Þjóðviljinn - 17.02.1972, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 17.02.1972, Blaðsíða 5
T Firamitudagur 17. febrúar 1972 — ÞJÓÐVILJLNN — SlÐA J Norðmenn vilja stækka togaraflotann íiskimál teffe Jóhann J. E. Kúld Togaraú'tgerd Norðmanrna er ung aig árum, þvá smíði togara hó'fst ekJri í Noregi svo telj- andi væri fyrr en eftir síðustu heirasstyrjöM. En síðan togara- útgerð hófst að nokikru ráði í Nonegi, þá hefur hún vaxiS jöiniura skrefcím þaraiig að nókkiur ski/p haifia bætzt við þann ftota árlega. Þannig eága Norðmienn niú bæði verksmiði- togara sem veiða jöfnium hönd- um á fjaitegum miðum og fiskimiðum sem nær ligigja Nor- egi, svo og sfcu-ttogara sem veiða í ís á nátegum miðum og filytja afila sánn tál narsíkra fiskiðju- vena til vinnsl'u Nú í janúar sJ. þá lágu fjrrir beiðnir frá opriberum að- iium í Noregi um fyrirgreiðslu ■við smíði á 57 sbuttogurum. l>ar af vunu 46 ísfisiktogarar, 4 veriksmiðjuitogarar og 7 tog- arar til veiða í salt einigöngu. Stærð sáltfisktogaranna var frá 30o ta 900 tonn. Þá sbendur nú yfir breyting á 10 nonsíkjum linuveiðurum sem reyna á nú í sumar við togveiðar þar sem tvö skip verða um hverja vörpu. Þessi togvarpa er spönsk uppfinning og Spán- verjar eru búnir að nota bana um mörg ár á fjartegum mið- VÖRPURÚLLAN í desemberhefti Ægis, tíma- rits Fiskiféllagsins, segir Ásgeir Jakobsson frá tilraiunum Kan- adamanna með svofcallaða nóta- eða vörpurúllu og þróun henn- ar við fisikiveiðar á vesturströnd Kanada. Á það er bent í grein- inni að þetta sé mjög vinrau- sparandi tseki, þegar memn hiafi komizt upp á lag með að nota það. f norsika blaðinu Fiskaren frá 17. janúar sJl er sagt frá um með góðum áramgri. Þá er verið að smíða mikimn fjöMa norskra fiskiskipa sem ætlaður er til línuveiða og hefur það ýtt undir þessar smíðar, að gert er ráð fyrir, að norska beitingavélin komi á marfcað á þessu ári Það er mjög aithyglisvert að fylgjaist með þvi, í sambandi ■við smáði norskra togara að undanfiömu, að vélvæðing þeirra eykst á ölium sviðum með hverju ári og tækjabúnað- ur ailliur verður margbrotnari- Þá bafia aðaivélar skipamna far- ið stækkandi miðað við stærð skipa í tonnum. Þamrnig er nýj- asti norski skuttogarinn sem afhentur var í janúar sl mæld- ur 299 tonn brútitó með 1500 hestafla aðalvél, en siík skip höfðu fyrir fáum árum 1200 hestafla vélar. Þegar það er tekið með i reikninginn að fiskveiðar Norð- manna eru ekki nema lítill þáttur í þjóðarframleiðsiu þeirra, en hér hjá okkur fslend- ingum eru fiskveiðamar og verða um lamga framtið höf- uðþátturinn sem á verður að treysta, þá mun okkur ekki af veita að fylgjast sern bezt með öllu því sem er að gerast í þessum máium. Það þarf að þjálfa upp dugandi fólk á sjó og landi. Framtíð fískveiða okkar og fískiðnaðar afihemdimgu 300 tonna stauttog- ara sem „Storvik Mekanisbe Verksted" í Kristiansund smíð- aði fyrir útgerðarféiag í Stam- sund við Lófót, og er vörpu- rúlia nieðal þeirra vinnuspan andi tækja sem skipinu fylgja. f Fisbaren segir: NótarúUian er það nýjasta, og mest vinnu- sparandi tæki þegar veitt er me'ð ftotvörpu, þvá hún vindur upp á sig, ekki bara togvirun- FnamlhaM á 9. síðu. Framtíð fiskveiðibæja oktaar hrimginn i kringum landið er bundin því. að okkur takist að koma upp hagkvæmium fiski- skipaflota nógu stórum og nógu öflmgum til fiskveiða fyrir fisk- iðjuver þessara bæja. É<» tel engan vafa á þvi, að hér omi sbuttogarar af heppilegum stærðum, efcki of stórir og ekki of litlir, að beztu gagni. Þessi sfcip þarf að vélvæða með öliium þeim vinnusparandi véla- kosti, sem hægt er að fá á hverjum tíma. Komi svo norstaa beitninga- vélin á martaað á þessu ári og reynist eins og vonir standa til, þá geta Líka vaxandi línu- veiðar orðið lyftistöng í otakar framtíðarfiskveiðum fyrir hrað- frystihús og aðrar vinnsiu- stöðvar. Fyrir slíka þróun sem þessa, þarf að þjálfa upp dug- andi fólk á sjó og landi. Fólk sem ber úr býtum í samræmi við þá þýðingu siem störf þess hafia fyrir þjóðfélagið og þjóðarbúskapinn í heild. Hér þarf líka til að koma breytt stefna í fræðslumálum, sem feiiur betur að okkar fram- leiðsiuiháttum og framleiðEiu- þörf, Reynist núverandi fram- leiðslukerfi okkar ekki þess megnugt að standa undir þeim nauðsynlegu breytingum sem gera þarf, þá verður að breyta sjálfiu kerfinu ef hægt er. með því að araka þátttötau fólfcs í þeim undirstöðustörfum sem þjóðin getur ekki án verið Það verður að gera framleiðslu- sitörfin sem skapa undirstöðu þjóðfélagsins að eftirsóttum sitörfium, efitirsóttari af dugandi fólki heldur en þjónusitustörf sem unnin eru við betri að- stæður. Flóttinn frá framleiðslustörf- unum hjá okkur og fleiri þjóðum á fyrst og fremst rót sína í vanmati þjóðfélags- ins á þessum störfum, eða rétt- ara sagt vanmati sem á upp- tök sín hjá yfirstarfsstétt þjón- ustunnar í þjóðfélaginu. Hér þarf að komia til nýtt mat og það mat þarf að ákveðast af f ramle i’ðslustéttunum sjálfum. á gildi starfs þeirra fyrir þjóð- arlieildina. Við verðum að finna ný form sem henta upp- byggingu atvinnurekstrar á stöðum þar sem fólkig flosnar annars upp sökum vöntunar á atvinnu og möguleikum til að lifia menningarlífi. Þetta nýja fionm atvinnuuppbyggingar verð- ur að grundvallast á þeirri ó- frávíkjanlegu reglu, að fjár- magnið sem verður til gegnum atvinnuuppbyggingu ákveðinna staða. sé bundið stöðunum og ag ekki sé hægt að hlaupa með það í burtu einn góðan veður- dag, en skilja fólkið eftir at- vinnutoust. Fjármögnun og upi>- bygging fiskvinnslufyrirtækja á Finnmörku eftir síðustu heims- styrjöld þar sem uppbygging- arþörf hefur ráðið meiru um uppbyggingu heldur en fram- lagsgeta einstaklinga til þeirra uppbyggingar, gæti máske vis- að okkur veginn á þessu sviði. Það er áreiðanlega arðvænlegra að byggja upp nauðsynleg at- vinnufyrirtæki á stöðum þar sem þau vantar, heidur en að greiða fólkinu atvinnuleysis- styrk Vangan tíma á ári. eða neyða það til að fiytja frá stöðumum. z,:<Z u OSKA- STUND Bréf og mynd frá Freygerði Kæra Óskastund. — Mér þykir mest gaman að sögxmum þínum og gátunum, — Nú sendi ég þér mynd og þakka þér fyrir alla skemmtunina. — Vertu blessuð og sæl. Freygerður Ásdís Guðmundsdóttir, 8 ára, Njálsgötu 41 Reykjavík. Þakka þér fyrir góða mynd og bréf Freygerður. — Þú skrifar svo fallega prentstafi. Öþekka stelpan Framhald aí 1. síðu. fékk hún hafragraut og borðaði hanin með góðri lyst. Þegar á daginn leið kom til hennar lítill fugl hoppaði grein af grem, hún tók hann og sá þá, að hann var væng- brotinn og gat ekki flogið. Tók hún þá vasaklútinn sinn og batt um vænginn, lagði fuglinn svo hiá sér og breiddi 4 peysu sína yfir hann, sofnaðj harm svo við hliðina á henni. Um nóttina dreymdi hana að álfkon- an kærni til sín og segði: „Fyrst þú hefur verið svona góð við litla fuglinn setla ég að láta mömmu bína og pabba þinn koma aftur.“ Þegar hún vaknaði ló hún í rúminiu í höll- inni silnni. Síðan hefur hún alltaf borðað matinn sinn og verið þæg og góð stúlka. UMSJÓN: NÍNA BJÖKK ÁKNADÓTTHt 5 tbl. 1972 ÓÞEKKA STELPAN Þessi skiemmtilega saga er eftir Freyju Þorsteinsdóttur 10 ára, Bar*ma- hlíð 47. Þalkka þér kærlega fyrir sög- uma. Freyja. Þú sknifar skemmtilega. Sendu Óskastundinni fleiri sögur, ef þú mátt vera að. Eimu sinni var stelpa, hún hét Anna Hún var mjög óþekk við mömmai sína og vildi ekki neitt borða. En satt að segja var Anna prinsessa og þegar hún fékk fisk heimtaði hún kjöt og þegar kjötið ko’m þá vildi hún það ekki og sagði: ojæ. Eina nótt dreymdi hana að álfkona kæmi tál sin og segði: „Þú hefur verið svo óþekk við pabba þinn og mömmu, að ég ætla að láta þau hverfa svo þú verðir ein úti í skógi. Þegar Anna vakn- aði var húm ein úti í skógi. Hún kallaði á pabba sirm og mömrnu, en árangurs- laust. Þegar leið á daigi-nn kom frosk- Svar við myndagátu Stykkið sem vantaði í buxur apans er stykki B. Svar við gátu Bauðár hundajr. padda tdl hemmar með hafragraut. þá sagði hún: „Ojæ, ég vil þettta ekki, þetta er vondur matur.“ (Hafragrautur var versti matur, sem hún hafði smakkað á sevi sinni). Þegar leið á daginn var hún orðin svöng og sagði: „Fyrst ég hef ekkert annað að borða verð ég víst að reyna að borða graut- inn“. Svo borðaði hún grautinn. Þegar kvöldið kom, kom froskpadd- an aftur með saltfisk en bað var næst- versti matur Önnu, og hún fussaði við honum. en þegar leið á nótt gat hún ekki sofnað vegna hungurs og borðaði hún þá fisikimn og sofnaði vært á eft'ir. Þegar hún vaknaði morguninn eftir Framhald á 4. sfðu. i. t

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.