Þjóðviljinn - 06.11.1970, Qupperneq 7

FSstactegiur 6. nðtvember 1970 — ÞJÓÐVILJIT7N — SÍÐA J
Rlkisleiklisfars kólinn i Stokkhólmi áriÓ 1970
Það ar allslhieirjarfundiur í
matstofu stoótens! AfflMuerjar-
fundur!
Matstofan er í láigiu bjálkaihús''
mieð sanárúðóttuim gluggum, og
föttnandi vínviðiur þekur vetgg-
ina. Inni eru samanlkioimnir
flestir nemendur og kennarar
skólans og fundaröfni er: 1.
Laun ráðskonu. 2. Innréttingar
í húsnæði því, som skólinn á að
fá tál umráða 1976. Á borðuim
liggja frammd teikningar seim
allir fá að slkoða. Ég æffla nú
að stoýra lítillega frá umræöu-
etfni tvö.
Byggingu þessiairi hetfur þeigar
verið vialinn staður á Gerðinu
svotoalllaða, siem hefiur annars
verið friðlýst að stórum Huta,
þar sem hundar og þöm, hipp-
ar og gamialt fólk á að fá að
leika sér á grasi, sem vex eins
og ,það vill. Húsdð stendur við
hliðina á Handíða- og miynd-
lisitarstoólanum og í næsta ná-
grenni við Útvarp og Sjónvarp,
að miesitu fluUgert hið ytra, en
mdnnir annars á hvíttoöHkuðu
gröfina í dæmisögunni. Þó er
þessu húsi ætilað ailt annað
hlutverk en hinnar hvítu graf-
ar, því þair á að fara fram
toennsla í flesitum greinum sem
varða leikilist, hvortheildutr í
leitohúsi, toviikimyndum, útvarpi
eða sjómvarpi, og hefur þessari
miklu stofnun verið valið hedt-
ið „Dramutistoa Institutet". Einn
þáttur starfseminnar hefur þeg-
ar hafizt nú í hausit, sá sem
Ilýtur að menntun leiikstjóra ails
konar, tæfcnifóltos og leikhús-
stjóra. Síðar fá leikiistarskól-
Eftir
Steinunni
Jóhannesdóttur
„Umræða er til ails
fyrst“ er undirtitill þessar-
ar grcinar Stednunnar Jó-
hannesdóttur leikkonu, þar
sem hún með svipmynd úr
stairfi Ríkisleiklistairskói-
anis í Stokkhólmi hvetur til
almennra 'Jmræ’ðna, bæð'i
þeirra sem á sviðinu standa
og hinna sem í salnum
sdtja, um skipulag væntan-
legs ríkisleitoskóla, sem
komið heíw til tals að
stofna á íslandi, og bend-
inn, óperuskóttinn og battlett-
skólinn allir inni í þessu húsi
og þá verður hrært í með
stórri sleif, svo að alllir viti eitt-
hvað af öðrum.
Og nú sdtja nemendur og
toennarar leikl ist arskói ans á
fundi, og eiga að gera tillögur
um, hvemig þeir vilji að inn-
réttingum þesis hluta byggingar-
innar, sem þeim er æiilaður,
verði háttað. Elktoi líður á löngu
þar til huigmyndir fljúga um
loftið Talkennarar vilja fá 8-10
talkennsluherbergi af vissri
stærð og 4 m undir lotft. Söng-
kennarar nefna einnig vissan
herbergjafjölda, stærð, lofthæð
Steinunn Jóhannesdóttir.
og hljómburð Leikfimi- og
danskennarar biðja um sérstök
gólf, heílzt úr tré, sérstakar dýn-
ur, 8 m undir 3oft. Og allir,
bæði nemendur og kennarar
hrópa á loflt, andrúmisioft, sem
kemur ;nn um opinn glugga, en
etoki gegnum suðandi viftu, sem
ergir og truflar. Leiktúlkunar-
kennarar þurfa þetta mörg her-
berg:, svona og svona stór með
vis&ri loíthæð og ljósaútbúnáði.
Hér silcýtur raktor því inn að
síkéilanum séu ætlluð tvö sviö,
annað mjög stórt og saimieigin-
legt hinum slklólunum með öll-
um nýjasita tækjaútbúnaði og
hljómsveitargryfju fyrir 100
ir jafníramt á nauðsyn
þess, að nemendur og
kennarar eigi fu'llan þátt
í stjóm og sitefnumátun
siíks skóla.
Steinunn Jóbannesdóttir
er ættuð af Aikranesi, lauk
stúdentsprófi frá Mennita-
stoólanum á Akureyri 1067
og útskrifaðist úr Leiiklisit-
arskóla Þjóðleiikihúissins sl
vor. Hún hiefiur fengjð sér-
stáka undanþágu til að
stundia firekara nám við
Ríkisileikilistarskólann í
Stokkhólmi, sem annars er
eingöngu ætlaður sænsk-
um nemendum. Hefiur
Steinunn fiaiUizt á að senda
Þjóðviijanum siÖar í vet-
ur firóttapisöa um leikhús-
líf og fleira í Svíþjóð.
manna hljómsveit, hitt minna
og ætlað skólanum einum. Við
þetta hefjast mjög fjörugar um-
ræður um það, hivemig svið eigi
að vera, og ednn kennarinn
mælir mjög með breytanlegu
sviðí, sivipuðu því sem einu af
lifflu leikhúsunum, „Pisitoflteat-
em“ hefur tekizt svo á.gætlega
að gera úr mismunandi stórum
og löguðum kössumi, sem létt er
að raða saman á ýmsa vegu.
Og engu er gleymt. Nemendur
hafa ýmsar tiilílöigur um setu-
stofu, hvemig litir og lýsing
eiga að gera hana visitilega, gefa
henni eittihvað a£ élHl og hlý-
leik matstofiunnar og bjálkanna.
Síðan þarf sitænri og beitri stoápa
í fataskiptalherbergið, flledri
sturtur, tfileiri og einangraðri
sima handa toennurum og nem-
endum, fileiri og fijölbreyttari
hljóðfæri og eitt og annað, sem
ég hirðá ektoi um að teijaL Það
er ekki fyrr en eánhver minn-
isit á gufiuibaðsitofu, að notokr-
um sitektour bros og bæitir við
siundlauig að gamni. Allt annað
er meinit í fiúlustu aílvöru og
þykir fuililtoöimlega sjállfsagt. Að
lokum er mdnnzt á bamaiheim-
illi við mákill fiagnaðarQiæti við-
staddra fioireldra.
Aif hverju er hún að segja frá
einhverjum fiundi í einhverjum
sænskum skéila? spyr nú ein-
hver.
Jú, af því að ég veit að fyrir
dyrum stendur að siotfna edn-
hverskonar rfkisieikilistarstoóla
heima á Isilandi, og ef sé skóli
á að vera eitthvað öðruvísd en
þeir tveir sem þar bafia starfiað
undanfarin ár og sem filestir ís-
lenzfcir leikarar innan við fier-
tugt að minnsta kosti þekkja af
edgin raun, þá verður að huga
vefl að öilu fra fýrstu byrjun.
Það er eikki nóg að gagnrýna ís-
lenzka leiklistarskóla, ísilenzk
lei'kíbús, íslenzka íeikflist á kaffi-
húsum eða í hedmaihúsum, jafn-
vel ekki nóg að seigja í út-
varpi eða blöðum að allllt betta
sé vont. Ef einhver hefur raun-
veruflegan áhuga fyrir því að
bœta hér út, gefist tækifaarið
einmitt núna Því hivar á að
byrja, ef efldki einmdtt á byrj-
uninni, á þessum nýja slkóla.
Ég sagði frá þessum fundi
til að sýna firam á, að það
þykir eikiki lengur hlægilegt að
fiólk fái að hafa áhrif á nán-
asta umihverfi sitt, þar sem það
starfar og naniur. Það þykir
trúlegt að sömgvarinn viti bet-
ur en artoiteiktinn, við hvaða
aðstæður sé bezt að syngja, eða
taltoennarinn, hvar sé bezt að
tala, og nemendur geta haft
skoðanir á öÍIQju. milli himins og
jarðar. Aftur á móti þykir það
ólýðræðislegt, srvo ekiki sé medra
sagt, að ednhverjir tveir eða
þrír písflíri saman í leyndair-
dómsfullum nefndum og flái ein-
ir að réða öllu um niðurstöðu
máls, sem varðar jafn marga.
Því þetta mál varðar einnig alla
þá, sem sækja Eeifldhús.
Það væri því eiklki úr vegi,
að núverandi nemendur og
kennarar Þj cði eikhússskól a ns
stoiluðu sameiginlegu áliti um
það, hvemig þeir vildu að
skólinn yrði. Einnig að nýút-
skrifaðir nemendur og ungir
leikarar og allir sem áhuga
hefðu á framgangi mélsins létu
hann í fjás með einhverju
móti.
Það hefur verið gaman að fá
að vera gestur og nemandi hér
í „Statens scenskola" í Stokk-
hólmi, og ég mundi gjama
vilja skýra frá því, hvemig
hann starfar í smáatriðum frá
■ hálfníu á morgnana til MLuikk-
an fimm eða sex á kvöttdin, en
það verður að bíða betri tfima.
Eitt er þó svo játovætt, að mér
finnst ég verði að geta þess hér,
en það er sú samvinna og sá
Framlhaid á 9. síðu.