Þjóðviljinn - 17.02.1972, Page 11

Fimimtudagur 17. feibr’úair 1972 — I>JÖÐVXLJTNTNI — SlÐA J J
Toppfundum
heldur áfram
Washington — Fréttostafa
Stangls. — HLerað befur verið
á æðri stöðum í Washington
afS Nixon muni innan skamms
baldia til Himnaríkds til við-
ræðna við æðstu menn þar.
Saanbúð Washington og
Himnaríkis hefur verið eink-
ar stirð upp á síðkasitið að
siö'gn.
Hemry Kissinger. ráðgjafi
Nixons, flaug með mikilli
leynd til Páfaigiarðs á dögun-
um, diuibúinn sem öldruð
nunna, og átti þar viðræður
við Lykla-Pétur. Er Pétur
aagður mjög harður samn-
ingamaður en þó kiurteis vel.
Erfiðast gekk aðilum að kiom-
aist að niður.stöð'U um þá
forsendu fyrir bættri sarnbúð
aðila sem Pétur mótaði með
sivofelldium orðum: Þú skialt
ekíki mann deyða.
Kisisinger svaraði á þá leið
„að við verðum að sýna raiun-
sæi, Pétur minn.“
Geimferðastofnun Banda-
ríkjianna befur verið falið að
hanna sérstakt aeimskip til
fíerðarinnar. Mun það, að sögn
taismainns stofnunarinnar, dr.
HimmeMarts, ganga fyrir orku
tímians og verða ósýnilegt.
Verðiur líkama Nixons breytt
í orkuöldur til ferðarinnar, og
hafa læknar forsetans ráð-
laigt honum í því sambandi,
að eyða efcki of mikilli orku
í væntanlega kosningabaráttu,
til að nokkuð verði aflögu til
langxar reisu.
ÚR VIÐSKIPTAHEIM-
INUM
Peningar eru eins og nær-
buxur sem eiga að seljast.
Þess vegna er þjónusta við
viðsikiptavinina það sem í
raiun og veru skiptir máli í
samkeppninni, segir hinn nýi
forstjóri Verzlunarbankans.
Svendborgposten.
ÆTTJARÐARÁST
Nú er bezt að hnoðast ekki
lengur við sama moldarbarð-
ið og snúa sér að öðru.
Morgunblaðið.
SPURNING DAGSINS
— Hversvegna í óisköpiuinum
ættum við edgiinlega að fara
að heimsaekjia anniað fóilik?
Það er alisstaðar samia dag
sikriáin í sjómvarpiniu.
Salon Gahlir

JQN CLEARY:
VEFUR
HELGU
Þegar allt kemur til aite., þá'
eyði ég ekki aurunum mínum
nema fyrir hana.
Savanna var kominn til dyra.
Hann leit um öxl og horfði á
litla, skorpna mainniinn. sem,
hímdi eins og api í stóra leður-
stólnum. Síðan brosti hanm dá-
lítið dapurlega. — Það er synd
og sfcömm að þú skiulir vera
svona miki'll þrjótur, Les. Það
er í þér einhver góðsemisneisti,
sem þú hetfur aldrei viljað glaeða.
Gifoson brosti með sjálfum sér;
svipbrigði sáust enigin á honum.
Þá eru Itomnir tveir neistar; í
sameiningu hefðum við getað
kveikt skógareld af gæðum og
heiðarleik. — Ég iðrast einskis.
— Því trúi ég ekki. Savamna
benti á bsekurnar í hilliumium.
— Að hverju varstu að leita
þarna? Það les emgimn manm-
kynssögu nema homum finnist
hanm hafa farið á mis við eitt-
hvað. Hvað var það, Les?
— Ég var ekki að leita að
sjálfum mér þar ef þú átt við
það.
— Heldur foverju? Eru þær
þaroa til að sýnasit, til að gefa
þér eimfoverm menninigarblæ?
Savanna hiristi höfuöið og brosti
án allrar illginni. — Þú verður
aldrei hefðarmaður, Les, hversu
margar bækur sem þú lest, hversu
mikið sem þú memmtar sj'álfam
þig-
— Það veit ég vel, sagði
gamli maðurinm rólega. — Mig
hefur aldrei langað til að verða
hefðarmaður. Fyrir langalöngu,
áður en ég eignaðist nokkra pen-
inga, gerði ég mér ljóst að það
gerir engan að fínum manni að
eiga peninga. Og þá er óg að
hugsa um gamla skilmnginn í
orðiruu, Þeir eru ekki margir
hér á landi, en hins vegar eru
býsna margir sem vilja halda
að þeir séu hefðarmenn. Það er
fínina en að> eiga peninga eða
vera hámenntaður. Sennilega eru
það hefðirnar se mgilda og þær
lcoma ekki á augabragði. Því
meira sem ég les í sögu, því bet-
ur verður ipér ljóst að aurarnir
mínir eru aUtof nýfengnir til
þess að ég geti nok'kum tírna
orðið hefðarmiaður.
Savanna horfði á hanm með
nýjum áhuiga. — Bækurnar eru
þá — ?
— Ég hef gaman af sögu, Jack.
Þú trúir því sjálfsagt ekki —
hann kímdi þegar hann endurtók
orð Savannas. — En ég kæri
mig ekki um að halda að allt
hafi byrjað og endað með mér.
Savanma þagði drykklanga
stund en kinlkaði síðan koili. —
Sjáðu um að Helga verði ekki
35
meidd, sagði hann snögglega.
opnaði dyrnar og flór út.
Gibson hímdi eftir í stólnum
og tuggði á sér varirnar. Báðir
höfðu fundið heiðarleikaneiisita
hvor í öörum; hamingjan góða,
hugsaði foamm, hvað fór úr-
skeiðis? Og hann fann ókunn-
uglegt bragð í mumminum, bragð
sem hamn kannaðist eikki við,
beiskan keim iðrunarinnar.
Síðan 'hóstaði hanm, fann verk-
imn fyrir brjóstinu og það fór
um hann hrollur. Hann settist
upp og teygði sig í siímann. —
— Náið í Phil Bixby fyrir mig.
Hann er einn af togaraskipstjór-
unum.
— Hvar næ ég í hanm, herra
Gibson?
— Frances, ef ég hefði hug-
mynd um það, þá væri ég ekki
að biðja yður.
— Nei, herra Gibsom. Gætið
að eyranu, ég ætla að leggja á.
Hann lagði símann aítur á og
brosti. Hann hefði getað orðið
ástfanginn af Frances Kinigsley
ef hamn hefði ekki hitt Glemdu
fyrisit.
3.
Bixby kom áöur em klukku-
stund var liðin. Hann stikaöi imn
í skrifstofluma, klæddur Ijóisum
buxum, bláum sportjakka og
appelsínuiguiri skyrtu. Hanm var
ekkert vandræðalegur eða miður
sín, hann hafði þegar gizkað
á erindi gamla mannsins. Hann
svipaðist um eftir mági gamla
mannsins, en foann sást hvergi.
Hann gerði sig líklegam til að
setjast í stólinn andspænis Gib-
son, en bakhluti hans komst ekki
svo langt.
— Ég bauð yður ekki sæti,
hreytti Gibson út úr sér.
Bixby rétti úr sér og grófgert
andlit hanis roðnaði. — Allt í
lagi, herra Gibson. Hvað get óg
gert fyrir þig?
Gibsom sóaði aldrei tíma í
starfsfólk sitt. allra sízt það sem
hann var í þann veginm að reka.
— Þú getux hætt að nota skip-
in mín tii að hirða upp eitur-
lyf, það er það fyrsta. í öðru
lagi ertu hættur í minni þjón-
uistu og skipshöfnin öll. I þriðja
lagi ferðu á fund stúlku að
nafni Helgu Brand og segir
henni að halda sér saman. Ef
hún gerir það ekiki er
voðinn vís og þú færð að mimnsta
kosti sjö til tíu ára fangelsi. Það
er farið að taka hait á náung-
um sem stunda eiturlyfjadreif-
ingu. Og þú hefiur verið í fiang-
elsi áöur. Það þyngir ævinlega
dóminn. _
Bixby tók eldspýtu upp
ur vasa sínum og tuggði hama.
Síðan leit hann á stólinn við
hliðina á sér, leit aftur á Gib-
som og settist í stólinn. Hann
krosslagði fæturna, svo að skein
í skærlitan sokk í stíl við skyrt-
una, og hallaði sér aftur á bak.
— Fyrst ég vinn ekiki fyrir
þig lengur Grútur, þá læt ég
þíg ekki segja mér hvort ég
sezt niður eða ekki. Ef ég er
kallaður hingað í samital, þá
get ég eins lótið fara vel um
mig á meðan. Það er tímakom
síðan ég foætti í skóla lagsi,
og ég læt ekki prédika yfir mér
lengur. Bn eitt langar mig til
að fiá á foreint. Hvaða speki er
þetta að ég hafi með eiturlyf
að sýsla?
— Þú hiröir þau upp edxi-
hvers staðar úti á miðunum, þar
sem þeim hefur verið fileygt, og
kemur með þau um leið og
fislkiaflann.
— Hvaðan hefurðu það? Frá
þessum f-ína mógi þínum? Bixby
Mó og urgið í brjóistinu minnti
mest á gamagaul. Hann hneppti
frá sér jakkanum og rauðgul
skyrtan strekktist á breiðri
bringunni. Þótt hann væri seigur
bjórdrýkkjumaður höfðu tattagu
ár á togara komið í veg fyrir
að hann safnaði spifci. Hann var
ofsafenginn maður, gekk upp í
því að hræða aðra ruddi, sem
hafði komizt að raun um að
það var eina leiðin fyrir haran
að komast áfiram, lóta til sín
taka í heimi sem vildi helzt
engin afiskipti foafa af homum.
En hann var ekíki heimstour
ruddi og hann vissi að foann
myndi ekki hræða þennan litla
skorpinskinna bailcvið stóra
skrifborðið með leðurhldfinni. —
Það er ekkd auövelt að sanna það,
Grútar.
útvarpið
glettan
— Ég þarf ekki að samna
neltt, sagði Gibson og móðg-
aðist ekki af uppnefndnu; sú var
tíðim að hann foafði verið hreyk-
inn af því. Glendu sámaði þegar
hún foeyrði það, en hún myndi
áldrei hitta þennan hrotta hin-
um megln við borðið. — Þú
vinnur ekki fojá mér lengur og
notar ekki bótinn minn framar
og það kemur mér því ekki
við. En þá er stúlkan eftir. Ef
hún leysir Crá skjóðunni, þá
verður haft eftirlit með þér.
Og þá kémst upp um þig fyrr
eða síðar.
Bixby taggði eldspýtana. — Eirtiu
að verða heilagur á gamate aldri,
eða hvað? Ég man þá tíð að
ég gutlaði við að smygla fyxir
þig-
— Ekíki eitarlyfj'um. Ég var
að flytja inn gull í þá daga og
gU'll hefur aidrei skaðað neinn.
Enda er það allt saman löngu
liðið.
— Já, þú ert búinn að hreiðra
um þig, það má nú segja. Bixby
braut sundur eldspýtana, hallaði
sér áfram og fleygði taggðum
bútanum tveimur í öskuibakk-
ann á borðimu. — Hvað vdltu
að óg geri við þessa kvensiu?
Magnússom. Jón B. Gunn-
laugsson les.
22.00 Fróttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestar Pass-
íusélma (16).
22.25 Einm á báti. Þorsteinn
Matthíasson talar við Oiscar
Clausen rithöfund.
22.45 Lótt lög á síðkvöldi. Lög
úr ýmsum óiperettum, fliuitt of
mörgu listalfólki.
23.30 Préttir í stutta máli. Dag-
slkirórlok.
krossgátan
Finrmtudagur 17. fcbrúar
7.00 Morgunútvarp. Veðurfregn-
ir kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Frétt-
ir kl. 7.30, 8.15 (oig forustagr.
daigbl.), 9.00 og 10.10. Morg-
unbæn kl. 7.45. Mo'rgumleik-
fimi kl. 7.50. Morgunstand
barmanna ki. 9.45: Konráð
Þorsteinsson heldur. áfiram
lestri sögunnar „Búálfamir á
Bjargi“ eftir Sonju Hedberg
(4). TiTkynningar M. 9.30.
Þingfréttir M. 9.45. Lótt lög
kl. 10.25 (endurt. þáttur ifirá sl.
þriðjud. DK). Fréttir kl. 11.00.
Hlj'ómipl.safiniö (endurt. GG).
12.00 Dagskráin. TÉnleikar. Til-
kynningar.
12.25 Fréttár og veðurfregnir.
Tilkynniinigar.
13.00 Á frfvaktinni. Eydís Ey-
þórsdlóttir kynnir ósk’alög sjó-
manna.
14.30 Ég er forvitin rauð. Fjall-
að verður um félagsmál, þ. á
m. sérstök fiédög lcvenna og
karla og verkaskiptingu inn-
an sameiginiegra félaga. Um-
sjónarmaður: Elín Hjaltaidótt-
ir.
15.00 Fréttir. T'iikynningar.
15.15 Miðdegistónleikar: Musica
Antiqua. Jean-Pierre Rampal,
Pierre Pieiiot, Gilbert Cour-
siier og Paul Honge leilka Kon-
sertsdnfóníu nr. 5 fyrir flautu Uárétt: 2 fit, 6 kæla, 7 þilfiar, 9
ófoó, horn, flagott og hljóm- fiuss, 10 gróðurfolettur, 11 etds-
sveit eftir Ignaz Pleyel; Louis neyti, 12 rykkom, 13 verur, 14
de Froment stjórnar. Pranski knæpa, 15 lélegir -—- I.óðrétt:
blásarakvintettton leikur Part- 1 blse, 2 miskuinn, 3 ílát, 4 átt,
ítu í F-dúr eftir Carl Ditters 5 glórulaus, 8 gyðja, 9 guðsfoús,
von Dittersdcrf. Jean-Pierre 11 hestur, 13 púki, 14 lengdiar-
Rampal, Robert Gendre, Rog- eining.
er Lepauw og Rcfoert Bex
leika Kvartett í c-moll fyrir Lausn a síðustu krossgátu:
fflauta og stmngi efitir Gio- Lárétt: 1 skrail, 5 efi, 7 leir, 8
vanni Battista Viotti og ok 9 mengun, 11 U, 13 kedk, 14
Kvartett í G-dúr op. 16 nr. 5 náð, 16 niðjana. — Lóðrétt 1
efitir Fraecois Devienne. sólginn, 2 reim 3 afrek, 4 li,
16.15 Veöurfregmir. Létt lög. 6 skika. 8 agi, 10 nema, 12 lái,
17.00 Fréttir. Tónleikar. ' 15 ðð‘ .
17.40 Tónlistartámi bamanna..
Elínfoorg Loftsdóttir sér um
1 2 J“ v- T
6
7 8
10 11
/Z /3
/f
/5 □
tímiann.
18.00 Reýkjavíkurpistill. Páll
Heáðar Jónsson segir firá.
18.20 Tilkynndngar.
18.45 Veðurfregndr.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Hvað á barnið að hedta?
Sr. Jóm Skagan fyrrum þjóð-
skrárritari flytur erindd um
ísienzk mannamöfin.
19.5C Einsömgur í útvarpssal:
Ellísafoet Erlingsdóttir syngur
lög efitir Pál Isóílflsson, Braihms
og Grieg, — og ennflremur
laigafilokkinn „Lög handa litlu
fólki“ eftir Þorkel Sigur-
bjömsson við kvæði Þorsteins
Valdimarssonar. Kristinn
Gestsson ledkur á píanó.
20.15 Leiíkxit: „Þrír dagar eru
max“ eftir Bent William Ras-
mussen. Þýðamdi: Torffiey
Steinsdóttir. Leikstjóri: Helgi
Skúlason. Persónur og leik-
endur: Hótedstjórinn: Jón
Sigurbjömsson, Janus hús-
vörður: Pétar Eiinarss., Garð-
yrkjumaðurfnn: Valdemar
Helgason, Dóra ræstinga-
stúlka: Helga Stephensen.
21.10 Tónlist efltir Beethoven.
a. Claudio Arrau ledkur á pi
anó Sónötu í c-moll „Pathe-
tique“ op. 13. h. Mstislaiv Ro-
stmpovitsj og Svjatosiav
Rikfoter leika Sónötu nr. 5
fyrir selló og píanló.
21.45 Ljóð efitir Sigurstein
S8NNUIVI
LENGRI LYSING
2500 klukkustunda lýsing
viS eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heiidsaia Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bergstaöastr. 10A Sími 16995
BILASKOÐUN & STILLING
:|ISkúlagötu 32
MOTORSTILLINGAR
HJÖLASTILLINGAR L J Ú S ASTIL LIN G A R
Látið stilla í tíma. ^ O
Fljót og örugg þjónusta. I O
13-100
r ‘