Þjóðviljinn - 15.05.1971, Qupperneq 5

Laaugarda^ur lö. ímaí 1971 — Þ'JÓÐVILJINN — iSlÐ-A ^
/
|§g||§--- :
íSWSvíi'fií
11
\ ■'

''ís*
í'\
\ ' ' :
: " , ;
J - ''•N *¥S>S&:

■■.
itii

'
11 titpl
' 'i
\'/s r, ' íá
f 'í ' i

•ia
•/ > i
MMi
''///fc/Á
■■:■/.■■///'
WMím
Bf
*
Margar þJóSir hafa búíS á
\ hraðskreiSar rafmagnslesfir
knd fornrar hirðingjamenningar
b
Það er éktai íyirr en á aifflra
siðmsbu árum, ad Vest-
ur-Ðvrópumenn tataa að heim-
siækja Momgáliu að ráði,lþetta
sértaeainileiga rttad milllii Sav-
étrúkáanna og Kína. Mongióll-
ía er uim ein máljón ferkíló-
mietra aö staarð og fbúarmr
eru eitfchvað á aðra mdljpin.
Margar þjóöir taafa búið á
steppuim Mongóliu, þar sem
nýtízfcuilegar rafimagnsilesitir
bnma nú á miili hirðingja-
tjalda og hrossa, en nú eru
þar Mongódar einir, eða svo
gott sem, og þeir eigaíramd-i
ur nátaomina baeöi £ Ytri-Mon-
gólíu, sem heyrir undir Kína,
og Búrjat-MongóMiUi í Sovét-
rfikjiunum
Þétfca miertai heitir Soj-
emlba og er þjóðartákn
Mongióla og í íána þei-rra.
Efst er eldur, tátan asttar,
ÍTjósemi, þar, fyrir neðam er
sói og staairður máini, fom
mongólsk trúartókn. ÞnQiyrn-
ingaimir tveir tátana spjóts-
odda sem segja: „Dauðinn
hiirði óvini fóltasins“. Fer-
hymingamir tákna frá fiorniu
fiairi rétöseti gg hreinan til-
gang.
í mongóilslkri þjóðtrú er
fisfcurinm. staepna sem aidrei
lokar augunum, tákn árvelcni
og tveiir fistaar tátana mann
og taomia Merikið táfcnar því
að mernn ag tooniur séu öll á
verði gegai fjandmanm*in, en
ióðnétbu Mrauimaic ■yj hliðanina
tátana vixtoismúra, sem siegn-
ir ©ru um einÍDgiu þjóðarinn-
ar. i
Þessi b6m eru að stooða
tywkmesiSgar áletranir firá
áttundu öld. Hdnn þelktati
mon.gólsfci .miáivísindaimiaður
Bintsijen segir, aö ailar ftom-
þjóðir sléttunnar séu ná-
stayldar, þær haii allilar lifaö
svipuðu hirðingjaiífi. Og iþasr
virðast aililiar upp rummiar í
Mangólíu. þótt ledðdr sumna
haffl legið langlt. Iþaðan,
Mtongóílar taaMa hania. Þetta
aÆbrigði afi búddiisma er ertsn
vdö lýði meðall Mongóila. —
Mymdin sýnir fiódta biðgasit fiyr-
ir við lamalkllausitur edtt ítoSS-
uðibarginni, Ulan Bator.
Tfflbeftsika taom meðldaícaa-
trú til landsdns, eða
„Guiu kirtajuna" eáns og
toemgi var lotrað á pRSt-
ur úr birfcibcsrtai —
állieitramr etru á mion-
gódstau og tibetfcstau og eru firá
sjjöunidiui og átfcundu öldl Sans-
tarft og þö eántauimi tfibeistaa
hSSðu sörnu iþýðtagu fiymr
mongóilstaa menminigu ogi latb-
fina og grfeica fijarir ewriáþsllsai
Kínversta: áiferiifi láita etamágfffll
sín talíaá, em það viar saœnet
ttaetska sem varð hið tdaæ-
menntamái Mocgóia.
sfeppum Mongólíu, jbor sem nýfizkulegar cg
bruna nú á milli hirSingjafjalda og hrossa
I
i
!
I
!
I