Þjóðviljinn - 27.03.1971, Side 10

1Q SlBA —i t*X5B0fíiLM£ÍSl — I^MgartíagUE 23» anac*-3S5EU
Fkú BurdelŒ féðak; sœtá œílH
pmsstsfrúarirmiair og imgfirá Vi-
o4u Aihlgren sem starfaði á póst-
irnnn, hjartaihreinnar stúllku með
hárið uppsett í pylsur við eyr-
utl 1 fimm ár hafði VioJa ver-
ið hringtrúlc«&jð aðstoðarmanni
í búsálhaldaver2iLun.
Prestsfirúin taiaðd við fni Al-
backer um gagnsemi kæliskóps;
hún leiddi smám saiman talið að
því að setja burfti sMkt tæiki
í eldhúsið á pnestssetrinu. Frú
Affibadker var of reynd formanns-
frú til að hiaupa á sig í tali;
hún sagði fáein vingjamleg orð
um kæliskápa yfirleitt og flýtti
sér síðan að óska prestsfrúnni
tál hamingju með það að dóttir
hennar, Ingigerður, sautján ára
að aldri, hafði fengið skrifstofu-
starf hjá sýslu mann inum. Prests-
frúin svaraði með því að segja
að hún hefði rekizt á Tómar,
son frú Albadker, sem varheima
í jónsmessuleyfi úr herþjónustu.
Að hugsa sér hvað hann var
hraustlegur og útitekinn, sagði
prestsfrúin, og hvað hann var
myndarlegur; alveg lifandi efit-
irmynd móðurinnar!
Frú B-urdell ræddi við Violu
AWIgren, eða öllu heldur þvert
ó móti; Viola skrafaði og frú
Burdell kom með viðeigandi at-
hugasemdir til að ýta undir ein-
talið.
— Fáið ykkur tíu dropa! sagði
frú Albádker áköf.
— Eiginlega ætti óg ekki að
gera það, sagði frú Burdell og
rótti fraim bollann sinn.
Þegar búið var að hella tíu
dropunum í bollana, komst tertu-
íatið á hreyfingu. Samræðurnar
lifnuðu á ný. Prestsfrúin lét
kosti tertunnar efcki liggja í
láginni. Viola var farin að tala
um tníboðið í Konigó; hún tal-
aði jaífin-kunnuglega um afrísk
staðarnöfn og það væru bæjar-
nöfn í nágrenni Tígulvfkur. Hún
andvarpaði dreymandi og sagði
að það hlyti að vera dásamleg
köllun að vera trúboði. BYú
Burdell svaraði með raunsæi að
á þeá-rrd köllun vaaru ýmsar
hliðar, ef dæmi mætti af bréf-
um Páls —
■ -r-t Bréfum? sagði prestsfrúin
með áhuga.
Hún fékk að vita hvaða bréf
vtiru uimræðu.
—? Nu, sivoieiðis, — fyriirgef-
ið, ég hélt —
— Hvað héiztu, góða mín?
sagði frú Albácker forvitnislega.
— Ég veit eikki hvort ég á að
segja það, sagðd prestsfrúin.
Þetta var þó noktour áróður
fyrir því sem henni lá á hjarta,
og hann varð til þess að allt
samtal hljóðnaði og hinar kon-
umar lögðu eyrun við. Prests-
frúin var fljót að vinna bug á
hiki sínu.
—' Það er altalað, sagði hún,
— að nafnlaus bréf séu komin
í umferð.
— Hvað ertu að segja? Nafn-
laus? Hér í Tígulvík?
— Já, sem ég er lifandi. Og
SS\ EFN!
h*V/ SMÁVÖRUR
1 TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18 HI. haeð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. Sími 33-9-68

H.K. RÖNBLOM
MEÐ
BLÓMSVEIG
UM HÁR...
meira að segja safnaðarmeðlim-
ir hafa fengið sinn skerf.
Undrunaróp og andköf heyrð-
ust. Nafnlaus bréf eru í senn
saurug og ógnandi — saurug
vegna þess að með bréfritaran-
u-m leynist illur andi, ógnandi
vegna þess að illi andinn er
stundum alltof nákunnugur ýms-
um málium. Trúað fólk er nú
einu sinni ekiki annað en mann-
eskjur, sem getur búið yfir við-
kvæmum leyndarmálum.
Konumar kringum kaffiborð-
ið horfðu rannsakamdi hiver á
aðra.
— Ja, héma, sagði frá Al-
bácker.
— Ég veit ekkert um þetta,
sagði Viola A-hlgren hvumpin.
— Bf ég rná segja mitt álit,
byrjaði prestsfrúin.
— Er nokkuð að, Asta mín?
Það var augljóst að frú Bur-
dell leið ekki vel. Hún var
orðdn náifiöl nema á kinnbein-
unum voru roðaflekkir. ,
— Ásta mín!
— Þaö var kaffið, svaraði frú
Burdell og reyndi af beztu getu
að manna sig uþp. Ég hefói
eíkki átt að drefcka þennan þriðja
bolla.
Hún mætti spumaraugum
þeirra og sagði til frekari skýr-
ingar:
— Mér verður ómótt af of
miklu kaffi.
— Fáðu þér glas af vatni!
— Legðu þig útaf i sófann
sem snöggvast.
— Þakka fyri-r, þetta er að
líða hjá, sagði frú Burdell og
reyndi eftir megni að sýnast
eins og hún átti að sér. — Þetta
hverfur jafnskjótt og það kem-
ur. Hvað voruð þið að segja
um bréf — nafnlaus bréf?
— Það var bara dálítið sem
ég hafði frétt. sagði prestsfrúin
varfæmLslega og horfði talandi
augnaráði á húsmóðurina.
— Sjaldan lýgur alm-anna-
rómur sagði frú Albácker. —
Er Viola að fara strax?
— Ég verð að fara aftur í
vinnuna, sagði Viola Ahlgren,
sem var risin á fætur. Ég er
orðin of sein.
Frú Burdell stóð líka upp.
— Ég verð víst líka —
— Kemur ekiki til mála, sagði
frú Albácker mynduglega. —
Ásta er rétt nýkomin. Seztu nið-
ur aftu-r.
Skipunin var afdráttarlaus.
Frú Burdell lét fallast niður í
stólinn aftur.
Húsmóðirin fylgdi gesti sínum
fram í anddyrið og kvaddi í
skyndi. Prestsfrúin sat þögul
með spenntar greipar og vökul
augu. Strax og húsmóðirin kæmi
inn aftur, gaeti yfirheyrslan haf-
izt.
Gluggatjöldin bærðust í sum-
argolunni að utan, en annars
dauðakyrrð í stofunni.
Hin raunverulega sóknarkirkja
í Tígulvik er gerð úr steini. Hún
stendur alllangt frá bænum, um-
kringt risavöxnum trjám eins og
í fórnarlundi. Umhverfis lundinn
liggur landsbyggðin, fámenn og
búfjárlaus.
Trúboðskirkjan er aftur ámóti
inni í byggðarkjamanum. Hún
er úr timbri, hvítmáluð stöðvar-
þorpskirkja í oddbogastíl með
bárujárnsturni. Áður hafði hún
heitið trúboðshús og verið tum-
laus, en síðan trúboðsfélagið í
staðnum tók sér nafnið söfnuð-
ur, hafði trúboðshúsið híotið
nafnið kirkja. Og eins og til
áréttingar þedrri nafnbreytingu
hafði bárujámsturninn verið
reistur.
Heimatrúboðsfólkið var ek'ki
í meirihluta í þorpinu og því
síður í sveitunum umihverfis, en
það hafði áhrif sem ekki urðu
dregin í efa. Það var ekki svo
ofstækisfullt að það reyndi að
banna allt það, sem það vildí
ekiki sjálft taka þátt i, en færi
frelsið út í öfgar, stóð ekki á
áðfinnslum. Þegar "á allt • var
litið, var það álit þess sem réð
úrslitum um það sem var „við-
eigandi“ í Tígulvík.
Á Jónsmessukvöldi var gömul
siðvortja að affii-ir kunu saman
í nélægum skógi, þar sem mai-
stöng var reist á hátíðasvæði.
fþróttaféiagið sá um að reisa
og skreyta maistöngina; það var
líka áþráttafélagið sem sá um
hlutaveituina og gosdrykkjasöl-
una og skipulagði tónlist og
skemmtiatriðd við danspallinn
þagar leið á kivöldið.
Tniboðsfölkið tök að jafnaði
þátt í hinum almennu hátíða-
höldum við maístöngina, þar
sem farið var i leiki og edn-
hver menningarviti hélt ræðu.
E!n áður en dansinn hófet, fóru
hinir trúuðu yfir á annan stað
í skóginum til að halda jóns-
messuvökiu með andlegra sniði.
Meðan frú Albacker hélt af-
mælisveizlu heima hjá sér, hélt
Alibacker skókaupmaður sjálfúr
fund í litla salnum í trúboðs-
kirkjunni ásarnt þeim sem áttu
að sjé um jónsmessuvöku safn-
aðarins. Presturinn var við-
staddur fundinn og sömuleiðds
Burdell trúboðsbóksali, sem
stjórnaði kómum og frú Berg-
lund sem hafði tekið að sér að
framreiða kaffi og smurt brauð
og herra Egilsson sem hafði bað
hlutverk að skipuleggja dag-
skrána og tala milli atriða ef
með þyrfti. Egilsson startfaði f
búsáhaldaverzluninni og hafði í
fimm ár verið heitmaður Violu
Ahlgren. Hann var gæddur þeim
einstöku hæfileikum að geta
talað létt og skemmtilega og
vakið hlátur, án þess að noktour
þyrfti að óttast að Guð tæki það
illa upp.
Farið var yfir áætlu-nina og
h-ún samiþykkt af formanninum.
— I>etta er ykkur til sóma,
sagði hann með velþóknun.
Hann fór að ræða um það
við prestinn hvaða gamalmenni
í söfnuðinum þyrftu bílfar til
h-átíðahaldanna og heim aftur.
Á meðan sagði frú Berglund,
sem bar ábyrgðina á kaiffi og
brauði, í há-lfum hljóðum við
hina mennina:
— Hafið bið líka heyrt um
nafnlausu bréfin?
Trúboðsbökasalinn tautaði
eitthvað um að hann hefði hevrt
á þau minnzt. en Egilsson rak
upp stór augu.
— Nafnlaus bréf? spurði hann.
— Hver getur —
Albacker lagði eyrun við.
— Er nok-kur í söfnuðinuan
gru-naður u-m að hafa skritfað
nafnlaus bréf?
Konungur í Laos—eða hvað?
Þessi maður hefur lítt komið
við sögu í fréttum, og er hann
þó af öllum stórveldum heims
viðurkenndur þjóðhöfðingi í
Laos. Þetta er Vatthana, kon-
ungur í Laos, á leið til bæna-
gerðar. Hin „konunglega" stjóm
hans, undir forsæti Souvanna
Phouma prins, ræður varla yfir
nema tveim helztu borgum
landsins, Vientiane og Luang
Prabang, þar sem konungur sit-
ur. Þjóðfrelsishreyfing Patet
Lao ræður öllum austurhlut-
anum, og hinn hægri sinnaði
hershöfðingi Boun Oum og Meo-
þjóðflokkurinn ráða yfir allstór-
um spildum hér og þar í vest-
urhlutanum — báðir þessir aðil-
ar njóta lítt dulbúins stuðnings
Bandarikjamanna.
CHERRY BV>O^SOM-skóábur($ur:
Glansár betnr. endist betnr
Terylenebuxur
á börn, unglinga og fullorðna.
Gæði • Úrval • Athugið verðið.
Ó.L.
Laugavegi 71. Sími 20141.
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi BRETTI — HURÐIR — VÉLALOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen í allflestum litum.
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNI® VIÐSKIPTIN.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar,
Skiphodti 25. — Simi 19099 og 20988.
BRIDGESTONE
HINIR
VIÐURKENNDU
JAPÖNSKU
HJÓLBARÐAR
FÁST HJÁ
OKKUR
HJÓLBARÐAVIÐGERÐIR
Opið alla daga frá
kl. 8—22, einnig um helgar
GÚMMÍVINNUSTOFAN HF.
SKIPHOLTI 35 REYKJAVÍK
SÍMI 31055
Vönduð vinna
Tökum að okkur
breytingar, viðgerðir og húsbyggingar.
Upplýsingar í síma 18892.
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32
MOTORSTILLINGAR
HJOLASTILLINGAR L J Ú S A STILLIN G A R
Látid stilla i tima.
Fljöt og örugg þjónusta.
13-10 0
NÝ SÍMANÚMER:
24240 íslenzkar bækur
24241 Erlendar bækur
24242 Ritföng
24243 Skrifstofa
Bókabúð Máls og menningar
LAUGAVEGI 18.