Þjóðviljinn - 16.02.1971, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÖÐVHLJ'IiNíN — Þriðjudagur lfi. febmiair 1971.
Á 20 ára
afmælisdegi
Flugbjörgunar-
sveitarinnar var
blómsveigur
Iagður við
minnisvarðann,
sem reistur var
fyrir hálfum
öðrum áratug við
Fossvogskirkju
til minningar un
þá Islendinga
sem farizt hafa
í flugslysum.
Starf Flugbjörg-
unarsveitarinnar
Hmn 27. jan. si. var aðal-
fundiur Flugbj örgun arsvei taí-
innar hialdinn. í sikýrslu
sitjóamar kam þetta meðal ann-
ans fram:
Hinn 27. nóv. Ið70i varð Flug-
bj örgumarsveiti n 20 ána og í
því siambandi var umnið að
margvíaLegium endiuirbótum á
tækjum og útbúnaði, félags-
heimiUð var málað utan og
innian, lóðin laigfærð og girt.
Á afmælisdaginn, fyrir hádegi,
kom stjóm FBS, ásamt flug-
málastjóra Agnairi Kofoed-
Hansen og formönnum aUra
FBS-deilda á Suðurlandd, að
minnisvarða þeárra er bafa
farizt með flugvélum. Þar lagði
flugmálastjóri blómsveig við
minnisvarðann frá FBS, en
minnisvarðinn sitendur við kap-
elluina í Fossvogi. Um kvöldið
var haMið afmælisbóf í Þjóð-
leikbúskjallaranum og sóttu
það um 200 manns.
FBS bárust margar gjafir og
þar á meðal eitt hundrað þús-
und kr. frá Kvennadeild Flug-
björgunarsveitarinnar. skeyti og
kveðjur bárurt frá félögum og
einstaklingum. í tilefni afmæl-
isins var Agnar Kofoed Hans-
sen sæmdur guibneriki FBS fyr-
ir góðan og mikinn stuðning
við uppbyggingu FBS. GuII-
merki FBS hefur áður verið
veitt tveimur mönnum, þeim
Sigurði M. Þorsteinssyni og
Hauki Hallgrímssyni. Þá fengu
eftirtaldir aðilar heiðurssikjal
FBS fyrir góðan sifcuðning við
FBS: Fluigráð, Loftleiðir, Flug-
félag íslands og F.Í.A., Féiag
íslenzkra atvinnuflugmanna.
Fluigbjörgunarsvieiitiin var
kölluð fjórum sinnum út til
leitar á árinu. Skráðar voru
273 mætingar til æfinga _og.
sfcarfa í félagishieimilinu. Úti-
æfingiar hafa farið fram á þess-
um stöðum: Skjaldbreið og
Hlöðufelli, Snæfellsnesi, Lang-
jökli, EyjafjaXlajökli, ÞingvölX-
um, Bláfjöllum og váðar. Á
þessum æfingum er þjálfuð
ferða/tækni, meðferð áttavita,
kXifur. fluitniingur á siösuðum
og fleira.
Á fundinum kom fram að
hafizt var hianda á árinu
að útbúa handbók. Er ætlun-
in að í handbók þessa komi öll
þau atriði, sem félagar FBS
þurfa að vita í sambandi við
björgunarstörf. Fyrsti máXa-
flokkurinn, sem er kominn,
fjallar um slysahjálp og skipt-
ist hann í 17 bafla.
Stjóm FBS skipa þessár
menn: Form. Sigurður M. Þor-
steinsson en aðrir í stjórninni
eru Sigurður Waage, Magn-
ús Þóraránsson, Ámi Edwins-
son, Haukur Hallgrímsson,
Gunnar Jóbannesson og Pétur
Þorleifsson. Varastjóm skipa:
Ingvar Valdimarsson, Hörður
Sigurðsson og Gustav Óskars-
son. EndurskoQendur eru Sveánn
Ólafsson og Jón Magnússon.
Fundarstjóri á öllum aðal-
fundum FBS befur verið Bald-
vin Jónsson, hrl. og i tilefni
afmælis bans og FBS, var hann
sæmdur silfurmerkj FBS fyrir
góða fundarstjórn og margvís-
leig önnur störf.
Enda þótt öll störf félaganna
séu sj álfboðavánna var rekst-:
urkostnaður sveitarinnar kr.!
295.988. Styrkir voru kr. 120
þúsund. , . . j
FBS á þrjár bifreiðar með
drif á öllum hjólum, þrjár
beltabifreiðar og tæki og út-
búnað til björgunarstarfa. sem
metinn er á 1.200.000,00 kr.
Frá ÁHhagafélagi Sléttuhrepps
Þjóðgarður á Vestf jörium
SANDVIK
snjónaglar
SANDVÍK SNJÓNAGLAR veitd öryggi í
snjó og hálku. Látið okkur athuga gömlu
hjólbarðana yðar og negla þá upp.
Skerum sniómunsfur í slifna hjólbarða.
Verksfæðið opið alla daga kl. 7.30 fil kl. 22,
GÚMMIVNNUSTOFAN HF.
SKIPHOLTI 35 REYKJAVlK SlMI 31055
Eins og þegar er kunnuigt,
liggur nú fyrir firumvairp á Al-
þingi um þjóðgaxð á Vestfjörð-
uxn, borið finam af bæsbvirtum
þángmönnum Matthiasi Bjama-
syni og Pétrj Sigurðssyni. Þar
er gert ráð fyrir, að Þjóðgarð-
urinn verði alit landssvæðið
norðan línu, sem dregin sé
úr botni Hrafnsfjarðar í botn
Furufj-arðar. Efcki er hér um
neina smámunasemi að ræða.
Landssvæðið, sem hæstvirtir
flutningsmenm hafia í buga og
ætla að færa þjóðinni á gull-
diski, er 582 ferkílómetrar. —
Já, það má með sannj segja,
miMir menn erum vér Gvend-
ur minn. — Þjóðgarðurinn við
nyrzta haf er rúmlega 20 sinn-
um stærri en þjóðgarðurinn á
Þin-gvöllum.
ÞjóOgiarður þessi sibal vera
friðiýst svæði allra íslendinga.
E-kki fáum við séð þörf sXákr-
ar firiðlýsingar sérstaldega. þar
sem friðlýsing liefur verið í
reynd á siðustu fcveimur ára-
tugum, og þekkja fáir befcur en
þeir, sem séð hafa hvemig
gróðri liefur fleygt fram á und-
anfömum árum. Gróðurinn hef-
ur áitt hér algjört friðland und-
an ágangi sauðfjár og gróður-
la-usir melar og sandar eru óð-
um að breytast í gróðursælar
vinjar.
Umgengni um heXigasba reit
þjóð-arinnar hef-ur sízt varið til
fyrirmyndar, og væri þvá réfct-
ara að stuðla að þvi að honum
yrði meiri sómi sýndux, . og
væri þ-að voldugt verkefni fyrir
svo váðsýna hugsjón-amenn. —
Hvað fjárhield girðing mdlli
Fxxrufjarðar og Hrafnsfjai'ðar
hefur að gera er vandséð, þ-ar
sem sauðfé er váðs fjarri og
kemur áldrei á þessiar slóðir,
eða baf-a flutningsmenn ef til
vill ráðagerðir í framrni um
sauðfjárrælflt á þessum slóð-
um? Mjög frumleg og nýstár-
leg er tiXlaga þeirra um inn-
flu-tning sauðnauta. Samkvæmt
greinargerð er slíkt álitið skyn-
samiegt, en hvort skynsemin
felri í því alð láta dýrin menga
vatn í lækjum, ám og vötnum
með áburði sínum og róta upp
jarðveginum með klaufum sán-
um, skal látið ósvarað.
Hér á landi er hæð snælínu
læ-gst á Homströndum og fann-
fergi og vetrarríki óvíða meira,
en samt er lagt til að gera til-
raun með að flytja nokkur
breindýr til þessaria staða.
Hreándýrin yrðu því varla elli-
d-auð og fengju visisulega að
hvála í friði fyrir áreitni og
skotgleði veiðim-anna.
Hið ftíðlýsta svæði s-kal vera
undir vemdarvæng Alþingis.
Slikt teljum við en-ga þörf um-
fram það, sem lög gera ráð
fyrir þar sem fáum er betur
treystandi til að sýna átthög-
um sínum verðu-ga ræktarsemi
en þeim, sem þar eiga djúpar
rætur. Við sj-áum enga ásitæðu
til ef-tirlijts opinberrar stjórn-
ar eins og seigir í greinargerð
með foumvarpinu, en varð-
skipsmenn, sem oft eru á þess-
xxm slóðum á veiði- og berja-
tímamum, gætu verið ákjós-
anlegir lagann-a verðir.
Að mannvirki á þessu svæði
sóu víða hrunin eða í slæmu
ástendi með önfiáum undianitekn-
---------------------------------5>
Vettvangur
alþjóöaviösklpta
Lelpziger Messe
Deutsche Demokratísche
Republik
14.—23.3. 1971
Kaupsýslumenn og iðnrekendur hvaðanæfa að,
kunna að meta gildi Kaupstefnunnar í Leipzlg. ■—
Hún er ómetanlegur vettvangur til þess aS
kynnast nýjungum og gera samanburð á
alþjóðlegu framboði á alhliða framleiðslu fjölda
ríkja. Kaupstefnan í Leipzig veitir hentug
tækifæri til stofnunar nýrra viðskiptasambanda.
Ferð til Leipzig mun ávait borga sig. —-
Kaupstefnan er haldin tvisvar árlega, vor og
haust. Hentugar beinar flugferðir með Interfiug
frá Kaupmannahöfn og öllum helztu
höfuðborgum álfunnar.
Kaupstefnuskírteini og allar upplýsingar veltlr
umboðið á fslandi:
KAUPSTEFNAN — REYKJAVlK,
Pósthússtræti 13. Símar: 24397 og 10509
ingum, vísum við á bu-g. Engin
hús h-afa verið rifin eða fjar-
lægð á annan áraitug, ef undan
er skilin Hesteyrarkirkja, sem
rifin var og fjarlægð í óþökk
all-ra Sléttuiireppsbúa af hálfu
hins opinbera 28. júlí 1960.
Flestum húsxxm, sem eftir
stenda er vel við ha-ldið af eig-
endum sánum sem dveljast þar
á sumrin.
í greinargerð firumvarpsins
stend-ur eftirf-aramdi: „Hom-
sfcrandir og Jökulfirðir eru að
dómi okkar einhverjir ákjós-
anlegxxstu sfcaðir til að opna
fyrir hvem þann, sem þráir
kyrrð og frið frá hávaða og
mengun í bæjum og borgum."
Hvaðan flutningsmönnum kem-
ur sú firra, að staðir þessir
hafi verið lokaðir verður vand-
séð — engir hafa fremur opn-
að augu fólks fyrir þessum
ákjósanlegu stöðum en einmitt
þeir, sem nú á að svipta eign-
um sinum. Hafi um einhverja
lokun verið að ræða, þá ætti
hæsfcvirtum flutningsmanni
Matthá-asi Bjamasyni að vera
betur kunnugt um hvers eðl-
is hún er en nokkrum öðrum
sem framkvæmdastjóra Djúp-
bátsins h/f. Það er fyrsit og
fremst samgönguleysi, sem hef-
ur hamlað því, að fólk hafi
bomizt á þessar síó-ðir og lip-
urð og samningsvilji fram-
kvæmdastjórans ekki rómuð,
nerna verulegar upphæðix væm
í boði. Það er því full ástæða
fyrir hæstvirtan þingm-ann að
sýn-a hug sinn í verki með þvx
að láta Djúpbátinn halda uppi
ferðum sumarmánuðina t.d.
eimu sinni ; viku á sömu bafn-
ir og áður var og efi til vili
fleiri, gegn sanngjömu gjaldi.
Þefcta er sú lokun, sem verið
hefiur, öllum hefur verið opið
landssvæðið, en samgönguleysi
og kostnaðu-r hefiur kornið í
veg fyrir ferðir fólks. Sé hæst-
virtum þingmanni fuU alvara,
þá skorum við á hann að snúa
sér að svo verðugu verkefni og
opna landssvæðið fyrir öllum
með bættum samgöngum gegn
hóflegu gjaldi, en standa ekki
sem Þrándur í Götu fyrir því
fólki, sem leita váll á vit ó-
snortinnar náttúru við nyrzta
haf.
Annariega-r hvatix gætu leg-
ið að baki siíku frumvarpi, þar
sem hæstviriur þingmaðu-r hefi-
ur áður fal-azt eftir einni helztu
hlunnindajörðinni á áðu-mefndu
svæði það er að segja Höfin
í Homvík. Hlunnindin eru m.
a. fólgin í stórfelldum mögu-
leikum til fiskiræktar, fu-gla-
tekju, eggjatekju og reka, en
þægar söluverð var nefnt
minnkaði stórum áhuginn,
enda betra að leita eftir eign-
um anna-rra í orði en á borði.
Þvá er nú upplagt að gera Höfn
í Homvík að almenningseign,
úr þvi að samningar um jörð-
ina í eigin bagsmunaskyni tók-
ust ekki. i
í greinargerð með frum-
varpinu stendur orðrétt: „Þetta
landissvæði býr yfir fjölbi-eyti-
legri náttúrufegurð. Þar eru
fögur vötn, ár og ósar með
mikltxm silungi, stóríengleg
björg iðandi af fugli og lífi.
MeðaX þeirra er hið stórbrotna
Hombjarg, sem enginn getur
gleymt, sem þangað hefur einu
sinni kom-ið. Margar víkur á
þessu svæði eru mjö-g gras-
gefinar með töfrandi suma-rfeg-
urð. JÖkulfirðir frá Hesitfirði
til Hrafnsfiarðar eru fagrir og
friðsælir. í hlíðum þeirra eru
einhver beztu berjalönd, sem
finnast' í landi okkar. Á þessu
landssvæði er vfðast ósnortin
náfctúra.“ Slíkt kostaland eins
og fram kemur í greinargerð-
inni á sér vart bliðstæðn. nema
i lýsimm Hrafna-Flóka. Að vísu
vilja Sléttu-hreppins’ar ekki fiall-
ast á, að Hestfjörður sé einn
Jökulfjarða. eigum við ekki
bara að lofia Diúpmönrmm að
bafa sinn Hestfjörð f friði og
fá aftur Hesteyrarfjðrð svo
sem alltaf hefur verið. — í
greinargerð stendur ennfremur
rétti-lega: „Þetta stó-rbrotna
hérað va-r byggt um aldir fólki,
sem báði þar harða lífsbax-
áttu, einangrað og naut elcki
þei-rra lífsþæginda,, sem bæir
og flest önnur héruð b-uðu
bömum sín-um. Það yfirgafi að
lokum þessa bygg’ð." Vissulega
varð lifsbarátta þessa fólks
hörð, og það var engan veginn
sársa-ukalaust að yfirgefia byggð
sína og þar með ævistarf sitt
bótal-aust og nema 1-and á nýj-
an leik á nýjum stað vegna
breyttra atvinnu-hátta og ein-
anigrunar. Hver varð að sjá
um sj-álfan sd-g, um s-tyrk eða
stuðning af hálfu opinberra
a-ðila var ekki að ræða þá. Þvá
dreiíSust menn í ýmsar áttir,
en römm er sú tau-g, sem rekka
d-regur föðurtúna til, og þótt
einstaklingar af eldri kynslóð-
inni týni smám saman töl-
unni, þá taka , þeir yngri við
og tengstin við átthagana verða
sameiningartákn þeirra. — Nú
þegar menn gera sór æ betur
grein fyrir mikilvægi þesis að
leita í skaufc náttúrunnar á tím-
um spennu og mengunar þá
skulu fcen-gslin við átthagana
rofin og eignir okfcar þjóðnýtt-
ar. Fjölm-enn samtök ofckar eru
einskis metin né spurð álits,
nú er loks tím-abært að sýna
hug sinn í verki, þegar einstök
náttúrufegurð, friðsæld og
hlunnindi verða vart metin til
fjár. Allt sikal nú tekið ei-gn-
arnámi, svo að réttmætir ei-g-
endur og afkomendur þeirra
fái ekki lengur notið edigna
sinna.
ÓsjáLfirátt Mýtur sú spurn-
ing að vakna: Hvar og hvernig
ætlar hæstvirt Alþingi að afla
fjár til svo stórfelldra kaupa?
Eftir hinum stóricostlegu lý»-
ingum má ætla, að _landssvæð-
ið sé ómetanlegt. Önnur eins
jarðaikaup hér á landi eiiga sér
vart hliðstæðu á síðari tímum.
Sambærileg þjóðnýting þekkist
hvergi, nema í einræðisríkjum.
Hefiur ekki gengið nógu erfið-
lega að meta Laxárdalinn svo
sem alþjóð er kunnuigt og eru
það þó smámunir samanhorið
við 582 ferkílómetra svæði.
Kostnaður við mannahald og
eftirlit á svo gáfurlegu svæði,
yrði verulegur ba-ggi á ríkis-
sjóði, ef vel ætti að vera og
því eru það eindregin tiXmæli
okkar, sem þefckjum aðstæður
betur en nokkrir aðrir, að
skynsamlegra sé að verja peu-
ingunum til bættra samgangna
við hið einangraða og afskekkta
byggðarlag. Með bættum sam-
göngum er helduir engan veg-
inn útséð um, að byggð eigi
ekki eftir að rísa þarna að
nýju. þar sem fengsæl og a-uð-
ug fiskimið eru stoamm-t und-
an landi.
Hvem hug hæstvirtur fhitn-
ingsmaður ber til fyrrverandi
Sléttuhreppsbúa má sjá í um-
mælum hans um frumvarpið
við fyrstu umræðu á Alþimgi
síðastliðinn miðvikudag. Þar
talar h-ann um að gera Sléttu-
h-repp að þjóðareign, þar sem
fólk hefði þegar sýnt lítinn á-
huga á hessum byge-ðum með
l>ví að láta hús grotna niður.
Til að gefa fólki kost á að
dæma um' sannleiksgildd þess-
ara orða er rétt að benda á
myndir af hinu-m grotnandi
húsum. — Hvaðan flutnings-
m-anni kemur sú spámannlega
vissa að þessi land-ssvæði fari
ekki í byggð. skal ekkert firJI-
yrt um hér. en hitt er stað-
reynd, að hléðtiýti n o-aráf orm
hans eru ekki í anda sannra
tslendinga.
Þvi skorum við á hæstvirf
Alþingi að fella margnefnt
fru-mvarp og leyfa þegnum sín-
um að njóta la-ga og réttar h-ar
sem lýðræði sé virf og réttur
einstaldingsms ekki fótum troð-
inn.
F .h Átthagaféla-gs
Sléttuhrepps.
Ingimar Guðmundsson.