Þjóðviljinn - 16.07.1971, Qupperneq 8

Þjóðviljinn - 16.07.1971, Qupperneq 8
3 SlÐA — WömVLSmK — pasttrðaaua? 1«. im t&tL Jetta Carleton * I MÁNA- SILFRI 43 garðinum og Matthew sat þar á legsteini ... — Hann þagnaði skyndilega þegar sírópslclessa lenti á kinninni á honum. — Hver gerði þetta? Matthew gaí honum laumu- lega merki. — Varst það þú sem kastaðir í mig sírópi? spurði Johnny blíðlega. Um leið lenti annar klumpur á hnakkanum á hon- um. — Hó, sagði hann og sneri sér við. — HvaS er að? sagði Virg. — Ég gekk fram hjá kirkju- — Er einhver að hrekkja þig? Johnny togaði sírópsklessuna úr hárinu. — Þeir ættu bara að vara sig. — Segðu þeim það sjálíur, Johnny. Johnny hlýddi og hækkaði röddina. — Sá sem kastaði i mig sírópi, ætti að vara sig. Með- an hann sagði þetta fékk hann klessu í eyrað. — Vara sig, sagði ég. — Komdu og náðu mér, Johnny, kallaði rödd hinum meg- in vi® bálið. — Gerðu svo vei. Johnny, fáðu þér bita! Klumpum og karamellum fór að rigna yfir hann úr öllum áttum. — Hættið þessu, hrópaði Johnny. — Hiustið þið á. Þið ættuð að vara ykkur, Matthew stóð áiengdar með samvizkubit. Hann hafði byrjað á þessu en bann hafði ekki ætl- azt til að svona færi. ' Eltur af kvölurum sinum flýði Johnny gegnum garðinn þar til hann kom að reykhúsinu. Hann stóð upp við vegginn, reyndi að hlæja og bar hendumar fyrir sig, meðan klistrugir klumparnir skullu á honum. Allt í einu heyrðist frá skökkum munnin- um vælutónn eins og hann veinaði af sárskauka. Johnny var byrjaður að syngja: Lát mig, Drottinn, Iofa þiff og prísa — Þetta var hið eina sem hon- um datt í hug, að syngja og bi’ðja Herrann um hjálp, því að Herrann útdeilir refsingu og umbun og hann sér alla hluti. Sírópsklu-mpur á stærð við silf- urdal hitti hann á munninn. — Hættið þessu! Unglingamir sneru sér undr- andl við, þegar Matthew kall- aði. — Hættið að stríða Johnny gamla, hrópaði hann. Hann ruddi sér braut að reykhúsinu og tók sér stöðu fyrir framan Johnny til að vemda hann. Sem snöggvast varð alger þögn. Síðan kvá'ðu við faignaðar- gól meðan byrjað var að miða á nýja markið. Sírópið flaug Or öllum áttum, það limdist við andlit Matthews og hár. Og fremst af öllum stóð Phoebe Oeehen og hió út að eyrum, of vitlaug tii að skilja að þetta var ekki lengur neitt spaug. Þau voru farin að kasta ýmsu fleiru ipoldarköggium og spýtum — þégar Cailie CÍráh- court kom æðandi, hún kom með svo miklum ofsa að Matthew hélt að hún væri komin til að berja hann niður. Hún greip í höndina á honum og Johnny, tók sér stöðu milli þeirra, bein og hnakkakert og fór að syngja. Rödd hennar var ekki sérlega sterk. en hún tók á öHu sem hún átti til og það dugði. Skot- hríðin hætti snögglega eins og haglskúr á sumardegi. Ungling- amir sneru sér undan skömm- ustulegir og enginn sagði neitt. — Þið ættuð að skammast ykkar, öll saman sagði Callie rólegri röddu og það sem hún sagði fór ekki framhjá neinum. — Komdu nú, Johnny, við skul- um þvo okkur i framan. Matt- hew, þú kemur lika. Þau stóðu öll í ganginum og þurrkuðu sér um hendumar þeg- ar Gallie tók aftur til máls Hún HÁRGREIÐSLAN Hárgreiðslu- oe snyrtistofa Steinu og Dódó Laagav. 18 Œ. hæð (lyfta) Stml 24-6-16. Perma Hárgreiðsln- og snyrtlstofa Garðsenda 21. Simi 33-9-68 horfði beint framan í hann og sagði: — Heyrðu mig annars, Matthew, fellur þér ekki við mig? Hvað ertu að skipta þér af þessari vitlausu Phoebe? Og hún snerist á hæli og gekk burt vingsandi bakhlutanum eftir beztu getu. Þegar Matthew náði andanum aftur, fannst hon- um eins og hann hefði verið óra- lengi í kafi. Matthew íór ekki til Sedalia með herra Kolb, hugsaði reynd- ar ekki meira um það. Eftir karamelluveizluna hugsaði hann ekki um annað en Callie. And- lit hennar stóð fyrir hugarsjón- um hans dag og nótt. Það blind- aði hann eins og sólarspeglun, sem markar mynd sína svo skýrt að hún sést þótt maður loki aug- unum. Aldrei á ævinni hafði nokkur tilfinning gagntekið hann svo mjög. Hann var uppljómað- ur, fannst hann á hæ® við heilt fjall eða orðinn að lofti, svo heillaður var hann af því að vera hinn útvaldi. Og hann var svo sannarlega útvalinn. Callie Grancourt hafði valið hann handa sér Þarna um kvöldið þegar hún æddi út úr unglingahópnum, hafði hún fyrst og fremst fundið til reiði og meðaumkunnar. Til þessa hafði hún aðeins fundið til ó- Ijósrar samúðar með Matthew. En sá sem frelsar aðra mann- veru, fer oft að elska hana. Að- stæðumar hafa gert hann að hetju. Á einni nóttu breyttist samúð Calliar í ástarbál. Þegar hún vaiknaði var hún altekin af ást á Matthew. Hún var upp- full af henni, og ekkert nema hann komst að í huga hennar. Hún hafði baft óljóst hug- bo® um að hann liði bakvið fá- lætið. Nú fór hún að gera sér gyllimyndir um hann. Án þess að gera sér það ljóst gaf hún honum eiginleika hinna róm- antísku skálda, sem voru altekn- ir dapurlegri þrá og þunglyndi. Hún hefði hugsað sér hann sem Byron, etf hún hefði nokkum tíma heyrt minnzt á Byron. Þótt hún væri að eOIisfari nota- leg. athafnasöm, hagnýt og hugguleg eins og teketill. fór hún að þjá’St með honum. hún lét sig dreyma og hún andvarp- aði meðan hún vi'ðraði sængum- ar og veiddi bita upp úr sall- pækli, Þessi andvörp voru henni að mestu hreinn unaður. Callie var klók. Hún vissi mætavel að Matthew Soames var engin róm- antísik sögupersóna, heldur gáf- aður og iðinn pillur sem átti framtíð fyrir sér. Trúlega var hann eigulegastur allra í sveit- inni. Hún gladdist yfir því að hafa séð i gegnum hann áður en aðrir uppgötvuðu hann. í ö®rum fjölskyldum voru aðrir synir sem áttu meira fé, meira land og bústofn. Jafnvel Aaron. sem hún hafði i fyrstu hugsað sér að giflast. var lag- legri og flestir voru þeir þægi- legri í viðmóti. En Matthew var vitrari en nökkur þeirra. Og hann hafði sett sér mark. Það það var einmitt það sem Callie þótti ómótstæðilegt, það sýndi a® hann var öðmm fremri Hún hafði aðeins óljóst hugboð um hvert þetta markmið hans var; vitneskja hennar um heiminn var ekki sérlega mikil. En hún efaðist ekki um að það var þess virði að berjast fyrir því, og ef hún fengi Matthew, þá næði hún lífca þessu marki. Og hún fór strax að vinna að því öll- um árum. Þetta varð ekki eins auSvelt og ætla mætti. Matthew var orð- inn svo vanur þvi að álíta sjálfan sig óverðugan, að hann gat varla vanið sig af því. Þótt hann þyrsti í aðdáun. veigraði hann sér við að þiggia bana þegar hún bauðst. Það gat ekki verið að svona falleg stúlka eins og Callie svo eftirsóknarver® á allan hátt. vildi hann. Hann var fyrir löngu búinn að gleyma göllum hennar. Ást hans breytti þeim i kosti. Það sem hann hafði áður álitið sjálf- umgleði, áleit hann nú lífsfjör. Hún var ekki ósvífin, heldur greind. Og sjálfsálitið varð nú að heilbrigðri sjálfsvirðingu í augum hans. Jafnvel fáfræði hennar gerði hann ennþá hrifn- ari af henni Hún haf'ði gengið í fjórða bekk í Thom skólanum og það var öll sú menntun sem hún hafði hlotið. En það var ekki af heimsku að áhugaleysi. Stúlkur voru nú einu sinni svona gerðar. Mæður þeirra héldu þeim að húsverkunum; þa® var ekki að undra, þótt þær hefðu ekki næði til að læra. Hann tók sárt til þessarar fíngerðu stúlku. Að þessu leyti var hann henni fremri og því henni verðugur. En allar dyggðir hennar fylltu hann óttablandinni lotningu. Callie gat ekki með nokkm móti skilið, hvers vegna ekki mátti ganga hreint til verks þeg- ar maður elskiaði einhvem, og segja það afdráttarlaust. En Matthew hélt aftur af sér og hljóp útundan sér, faldi sig og þaut síðan fram úr fylgsni sínu, og var samt allan tímann svo vitlaus í henni að hann vissi naumast hvort hann var að spéhria hross eða kalkúna fyr- ir vagninn. Callie lokkaði hann með blið- legri natni. sem hefði sæmt dýra- tamningamanni. Á margvíslegan og ísmeygilegan hótt og stund- um afdráttarlaust. sagði hún honum að hann myndi erfa jörð- ina. Hann óskaði svo heitt a® trúa . því, að hann þorði það ekki. En þegar honum tókst loks að sjá sjálfan sig með augum hennar, varð hann heillaður af þeirri sýn. Hann hefði ekki vilj- að missa af henni fyrir nokkum mun. Hann hugsaði ekki meira um það að komast að heiman og mennta sig. Nú þráði hann það eitt að eignast nóga pen- inga til að geta gengið að eiga Callie, fá hús til að búa í og landskika til að rækta. svo að bann gæti séð fyrir henni. kVörubifreida stjórar „ Afturmunstur SOLU M; Frammunstur Snjómunstur BARÐINNHF. ÁRMÚLA 7. REYKJAVÍK, SÍMI 30501. KARPEX hrefnsar gólfteppin ú augabragói indversk undraveröld Mikið úrval aí sérke nnilegum austurlenzk- um handunnum munum til tækiíæris- gjafa. — Nýkomið Thal-silkl og Batik- kjólaefnt á mjög hagstæðu verðl. — Ný sending af mjög fallegum Bali-styttum Einnig reykelsi og reykeisisker t miklu úrvali. — Gjöfina sem veitir varanlega ánægju fáið þér í JASMIN Snorrabr. 22. Feröafólk □ Tjöld, svenpokar, vindsængur, gastæki. D Einnig fyllum við á gashylki. D Ýmsar aðrar ferðavörur. VERIÐ VELKOMIN. Verzlunin BRÚ, Hrútafirði FÉIAG ÍSLEH7KRA HLJÓMLISTAIiMAiA #útvegar ydur hljóðfœraleikara og hljómsveitir við hverskonar tækifæri linsamlegast hringið i 20255 milli kl. 14-17 Húseigendur Sköfum og endurnýjum hurðir og útiklæðningar. Vinnum allt á staðnum. Sími 23347. BÍLASKOÐUN & STILUNG Skúlagötu 32. MOTORSTILLINGAR ■U 5STILLiHGAR LJÚSASTILLINGAR Latiö stilla i tíma. Fljöt og örugg þiónusta. 13-10 0 Byggingaplast Þrjár breiddir. Þrjár þykktir. PLASTPRENT h.f. Grensásvegi 7. Sími 85600. Terylenebuxur á börn. unglinga og fullorðna. Gæði • Úrval • Athugið verðið. Ó.L. Laugavegj 71. Sími 20141.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.