Þjóðviljinn - 14.03.1972, Blaðsíða 12

• Almennar npplýsingar nm
læknaþjónustu í borginnl eru
gefnar I simsvara LæJcnafé-
lags Reykjavíkur, sími 18888.
• Kvöldvarzla lyf.iabúða vik-
una 11. marz til 17. marz, er
i Reykjavíkur Apóteki, Borg-
ar Apótieki og Hafnarfjarðar
Apóteki. — Nae-turvarzia er í
Stórfiottd 1.
• Slysavaröstofan Borgarspit-
alanum er opin allain sólar-
hringinn. — Aðems móttaka
slasaöra. Sími 81212-
• Tannlæknavakt Tarundætena-
félags Islands í Heilsuvemd-
arstöð Reykjavíkur, siml 22411.
er opin alla laugardaga og
sunnudaga kl. 17-18.
•ír
o
o
o
D O
o
frímerbjasala orðin mix.
Strákamir eru komnir í þetta
og því miður kunna þedr ekiki
nógu vel með frímerkin r.ð
fiara, kamnstei vantar á þau
taiklka, eða eitthvað svoleiðis.
Fólk kaupir því gjaiman kött-
inn í sektenum í þessu tiMeJXi,
einsog svo morguim öðrum.
Rætt við Öla blaðasala,
Pétur Hoffmann og Harald Sæ-
mundsson um fyrstadagsumslög o.fl.
Pétur Hoffmann Salómonsson
— Þetta er dýrasta frxmerk-
ið sem út hefur verið gefið
hérlendis?
— Já, það lacngdýrsta. Ár-
ið 1971 var gefið út sett sem
kostaði kr. 130 samtals. Árið
1969 var gefið út annað sett
sem kostaði kr. 125. Póst-
stjórnln gefur ýmist út eitt
Eg hef upp á síðkastið látið
prenta á umslögin fyrir mig
og þeir hérma á Pósthúsinu
hafa verið hvo elskulegir að
hjálpa mér við að líma frí-
merkin á umslögin, enda er
ég orðinn svo sjóndapur. £g
er ákaflega þateklátur fyrir
hve vei og drengilega þeir
hafa brugðizt við.
En ég man enntþá eftir
X'eyknum og þegar ég sé fólk
vera að reykja þessar sígar-
ettur, þá verður mér að orði:
— Hamn reykir eins og her-
skip þessi, og minnir það mig
alltaf á atvikið þegar Heim-
dallur skaut á Stórbretann.
Kaupir f)ú fyrstadagsumslög?
Sl. fimmtudag gaf Póst- og
símamálastjórnin út nýtt frí-
merki og er það að vcrðgildi
kr. 250, sem er hæsta nafn-
verð til þessa á íslenzku
frímcrki. Af þcssu tilcfni fór
fréttamaður Þjóðviljans á
stúfana og ræddi við þrjá frí-
merkjasala.
Óvenju dræm sala
Fyrstan að máli hitti frétta-
maðurinn Óla blaðasala og
stóð hann undir vestusrvegg
Pósthússins í Pósthússtræti,
steammt frá aðaldyrum húss-
ine. Óli bauð fram fyrsta-
dagsumslög með frímerkiinu á
og tilheyrandi stimþlum.
Fréttamaðurinn spui’ði Óla:
— Hvernig gengur salan?
— Hún er óvenju dræm það
sem af er deginum. Þetta er
líka dýrasta fi-ímerkið sem
út hefur verið gefið.
— Fyrir hvem selur þú?
— Ég sel fyrir sjálfan mig.
£g læt prenta á umslögim,
lími svo merkin á þau og fæ
þau stimpluð hér á Pósthús-
imu.
— Hvað kostai- svona
stimplað og áprentað umslag
með frímerkinu á?
— Það kostar 275 krónur,
þannig að þetta getur gefið
manni smápenímg í aðra hönd,
ef eitthvað selst.
— Ég sé að þú ert ektei
að selja blöðin núna?
— Nei, það er eteki hægt
að vera með þetta hvort-
tveggja í einu.
Engin ættarskömm
væni minn
Þegar hér er komið sögu,
er fullorðin kona farin að
ræða við Óla blaðasala um
frímerkin og við drögum okk-
ur út úr samræðunum og
siraúum okkur að Pétri Hoff-
mann, sem stendur fast við
Pósthúsdyroar og er hann
frímérki í einu, tvö eða þrjú.
— Og margir láta prenta
f yrstadagsumslög ?
— Já, það eru talsvert
margir aðilar sem það gera.
Ég býst við að þeir séu 10
til 15 í hvert sinn.
— Pétur Hoffmann sagði,
að margir strákar stæðu í því
að líma frímerki á umslög
með misjöfnum árangri og
keypti því fólk oft á tíðum
köttinn í sektonum hvað þetta
snertir. Hvað segja frímerkja-
salar um þetta?
— Ég vona að það verði
ekki tekið illa upp, þó við
frímerkjasalar tökum undir
þessi orð Péturs. Sannleikur-
inn er sá, að þetta er yfir-
leitt lélegri vara hjá þeim
sem ektei hafa næga þekkingu
á meðferð frímerkja. Síðan
kemur fólk með þessa vöru
til oktear og vill selja, en þá
vantar kannski takka á frí-
merki, eða útliti er í öðru
ábótavant Það má líka taka
fram, að oftast selja frí-
merkjasalar umslögin á lægra
verði.
— Hvað kostar fyrstadags-
umsJagið hjá ykkur núna,
þ.e.a.s. það með 250 króna
frímerkinu á?
— Það kostar 257 krónur,
þannig að álagningin og á-
prentað umsilagið nernur að-
eins sjö brónum. — rl.
einnig að selja fyrstadag.sum-
slög.
— Hvemig gengur salan
Pétur?
— Þetta er alltaf að drag'ast
míin önnur afreksverk í ævi-
sögunni minni, væni minn.
Annars steal ég segja þér
skemmtilega sögu góði. Það
var árið 1902, þegar ég var
un borgarinnar, þ.e.a.s. Frí-
merkjamiðstöðina við Skóla-
vörðustíg. Þar hittum við að
máli einn af eigendum verzl-
unarinnar, Harald Sæmunds-
son.
— Er mikil sala í fyrsta-
dagsumslögunum Haraildur?
— Við seljum einigöngu föst-
um áskrifendum. Þeir eru
þegar búnir að greiða inná
umslögin.
Eingöngu áskrifendur
Að lokiim litum við inn í
eina þekktustu frímerkjaverzl-
Óli blaðgsali afgreidir viðskiptavin með fyrstadagsumslag.
— (Ijósm. rl.).
um aldaimót fögnuðu hreinum
og þrifalegum farkosti.
Sumir þeirra. héldu jaifnvel,
að það yrði hættumdnna að
ferðast í biíreiðum en með
hestrvögnum ýmisteonar. Og
svo einkennilega vill til að
þeir höfðu alveg rétt fyrir sér.
Það hefur verið reiknað út að
ferðalög á hestum kostuðu 25
manns lílfið á hverjar eknar
100 miljónir mílna, en ferða-
lög í bílum kosta aðeins 2,1
dauðsföll á sömu vegalengd.
Haraldur i Frímerkjgjniðstöðiuni algreiðir tv« luiga viðskipta-
vini.
saman og svo er ég líka að
verða gamall. >ó hef ég bar-
izt við fleiri um ævina, en
Egill frændi minn Skalla-
grímsson gerði á sínum tíma.
Ég er því engin ættarskömm,
væni mimn. Ég barðist einn
við þrjátíu, en hann hafði
með sér þrjá eða fjóra vel
vopnaða, til að berjast við
jafnmarga. Nei ég geri okkur
Mýramönnum enga skömm
tii. Annars stendur allt um
fimm ára gamall, að faðir
minn fluttist að Mávalilíð við
Búlandshöfða. Þá sé ég eimn
dagin-n geysimikinn reyk bera
yfir Ölafsvík. Og fyrir nesið
kemur þá Heimdallur, dansika
varðskipið og' gengur 17 eða
18 sjómíLur. Það var þá að
sfkjóta á brezkan togara, sem
var að veiðurn í landhelgi.
★
Ég sé reykinn ennþó, skal
ég segja iþér. Annans er þesei
enn hættulegri
en bílarnir
Það kann að virðast ein-
kennilegt, en sú var tíð, að
menn bundu þær vonir við
bílana, að þeir væru frábær
lausn á mengunarvandamál-
um í borgurn. Þegar hestar
vonu eina dráttaraflið í borg-
um skiXdu þedr eftir á götum
New Yorkiborgar einnar 1300
tonn af taði og 60 þúsund gall-
ón af þvagi. Það var því etkiki
að undm þótt ví&imdamenn
Hestarnir voru
<5