lesa það yfir dapur í bragði.
Nei, þetta var einskis virði —
þetta viar þurr og uppskrúfuð
skáldsaga. Hún hefði átt að
brenna þegar kofinn fuðraðd
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjaaidi BRETTI — HTJRÐIR — VÉLALOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen í allflestum litum. -
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKIPTIN.
Bílasprautun Garðars Sigrnundssonar.
Skipholti 25. — Sími 19099 og 20988.
upp — tortímiast eins og barnið
sem Flunry hélt að hann ætfci,
þegar móðir þesis dó.
Við Flurry, Seamus og ég út-
bjuggum einhvers konar máltíð
úr leifum — þeir virtust báðir
vena annars hugar — og kLukk-
am tvö stundvísiega birtist Con-
Cannon. Flurry fór fram til að
opna fyrir honum og hjálpa
honum úr írakfaanum sem hafði
orðið alveg rennvotur þegar hamn
hljóp þessi fáu skxef frá bíl
sínum að aðaldyrjnum. Þeir
komu inm í setustofuna.
— Taugamar hafa þá bilað,
herra Eyre, sagði Concannon og
horfði _ forvitnislega á mig.
— Ég vildi að ég vissi hvað
þér eruð að tala um.
Hann dró pappírsörk uppúr
tösku sinni og snerti hana að-
eins með fingri í bláhornið þeg-
ar hann hélt hennj fyrir fram-
an mig, — Þeitfca héirna. Nei,
ekki snerta það, lesið það bara.
Það var skrifað á ritvél og und-
irskrift mín fyrir neðan.
Kæri herra Concannon.
Ég skrifa þetta til að láta
yðttr vifca að ég get ekki
meira. Ég drap Harriet Lee-
son. Hún hafðj verið ásfcmey
mín og við áttum von á bami
saman. Ég óttaðisit afleiðing-
amar, og ég var hræddur um
að Flurry miyndi drepa mig
þegar hann kæmiist að öllu
saman. Ég sárbændi bana að
samþykkja að við slitum sam-
bandi okkar, en hún sagðist
myndu segja eiginmanni sín-
um frá baminu, ef ég færi
ekki burt með benni. Þess
vegna varð ég að tryggja, að
hún talaðj ekki aí sér. Til
öryggis hafði ég tekið hníf
með mér. Ég fleygði honum
í ána á eftiir og þvoði lífca
af mér blóði'ð. Nú iðrast ég
ails. Ég á efcki skilið að lifa
lengur. Þegar éig fer í rúmið
í kvöld, ætla ég að tafca inn
eitur. Þegar þér fáið þetta
í hendur verð ég búinn að
binda enda á þjáningar mín-
ar.
Yðair einlæigur
Dominie Eyre.
— Já, en ég hef ekki sfcrifað
iíetta hréf, sagði ég alveg ringl-
aður þegar ég var búinn að áfcta
mig lítið eifct.
— Það er skrifaö á ritvélina
yðar — ég fékk sýnishom af
letrinu fyrtr nokkrom dögum.
Og þetta er undirskriftin yðar,
er ekki svo?
— Það líkistt henni. En þetta
er fölsun.
— Er lífca hæigt að falsia
fingraför?
— Fingraför?
— Ég féfck þetta bréf í pósfci
nú í morgun. Ég lót sérfræð-
inga rannsaka bað tafarlaust.
Við fundum fingraför yðar á
því — og engin önnur.
Alveg orðJaus lét ég fallast
niður í stól. Það var næsitum
liðið yfir mig. Fluirry rétti út
höndina til að líta á bréfið, en
Concannon stakk þvi í flýti nið-
ur í töskuna sína aftur. — Þefcta
er bréf frá henr,a Eyre þar sem
hann játar á sig morðið á eig-
infconu yðar og tilkynnir að
hann hafi í hyggju að fremja
sjálfsmorð.
— Ég þverneita að trúa því.
— Ef til vill getið þéi- þá
útskýrt hvaðan þessj fingraför
eru sprottin, herra Leeson?
Flurry hristi höfuðið i upp-
gjöf. Ég var alveg örvilnaður.
Mér fannst ég hafa verið veidd-
ur eins og mús í gildru. Con-
cannon virtist ætlast til þess
að ég segði eitthvað, en ég giat
með engu móti sturiið upp orði.
Flurry sagði: — Heyrið mig nú.
Ef þetta væri allt safct og Dom-
inic fengið eftirþanka á síðusfcu
sfcundu. þá hefði hann örugg-
lega flúið eins og fætur toguðu
fyrst bréfið var komið í póst-
inn.
— Þetta bréf með hans eig-
in undirskirift og fingraförum
hans, skrifað á hans eigin rit-
vél —
Ég greip frarn í fyrir honum
í ofboði; mér hafði allft í einu
dottið nokkuð í hug. Ég sagðd
Concannon að ég hefði sett nýfct
blað í ritvélina fyrir nokkrum
dögum en hefði efcki skrif-að
neitt á þa® — eitthvað hefði
truflað mig. Og eftir heimsóikn
bans í kofann í gær hefði ég
tefcið eftir því að blaðið var
horfið úr vélinni.
— Ég vona að þér séuð ekki
að gefa í skyn að ég hafi stol-
ið því.
— Nei, auðvita® ekki.
— Hvenær sáuð þér það síð-
ast í véljnni? sagði hann eins
og hann vildd ýta undir mig.
— Sama daginn — um morg-
uninn. Fyriir jarðarförina. Jarð-
arförina! Ég var ekki heima í
meiira en klufckutíma. Einhver
hefur gefcað laumazt inn, séð
blaðið í vélinni og gert sér Ijóst
að fingraför mín hluitu a® vera
á því og skrifað bréfið.
— Mjög athyglisrverð kenn-
ing, herra Eyre. Það er enginn
vafi á því að þér eruð hug-
myndairikur rithöfundur.
— Hugmyndiir hans eru að
minnsta kosti betri en yðar,
Concannon, sagði Flurry glað-
klafckalega.
— Jæja, við skulum þá afc-
huga þann mö'guleitoa betur.
X skrifar játninguna á ritvél-
in,a og sendir hana til mín í
pósti. En síðan verðuir hann að
sjá til þess að þér fremjið
sjálfsmorð sama kvöld. Hvers
vegna og hvemig?
— Vegna þess að X er morð-
inginn og þessi „játning" og
sjálfsmorð mitt myndu hreinsa
hann af öllum grun, svaraði ég
að bragði.
— Einmitt það. Og hvernig
ætlið þér að svara spumingu
minni um ,,hvemig?“
— Það er vandialaust, sa'gði
Flurry.
— Er það svo? Mæfctj ég heyira
það?
— Vitið þér ekki að það var
kveitot í kofanum hennar Joyce
í gærkvöldi?
— Ég hélit að ætlunin væri
að herra E.yre tæki inn eitur,
ekki að bann brenndi sig lif-
andi, sagði lögregl'Uifullitrú'mn
hæðnislega. — Það er mjög ó-
þægilegur diauðdagi.
— Nú talið þér eins og glóp-
ur, góði maður. GætuS þér ekki
hialdið yður saman meðán óg
reyni að hugsa. Hefur Keefe
sagt yðu-r hvað h'ann fann í kof-
anuim?
SINNUM
LENGRI LÝSING
neOex
2500 klukkustunda lýsing
við eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bergstaðastr. 10A Sími 16995
CHERRY BLOSSOM-skóábiirður:
Glansar beíur, endist betur
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
„ . „MarsTradingGompanyltf
Aog B gæðaflokkar uugaveg 103 ---
simi 1 73 73
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið íengið
AXMINSTER teppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — aimað ekki.
1 m II
ANNAÐ EKKI 1
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
•-ta I iBiW'
HILMAR J. H. LUTHERSSON
pípulagningameistari
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
MOTORSTILLINGAR
HJÓLASTILLINGAR LJÚSASTILLINGAR
LátiS stilla i tima. Æ
Fljót og örugg þjónusfa. I
13-10 0
ii!ii!l!iíii!iíliiill!i!!liilií!liiiiiiliíi!!iiililiíi!ill!ilíi!iiiiililiiill!i!liiíliililiii!iiiíilii!Sliiilii!!iiii!liiiillSiiliiii!lii!iígi
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*
SÍMl 83570

iiiiíjíijiiliííiiíHHrmiiilmilHÍiÍMÍiíiíiiíiimimíÍHfcfcíH'Mniiiiiljiiiiillfljljjfflflijfjiffjjillfjilijjjijjifflfijjjffljjjjjf
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500