Þjóðviljinn - 20.07.1972, Blaðsíða 8
8. SIÐA — ÞJÖÐVILJINN Fimmtudagur. 20. júlí 1972
© EVA RAMM:
MANNFALL
OG
MEYJAVAL
—tlinmitt, sagöi Fersrud og
kinkaði kolli. — Skýrt og greini-
lega. Við reyndum ekki að
blekkja neinn, eða hvað?
Þeir horfðu hlaijandi á eftir
Merete litlu Bang sem þeystist
áfram i áttina að hárgreiöslu-
stofunni Vorsól i Stórgötu.
Merete átti fastan tima i hverri
viku fyrir þvott og lagningu, og
henni var unun að þvi að fá hár-
þvott og greiðslu og ilmandi,
heilsusamlegar hároliur hjá frú
Magnussen, eigandanum, i eigin
persónu. Það kom alls ekki til
greina, að nein önnur legöi hárið
á Merete Bang; engin önnur hafði
viðeigandi handlagni. Krú
Magnussen átti marga slika per-
sónulega viðskiptavini, og þeirra
i milli myndaðist sérstakur
trúnaður, báðum aðilum til
ánægju og skemmtunar. Og
þegar allir aðrir viðskiptavinir
voru vel skorðaðir undir hár-
þurrkunum, var hægt að láta i
Ijós trúnað og áhugaverðar at-
hugasemdir, án þess að nokkur
sála heyrði það.
I dag kom Merete æðandi inn til
Irú Magnussen eins og nett og
litið þrumuský; augu hennar
skulu gneistum og hún stundi i
uppgjöf og örvilnun með höfuðið á
gljálakkaðri hnakkafjöl frú
Magnussens, og við faglegan
sápuþvott hennar trúði hún henni
l'yrir þvi sem hún hel'ði orðið fyrir
rétt áður. Frú Magnussen var
skráður félagi i Ha'gri flokknum
og hluslaði hneyksluð
—Fólk hefði mátt halda, að ég
væri gengin i Verkamanna-
flokkinn! sagði Merete og var
vansæl á svipinn við tiihugsunina
eins og heimatrúboðskona, sem
vakið hafði hneykslun með þvi að
hafa öldungis óvart lent á
skelfilegum og guðlausum stað á
borð við kvikmyndahús eða fót-
boltavöll.
—Þetta er skammarlegt! sagði
frú Magnussen. — Flestu getur
maður nú átt von á.
—Ég gefst auðvitað upp við
björgunarstarfsem ina við
Persrud, sagði Merete skjálf-
rödduð. — Það er auðvitað dálitið
leiðinlegt, einna likast þvi að yfir-
gefa drukknandi mann, en það
má hamingjan vita að hann á það
skilið.
—Hann á það skilið, sagði frú
Magnussen og kinkaði kolli.
—Ef ég kemst i bæjarstjórn
skal ég svo sannarlega taka þetta
mál upp, sagði Merete Bang
ihugandi. — Það ætti að banna
með lögum að selja happdrættis-
miða án þess að auglýsa skýrum
stöfum hvert hagnaðurinn renni.
—Ég er alveg sammála, sagði
frú Magnussen. Hún lækkaði
róminn,
—Hafið þér nokkra möguleika,
frú Bang? Til að komast að, á ég
við?
Merete var leidd undir þurrku
og frú Magnussen kveikti á henni.
Undir þurrkunni var ógerningur
að meta styrkleika eigin raddar
og Merete svaraði hvislandi, en
talsvert hærra en hún áleit sjálf,
að hún hefði möguleika. Litinn að
visu, en —
— Þér megið engum segja það,
þetta er auðvitað leyndarmál, þar
til listinn verður lagður fram, en
ég var hækkuð i röðinni i ár! Það
er i fyrsta skipti i.sögu Totta, sem
kona er á listanum. Ég verð núm-
er 25.
— Og hve margir eru á listan-
um?
— Tuttugu og fimm, sagði
Merete þungbúin. — Já, ég veit að
likurnar eru ekki miklar. En þær
eru ekki stórum meirihjá Rigmor
Hammerheim. Hún er númer 24 á
lista vinstri flokksins, svo sagði
hún mér, fyrir ofan karlmann!
En það er vikapilturinn hjá
Subberud slátrara; það er sagt að
hann kunni ekki einu sinni staf -
rófið. En þetta er auðvitað allt i
trúnaði, frú Magnússen, ekkert
orð i blöðin!
Hún hnippti hlæjandi i hár-
greiðslukonuna og hagræddi sér i
stólnum með vikublað, og frú
Magnússen fór inn i næsta klefa
til að athuga hárið á næsta við-
skiptavini, hvort þaö væri nógu
þurrt til að greiða það og leggja.
— Hvernig gengur, frú Henrik-
sen? ,
— Ágætlega, þakk fyrir, sagöi
Gunda, — ég held ég sé þurr fyrir
löngu.
Vegna mikils hita hafði hún
smeygtsér undan þurrkunni fyrir
góðri stundu, einmitt þegar
Merete Bang var að trúa frú
Magnussen fyrir röð sinni á lista
hægri flokksins. Nú velti hún fyrir
sér þvi er hún hafði heyrt, það
var allt útlit fyrir að engin kona
kæmist i bæjarstjórnina i ár held-
ur. Bersýnilega höfðu hvorki
Rigmor Hammerheim né Merete
Bang neina möguleika, og á lista
verkamannaflokksins var það að-
eins Knudsen gamli sem hafði
getað minnt á kvenkyn; hann var
læddur i Skotlandi og átti skota-
pils.
Nei, það varð að gera eitthvað!
Meðan frú Magnussen greiddi
sitt og glóbjart hárið á Gundu —
mikið hafið þér þykkt og ræktar-
legt hár, frú Henriksen! — starði
Gunda inn i spegilinn og mætti
eigir. bláum augum. Alls konar
hugmyndir liðu um kollinn á
henni; hún bægði sumum frá sér
og tók aðrar til athugunar, og hún
heyrði naumast, að frú Magnus-
sen var að tala við hana.
— Þér ættuð að láta leggja hár-
ið oftar, sagöi frú Magnussen.
Gunda leit á hana annars hug-
ar.
— Nei, ég má vist ekki vera að
þvi á næstunni. Svona sitt hár er
bara íyrir manni þegar mikið er
að gera. Karlmennirnir eiga gott,
þeir klippa það bara þegar það
sikkar um nokkra sentimetra. Ég
er að velta fyrir mér, — já, ég er
svei mér að velta fyrir mér
hvernig það væri ef ég rakaði það
af og fengi mér parruk?
VI.
Eins og stöðug áminning um
það, að lifið sé ekki eintómar
kosningar og atkvæðagreiðslur,
stóð Totta-kirkjan við suðurend-
ann á torginu. Látlaus og virðu-
leg, málningin dálitið flögnuð og
krossinn á turningum ögn skakk-
ur og vindskekinn, en leiddi hug-
ann að annars konar kosningum,
vali milli frelsunar og syndar,
himnarikis og helvitis, Guðs og
Kölska. Hvað veiðar snerti, voru
það sálir sem veiddar voru, ekki
atkvæði, nema ef vera skyldu at-
kvæðaraddir i kirkjukór kvenfé-
lagsins, sem var átakanlega fá-
skipaður og þurfandi fyrir endur-
nýjun.
Hinum megin við torgið, beint á
móti kirkjunni, reis Glæsibær i
hofmóði, gamalt góðborgarahús
með stórri og álitlegri framhlið
en uppfullt af ósóma að innan-
verðu, rifnu veggfóðri, gömlum,
brotnum húsgögnum, brotgjörn-
um eins og gipsskrautið i loftun-
um, sem alls staðar var að láta
sig. Séra Innvik hafði oft og iðu-
lega vitnað i Glæisbæ i prédikun-
um sinum að gefnu tilefni.
En húsið hafði sinu hlutverki að
gegna. Hér starfaði dansskólinn á
hverjum þriðjudegi og karlakór-
inn i Totta á hverjum fimmtu-
degi; hér tóku alls kyns félög
stóra salinn á leigu fyrir matar-
veizlur og aðalfundi og konur með
heilbrigðisáhuga hittust einu
sinni i viku i Rósaherberginu á
annarri hæð, þar sem silki-
skreyttir, rósóttir og upplitaðir
veggir gáfu stofunni nafn og and-
rúmsloft.
Miðvikudag nokkurn i júli hélt
heilbrigðisnefndin venjulegan
fund og nefndarkonur komu alls
staðar að frá Totta, gangandi eða
akandi. Formaður Vinstri
kvenna, Rigmor Hammerheim,
hijóp við fót upp Stórugötuna til
að koma i tæka tið; eins og fleiri
þurfti hún að gera skil eiginmanni
og börrrum áður en hún komst að
heiman. Rigmor Hammerheim
var grannvaxin og dökkhærð;
brúnn leöurjakkinn og lághælaðir
skórnir gáfu hinni sportlegan
frjálslyndissvip og hún gekk
ævinlega með sportlegan og
frjálslegan klút um hálsinn. Hún
var kennari og vildi gjarnan vera
ung meðal ungra, þótt hálffimmt-
ug væri. Frú Hammerheim barð-
ist fyrir réttindum kynvillinga og
norskri þjóðtungu, en hún var
harðvitugur andstæðingur atóm-
sprengjunnar og efnahagsbanda-
lagsins.
Langur og lágur grár bill ók
upp að Glæsibæ; út steig Liva
Torén, kona bankastjórans; eins
og vanalega var hún gráklædd, —
i grárri drakt með minkaslá á
herðunum — það var kalt i veðri,
—- með gráa, glæsilega skinn-
hanzka, — og á gráu, vel greiddu
hárinu bar hún agnarlitinn hatt
með næfurþunnu, gráu slöri. í
Totta gekk hún undir nafninu Sú
Gráa. Rigmor Hammerheim
heilsaði henni innilega; það gerði
hún reyndar við hvern sem hún
hitti, þvi að aldrei var að vita
hvar vinstri kjósandi kynni að
leynast.
i anddyrinu stóð Merete Bang
og greiddi hárið fyrir framan
gamlan spegil, sem hafði fremur
sér til ágætis rammann en hann
endurspeglaði Meretu Bang með
neinni prýði. Rigmor kinkaði vin-
gjarnlega til hennar kolli.
— Mikil fundahöld um þessar
mundir, Merete?
— Hamingjan góða, já! Maður
er á þönum alla daga; það er svo
mikið að gera svona rétt undir
kosningar. Karlmennirnir mega
sannarlega þakka fyrir að hafa
okkur konurnar til að vinna skit-
verkin fyrir sig!
Rigmor leit á hana þungbúin.
— Já, við erum góðar til þess!
En við erum settar eins neðarlega
á listann og hægt er. Mér finnst
við vera hafðar með sem eins
konar kökuskraut. Sjálft kremið
— eggjakremið! — er að sjálf-
sögðu eintómir karlmenn eins og
vanalega.
neOex
2500 klukkustunda lýsing
viS eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bergstaðastr. 10A Sfmi 16995
FIMMTUDAGUR 20. júlí
7.00 Morgunútvarp
Veðurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15
(og forustugr. dagbl.) 9.00
og 10.00 Morgunbænkl. 7.45.
M orgunleikf imi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45. Sigriður Eyþórsdóttir
les söguna ,,Kári litli og
Lappi” eftir Stefán Július-
son. (4) Tilkynningar kl.
9.30. Létt lög milli liða.
Tónleikar kl. 10.25: Sinfóniu-
hljómsveitin i Filadelfiu
leikur Sænska rapsódiu nr. 1
op. 19 eftir Hugo Alfvén,
Eugen Ormandy stj. / Fil-
harmóniusveitin i Vin leikur
Skáld og bónda, forleik
eftir Suppé; Georg Solti stj.
/ Elfride Trötschel, Valerie
Bak, Walther Ludwig og
Willy Hofmann syngja með
hljómsveit lög úr
óperettunni ,,Káta ekkjan”
eftir Lehár; Edmund Nick
stj. Fréttir kl. 11.00. Tón-
leikar.
12.00. Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Á frivaktinni. Eydis
Eyþórsdóttir kynnir óskalög
sjómanna.
14.30 Siðdegissagan:
..Eyrarvatns-Anna’’ eftir
Sigurð Helgason. Ingólfur
Kristjánsson les (20)
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar
Gömul tónlist, Academia dell
Orso hljómsveitin leikur
Sinfónia dell ’Academia nr.
2 i C-dúr eftir Giovanni
Sammartini; Newell
Jenkins stj. Elene Polonska
leikur á hörpu Menuett og
Tokkötu eftir Carlos Seixas
og Svitu eftir Johann
Schulze. Shirely Verret,
Pólýfónkórinn i Róm og I
Virtuosi di Roma flytja
,,Beatus Vir” eftir Antonio
Vivaldi; Renato Fasano stj.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.30 Nýþýttefni: „Heimför til
stjarnanna” eftir Erich von
Daniken. Loftur Guðmunds
son rithöfundur les bókar-
kafla i eigin þýðingu (2).
18.00 Frcttir á ensku.
18.10 Heimsmeistaraeinvigið i
skák.
18.25 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Smásaga vikunnar:
„Skáldið" eftir Hermann
Hesse.Sigrún Guðjónsdóttir
les þýðingu Málfriðar
Einarsdóttur.
19.45 Frá listahátið i
Reykjavik: Sinfóniuhljóm-
sveit islands leikur i
Laugardalshöll 9. júni s.l.
Hljómsveitarstjóri: Karstein
Andersen frá Björgvin.
Sinfónia nr. 2 i D-dúr eftir
Johannes Brahms.
20.30 Leikrit: „Rasmussen og
timans rás” eftir Peter
Albrechtsen. Þýðandi:
Ásthildur Egilson.
Leikstjóri : Briet
Héðinsdóttir. Persónur og
leikendur: Jóhannes Friðrik
Rasmussen — Ævar R.
Kvaran; Oda, kona hans —
Herdis Þorvaldsdóttir;
Morten sonur þeirra —
Guðmundur Magnússon;
Móðir Rasmussens — Anna
Guðmundsdóttir; Helle ung
stúlka — Þórunn Sigurðar-
dóttir; Skreytingamaður —
Sigurður Skúlason' Kátur
sjóliði — Kjartan
Ragnarsson; Fundarstjóri
— Guðjón Ingi Sigurðsson;
Þyrstur sjóliði — Hákon
Waage.
21.45 islenzk tóniist
(frumflutningur).Fjögur lög
fyrir kvennakór, sópran,
horn og pianó eftir Herbert
H. Ágústsson. Kvennakór
Suðurnesja, Guðrún Tómas-
dóttir söngkona ,Viðar
Alfreðsson hornleikari og
Guðrún A. Kristinsdóttir
pianóleikari flytja undir
stjórn höfundar.
22.00 Fréttir
22.15 Ve ð u rfregn i r .
Kvöldsagan: „Sumarást”
eftir Francoise Sagan.
Guðni Guðmundsson is-
lenzkaði. Þórunn Sigurðar-
dóttir les. Sögulok (12).
22.40 Dægurlög á Norður-
löndum.Jón Þór Hannesáon
kynnir.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárkok.
Olafsvik
H jólba rða viðgerðir - Hjólbarðasala.
Hef opnað verkstæði fyrir hjólbarðavið-
gerðir þar sem einnig verða hjólbarðar til
sölu. Verkstæðið er opið alla daga kl. 1—5
nema sunnudaga.
HJÓLBARÐAVERKSTÆÐI
MARTEINS KARLSSONAR ÓLAFSVÍK.
Röntgeii"
hjúkrunarkona —
Röntgentæknir
Heilsuverndarstöð Reykjavikur óskar að
ráða að berklavarnardeild stöðvarinnar
röntgenhjúkrunarkonu eða röntgentækni.
Nánari upplýsingar veitir forstöðukonan i
sima 2-24-00.
Heilsuverndarstöð Reykjavikur.